Ξεχασμένη θα λέγαμε από τότε που η Bayern Munich εγκαθίδρυσε πλήρως την κυριαρχία της στην Bundesliga με την κατάκτηση 10 συνεχόμενων τίτλων όμως η Dortmund, που βρίσκεται μία νίκη μακριά από το να την εκθρονίσει, ήρθε για να την επαναφέρει αφού φέτος ο πρωταθλητής Γερμανίας θα κριθεί την τελευταία αγωνιστική.
Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε ότι οι Βαυαροί δεν θα είχαν ανταγωνισμό και θα έκαναν περίπατο στην Bundesliga όπως τα προηγούμενα χρόνια. Το 2013 είχαν πάρει το πρωτάθλημα με 25 βαθμούς διαφορά, το 2014 με 19, το 2015 με 10 όπως και το 2016, το 2017 με 15, το 2018 με 21, το 2019 με δύο αλλά χωρίς να απειληθούν σοβαρά στο τέλος από την δεύτερη Dortmund, το 2020 και το 2021 με 13 και πέρυσι με οκτώ. Αυτή τη σεζόν μέχρι την 15η αγωνιστική είχαν αποκτήσει διαφορά εννέα βαθμών από την Dortmund που όμως από την ώρα που αντικατέστησε στον πάγκο της τον Marco Rose με τον Edin Terzic η εικόνα της άλλαξε άρδην σε αντίθεση με αυτήν της Bayern που έγινε ακόμα πιο προβληματική μετά την αλλαγή του Julian Nagelsmann με τον Thomas Tuchel.
To -9 λοιπόν μηδένισε την 21η αγωνιστική, έγινε -2 την 24η, +1 την 25η, -2 ξανά την 26η, +1 την 29η, -1 την 30η και +2 την 33η με την Bayern να χάνει 3-1 μέσα στο Μόναχο από την Λειψία και να δίνει την δυνατότητα στην αντίπαλο της να πάει στην 34η μπροστά στην βαθμολογία με 70-68. Έτσι το Σάββατο (27/5) η Dortmund που υποδέχεται την Mainz για την τελευταία αγωνιστική ευελπιστεί να γιορτάσει την κατάκτηση του 9ου πρωταθλήματος της και πρώτου μετά το 2012. Από την άλλη οι Βαυαροί που θα φιλοξενηθούν από την Κολωνία θα περιμένουν έστω ένα απλό στραβοπάτημα της, καθώς σε περίπτωση ισοπαλίας και δικής τους νίκης υπερτερούν στην διαφορά τερμάτων (53-39) που είναι το πρώτο κριτήριο στην ισοβαθμία που θα προκύψει.
Το πρωτάθλημα στην Γερμανία έχει να κριθεί την τελευταία αγωνιστική από το 2009 χρονιά που ήταν μόλις η 3η τις τελευταίες 15 σεζόν που ο πρώτος με τον δεύτερο είχαν τόσο κοντινή απόσταση. Τότε η Wolfsburg με την Bayern είχαν μπει ισόβαθμες στην προτελευταία αγωνιστική έχοντας από 63 βαθμούς με τους Βαυαρούς να «σκοντάφτουν» στην έδρα της Hoffenheim που τους πήρε ισοπαλία (2-2) και τους άφησε στο -2 από την ομάδα του Felix Magath, η οποία ισοπέδωσε με 5-0 το Ανόβερο και την τελευταία αγωνιστική με 5-1 την Werder Βρέμης παίρνοντας το πρώτο της πρωτάθλημα (69-67 ήταν η τελική βαθμολογία) οδηγούμενη από τους Grafite και Edin Dzeko που ήταν οι πρώτοι σκόρερς της Bundesliga με 28 και 26 γκολ αντίστοιχα.
Από εκεί και πίσω η Bundesliga έχει να επιδείξει ουκ ολίγα συγκλονιστικά φινάλε!
2007: Ύστερα από την ολοκλήρωση της 30ης αγωνιστικής η Schalke είχε προβάδισμα τεσσάρων βαθμών έναντι της Στουτγάρδης όμως την επόμενη την είδε να κάνει διπλό (0-1) μέσα στην Gladbach την ώρα που η ίδια έχανε εκτός έδρας 2-1 από την Bochum. Η διαφορά έπεσε στον ένα βαθμό και παρέμεινε εκεί μέχρι που την προτελευταία αγωνιστική η Schalke έχασε το ντέρμπι με την Dortmund 2-0 και η Στουτγάρδη πέρασε με 3-2 από το γήπεδο της Bochum (σ.σ. η ειρωνεία της τύχης) ανατρέποντας μάλιστα το εις βάρος της 2-1. Πλέον με το +2 στο τσεπάκι της κρατούσε την τύχη της στα χέρια της και ήταν αυτή που σήκωσε την λεγόμενη σαλατιέρα (έτσι αποκαλείται το τρόπαιο της Bundesliga) κερδίζοντας 2-1 την Cottbus. Αυτός ήταν ο 5ος της τίτλος και κατακτήθηκε (70-68 η τελική βαθμολογία) με τον Armin Veh στον πάγκο και πρωταγωνιστές μεταξύ άλλων τους Mario Gomez, Cacau, Roberto Hilbert, Pavel Pardo, Thomas Hitzlsperger, Ricardo Osorio και Timo Hildebrand.
2002: Στην κορυφαία σεζόν της ιστορίας της η Leverkusen των Michael Ballack, Ze Roberto και Lucio με τον Klaus Toppmoller στον πάγκο έχασε 2-1 τον τελικό του Champions League από την Real Madrid, αυτόν του Κυπέλλου Γερμανίας 4-2 από την Schalke και δεν πήρε ούτε έναν τίτλο παρότι βρέθηκε αγκαλιά με το πρωτάθλημα. Με τρεις αγωνιστικές να απομένουν είχε διαφορά πέντε βαθμών από την Dortmund και κατάφερε να της το κάνει δώρο. Αρχικά την 32η αγωνιστική ηττήθηκε στην έδρα της 2-1 από την Werder, ενώ την ίδια στιγμή η Dortmund κέρδιζε 2-1 την Κολωνία με γκολ του Marcio Amoroso στο 89′. Την 33η πάλι το +2 έγινε -1 καθότι έχασε 1-0 από τη Νυρεμβέργη που εξασφάλισε την παραμονή της και η ανταγωνίστρια της επιβλήθηκε σε ένα απίθανο παιχνίδι του Αμβούργου εκτός έδρας με 4-3 χάρη σε δύο τέρματα του Amoroso, ένα του Tomas Rosicky και ένα του Jan Koller.
Τραγική ειρωνεία; Στο Αμβούργο την 31η αγωνιστική η Leverkusen πέταξε δύο βαθμούς (ισοπαλία 1-1) με τους οποίους θα μπορούσε να έχει αυξήσει το προβάδισμα της στο +7, αφού η Dortmund μια μέρα μετά είχε χάσει 1-0 από την Kaiserslautern. Την τελευταία αγωνιστική έκανε το καθήκον της αλλά ήταν μάταιο. Τα δύο γκολ του Ballack την οδήγησαν σε νίκη επί της Hertha με 2-1 όμως η Dortmund επικράτησε με το ίδιο σκορ και ανατροπή της Werder κατακτώντας τον τίτλο (τελική βαθμολογία 70-69) έχοντας στον πάγκο της τον πρώην παίκτη της Matthias Sammer και κορυφαίους στο γήπεδο την τριάδα που προαναφέραμε με τον Amoroso μάλιστα να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ της Bundesliga μαζί με τον Martin Max της Gladbach με 18 τέρματα.
2001: Πρόκειται για το πιο επικό φινάλε στα χρονικά της Bundesliga, καθώς η μάχη που έδωσαν η Bayern με την Schalke και ο τρόπος με τον οποίο κατέληξε το πρωτάθλημα στα χέρια των Βαυαρών δεν είχε προηγούμενο ούτε επόμενο. Οι δύο ομάδες βάδιζαν χέρι χέρι ακολουθώντας η μία την άλλη σε αποτελέσματα μέχρι και την 11η αγωνιστική όταν η Schalke έχασε εκτός έδρας 3-2 από την Kaiserslautern αν και είχε προηγηθεί 2-0. Η Bayern που συνέτριψε 6-2 την Dortmund απέκτησε διαφορά τεσσάρων βαθμών, αλλά δεν κατάφερε να ξεφύγει περισσότερο. Βλέπετε την επόμενη αγωνιστική η Schalke κέρδισε το πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι 3-2 ανατρέποντας μέσα σε τρία λεπτά, με τα γκολ του Gerald Asamoah και του Ebbe Sand (ο Δανός ήταν ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 22 γκολ μαζί με τον Sergej Barbarez του Αμβούργου), το εις βάρος της 2-1.
Δύο αγωνιστικές αργότερα ήταν αυτή στο +4, καθώς η Bayern είχε χάσει στο Μόναχο 2-1 από την Eintracht Φρανκφούρτης και είχε έρθει 1-1 εκτός έδρας με την Freiburg, ενώ η ίδια είχε επικρατήσει 4-0 της Hertha και 2-1 της Bochum. Aμέσως μετά όμως ηττήθηκε 2-0 από την Wolfsburg και η διαφορά μέχρι την 20η αγωνιστική είχε εξανεμιστεί. Ύστερα από την συντριβή της Schalke από την Cottbus με 4-1 η Bayern βρέθηκε στο +2 και έως την 26η αγωνιστική είχε αποκτήσει διαφορά έξι βαθμών, αφού η Schalke στο ενδιάμεσο δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα στραβοπατήματα της. Την 22η αγωνιστική οι Βαυαροί έχασαν 1-0 εκτός έδρας από την ουραγό Unterhaching, την επόμενη παραχώρησαν εντός έδρας ισοπαλία 1-1 στην Κολωνία και την 24η ηττήθηκαν 3-2 από την Hansa Rostock.
Από την άλλη η αντίπαλος τους για τον τίτλο έχασε 2-1 στην Βρέμη από την Werder, ήρθε 0-0 με την Dortmund, ηττήθηκε 1-0 στο γήπεδο της από το Αμβούργο, έφερε δύο συνεχόμενα 0-0 με Eintracht και Freiburg και συμπλήρωσε πέντε αγωνιστικές χωρίς νίκη. Κι όμως χρειάστηκε μόλις τρεις ώστε να περάσει μπροστά. Η Bayern έχασε στο Μόναχο 3-2 από την Werder με γκολ του Claudio Pizarro στο 88′, έφερε 1-1 στην έδρα της Dortmund και την 29η αγωνιστική έχασε 3-1 στην δική της από την Schalke (με τον Sand να κάνει hat-trick) που την καβάλησε ξανά στην βαθμολογία (52-50). Παρόλα αυτά την 31η αγωνιστική κόλλησε στο 1-1 με την Bochum και την προτελευταία είδε την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια της.
Ηττήθηκε 1-0 στο 90′ από την Στουτγάρδη και την ίδια στιγμή η Bayern κέρδιζε την Kaiserslautern 2-1 με γκολ του Alexander Zickler επίσης στο τελευταίο λεπτό αφήνοντας την τρεις βαθμούς πίσω. Πλέον η Schalke ήλπιζε σε δώρο από το Αμβούργο που φιλοξενούσε την Bayern για την τελευταία αγωνιστική προκειμένου να πάρει το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία όπου θα υπερτερούσε στην διαφορά τερμάτων. Βέβαια βασική προϋπόθεση αποτελούσε ότι η ίδια θα κέρδιζε την ήδη υποβιβασμένη Unterhaching κάτι που αποδείχτηκε πως δεν ήταν απλό. Μετά από 26 λεπτά παιχνιδιού ήταν πίσω 2-0! Ισοφάρισε μεν με τα γκολ του Nico Van Kerckhoven στο 44′ και του Asamoah στο 45′, αλλά στο 69′ δέχτηκε και τρίτο τέρμα.
Από την στιγμή όμως που στην άλλη αναμέτρηση παρέμενε το 0-0 εξαπέλυσε την τελική αντεπίθεση της μήπως και γίνει το θαύμα. Ο Jorg Bohme έκανε το 3-3 στο 73′ και ένα λεπτό αργότερα έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα του για να έρθει ο Sand στο 89′ να σφραγίσει τη νίκη διαμορφώνοντας το τελικό 5-3. Ο Huub Stevens και οι παίκτες του περίμεναν με αγωνία το τελικό αποτέλεσμα από το Αμβούργο και το γκολ του Barbarez στο 90′ τους έκανε να ξεσπάσουν σε έξαλλους πανηγυρισμούς. Η Bayern έχανε 1-0 και το πρωτάθλημα ήταν καθ’ οδόν. Έλα όμως που ο Patrick Anderson του άλλαξε δρόμο! Ο Σουηδός κεντρικός αμυντικός ισοφάρισε στην τελευταία φάση του αγώνα στο 4ο λεπτό των καθυστερήσεων και έστειλε τον τίτλο στο Μόναχο σε μία στιγμή που έμεινε χαραγμένη για πάντα στην ιστορία της Bundesliga με το 1-1 να να φέρνει τους Βαυαρούς πρώτους με έναν βαθμό διαφορά (63-62).
2000: Η Leverkusen είχε κατορθώσει να ανατρέψει το +5 της Bayern και παρότι όταν την πέρασε δεν μπόρεσε να απομακρυνθεί ιδιαίτερα, από την 30η αγωνιστική και μετά είχε προβάδισμα τριών βαθμών. Η τυπικά φιλοξενούμενη Μόναχο 1860 ήταν αυτή που είχε κάνει την ζημιά στην Bayern κερδίζοντας την (2-1) για δεύτερη φορά μέσα στην σεζόν, καθώς είχε επικρατήσει και στον πρώτο γύρο με 1-0, οπότε η συμπολίτισσα της στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια ήθελε τουλάχιστον μια ήττα της Leverkusen και καλύτερη διαφορά τερμάτων προκειμένου να βρεθεί στην κορυφή. Γι’ αυτό μετά το 1-0 στην έδρα της Dortmund κέρδισε 4-1 την Hansa Rostock και 3-0 την Arminia Bielefeld.
Η Leverkusen πάντως δεν έλεγε να της κάνει το χατίρι. Επικράτησε με 3-1 εκτός έδρας της Werder, κέρδισε 2-0 στο Αμβούργο, πήρε 4-1 την Eintracht και πήγε στην έδρα της αδιάφορης βαθμολογικά Unterhaching την τελευταία αγωνιστική όπου έστω με έναν βαθμό θα έφτανε στην κατάκτηση του τίτλου. Στο Μόναχο η Bayern μέχρι το 16′ είχε βάλει ήδη τρία γκολ στην Werder φτάνοντας την διαφορά τερμάτων της στο +46 για παν ενδεχόμενο. Η Leverkusen του Christoph Daum, που ήταν το πρόσωπο της χρονιάς στην Bundesliga και λίγο καιρό αργότερα ανέλαβε την εθνική Γερμανίας στον πάγκο της οποίας δεν κάθισε τελικά ποτέ λόγω του σκανδάλου μέσω του οποίου αποδείχτηκε πως έκανε χρήση κοκαΐνης, βρισκόταν στο +40 αλλά αυτό δεν την απασχολούσε ούτως ή άλλως.
Με νίκη ή ισοπαλία θα ήταν πρωταθλήτρια και σε περίπτωση ήττας δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη διαφορά τερμάτων από τους Βαυαρούς. Όλα λοιπόν έβαιναν καλώς μέχρι που το αυτογκόλ του Ballack στο 20′ άλλαξε τα δεδομένα. Χρόνος υπήρχε και με το παραπάνω για το γκολ που θα της χάριζε τον τίτλο όμως αντί να το βάλει, η Leverkusen δέχτηκε και δεύτερο στο 72′. Το 2-0 υπέρ της Unterhaching παρέμεινε μέχρι την ολοκλήρωση της αναμέτρησης και η Bayern που τελικά επικράτησε με 3-1 της Werder στέφτηκε πρωταθλήτρια στην ισοβαθμία (73-73) επειδή σε 34 παιχνίδια πέτυχε 73 γκολ και δέχτηκε 28 (+45), ενώ η ανταγωνίστρια της είχε 74 τέρματα υπέρ και 36 παθητικό (+38).
1995: Σε μια συναρπαστική σεζόν όπου ο πρώτος με τον έκτο απείχαν μόλις έξι βαθμούς (σ.σ. το 1995 ήταν η τελευταία χρονιά στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο που η νίκη έδινε δύο βαθμούς αντί για τρεις) η Dortmund πήρε την Bundesliga για πρώτη φορά μετά από 32 χρόνια χάρη στην ευγενική χορηγία της Bayern. Παρότι Freiburg, Kaiserslautern, Gladbach και Bayern τους είχαν από κοντά η Dortmund με την Werder ήταν αυτές που μονομάχησαν για την «σαλατιέρα» με την πρώτη να κατορθώνει από την 17η έως την 19η αγωνιστική να συντηρήσει μια διαφορά τεσσάρων βαθμών.
Μέχρι την 23η η ομάδα της Βρέμης την είχε εξαλείψει όμως, αφού η αντίζηλος της έμεινε τέσσερις συνεχόμενες αγωνιστικές χωρίς νίκη την ώρα που η ίδια, με εξαίρεση την ήττα της από την Gladbach με 2-0, τρομοκρατούσε τις αντίπαλες άμυνες με προεξάρχοντα τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος Mario Basler (20 γκολ – τόσα είχε και ο Heiko Herrlich της Gladbach). Από την 29η και μετά μάλιστα το σύνολο του Otto Rehhagel πήρε κεφάλι στην κούρσα για τον τίτλο κερδίζοντας την Dortmund 3-1 με δύο τέρματα του Basler, αλλά όταν έπρεπε να της δώσει την χαριστική βολή δεν το έκανε. Το 6-1 επί της Uerdingen την 31η αγωνιστική σε συνδυασμό με το 1-1 στην αναμέτρηση Freiburg-Dortmund την έφερε στο +2 μόνο που την επόμενη αγωνιστική ηττήθηκε 4-2 από την Schalke και έτσι η Dortmund παρά το 1-1 με την Gladbach επωφελήθηκε και αντί για το -4 βρέθηκε στο -1.
Την προτελευταία αγωνιστική η Werder έφτασε μια ανάσα από το να κλειδώσει το πρωτάθλημα. Κέρδισε την Καρλσρούη 2-1, ενώ η Dortmund έχανε 2-0 από την Duisburg. Τα δυο γκολ του Stefan Reuter όμως την βοήθησαν να κάνει μια ηρωική ανατροπή (3-2) και να παραμείνει ζωντανή στο κυνήγι του τίτλου. Με την διαφορά στον ένα βαθμό ήθελε νίκη ή ισοπαλία εάν η Bayern κέρδιζε τουλάχιστον με δύο γκολ διαφορά την Werder. Οι Βαυαροί που εκείνη τη σεζόν είχαν τερματίσει 6οι στην Bundesliga και είχαν βγει οριστικά εκτός μάχης όσον αφορά το πρωτάθλημα από την 26η αγωνιστική της χάρισαν απλόχερα αυτό ακριβώς που ζητούσε.
Άνοιξαν το σκορ με τον Christian Ziege και ύστερα από την ισοφάριση του Basler ήρθε ο Zickler με δύο γκολ να αποτελειώσει την Werder που ηττήθηκε 3-1 και είδε τον τίτλο να κάνει φτερά, καθώς η Dortmund κέρδισε 2-0 το Αμβούργο με τα τέρματα των Andreas Moller και Lars Ricken και της τον πήρε μέσα από τα χέρια για έναν μόλις βαθμό (49-48). Αυτό ήταν και το πρώτο από τα εφτά πρωταθλήματα που κατέκτησε στην Bundesliga ο Ottmar Hitzfeld. Οδήγησε στην κορυφή την Dortmund και το 1996 και στην συνέχεια μεταπήδησε στον πάγκο της Bayern παίρνοντας το άλλες πέντε φορές (1999, 2000, 2001, 2003, 2008).
1993: Η Bayern θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτό που έγινε το ’95 το χρωστούσε στην Werder γιατί πριν από δύο χρόνια της είχε κλέψει το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική. Η ομάδα του Rehhagel είχα κάνει κάκιστο ξεκίνημα και την 8η αγωνιστική ήταν έξι βαθμούς πίσω από τους Βαυαρούς, όμως η συνάντηση των δύο ομάδων την 11η ήταν η αφετηρία της μάχης για τον τίτλο. Η Werder με δύο γκολ του Wynton Rufer πέρασε 3-1 από το Μόναχο και πλησίασε στους δύο βαθμούς, διαφορά η οποία δεν έπεσε παρακάτω μέχρι που η Bayern γνώρισε δύο απανωτές ήττες από Αμβούργο (3-1) και Wattenscheid (2-0) την 23η και την 24η αγωνιστική. Η ισοβαθμία που προέκυψε δεν κράτησε, αφού και η Werder πετούσε συνεχώς βαθμούς δεξιά και αριστερά, αλλά επανήλθε όταν συνέτριψε τους Βαυαρούς στην Βρέμη με 4-1 την 28η αγωνιστική με τον Rufer να σκοράρει ξανά δύο φορές.
Η Werder δέχτηκε μεγάλο πλήγμα όταν την 31η αγωνιστική έχασε 3-1 από την Gladbach, αλλά για καλή της τύχη το ίδιο έπαθε και η Bayern την επόμενη χάνοντας 4-2 από την Καρλσρούη. Με δυο παιχνίδια να απομένουν λοιπόν οι δυο μονομάχοι ήρθαν πάλι στα ίσα. Την προτελευταία αγωνιστική η Werder διέλυσε το Αμβούργο 5-0, ενώ η Bayern επικράτησε με 3-1 της Bochum και έτσι την τελευταία τόσο ο ένας όσο και ο άλλος έψαχναν νίκες με όσο πιο πολλά γκολ γίνονταν (30-29 υπέρ της Werder η διαφορά τερμάτων) εκτός έδρας απέναντι σε Στουτγάρδη και Schalke αντίστοιχα. Η Werder με ήρωα τον Bernd Hobsch που σημείωσε δύο τέρματα έκανε αυτό που έπρεπε και κέρδισε 3-0 για να πάει στο +33 στην διαφορά τερμάτων την οποία τελικά δεν χρειάστηκε. Η Bayern έχανε 2-1 στο ημίχρονο και παρότι ανέτρεψε το σκορ μέσα σε δύο λεπτά χάρη στον Lothar Matthaus και τον Jan Wouters ισοφαρίστηκε στο 86′ από το δεύτερο γκολ του Aleksandr Borodyuk.
Το τελικό 3-3 ήταν αυτό που της στέρησε το πρωτάθλημα και το έδωσε στην Werder με ένα βαθμό διαφορά (48-47). Αυτός ήταν ο 3ος τίτλος της ομάδας της Βρέμης που είχε να πάρει το πρωτάθλημα από το 1988 και έκανε να το ξαναπάρει 11 χρόνια με αυτό του 2004 να είναι το τελευταίο της μέχρι σήμερα. Όσο για τον Rehhagel ήταν στον πάγκο σε αυτό του ’88 και κατέκτησε άλλο ένα στην πορεία το 1998 με την Kaiserslautern, αφού πρώτα είχε διατελέσει προπονητής στην Bayern.
1992: Κι όμως υπάρχει χρονιά που η Bayern δεν έχει διαδραματίσει κανέναν ρόλο στην Bundesliga. Το ’92 είχε τερματίσει 10η και για το πρωτάθλημα είχαν κονταροχτυπηθεί Στουτγάρδη, Dortmund και Eintracht σε μια απίθανη κούρσα. Σε πρωτάθλημα 38 αγωνιστικών (μόνο για εκείνη την σεζόν η Bundesliga είχε 20 ομάδες αντί για 18) οι τρεις ομάδες έδωσαν μια ανεπανάληπτη μάχη και την προτελευταία αγωνιστική υπήρξε τριπλή ισοβαθμία για 4η φορά (20η αγωνιστική, 31η και 34η οι άλλες τρεις)! Η Eintracht με τους Anthony Yeboah και Lothar Sippel να ηγούνται της τρομερής επίθεσης της με 15 γκολ έκαστος ήταν το φαβορί, καθώς είχε την καλύτερη διαφορά τερμάτων (+36) και με τα 75 τέρματα της πληρούσε και το δεύτερο κριτήριο για την λύση της ισοβαθμίας.
Παρόλα αυτά «αυτοκτόνησε» χάνοντας την τελευταία αγωνιστική 2-1 από την Hansa Rostock που υποβιβάστηκε. Η Dortmund υστερούσε δραματικά στην διαφορά τερμάτων και παρότι άνοιξε νωρίς το σκορ απέναντι στην Duisburg με το γκολ του Stephane Chapuisat (20 τέρματα εκείνη την χρονιά στην Bundesliga) επικράτησε 1-0. Βέβαια ακόμα και αν έβαζε κι άλλα γκολ θα ήταν ανώφελο διότι είχε μόνο +19 στην διαφορά τερμάτων και η Στουτγάρδη +29. Οπότε μετά το πρώτο δώρο περίμενε κι ένα δεύτερο. Η Leverkusen είχε προηγηθεί κόντρα στην Στουτγάρδη που αν και είχε ισοφαρίσει με τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος Fritz Walter (22 γκολ) δεν θα έπαιρνε τον τίτλο σε περίπτωση ισοπαλίας. Τελικά τα κατάφερε επικρατώντας 2-1 χάρη στο γκολ του Guido Buchwald στο 88′.
Η τελική κατάταξη την βρήκε πρώτη με 52 βαθμούς, 21 νίκες, 10 ισοπαλίες, 7 ήττες και γκολ 62-32, την Dortmund δεύτερη επίσης με 52 βαθμούς αλλά με 20 νίκες, 12 ισοπαλίες, 6 ήττες και γκολ 66-47 και την Eintracht 3η με 50 βαθμούς, 18 νίκες, 14 ισοπαλίες, 6 ήττες και γκολ 76-41. Αυτό ήταν το 4ο πρωτάθλημα της Στουτγάρδης που είχε να το πάρει από το 1984 και έκανε να το ξαναπάρει 15 χρόνια, ενώ αποτέλεσε το μοναδικό που κατέκτησε ο Christoph Daum που ως προπονητής της Κολωνίας είχε έρθει δεύτερος το 1989 και το 1990 κάτι που επανέλαβε αργότερα τρεις φορές με την Leverkusen.
1986: Η Werder ήταν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα από την πρώτη έως την προτελευταία αγωνιστική και παρόλα αυτά έχασε το πρωτάθλημα από την Bayern στην ισοβαθμία λόγω χειρότερης διαφοράς τερμάτων (51-42). Δεν βρέθηκε ποτέ πίσω της, πήρε διαφορά τεσσάρων βαθμών την 19η αγωνιστική και την συντήρησε μέχρι την 30η, όμως από εκεί και πέρα δεν έκανε άλλη νίκη. Έχασε 1-0 από την Uerdingen, παραχώρησε εντός έδρας ισοπαλία 1-1 στην Gladbach και την 33η πήγε στο Μόναχο για να αντιμετωπίσει την Bayern. Στο 89′ κέρδισε πέναλτι που όπως θα δείτε στο βίντεο δεν ήταν και την εκτέλεση ανέλαβε ο Michael Kutzop ο οποίος όμως σημάδεψε το δοκάρι. Θεία δική θα πει κανείς και η άποψη αυτή ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός πως αυτό ήταν το μοναδικό πέναλτι στο οποίο αστόχησε στην καριέρα του.
Εάν το έβαζε η Werder θα εξασφάλιζε το πρωτάθλημα, αλλά και με το 0-0 (σ.σ. την προηγούμενη αγωνιστική η Bayern είχε έρθει 0-0 στην έδρα της και με την Leverkusen) θα έκανε την δουλειά της εάν έπαιρνε έστω τον βαθμό της ισοπαλίας στην Στουτγάρδη την τελευταία αγωνιστική. Η Bayern πάλι με την διαφορά τερμάτων να είναι οριακά υπέρ της (45-43) διέλυσε 6-0 την Gladbach κλειδώνοντας την επικράτηση της σε περίπτωση ισοβαθμίας και περίμενε το άλλο αποτέλεσμα. Τα δύο τέρματα του Karl Allogower (ο δεύτερος σκόρερ της Bundesliga εκείνη την χρονιά με 21 γκολ) έφεραν την Werder με την πλάτη στον τοίχο και παρότι μείωσε στο 79′ με τον Manfred Burgsmuller το 2-1 ήταν το τελικό σκορ.
Το 49-49 στην βαθμολογία έδωσε στην Bayern τον 4ο της τίτλο κατά την δεκαετία του ’80 (1980, 1981 και 1985 οι άλλοι τρεις) μέχρι τότε και η Werder δύο χρόνια αργότερα ήταν αυτή που την απέτρεψε από το να πάρει έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα, αφού εκτός από το 1985 και το 1986 το κατέκτησε επίσης το 1987, το 1989 και το 1990. Αυτός ήταν επίσης ο προτελευταίος τίτλος του προπονητή με τα περισσότερα πρωταθλήματα στην ιστορία της Bundesliga. Ο Udo Lattek πήρε οκτώ στην καριέρα του οδηγώντας στην κορυφή έξι φορές τους Βαυαρούς (1972, 1973, 1974, 1985, 1986, 1987) και δύο την Gladbach (1976, 1977) και μετά τον τίτλο του 1987 άφησε τους πάγκους για να γίνει Τεχνικός Διευθυντής στην Κολωνία.
1971: Gladbach και Bayern στο ξεκίνημα της ύπαρξης τους θα έλεγε κανείς, αφού η πρώτη είχε πάρει το πρώτο της πρωτάθλημα το 1970 και η δεύτερη το δεύτερο της το 1969, βρέθηκαν ισόβαθμες 14 φορές μέσα στην σεζόν και η μεταξύ τους διαφορά έφτασε μόλις μία τους τρεις βαθμούς. Από την 30η αγωνιστική και μετά πορεύτηκαν παρεούλα μέχρι που την τελευταία ο τίτλος θα έπρεπε να καταλήξει σε μία από τις δύο αναγκαστικά.
Η ισοβαθμία δεν έσπασε γιατί η Gladbach την 32η και την 33η αγωνιστική έκανε δύο τεράστιες νίκες απέναντι σε Dortmund και Essen με 4-3. Οι Βαυαροί από την άλλη απέφυγαν την «μπανανόφλουδα» την 32η κερδίζοντας στην Βρέμη την Werder 1-0 με γκολ του Paul Breitner, όμως την πάτησαν την τελευταία αγωνιστική χάνοντας 2-0 εκτός έδρας από την Duisburg από τα δύο τέρματα του Rainer Budde με αποτέλεσμα η νούμερο ένα αντίπαλος τους στα 70’s να διατηρήσει τα σκήπτρα της πρωταθλήτριας κερδίζοντας 4-1 την Eintracht για να φτάσει τους 50 βαθμούς.
Πέρα από τα επικά φινάλε της η Bundesliga είναι ένα πρωτάθλημα που έχει να επιδείξει ουκ ολίγες συναρπαστικές σεζόν. Από την εγκαθίδρυση της το 1964 έξι τίτλοι έχουν κριθεί σε διαφορά τριών βαθμών, οκτώ στους δύο βαθμούς, άλλοι τόσοι στον ένα και εφτά στην ισοβαθμία με μία περίπτωση μάλιστα το 1984 να περιλαμβάνει τριπλή ισοβαθμία ανάμεσα στην πρωταθλήτρια Στουτγάρδη, το Αμβούργο και την Gladbach και να φανταστείτε πως θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν τετραπλή καθώς η Bayern είχε τερματίσει έναν βαθμό πίσω τους.
Αφήστε μια απάντηση