Hawks: Λιγότερα χέρια που ζητάνε τη μπάλα ίσον χημεία (vids)

Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει. Αυτό ακριβώς έπαθαν φέτος οι Atlanta Hawks που υπερφόρτωσαν το ρόστερ τους με παίκτες που έχουν έφεση στο σκοράρισμα και βρήκαν τα πατήματα τους μόνο όταν μερικοί από αυτούς τέθηκαν εκτός μάχης λόγω τραυματισμών.

Μετά από 42 παιχνίδια οι Hawks έχουν εφτά παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων έξι εκ των οποίων επιχειρούν παραπάνω από 10 σουτ ανά αγώνα. Ένας ακόμα βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτό το νούμερο και άλλος ένας στα πρόθυρα και των δύο στατιστικών κατηγοριών. Με άλλα λόγια δηλαδή το ρόστερ τους διαθέτει οκτώ παίκτες που χρειάζονται τη μπάλα στα χέρια τους αρκετά για να δράσουν και να είναι αποτελεσματικοί. Στην περίπτωση τους το όλοι οι καλοί χωράνε δεν ισχύει και ο πρώην πλέον προπονητής τους, Lloyd Pierce, το πλήρωσε χάνοντας την δουλειά του γιατί δεν μπόρεσε να τους έχει όλους ευχαριστημένους. Προσπάθησε να βρει τους κατάλληλους συνδυασμούς προσώπων, αλλά πάντα κάποιοι έμεναν παραπονεμένοι.

Ο Trae Young (25.7 πόντοι, 17.7 σουτ, 9.4 ασίστ) που πέρυσι σκόραρε κατά μέσο όρο 29.6 πόντους με 20.8 σουτ ανά αγώνα (είχε και 9.3 ασίστ) ξεκίνησε τη σεζόν με την ίδια λογική, όμως τα δεδομένα είχαν αλλάξει. Οι Hawks δεν ήταν πια μία από τις χειρότερες ομάδες του NBA. Είχαν ενισχυθεί σημαντικά και έθεσαν ως στόχο την επιστροφή στα playoffs για πρώτη φορά μετά το 2017 οπότε ο 22χρονος point guard έπρεπε να μοιραστεί πιο πολύ τη μπάλα με τους συμπαίκτες του. Εξακολουθεί μεν να είναι ο καλύτερος παίκτης της Atlanta, αλλά πλέον δεν αποτελεί την μόνη επιλογή της επιθετικά. Όσο δεν το καταλάβαινε οι άλλοι παίκτες άρχισαν να γκρινιάζουν και όταν του ζητήθηκε να αλλάξει ρότα «κλότσησε» και ο ίδιος.

Μαζί με τον John Collins (18.2 πόντοι, 13.1 σουτ, 7.8 ριμπάουντ) ήταν το δίδυμο στο οποίο θα στηρίζονταν μελλοντικά οι Hawks. Ο 23χρονος power forward πέρυσι είχε 21.6 πόντους με 14.8 σουτ και 10.1 ριμπάουντ και φέτος είχε σκοπό να γίνει All-Star. Αντ’ αυτού είδε τον χρόνο συμμετοχής του να μειώνεται για χάρη των κοντών σχημάτων και πολλές φορές δεν ήταν καν η δεύτερη επιλογή της ομάδας του στην επίθεση. Ήταν λοιπόν από τους πρώτους που αντέδρασαν δηλώνοντας δυσαρεστημένος από τον τρόπο που αγωνιζόταν ο Young και από το γεγονός πως οι Hawks δεν του έδιναν τη μπάλα κοντά στο καλάθι προτιμώντας να σουτάρουν από μακριά ώστε να είναι ικανοποιημένοι όλοι οι περιφερειακοί τους, που κι αυτό βέβαια δεν ήταν εφικτό.

Πως να ήταν άλλωστε; Πριν από την έναρξη της σεζόν απέκτησαν τον Bogdan Bogdanovic (9.5 πόντοι, 8.8 σουτ) και τον Danilo Gallinari (13 πόντοι, 9.2 σουτ) ενώ είχαν ήδη τους Kevin Huerter (12.1 πόντοι, 10.7 σουτ), De’Andre Hunter (17.2 πόντοι, 11.7 σουτ) και Cam Reddish (11.2 πόντοι, 10.1 σουτ). Οι νεοφερμένοι ήρθαν για να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά το ίδιο ήθελαν και οι τρεις νεαροί των Hawks που υπήρχαν ήδη στο ρόστερ. Αυτός που περιορίστηκε αρκετά στην αρχή ήταν ο Huerter ο οποίος έχασε την θέση του στην βασική πεντάδα. Η βελτίωση του Hunter σε σχέση με την πρώτη του χρονιά στο NBA ήταν θεαματική και δεν μπορούσε να αγνοηθεί, ο Reddish έγινε βασικός δείχνοντας κι αυτός πως έχει πολλές δυνατότητες και κάπως έτσι ο Σέρβος με τον Ιταλό παρότι πήραν μεγάλα συμβόλαια έμεναν στον πάγκο.

Αυτός που «έσπασε» και διαμαρτυρήθηκε ήταν ο Reddish που ζητούσε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Συγκρούστηκε λεκτικά με τον Pierce που είχε εναντίον του και τον Young, ενώ ο Collins φημολογούταν πως είχε ζητήσει ανταλλαγή και ήταν διαθέσιμος προς παραχώρηση. Αυτός που δεν μιλούσε καθόλου ήταν ο Clint Capela (14.4 πόντοι, 11 σουτ, 14.2 ριμπάουντ, 2.3 κλεψίματα). Ο Ελβετός center μεταμόρφωσε αμυντικά τους Hawks, που την περασμένη σεζόν είχαν την χειρότερη άμυνα στο NBA, αλλά δεν ήταν δυνατόν να μένει αμέτοχος επιθετικά. Εφόσον όλοι οι παραπάνω «πυροβολούσαν» ασταμάτητα από την περιφέρεια αναγκαστικά έπρεπε να μοιραστεί τις όποιες προσπάθειες γίνονταν μέσα από το ζωγραφιστό με τον Collins του οποίου τα σουτ μοιραία λιγόστεψαν.

Όταν λοιπόν η γκρίνια έγινε καθημερινό φαινόμενο στα αποδυτήρια ο Pierce αποφάσισε να επαναφέρει την πειθαρχία και να επιβληθεί στους παίκτες του. Έγινε όμως υπερβολικά αυστηρός για τα δεδομένα τους και όπως συμβαίνει στην συντριπτική πλειοψηφία τέτοιων περιπτώσεων στο NBA εισηγήθηκαν στην διοίκηση την απόλυση του και το αίτημα τους έγινε αποδεκτό. Ο Nate McMillan ως βοηθός του κλήθηκε να τον αντικαταστήσει προσωρινά, αλλά ως έμπειρος τεχνικός που έχει δουλέψει 16 χρόνια στο NBA σαν πρώτος προπονητής ήξερε ακριβώς με τι έχει να κάνει και είχε τις αμφιβολίες του. Στα μάτια του οι Hawks έμοιαζαν με τάξη δημοτικού σχολείου και γι’ αυτό ζήτησε να κάνει μια κουβέντα με τους παίκτες προτού δεχτεί να αναλάβει.

Αφού τους εξήγησε ποια είναι τα λάθη τους επεσήμανε πως αν δεν έχουν την θέληση να προσαρμοστούν στην φιλοσοφία του και να ανταποκριθούν σαν επαγγελματίες στα όσα τους ζητήσει δεν θα τους κοουτσάρει. Έτσι από την στιγμή που ήταν ο προπονητής που ήθελαν (σ.σ. οι περισσότεροι διατηρούσαν άριστες σχέσεις μαζί του και τον είχαν υποδείξει ως την προτιμότερη επιλογή για τον πάγκο της ομάδας) δεσμεύτηκαν να συμβάλουν ώστε η Atlanta να γυρίσει σελίδα. Κράτησαν τον λόγο τους και από το 14-20 οι Hawks βρίσκονται τώρα στο 22-20 και την 4η θέση της Ανατολής μετρώντας οκτώ συνεχόμενες νίκες μετά την αλλαγή προπονητή. Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο όμως οι τραυματισμοί συνέβαλαν σημαντικά στην άμεση αλλαγή πορείας, καθώς αγωνιστικά δεν γίνονται πολλά πράγματα διαφορετικά.

Με τον Hunter εκτός δράσης από τα τέλη Ιανουαρίου με πρόβλημα στο δεξί γόνατο και άγνωστη ημερομηνία επιστροφής και τον Reddish έξω εδώ και ένα μήνα με ενοχλήσεις στον αχίλλειο τένοντα και πιθανή περίοδο επανεμφάνισης τις αρχές Μαΐου, ο McMillan στηρίχτηκε στον κορμό που είχαν δημιουργήσει οι Hawks από την περασμένη διετία. Δηλαδή την τριάδα των Young, Collins και Huerter συν τον Capela και ταυτόχρονα ενεργοποίησε τον Gallinari, ο οποίος υπό τις οδηγίες του παίρνει 11.6 προσπάθειες ανά αγώνα και σκοράρει 17.6 πόντους έχοντας 48.1% στα τρίποντα. Το ίδιο βέβαια επιχειρεί να κάνει και με τον επανακάμψαντα μετά από δύο μήνες απουσίας λόγω τραυματισμού Bogdanovic που δεν γίνεται να παίρνει 18 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο και να έχει τόσο πενιχρή συνεισφορά.

Επιπλέον έπεισε τον Young, που επιχειρεί 15.9 σουτ και σημειώνει 22.4 πόντους, να πατήσει «φρένο», έχει την πρόθεση να αξιοποιήσει περισσότερο τον Collins και έδωσε ενεργό ρόλο σε παραγκωνισμένους ρολίστες όπως ο Tony Snell που έγινε βασικός από το πουθενά και ο rookie Nathan Knight. Υπό τις νέες συνθήκες οι Hawks αρχικά κέρδισαν 94-80 τους Miami Heat και 115-112 τους Orlando Magic με 32 πόντους (4/7 τρίποντα) από τον Young και 23 (5/10 τρίποντα) από τον Gallinari. Επιβλήθηκαν 121-120 των Toronto Raptors με μπροστάρηδες τους Young (37 πόντοι), Gallinari (20 πόντοι) και Huerter (19 πόντοι), ενώ ο Snell πέτυχε το νικητήριο τρίποντο. Στο 121-106 επί των Sacramento Kings ο Young σταμάτησε στους 28 πόντους (5/10 τρίποντα) και ο Capella πρόσθεσε 24 και 14 ριμπάουντ και στο 100-82 κόντρα στους Cleveland Cavaliers ανέλαβαν δράση ο Collins (22 πόντοι, 13 ριμπάουντ) με τον Gallinari (20 πόντοι), ενώ έκανε την εμφάνιση του και ο Knight (16 πόντοι, 9 ριμπάουντ, 2 κοψίματα).

Αυτό το τρίο ξεχώρισε και στο 119-107 επί των Houston Rockets. Ο Collins είχε 20 πόντους, 10 ριμπάουντ και 4 κοψίματα, ο Gallinari 29 πόντους με 5/8 τρίποντα και ο Knight 15 συνεισέφερε 15 πόντους από τον πάγκο. Τόσους είχε και ο Snell με 5/7 τρίποντα. Το 116-93 με τους Oklahoma City Thunder ήταν ιδανική ευκαιρία για να βρει τον ρυθμό του ο Bogdanovic που ερχόμενος από τον πάγκο είχε 23 πόντους με 5/9 τρίποντα. Μέχρι εκεί το πρόγραμμα ήταν ιδανικό για μία ομάδα που κάνει νέο ξεκίνημα. Από την αναμέτρηση του Σαββάτου (20/3) με τους Lakers στο Los Angeles όμως άρχισαν τα δύσκολα. Ο τραυματισμός του LeBron James και η αποχώρηση του από την αναμέτρηση συνέβαλε ώστε η Atlanta να επικρατήσει 99-94 με κορυφαίους Collins (27 πόντοι, 16 ριμπάουντ, 3 κοψίματα, 3 κλεψίματα) και Gallinari (18 πόντοι, 4/6 τρίποντα), αλλά στην συνέχεια την περιμένουν άλλοι εφτά σερί αγώνες στην Δύση.

Οι Hawks θα αντιμετωπίσουν κατά σειρά Clippers, Kings, Warriors, Nuggets, Suns, Spurs και Pelicans απέναντι στους οποίους θα τεστάρουν τις αντοχές τους. Αυτή θα είναι μια πρώτη δοκιμή για το αν το «οικοδόμημα» του McMillan έχει γερές βάσεις και αν το αποτέλεσμα είναι θετικό τότε θα έχουν σοβαρές πιθανότητες να βρεθούν στα playoffs. Μπορεί όταν λιγόστεψαν τα χέρια που ήθελαν τη μπάλα να βρήκαν χημεία, όμως οι αποστάσεις στην Ανατολή είναι μικρές. Για παράδειγμα απέχουν ελάχιστα από τους 10ους Indiana Pacers (18-22) και όπως το δικό τους τρέχον νικηφόρο σερί τους έφερε από την μια στιγμή στην άλλη στην πρώτη τετράδα το ίδιο εύκολα με ένα μικρό κακό διάστημα μπορούν να βρεθούν εκτός οκτάδας. Φυσικά το τι θα γίνει όταν και όποτε είναι ξανά πλήρεις είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία.