Με μόνο μία παρουσία στον τελικό και μόλις μία κατάκτηση του τροπαίου, κι αυτή με την ψυχή στο στόμα, στα τελευταία τέσσερα Final Four, η CSKA Moscow θα μπορούσε να έχει στείλει τον Δημήτρη Ιτούδη στο σπίτι του και να έχει αλλάξει όλο το ρόστερ της. Αντ’ αυτού προτίμησε να τον εμπιστευτεί και τώρα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης με πάνω κάτω τους ίδιους παίκτες με τους οποίους αποκλειόταν ξανά και ξανά στα ημιτελικά.

Όταν έχεις το μεγαλύτερο budget σε μια διοργάνωση και πρωταγωνιστείς σε μόνιμη βάση αλλά δεν έχεις επιτυχίες συνήθως έπονται σαρωτικές αλλαγές. Η CSKA όμως δεν λειτουργούσε ποτέ έτσι. Στην σύγχρονη ιστορία της EuroLeague οι Ρώσοι έχουν λείψει μόλις σε δύο από τα 18 Final Four που έχουν γίνει από το 2002 μέχρι σήμερα και παρότι έχουν υποστεί μεγάλα στραπάτσα δεν έχουν πτοηθεί καθόλου.

Αντιθέτως επέμεναν και επιμένουν. Ειδικά στην περίπτωση του Ιτούδη που είναι ο μακροβιότερος προπονητής της CSKA την τελευταία εικοσαετία, καθώς φέτος συμπληρώνει πέντε συνεχόμενα χρόνια στον πάγκο της. Στόχος τους, εάν είναι εφικτό, να βρίσκεται η ομάδα κάθε χρόνο στην κορυφή της Ευρώπης. Αν μη τι άλλο δύσκολη αποστολή για οποιονδήποτε. Παρόλα αυτά, ο Έλληνας τεχνικός έδειξε από την πρώτη κιόλας σεζόν του στη Μόσχα πως ξέρει τον δρόμο για την επίτευξη του.

Το 2015 η CSKA ολοκλήρωσε αήττητη με 10 νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια την regular season της EuroLeague, ηττήθηκε μόλις δύο φορές σε 14 αγωνιστικές στο Top 16 και προκρίθηκε στο Final Four αποκλείοντας στα playoffs με 3-1 τον Παναθηναϊκό. Στον ημιτελικό όμως αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό χάνοντας 70-68 αν και τρεισήμισι λεπτά πριν από τη λήξη κέρδιζε 63-54.

Με ελάχιστες αλλαγές στο ρόστερ της το 2016 επέστρεψε δριμύτερη. Έκανε μόνο μία ήττα στην regular season, τερμάτισε πρώτη στον όμιλο της στο Top 16 με ρεκόρ 10-4, στα playoffs απέκλεισε 3-0 τον Ερυθρό Αστέρα, στον ημιτελικό του Final Four κέρδισε την Lokomotiv Kuban 88-81 και στον τελικό την Fenerbahce 101-96 στην παράταση. Βέβαια αναγκάστηκε να ισοφαρίσει 81-81 με ένα δευτερόλεπτο να απομένει για την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας της αναμέτρησης, καθώς νωρίτερα είχε χάσει διαφορά 21 πόντων.

Αφού ξεφύσηξαν από ανακούφιση, έκλαψαν από χαρά και πανηγύρισαν την κατάκτηση του τροπαίου οι Ρώσοι διατήρησαν ανέπαφο το δυναμικό τους προκειμένου να υπερασπιστούν τον τίτλο τους. Το 2017 λοιπόν τερμάτισαν 2οι πίσω από την Real Madrid, που είχε μόνο μία νίκη παραπάνω, στην regular season με το νέο σύστημα διεξαγωγής κάνοντας 22 νίκες σε 30 αγωνιστικές και στα playoffs απέκλεισαν με 3-0 την Baskonia.

Στο Final Four όμως είχαμε πάλι τα ίδια. Η CSKA κέρδιζε τον Ολυμπιακό με 13 πόντους διαφορά λίγο πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο και παρότι την κράτησε σε διψήφια επίπεδα και στην 3η περίοδο, έχασε τελικά 82-78. Το αποτέλεσμα ήταν να κάνει μόλις τρεις αλλαγές στο ρόστερ της για την επόμενη σεζόν και έτσι πέρυσι τερμάτισε πρώτη με ρεκόρ 24-6 στην regular season. Στα playoffs πέταξε έξω την Khimki με 3-1 και στο Final Four ξεκίνησε εξαιρετικά κερδίζοντας 30-20 την Real στην πρώτη περίοδο, αλλά αποκλείστηκε χάνοντας 92-83.

Τι άλλαξε στο ρόστερ της φέτος; Με εξαίρεση την προσθήκη του Daniel Hackett ουσιαστικά τίποτα άλλο. Στην regular season τερμάτισε 3η πίσω από Fenerbahce και Real με 22 νίκες και οκτώ ήττες και όταν στα playoffs απέκλεισε την Baskonia 3-1 πήγε στο Final Four ως αουτσάιντερ. Τα προγνωστικά έλεγαν πως το ζευγάρι του τελικού θα ήταν ίδιο με πέρυσι (Real-Fenerbahce), ενώ ακόμα και στην Efes έδιναν περισσότερες πιθανότητες να κάνει την έκπληξη και να στεφτεί πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Κι όμως η CSKA ανέτρεψε τα δεδομένα και μάλιστα με τον τρόπο που έχανε τα προηγούμενα χρόνια. Στον ημιτελικό η Real την κέρδιζε 71-58 δύο λεπτά λεπτά πριν από τη λήξη του 3ου δεκαλέπτου, αλλά αυτή τη φορά κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι και να περάσει στον τελικό επικρατώντας 95-90. Στον τελικό η Efes ήταν σαφώς πιο εύκολος αντίπαλος και παρότι αντιστάθηκε επιστρέφοντας εις διπλούν από το -14, η CSKA στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και κέρδισε 91-83 κατακτώντας την EuroLeague για 8η φορά στην ιστορία της.

Πρωταγωνιστές, παίκτες που τα προηγούμενα χρόνια είχαν απογοητεύσει. Ο Will Clyburn αναδείχτηκε MVP του Final Four και πέρυσι στον ημιτελικό με την Real είχε μεν 16 πόντους, αλλά με 5/17 σουτ. Στην 2η του χρονιά στην CSKA όμως ήξερε ακριβώς τι πρέπει να κάνει. Πέτυχε 18 πόντους με 3/4 τρίποντα απέναντι στους Ισπανούς και φόρτωσε το καλάθι των Τούρκων με 20 πόντους έχοντας 4/6 τρίποντα.

Ο Cory Higgins μετά από τρία Final Four είχε μάθει πλέον για τα καλά κι αυτός το μάθημα του. Ανέλαβε επιτέλους ηγετικό ρόλο και στον τελικό σημείωσε 20 πόντους με 4/5 τρίποντα.

Ο Nando De Colo βρίσκεται στην Μόσχα από τότε που πήγε ο Δημήτρης Ιτούδης και παρότι το 2016 ήταν ο MVP του Final Four, έχει φορτωθεί όλους τους αποκλεισμούς στα ημιτελικά καθώς συνοδεύτηκαν από δικές του κακές εμφανίσεις. Φέτος πήρε το αίμα του πίσω με 23 πόντους κόντρα στην Real και άλλους 15 απέναντι με καλά ποσοστά απέναντι στην Efes.

Εξιλέωση και για τον Sergio Rodriguez που πέρυσι ήταν εξαφανισμένος στον ημιτελικό με την Real μένοντας στους πέντε πόντους. Φέτος έκανε μεγάλη ζημιά στην παλιά του ομάδα σκοράροντας 23 με 3/5 τρίποντα και πρωτοστάτησε στο come back της CSKA.

Σημασία όμως δεν έχουν τόσο τα πρόσωπα. Το μεγαλύτερο «όπλο» της CSKA ήταν η υπομονή των ανθρώπων της και η εμπιστοσύνη που έδειξαν ο ένας στον άλλο. Παρά τους συνεχόμενους αποκλεισμούς στα ημιτελικά, ο Ιτούδης συνέχισε να δουλεύει με σκοπό την επιστροφή στην κορυφή εμπιστευόμενος τους παίκτες του, τους οποίους χρόνο με το χρόνο βοήθησε να γίνουν καλύτεροι. Αυτοί με την σειρά τους του το ανταπέδωσαν με την εικόνα που παρουσίασαν στο παρκέ γνωρίζοντας πως υπό την καθοδήγηση του μπορούν να φτάσουν ψηλά.

Η διοίκηση με την σειρά της αναγνώρισε το έργο του Ιτούδη και του επέτρεψε να κάνει ανενόχλητος την δουλειά του προσφέροντας του την αμέριστη στήριξη της (σ.σ. κάτι για το οποίο την ευχαρίστησε στην συνέντευξη Τύπου μετά τον τελικό). Το έδειξε μάλιστα και έμπρακτα προσφέροντας του νέο συμβόλαιο πριν καν κατακτήσει την EuroLeague για 2η φορά.

Το φετινό τρόπαιο λοιπόν αποτελεί δικαίωση για όλους στην CSKA κάτι που αποτυπώνεται πλήρως σε αυτή τη στιγμή ακριβώς μετά τη λήξη του τελικού. Ο Δημήτρης Ιτούδης αγκαλιάζει τον Πρόεδρο της CSKA, Andrey Vatutin και τον ευχαριστεί κλαίγοντας, ενώ αυτός με την σειρά του ανταποδίδει λέγοντας του πως τον έκανε περήφανο όπως ακριβώς του είχε υποσχεθεί.