Με ηγέτη τον Milos Teodosic που ήταν ο MVP των τελικών η Virtus Bologna κατέκτησε ξανά το πρωτάθλημα Ιταλίας μετά από 20 χρόνια, αφού η τελευταία φορά που είχε βρεθεί στην κορυφή ήταν το 2001 οδηγούμενη από τον πολυτιμότερο παίκτη της Serie A Manu Ginobili.
Το καλοκαίρι του 2019 η διοίκηση της Virtus αποφάσισε να ξοδέψει ένα αξιοσέβαστο ποσό προκειμένου να μπορέσει να διεκδικήσει τον τίτλο και να επιστρέψει στην EuroLeague μέσω του EuroCup και προκάλεσε αίσθηση προχωρώντας στην απόκτηση του Teodosic στον οποίο έδωσε ένα από τα ακριβότερα συμβόλαια στην Ευρώπη. Ο κορονοϊός πέρυσι της χάλασε τα σχέδια καθώς τόσο το EuroCup όσο και το Ιταλικό Πρωτάθλημα δεν ολοκληρώθηκαν, αλλά φέτος ο 34χρονος Σέρβος point guard την αποζημίωσε. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ήταν ο MVP της κανονικής περιόδου του EuroCup και μετά τον οδυνειρό αποκλεισμό στα ημιτελικά από την UNICS Kazan (σ.σ. μέχρι να χάσει δύο συνεχόμενα παιχνίδια από τους Ρώσους και να αποκλειστεί με 2-1 η Virtus μετρούσε 19 νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις) φρόντισε να την οδηγήσει στην κατάκτηση του 16ου πρωταθλήματος της.
Η Virtus είχε επικεντρωθεί στο EuroCup το οποίο σε περίπτωση που προκρινόταν στον τελικό θα της εξασφάλιζε θέση στην EuroLeague για την επόμενη σεζόν και μέχρι να αποκλειστεί η Serie A βρισκόταν σε δεύτερο πλάνο. Τερμάτισε 3η στην κανονική περίοδο υπερτερώντας στην ισοβαθμία (19-9) με την Venezia και στα playoffs ισοπέδωσε τα πάντα στο διάβα της φτάνοντας αήττητη στην κατάκτηση του τίτλου. Απέκλεισε 3-0 την Trevizo (91-72, 88-83, 105-100) και με τον Teodosic να ανεβάζει συνεχώς στροφές συνέχισε ακάθεκτη. Κόντρα στην Brindisi ο Σέρβος πέτυχε 24 πόντους με 6/11 τρίποντα στο εκτός έδρας 73-66 του πρώτου αγώνα και αφού στο 83-74 του δεύτερου έβαλε 16 με 4/4 τρίποντα μόλις σε 21 λεπτά συμμετοχής σφράγισε την επιστροφή της Virtus στους τελικούς για πρώτη φορά μετά το 2007.
Στην Μπολόνια η Brindisi προέβαλε σθεναρή αντίσταση, αλλά στο τέλος λύγισε από τους 29 πόντους που δέχτηκε από τον Teodosic και ηττήθηκε 78-75. Ο Σέρβος πλέον είχε πάρει μπροστά για τα καλά και δεν πτοήθηκε ούτε απέναντι στην Olimpia Milano που ήταν το φαβορί. Πέτυχε 19 πόντους, μοίρασε 7 ασίστ και η ομάδα του πήρε τον πρώτο αγώνα της σειράς 83-77 μέσα στο Μιλάνο. Για να γίνει το 2-0 (83-72) χρειάστηκε να συνεισφέρει 21 πόντους (5/9 τρίποντα) και 5 ασίστ κάνοντας τους αντιπάλους του να τραβάνε τα μαλλιά τους με τα σουτ που έβαζε. Από εκεί και πέρα το νερό μπήκε στο αυλάκι. Στο 3ο παιχνίδι οι 12 πόντοι και οι 6 ασίστ του έφταναν προκειμένου να γίνει το 3-0 (76-58) και ο θρίαμβος της Virtus ολοκληρώθηκε με το 73-62 κατά το οποίο ο Teodosic είχε 10 πόντους και 6 ασίστ στα μόλις 17 λεπτά που βρέθηκε στο παρκέ.
Μετά από όλα αυτά φυσικά αναδείχτηκε πολυτιμότερος παίκτης των τελικών και έκανε τους φιλάθλους της ομάδας του να πανηγυρίσουν ξανά κάτι που είχε να συμβεί από το 2001. Η Virtus τότε είχε πάρει το τελευταίο της πρωτάθλημα ως Kinder Bologna (σ.σ. πλέον είναι γνωστή λόγω του χορηγού της και ως Segafredo Bologna) με τον Manu Ginobili στον ρόλο του ηγέτη. Ο Αργεντινός στην πρώτη του σεζόν στην Μπολόνια είχε κάνει το όνομα του γνωστό σε όλο τον κόσμο, καθώς είχε ηγηθεί της κορυφαίας χρονιάς στην ιστορία της Virtus που εκτός από το πρωτάθλημα είχε κατακτήσει τόσο το Κύπελλο Ιταλίας όσο και την EuroLeague και το μόνο MVP που του είχε ξεφύγει ήταν αυτό του Coppa Italia.
Ο Ginobili είχε αποκτηθεί από την Reggio Calabria και ήταν μέλος μιας υπερομάδας που είχε στον πάγκο τον Ettore Messina και το παρκέ παίκτες όπως οι Antoine Rigaudeau, Marko Jaric, Matjaz Smodis, Rashard Griffith, Alessandro Abio και David Andersen. Η Virtus ήταν πρώτη στην κανονική περίοδο με το εντυπωσιακό 29-5 και στα playoffs όπως και φέτος πήρε αήττητη το πρωτάθλημα. Απέκλεισε 3-0 (84-67, 109-75, 85-65) την Roseto, 3-0 (79-65, 91-86, 98-77) την Benetton Trevizo και στους τελικούς κέρδισε 3-0 (86-81, 77-71, 83-79) την συμπολίτισσα της και αιώνια αντίπαλο της Fortitudo Bologna που τότε ήταν γνωστή λόγω χορηγού ως Paf Bologna. Ο Ginobili διέπρεψε στον πρώτο αγώνα με την Benetton σκοράροντας 21 πόντους σε 23 λεπτά συμμετοχής και στον πρώτο με την Fortitudo σημειώνοντας 24 πόντους.
Το 2002 ήταν ακόμα καλύτερος, αναδείχτηκε πάλι MVP της Serie A και ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης του κυπέλλου το οποίο ήταν ο μόνος τίτλος που κατέκτησε εκείνη τη χρονιά η Virtus, αφού ηττήθηκε στον τελικό του Final 4 της EuroLeague από τον Παναθηναϊκό μέσα στο γήπεδο της και στα playoffs του πρωταθλήματος αποκλείστηκε 3-1 στα ημιτελικά από την πρωταθλήτρια Benetton Trevizo. Αμέσως μετά διαλύθηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων και για να βρει ξανά τον δρόμο της προς την κορυφή έπρεπε να φτάσουμε στο 2021 και τον Milos Teodosic.
Αφήστε μια απάντηση