Κατά μία περίεργη σύμπτωση ο Nico Mannion (Ιταλία) και ο Killian Hayes (Γαλλία) έχουν παρά πολλά κοινά. Είναι γεννημένοι την ίδια χρονιά (2001), παίζουν στην ίδια θέση (point guard), έδειξαν πόσο ταλαντούχοι είναι στην ίδια διοργάνωση (2017 EuroBasket Under-16), θα μπουν μαζί φέτος στο draft του NBA, ενώ οι πατεράδες τους είναι Αμερικανοί πρώην μπασκετμπολίστες που αγωνιζόμενοι στην Ευρώπη βρήκαν τον έρωτα της ζωής τους.

Πριν τρία χρόνια η Γαλλία ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης στους Παίδες με τον Hayes να αναδεικνύεται MVP της διοργάνωσης. Η Ιταλία δεν μπήκε καν στην οκτάδα, αλλά και μόνο που είχε τον Mannion (1.91 μέτρα) στην σύνθεση της έτριβε τα χέρια της. Μπορεί να είχε κοπεί μόλις από την αποστολή της Εθνικής Παίδων των ΗΠΑ για το Under-16 Americas Championship (σ.σ. το αντίστοιχο EuroBasket), όμως από την στιγμή που στην Αμερική θεωρούταν ένας από τους κορυφαίους point guards στην ηλικία του δύσκολα θα έβρισκε καλύτερη ευκαιρία να τον πείσει να παίξει με τα χρώματα της σε διεθνές επίπεδο.

Άλλωστε μπορεί να μεγάλωσε και να έμαθε μπάσκετ στην Αριζόνα, αλλά γεννήθηκε στην Σιένα στις 14 Μαρτίου του 2001. Ο πατέρας του, Pace Mannion, με ύψος 2.01 μέτρα αγωνιζόταν ως shooting guard και εφόσον μετά το πέρασμα του από τους Golden State Warriors, τους Utah Jazz, τους τότε New Jersey Nets, τους Milwaukee Bucks, τους Detroit Pistons και τους Atlanta Hawks δεν στέριωσε στο NBA, την σεζόν 1989/1990 αποφάσισε να πάει στην Ιταλία για λογαριασμό της Cantu. Στα τέσσερα χρόνια που φόρεσε την φανέλα της πρόλαβε να εξελιχτεί σε έναν από τους καλύτερους ξένους που έχουν περάσει ποτέ από το Ιταλικό Πρωτάθλημα, καθώς διέπρεψε χάρη στην έφεση του στο σκοράρισμα και την ευστοχία του στα τρίποντα.

Οι κορυφαίες εμφανίσεις του ήταν χαρακτηριστικές των δυνατοτήτων του. Κόντρα στην Torino στις 13 Ιανουαρίου του 1991 οδήγησε την ομάδα του σε νίκη με 112-93 έχοντας 50 πόντους με 8/12 τρίποντα και απέναντι στην Caserta στις 31 Ιανουαρίου του 1993 πέτυχε 42 πόντους με 7/10 τρίποντα ώστε η Cantu να κερδίσει 102-91. Μάλιστα πρωταγωνίστησε και στην κατάκτηση του Korac Cup το 1991. Με 33 δικούς του πόντους (6/10 τρίποντα) η Cantu στον πρώτο τελικό κέρδισε την Real Madrid στην Ισπανία 73-71 και με άλλους 35 (8/11 τρίποντα) στον δεύτερο πανηγύρισε την κατάκτηση του τροπαίου επικρατώντας 95-93 στην παράταση.

Ο Mannion τελικά έμεινε στην Ιταλία για μια 12ετία. Μετά την Cantu αγωνίστηκε για πολλά χρόνια στην Α2 και αποσύρθηκε τελικά από την ενεργό δράση το 2001 σε ηλικία 40 ετών. Εν τω μεταξύ είχε παντρευτεί την Gaia Bianchi που ήταν διεθνής Ιταλίδα παίκτρια του βόλεϊ και είχε αποκτήσει ιταλική υπηκοότητα. Εφόσον λοιπόν οι Ιταλοί τον γνώριζαν τόσο καλά, όταν έμαθαν πως ο γιος του έχει προδιαγραφές NBA και μπορεί να αγωνιστεί ως Ιταλός έσπευσαν να τον καπαρώσουν. Στο Μαυροβούνιο, όπου και είχε φιλοξενηθεί το EuroBasket Under-16 το 2017, ο Nico Mannion ήταν ο πρώτος σκόρερ του τουρνουά με μέσο όρο 19.9 πόντους (ήταν και πρώτος σε κλεψίματα με 3 ανά αγώνα) και όταν φόρτωσε το καλάθι της Ρωσίας με 42 πόντους το όνομα του έγινε γνωστό και στην Ευρώπη.

Για τους Αμερικανούς πάλι η τρομερή εμφάνιση του (12/16 δίποντα, 4/6 τρίποντα, 6/7 βολές, 5 ριμπάουντ, 6 κλεψίματα σε 29 λεπτά συμμετοχής) ήταν η επιβεβαίωση του ό,τι τον έχασαν μέσα από τα χέρια τους ελαφρά τη καρδία. Πλέον και να θέλουν δεν μπορούν να τον πάρουν πίσω, αφού τον Ιούλιο του 2018 έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα των ανδρών και στα 17 του έγινε ένας από τους νεαρότερους παίκτες που έχουν φορέσει ποτέ την φανέλα της Ιταλίας. Από τότε ο Mannion έχει αφιερωθεί πλήρως στις αγωνιστικές υποχρεώσεις που έχει στις ΗΠΑ και δεν έχει πάρει μέρος σε κανένα διεθνές τουρνουά.

Ο Hayes από την άλλη ακολούθησε αντίθετη πορεία. Ο πατέρας του, DeRon Hayes (small forward, 1.98 μέτρα), αφού δοκίμασε τις δυνάμεις του σε Πορτογαλία, Σουηδία, Ουκρανία και Ρωσία βρέθηκε την σεζόν 1998/1999 στην Γαλλία, όπου γνώρισε την μητέρα του, Sandrine Demiannay (επίσης πρώην παίκτρια μπάσκετ). Μετά από μια διετία στην Cholet την πήρε μαζί του στις ΗΠΑ για να παντρευτούν και έτσι στις 27 Ιουλίου του 2001 έφεραν στον κόσμο τον Killian. Αν και γεννήθηκε στην Φλόριντα μεγάλωσε στην Γαλλία, αφού αμέσως μετά την γέννηση του ο πατέρας του βρήκε πάλι δουλειά στο Γαλλικό Πρωτάθλημα στο οποίο αγωνίστηκε μέχρι τα 38 του, ενώ όταν το 2008 ολοκλήρωσε την επαγγελματική του καριέρα συνέχισε να παίζει για χρόνια στις ερασιτεχνικές κατηγορίες.

Αν και Αμερικανός κατά το ήμισυ, αποτελεί «προϊόν» του γαλλικού μπάσκετ. Βέβαια όταν συστήθηκε στο ευρύ κοινό το 2017 στο Μαυροβούνιο έμοιαζε με παίκτη βγαλμένο από τα playgrounds των ΗΠΑ. Με ύψος 1.96 μέτρα, τεράστια χέρια, κινήσεις ασυνήθιστες για Ευρωπαίο και all around παιχνίδι, έκλεψε την παράταση και οδήγησε την Γαλλία στην κορυφή. Στην φάση των «16» έχασε το triple-double για μόλις ένα ριμπάουντ, καθώς η στατιστική του απέναντι στην Σουηδία είχε καταγράψει 13 πόντους, 13 ασίστ, 9 ριμπάουντ και 4 κλεψίματα. Συνέχισε με 20 πόντους, 8 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 3 κλεψίματα στον ημιτελικό με την Κροατία και στον τελικό κόντρα στο Μαυροβούνιο πέτυχε 21 πόντους και μάζεψε 8 ριμπάουντ με αποτέλεσμα να πάρει το βραβείο του Πολυτιμότερου Παίκτη με μέσο όρο 16.6 πόντους, 7 ριμπάουντ, 5.1 ασίστ και 2.7 κλεψίματα.

Σε αντίθεση με τον Mannion εξακολούθησε να ενισχύει μέχρι ενός σημείου τις μικρές εθνικές ομάδας της χώρας του. Το 2018 ήταν μέλος της καλύτερης πεντάδας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Under-17, αφού βοήθησε την Γαλλία να φτάσει μέχρι τον τελικό και να πάρει το ασημένιο μετάλλιο που ήταν το πρώτο της ιστορίας της στην διοργάνωση. Μετά από ένα τρομερό παιχνίδι (16 πόντοι, 9 ασίστ, 7 ριμπάουντ, 5 κλεψίματα) κόντρα στην Κροατία για την φάση των ομίλων ανέβασε κατακόρυφα την απόδοση του στις νοκ άουτ αναμετρήσεις. Σημείωσε 23 πόντους στα προημιτελικά με την Τουρκία συνοδεύοντας τους με 6 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 3 κλεψίματα και στα ημιτελικά με το Πουέρτο Ρίκο είχε 20 πόντους, 5 ριμπάουντ και 2 κοψίματα. Πέρυσι όμως αποφάσισε να εστιάσει στην εξέλιξη της καριέρας του και λόγω της άρνησης του να πάρει μέρος στο EuroBasket Under-20 τιμωρήθηκε με έξι αγώνες αποκλεισμό από την Γαλλική Ομοσπονδία.

Οι δρόμοι που ακολούθησαν μέχρι να φτάσουν να δηλώσουν συμμετοχή στο draft του NBA ήταν διαφορετικοί. Ο Mannion πήρε την κλασική αμερικανική διαδρομή. Διέπρεψε με το Pinnacle High School και βλέποντας πως πλέον δεν είχε αντίπαλο σε σχολικό επίπεδο αποφάσισε να κάνει εντατικά μαθήματα και να αποφοιτήσει έναν χρόνο νωρίτερα. Κανονικά αναμενόταν να πάει στο NCAA ως ο κορυφαίος παίκτης της τάξης του 2020, αλλά εφόσον πέρυσι ολοκλήρωσε τη σεζόν με μέσο όρο 30.4 πόντους, 6.2 ριμπάουντ και 6.2 ασίστ δεν υπήρχε λόγος να περιμένει άλλο. Επέλεξε το Arizona επειδή δεν ήθελε να ξεσπιτωθεί και ήταν δεδομένο πως θα έμενε μόνο για μία χρονιά.

Οι 14 πόντοι, οι 5.3 ασίστ και τα 1.2 κλεψίματα που είχε ανά αγώνα μετά από 32 παιχνίδια μπορεί να μην εντυπωσιάζουν, όμως στις έξι αναμετρήσεις που ξεπέρασε τους 20 πόντους η ομάδα του έκανε πέντε νίκες. Γενικότερα στην μοναδική σεζόν που πέρασε στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα φάνηκε πως δεν ήταν ακόμα απόλυτα έτοιμος. Υπήρξαν πολλά παιχνίδια που ήταν πάρα πολύ άστοχος, ο τρόπος που αγωνιζόταν το Arizona δεν βοηθούσε ιδιαίτερα τις δικές του συνήθειες στο παρκέ και έτσι δεν ήταν σε θέση να ξεδιπλώσει το 100% των ικανοτήτων του. Το NBA βέβαια αποτελεί μια τελείως διαφορετική υπόθεση, αφού εάν επιλεγεί από την σωστή ομάδα θα έχει την ευκαιρία να παίξει πιο ελεύθερα.

Ο Hayes επίσης επιθυμούσε να πάει σε κάποιο high school των ΗΠΑ και στην συνέχεια να μεταπηδήσει στο NCAA, όμως ο πατέρας του τον συμβούλεψε να μείνει στην Ευρώπη ώστε να αποκτήσει παραστάσεις από υψηλότερο ανταγωνιστικό επίπεδο. Από τα 15 του κιόλας αγωνιζόταν στο Πρωτάθλημα Under-21 με την αντίστοιχη ομάδα της Cholet και έναν χρόνο αργότερα έκανε το ντεμπούτο του και με τους άνδρες στο Γαλλικό Πρωτάθλημα. Το 2018 έπαιζε και στις δύο κατηγορίες. Αν και ήταν 16 ετών αναδείχτηκε MVP του Πρωταθλήματος Under-21 και οδήγησε την Cholet στην κατάκτηση του τίτλου, ενώ με την μεγάλη ομάδα πραγματοποίησε εννιά εμφανίσεις.

Την επόμενη σεζόν ήταν ο βασικός της point guard και στα 33 παιχνίδια που αγωνίστηκε είχε μέσο όρο 7.2 πόντους, 3.1 ασίστ και 1 κλέψιμο σε 19.8 λεπτά συμμετοχής. Η κακή πορεία της και τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετώπιζε δεν βοηθούσαν την εξέλιξη του και έτσι πέρυσι το καλοκαίρι πήρε την απόφαση να παίξει στην Γερμανία. Η Ulm ήταν η ιδανική ομάδα για τον Hayes. Εκτός από μια θέση στην αρχική της πεντάδα του έδωσε και την ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του για πρώτη φορά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, καθώς συμμετείχε φέτος στο EuroCup. Για 18χρονος τα πήγε περίφημα. Στο Γερμανικό Πρωτάθλημα είχε 11.6 πόντους, 5.3 ασίστ και 1.4 κλεψίματα ανά αγώνα και στο EuroCup 12.8 πόντους, 6.2 ασίστ και 1.5 κλεψίματα.

Στο καλύτερο του παιχνίδι στην Γερμανία σκόραρε 24 πόντους και είχε ακόμα 5 ασίστ και 3 κλεψίματα στη νίκη της Ulm επί της Bamberg με 81-78, ενώ στο EuroCup η κορυφαία εμφάνιση του ήταν και η τελευταία του στην διοργάνωση. Στο 96-92 απέναντι στην Maccabi Rishon η στατιστική του είχε καταγράψει 25 πόντους, 5/7 τρίποντα και 5 ασίστ και λίγο καιρό νωρίτερα είχε γίνει ο δεύτερος νεαρότερος παίκτης μετά τον Ricky Rubio με διψήφιο αριθμό σε δύο διαφορετικές στατιστικές κατηγορίες. Στην επίσκεψη της ομάδας του στην Πάτρα για την αναμέτρηση με τον Προμηθέα πέτυχε 12 πόντους, μοίρασε 11 ασίστ και είδε το όνομα του να περνά στην ιστορία του EuroCup.

Η επόμενη φορά που θα ακούσουμε για τον Nico Mannion και τον Killian Hayes θα είναι στο draft. Κανονικά και οι δύο θα πρέπει να βρεθούν μέσα στην πρώτη δεκάδα, αλλά έτσι όπως περιέπλεξε την σεζόν η κατάσταση με τον κορονοϊό όλα είναι πιθανά. Ο Ιταλός για παράδειγμα έχασε έδαφος από την ακύρωση της στο NCAA. Η εικόνα που έχουν γι’ αυτόν οι ομάδες του NBA είναι αυτή που περιγράψαμε παραπάνω και σε περίπτωση που ανέβαζε την απόδοση του στο «March Madness» θα μπορούσε να την βελτιώσει θεαματικά. Όσο για τον Γάλλο, από την στιγμή που σάρωνε σε κάθε επίσκεψη του στην Αμερική για το Basketball without Boarders δεν έχει να φοβάται τίποτα. Η πολύ καλή για την ηλικία του φετινή παρουσία του με την Ulm μόνο θετικές επιπτώσεις ενδέχεται να έχει για το πόσο ψηλά μπορεί να επιλεγεί, αλλά και πάλι όταν και όποτε γίνει το draft πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει.