Ένας MVP που τον είχαν προσπεράσει 68 ομάδες στο draft, ένας υποτιμημένος quarterback που αποκτήθηκε έχοντας 12 χρόνια καριέρας με μόλις τρεις συμμετοχές και καμία νίκη στα playoffs, ένας εξαιρετικά ταλαντούχος επιθετικός που πέρυσι είχε υποστεί ρήξη χιαστού και έφυγε κακήν κακώς από την προηγούμενη ομάδα του ως προβληματικός χαρακτήρας αφότου είχε ξεκινήσει η σεζόν, ο καλύτερος αμυντικός που κυκλοφορεί τα τελευταία χρόνια στο NFL και ο πολυτιμότερος παίκτης του Super Bowl το 2015, που κατέφθασε στο Los Angeles την 10η αγωνιστική, οδήγησαν τους Rams στην κατάκτηση του τίτλου.

Οι Los Angeles Rams ήταν η καλύτερη και η πληρέστερη ομάδα φέτος στο NFL και αξιοποιώντας όλα τα όπλα τους σε άμυνα και επίθεση επικράτησαν των Cincinnati Bengals στο 56ο Super Bowl με 23-20 για να στεφτούν πρωταθλητές για δεύτερη φορά και πρώτη με έδρα το Los Angeles (από το 1995 έως το 2015 είχαν μετακομίσει στο St. Louis και είχαν πάρει το πρωτάθλημα το 1999). Για να επιστρέψουν στην κορυφή μετά από 22 χρόνια (ενδιάμεσα είχαν ηττηθεί στο Super Bowl το 2001 και το 2018 από τους New England Patriots με 20-17 και 13-3 αντίστοιχα, ενώ το 1979 είχαν χάσει 31-19 από τους Pittsburgh Steelers) χρειάστηκε να κάνουν τρεις κομβικές μεταγραφικές κινήσεις και να πιστέψουν σε παίκτες που κανείς δεν θεωρούσε πως θα μπορούσαν να αποδώσουν σε τέτοιο βαθμό.

Σε αυτές τις δύο κατηγορίες ανήκει η έξοχη επιθετική τριάδα που συνέθεσαν οι Matthew Stafford, Odell Beckham Jr. και Cooper Kupp. Μιας και ήταν το πρόσωπο της χρονιάς θα ξεκινήσουμε από τον τελευταίο. Ο MVP του Super Bowl όταν ήταν να πάει στο κολέγιο δεν είχε ούτε μία προσφορά για αθλητική υποτροφία και στο draft του 2017 οι Rams τον επέλεξαν στο νούμερο 69. Το 2018 έλειψε από την πορεία προς το Super Bowl καθότι τραυματίας και μετά από δύο σχετικά καλές χρονιές φέτος πραγματοποίησε μία από τις κορυφαίες σεζόν που έχει κάνει ποτέ παίκτης στο NFL.

Ο Kupp ήταν πρώτος στο NFL σε υποδοχές της μπάλας (receptions) με 145, receiving touchdowns με 16 και σε receiving yards (το σύνολο των αποστάσεων από τις οποίες έχει υποδεχτεί ένας παίκτης τη μπάλα) με 1.947 κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να γίνει ο τέταρτος παίκτης στην ιστορία που κάνει το λεγόμενο triple-crown για την θέση του wide receiver μετά τον Jerry Rice (San Francisco 49ers) το 1990, τον Sterling Sharpe (Green Bay Packers) το 1992 και τον Steve Smith (Carolina Panthers) το 2005. Οι 1.947 receiving yards του αποτελούν την δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών για μία σεζόν μετά τις 1.964 του Calvin Johnson (Detroit Lions) το 2012 όπως και τα 145 receptions του με τον Michael Thomas των New Orleans Saints να κατέχει το ρεκόρ από το 2019 με 149. Ταυτόχρονα οι επιδόσεις του σε αυτές τις τρεις στατιστικές κατηγορίες είναι οι κορυφαίες για παίκτη των Rams σε μία σεζόν.

Όπως ήταν αναμενόμενο ο 28χρονος Kupp αναδείχτηκε κορυφαίος επιθετικός του NFL και συνέχισε να καταρρίπτει ρεκόρ και στα playoffs. Τα 33 receptions του είναι τα περισσότερα που έχουν γίνει ποτέ σε μία σεζόν στην postseason, ενώ τα έξι touchdowns του είναι η δεύτερη καλύτερη επίδοση μαζί με αυτή του Rice από το 1988 με τα εφτά του Larry Fitzgerald (Arizona Cardinals) το 2008 να αποτελούν το σχετικό ρεκόρ. Οι Cardinals μάλιστα ήταν η πρώτη ομάδα που απέκλεισαν οι Rams φέτος στα playoffs. Κέρδισαν 34-11 με ένα δικό του touchdown, ακολούθησε άλλο ένα στο 30-27 επί των περυσινών πρωταθλητών Tampa Bay Buccaneers, έκανε δύο ώστε η ομάδα του να ανατρέψει το εις βάρος της 17-7 και να βρεθεί στο Super Bowl επικρατώντας 20-17 των 49ers και τα δύο στον τελικό με τους Bengals του έδωσαν το βραβείο του MVP (ο Kupp είναι ο μόνος στην ιστορία του NFL που έχει κάνει το triple-crown, έχει πάρει το βραβείο του καλύτερου επιθετικού και έχει αναδειχτεί πολυτιμότερος παίκτης του Super Bowl την ίδια χρονιά), αφού το δεύτερο ήταν το νικητήριο.

Όπως και τα υπόλοιπα 21 σε κανονική περίοδο και playoffs προήλθε από πάσα του Stafford. Προτού αποκτηθεί από τους Rams ο 34χρονος quarterback είχε περάσει τα πρώτα 12 χρόνια της καριέρας του στο NFL ως παίκτης των Detroit Lions οι οποίοι τον είχαν επιλέξει στο νούμερο ένα στο draft του 2009. Παρά τα εντυπωσιακά ατομικά του επιτεύγματα τα οποία τον έκαναν τον κορυφαίο quarterback που είχε ποτέ η πρώην ομάδα του και έναν από τους καλύτερους στο NFL αυτά τα χρόνια χρεώθηκε το γεγονός πως βρέθηκαν μόνο τρεις φορές στα playoffs (2011, 2014, 2016) και αποκλείστηκαν από το πρώτο παιχνίδι (σ.σ. πριν την έλευση του Stafford στο Detroit οι Lions ήταν εκτός playoffs μόνιμα από το 1999 και μετά).

Στην πραγματικότητα όμως δεν έκαναν τίποτα για να φτιάξουν ένα σύνολο που θα υποστήριζε τις δυνατότητες του και θα τον βοηθούσε να τους μετατρέψει σε πρωταγωνιστές. Γι’ αυτό μετά την ολοκλήρωση της περασμένης σεζόν ζήτησε να φύγει. Οι Rams που είχαν προβλήματα με τον δικό τους quarterback (Jared Goff) ο οποίος είχε έρθει σε ρήξη με τον προπονητή τους, Sean McVay, έκαναν την κίνηση ματ και προχώρησαν σε ανταλλαγή των δύο παικτών συμπεριλαμβάνοντας στο πακέτο και τα pick τους για τον τρίτο γύρο στα τρία επόμενα draft. Στο Los Angeles ο Stafford έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του και την κορυφαία που έχει πραγματοποιήσει ποτέ quarterback των Rams.

Τα 41 touchdown που προήλθαν από τις πάσες του αποτελούν την κορυφαία επίδοση της καριέρας του (τόσα είχε και το 2011) και ταυτόχρονα την κορυφαία για παίκτη των Rams σε μία σεζόν, καθώς τόσα είχε και ο Kurt Warner όταν τους οδήγησε στην κατάκτηση του τίτλου το 1999. Ρεκόρ για την ομάδα του αποτελούν επίσης οι 404 ολοκληρωμένες πάσες του και οι 4.886 γιάρδες που κάλυψαν (passing yards), ενώ οι 17 πάσες του που κλάπηκαν από τους αντιπάλους (interceptions) ήταν οι λιγότερες φέτος στο NFL. Στα playoffs συνέχισε δημιουργώντας εννιά touchdown, έκανε δύο ο ίδιος και κράτησε το καλύτερο του παιχνίδι για το Super Bowl. Τρεις πάσες που κατέληξαν σε touchdown και μάλιστα η τελευταία ενώ κοιτούσε αλλού.

Η πρώτη ήταν αυτή με την οποία άνοιξε το σκορ ο Beckham. Ο 29χρονος wide receiver ξεκίνησε την σταδιοδρομία του στο NFL από τους New York Giants το 2014 και με την τρομερή χρονιά που έκανε ως rookie έστρεψε όλα τα βλέμματα επάνω του. Κατέρριψε κάμποσα ρεκόρ που αφορούν πρωτοεμφανιζόμενους παρότι έχασε τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια της σεζόν λόγω τραυματισμού, το touchdown που έκανε κόντρα στους Dallas Cowboys πιάνοντας τη μπάλα με το ένα χέρι ενώ έπεφτε προς τα πίσω χαρακτηρίστηκε το καλύτερο πιάσιμο που έχει γίνει ποτέ και αναδείχτηκε καλύτερος rookie επιθετικός. Το 2016 οδήγησε τους Giants για πρώτη φορά στα playoffs (αποκλείστηκαν στο πρώτο παιχνίδι) μετά τη νίκη τους με 21-17 στο Super Bowl του 2011 κόντρα στους Patriots και από τότε η ομάδα της Νέας Υόρκης δεν έχει βρεθεί ξανά στην postseason.

Η πορεία της ήταν αντιστρόφως ανάλογη από την δική του τα επόμενα χρόνια και έτσι άρχισαν τα προβλήματα. Ο Beckham δεν δίστασε να ασκήσει κριτική δημόσια στους συμπαίκτες του και στην διοίκηση για τα άσχημα αποτελέσματα και έτσι το 2018 παρότι πριν ξεκινήσει η σεζόν είχε υπογράψει συμβόλαιο αξίας 95 εκατομμυρίων δολαρίων μετά το τέλος της παραχωρήθηκε με ανταλλαγή στους Cleveland Browns, κάτι που τον έκανε να πει πως εκδιώχθηκε παρά την θέληση του. Βρέθηκε λοιπόν σε μια ομάδα που από το 1999 όταν και επέστρεψε στο NFL μετά από μια τριετή αποχή είχε μπει στα playoffs μόνο το 2002. Πέρυσι πάντως με τον ίδιο εκτός δράσης λόγω ρήξης χιαστού από την 7η αγωνιστική και μετά επέστρεψαν στην postseason και πέρασαν και έναν γύρο.

Κατά την απουσία του οι Browns είχαν βρει μια χημεία που έφερνε αποτελέσματα. Ο τρόπος που τον χρησιμοποιούσαν όταν επέστρεψε δεν του άρεσε και αφού τσακώθηκε με τον quarterback τους (Baker Mayfield), ο οποίος είχε σταματήσει να του δίνει τη μπάλα, αποδεσμεύτηκε. Δια του λόγου το αληθές ο Beckham σε έξι αγώνες φέτος προτού μείνει ελεύθερος είχε ακουμπήσει τη μπάλα μόλις 19 φορές και εφόσον κανένας στο Cleveland δεν μπήκε στην διαδικασία να λύσει αυτή την αγωνιστική διαφωνία τα μάζεψε κι έφυγε. Οι Rams βρέθηκαν προ μίας ακόμα μεγάλης ευκαιρίας και την αξιοποίησαν. Ο OBJ όπως είναι το προσωνύμιο του λόγω των αρχικών του συμπλήρωσε ιδανικά τον Kupp, έδωσε μία ακόμα δυνατή επιλογή στον Stafford και δεν δημιούργησε καμία αναταραχή.

Άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη στο Super Bowl, αλλά δυστυχώς αποχώρησε κουτσαίνοντας από την αναμέτρηση με τις εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε να δείχνουν πως υπέστη ξανά ρήξη χιαστού. Τουλάχιστον πρόλαβε να δικαιωθεί, αφού κράτησε στα χέρια του το τρόπαιο του πρωταθλητή και οι Browns δεν μπήκαν καν στα playoffs. Η προτελευταία εμφάνιση του με το Cleveland συνέπεσε με την τελευταία του Von Miller με τους Denver Broncos. Μετά την ήττα (17-14) από τους Browns ο 32χρονος αμυντικός που είναι ένας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών στο NFL παραχωρήθηκε με ανταλλαγή στους Rams κάνοντας την ήδη πολύ καλή άμυνα τους πανίσχυρη.

Από τότε που πήραν το πρωτάθλημα το 2015 με τον Miller να αναδεικνύεται MVP του Super Bowl στη νίκη τους με 24-10 επί των Carolina Panthers οι Broncos δεν μπήκαν ξανά στα playoffs και δεν του στέρησαν την δυνατότητα να μεταπηδήσει σε μία ομάδα που είχε σκοπό να διεκδικήσει τον τίτλο. Οι Rams έδωσαν μια επιλογή δεύτερου και μία τρίτου γύρου για το draft του 2022 για να πάρουν τον αμυντικό με τα περισσότερα sacks (έτσι λέγεται όταν ένας αμυντικός γκρεμίζει τον αντίπαλο quarterback ενώ αυτός προσπαθεί να πασάρει) ανάμεσα στους εν ενεργεία παίκτες του NFL και μάλιστα ενώ είχε χάσει όλη την προηγούμενη σεζόν λόγω τραυματισμού.

Τα 110.5 sacks (σ.σ. η μέτρηση τους είναι κάπως πολύπλοκη και δίνονται και μισά) του Miller (νούμερο δύο στο draft του 2011) είναι τα περισσότερα στην ιστορία των Broncos και στο Los Angeles συνέχισε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα με αποκορύφωμα το Super Bowl. Έριξε κάτω δύο φορές τον quarterback των Bengals, Joe Burrow και έπιασε τον Charles Haley με τον οποίο μοιράζεται το ρεκόρ για τα περισσότερα sacks (4.5) στην ιστορία του Super Bowl. Για να φταστείτε ο Haley τα έφτασε χάρη στα δύο πρωταθλήματα που πήρε με τους 49ers (1988, 1990) και τα τρία με τους Cowboys (1992, 1993, 1995), ενώ τουλάχιστον δύο sacks σε δύο διαφορετικά Super Bowl μέχρι πρότινος είχε κάνει μόνο ο Justin Tuck (έχει τέσσερα) στα δύο πρωταθλήματα που κατέκτησαν οι Giants απέναντι στους Patriots το 2007 (17-14) και το 2011.

Τόσα έκανε και ο Aaron Donald. Ο παίκτης που έχει αναδειχτεί περισσότερες φορές (2017, 2018, 2020) αμυντικός της χρονιάς μαζί με τους Lawrence Taylor (πήρε το βραβείο αγωνιζόμενος για τους Giants το 1981, το 1982 και το 1986) και J. J. Watt (το πήρε ως παίκτης των Houston Texans το 2012, το 2014 και το 2015) στην ιστορία του NFL έγινε αχτύπητο δίδυμο με τον Miller και ξεγύμνωσαν την μεγαλύτερη αδυναμία των Bengals στον τελικό. Το Cincinnati δεν μπορούσε να προστατεύσει τον quarterback του και με 19 sacks ο Burrow έγινε ο quarterback που έχει γκρεμιστεί περισσότερες φορές από κάθε άλλων στα playoffs σε μία σεζόν. Οι δύο σπεσιαλίστες του είδους όπως και όλη η άμυνα των Rams λοιπόν του επιτίθονταν ανελέητα και τον έριξαν κάτω συνολικά εφτά φορές.

Από την πίεση που του άσκησε ο Donald στα τελευταία δευτερόλεπτα προήλθε μια κακή πάσα μέσω της οποίας σφραγίστηκε η νίκη των Rams κάτι που ο 30χρονος αμυντικός είχε κάνει και στον προηγούμενο γύρο απέναντι στους 49ers. Με ένα πρωτάθλημα, τρία βραβεία του αμυντικού της χρονιάς και αυτό του καλύτερου rookie αμυντικού το 2014 σε οκτώ χρόνια καριέρας (οι Rams τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 13 στο draft του 2014) ακόμα και αν κάνει πράξη την δήλωση του πως σκέφτεται να αποσυρθεί εφόσον κατακτήθηκε ο τίτλος (σ.σ. κανείς δεν την πήρε στα σοβαρά) θα είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του NFL.

Η πιο σωστή από όλες αυτές τις κινήσεις που έφεραν τους Rams στην κορυφή όμως ενδέχεται να είναι η εμπιστοσύνη που έδειξαν στον προπονητή τους. Ο McVay στα 36 του έγινε ο νεαρότερος τεχνικός που κατακτά το Super Bowl και όταν τον προσέλαβαν οι Rams, που αποτελούν την πρώτη του δουλειά ως πρώτος προπονητής, ήταν 31 ετών. Στην πρώτη σεζόν (2017) υπό τις οδηγίες του επέστρεψαν στα playoffs ύστερα από απουσία 12 συνεχόμενων χρόνων, την δεύτερη έφτασαν μία νίκη μακριά από το πρωτάθλημα χάνοντας το Super Bowl από τους Patriots και παρότι την επόμενη δεν μπήκαν στα playoffs συνέχισαν να ακολουθούν το πλάνο του έως ότου στέφτηκαν πρωταθλητές.