Ο Shane Larkin φέτος στην EuroLeague κάνει πράγματα βγαλμένα από άλλες εποχές και έφτασε για δεύτερη φορά τους 40 πόντους σε ένα παιχνίδι, κάτι που είχε να συμβεί από το 1992.
Ο Αμερικανός point guard της Efes είναι ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με μέσο όρο 22.2 πόντους και στις 29 Νοεμβρίου είχε συντρίψει το ρεκόρ πόντων της τωρινής EuroLeague. Είχε φορτώσει το καλάθι της Bayern Munich με 49 πόντους στη νίκη της ομάδας του με 104-75, ενώ είχε ισοφαρίσει την κορυφαία επίδοση στα εύστοχα τρίποντα έχοντας 10/12. Τρεις μήνες και κάτι μέρες μετά ο Larkin έδωσε ένα ακόμα επικό one man show και έγινε ο πρώτος παίκτης που πετυχαίνει πάνω από 40 πόντους δύο φορές μέσα στην ίδια σεζόν από την εγκαθίδρυση της σημερινής EuroLeague και μετά. Θύμα του αυτή τη φορά ήταν ο Ολυμπιακός στον οποίο έβαλε 40 πόντους με 10/15 τρίποντα προκειμένου η Efes να κερδίσει 91-79.
Γενικότερα στην ιστορία του θεσμού οι τελευταίοι παίκτες πριν τον Larkin που είχαν να επιδείξουν ανάλογο επίτευγμα ήταν ο Νίκος Γκάλης και ο Zdravko Radulovic πριν από 28 χρόνια. Το 1992 ο Άρης μπορεί να μην τα είχε πάει καλά (ήταν προτελευταίος στον όμιλο του με μόλις τρεις νίκες σε 14 παιχνίδια), αλλά για τον Γκάλη ήταν άλλη μία συνηθισμένη χρονιά. Ήταν ο πρώτος σκόρερ του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών με 32.3 πόντους ανά αγώνα και είχε σημειώσει τουλάχιστον 40 σε τέσσερις αναμετρήσεις. Μάλιστα η καλύτερη του εμφάνιση ήταν και η πρώτη κατά σειρά, αφού στις 19 Δεκεμβρίου του 1991 είχε σκοράρει 46 πόντους (8/14 δίποντα, 5/6 τρίποντα, 15/18 βολές) στην ήττα από την Olimpia Milano (η σημερινή Armani που τότε ήταν γνωστή ως Philips Milano) στην Θεσσαλονίκη με 111-108 στην παράταση.
Στις 23 Ιανουαρίου του 1992 είχε σταματήσει στους 40 (14/19 δίποντα, 12/14 βολές), όμως δεν είχε καταφέρει να αποτρέψει την εντός έδρας ήττα του Άρη από την Estudiantes με 99-88. Το ίδιο συνέβη και μια βδομάδα αργότερα. Πέτυχε 44 πόντους (15/21 δίποντα, 2/5 τρίποντα, 8/11 βολές), αλλά η ομάδα του γνώρισε συντριβή στο «Αλεξάνδρειο» από την Badalona με 118-92. Στις 6 Φεβρουαρίου έδωσε ρεσιτάλ για 3η συνεχόμενη αγωνιστική. Το «κοντέρ» του έγραψε πάλι 44 πόντους (16/28 δίποντα, 1/3 τρίποντα, 9/10 βολές), όμως ο Άρης ηττήθηκε (93-79) ακόμα και από την τότε πρωταθλήτρια Ολλανδίας, Den Helder.
Για τον Γκάλη μπορεί τέτοιες εμφανίσεις να ήταν αναμενόμενες, αλλά για τον Radulovic όχι. Ο τότε 25χρονος shooting guard από το Μαυροβούνιο φορούσε την φανέλα της Cibona και διένυε την κορυφαία σεζόν της καριέρας του κάνοντας γνωστό το όνομα του σε όλη την Ευρώπη. Ήταν ο τρίτος σκόρερ της διοργάνωσης (σ.σ. την επόμενη χρονιά ήταν πρώτος) με μέσο όρο 24.4 πόντους και κατάφερε να περάσει τους 40 τρεις φορές. Στην πρώτη μάλιστα στις 5 Δεκεμβρίου του 1991 η ομάδα του έφυγε νικήτρια από την έδρα της Antibes, που ήταν η πρωταθλήτρια Γαλλίας, αφού κατάφερε να επικρατήσει στην παράταση με 100-93 χάρη σε 42 δικούς του πόντους (6/10 δίποντα, 7/13 τρίποντα, 9/9 βολές).
Στις 30 Ιανουαρίου του 1992 πρωταγωνίστησε σε ακόμα μία έκπληξη. Η Cibona κέρδισε εκτός έδρας 96-82 την πρωταθλήτρια Ιταλίας Juve Caserta (γνωστή τότε με το όνομα του χορηγού της ως Phonola Caserta) με τον ίδιο να πετυχαίνει 40 πόντους (10/12 δίποντα, 5/12 τρίποντα, 5/8 βολές). Στο εγχώριο ντέρμπι πάντως η δική του συγκλονιστική παρουσία δεν ήταν αρκετή. Στις 27 Φεβρουαρίου οι πρωταθλητές Κροατίας ηττήθηκαν από τους εν δυνάμει πρωταθλητές Ευρώπης. Η Jugoplastika πλέον αγωνιζόταν με το κανονικό της όνομα (KK Split) και παρότι δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο τα τρία προηγούμενα χρόνια (1989, 1990, 1991) επικράτησε στην παράσταση με 117-110, καθώς στους 42 πόντους (8/15 δίποντα, 7/11 τρίποντα, 5/7 βολές) του Radulovic αντιπαρέταξε τους 45 (15/22 δίποντα, 1/1 τρίποντα, 12/14 βολές) του Velimir Perasovic (σ.σ. ο δεύτερος σκόρερ της διοργάνωσης με μέσο όρο 25.6 πόντους).
Ας επιστρέψουμε όμως στο 2020. Ο Larkin διανύει μια καταπληκτική χρονιά και πλέον αποτελεί πανίσχυρο φαβορί για το βραβείο του MVP της EuroLeague. Μετά από 28 αγωνιστικές η Efes χάρη στα τρομερά κατορθώματα του φιγουράρει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας με 24 νίκες και 4 ήττες και δεν φαίνεται διατεθειμένη να την αποχωριστεί, ενώ έχοντας περάσει από τις έδρες της Real, της Barcelona και της CSKA Moscow μοιάζει ικανή αυτή τη φορά να φτάσει μέχρι την κατάκτηση του τίτλου.
Αφήστε μια απάντηση