Προερχόμενη από μια χρονιά που είχε χάσει τον τίτλο μέσα από τα χέρια της η Liverpool το 1990 ήταν αποφασισμένη να ανακτήσει τα πρωτεία στην Αγγλία, αλλά κανένας φίλος της δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα έπρεπε να περιμένει 30 χρόνια για να στεφτεί ξανά πρωταθλήτρια.
Από το 1976 μέχρι τότε άλλωστε είχε χάσει μόνο πέντε φορές το πρωτάθλημα. Το 1978 από την Nottingham Forest, το 1981 που προκειμένου να πάρει το Champions League ή αν προτιμάτε το τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών τερμάτισε 5η πίσω από Aston Villa, Ipswich, Arsenal και West Bromwich, το 1985 και το 1987 από την Everton και το 1989 από την Arsenal με τον πλέον δραματικό τρόπο. Την τελευταία αγωνιστική την υποδέχτηκε στο Anfield έχοντας προβάδισμα τριών βαθμών και ακόμα και αν έχανε 1-0 θα κατακτούσε το πρωτάθλημα. Το γκολ του Michael Thomas στο 90′ όμως έδωσε τη νίκη στην Arsenal με 2-0 και μαζί τον τίτλο. Οι δύο ομάδες είχαν τους ίδιους βαθμούς (76) και την ίδια διαφορά τερμάτων (+37), αλλά οι Gunners υπερτερούσαν στο τρίτο κριτήριο για την ισοβαθμία που ήταν η καλύτερη επίθεση καθώς είχαν πετύχει οκτώ τέρματα παραπάνω (73-65).
Για τη νέα σεζόν ο Kenny Dalglish αποφάσισε να ενισχύσει την άμυνα του με την απόκτηση του Σουηδού Glenn Hysen (πήρε την θέση του Gary Gillespie στο αρχικό σχήμα) από την Fiorentina και να επαναφέρει το 4-4-2 το οποίο την προηγούμενη χρονιά είχε γίνει 4-3-3 προκειμένου ο Ian Rush, που είχε επιστρέψει μετά από μία κάκιστη σεζόν στην Juventus, να χωρέσει στην ίδια ενδεκάδα με τον John Aldridge και τον Peter Beardsley. Παρότι ο Aldridge ήταν ο κορυφαίος σκόρερ της Liverpool την περασμένη διετία με 26 γκολ στο Αγγλικό Πρωτάθλημα το 1988 και 21 το 1989 πήγε στον πάγκο και μετά από μόλις δύο εμφανίσεις παραχωρήθηκε στην Real Sociedad.
Έτσι λοιπόν με τον Bruce Grobbelaar στο τέρμα, τους Barry Venison, Hysen, David Burrows και τον αρχηγό της Alan Hansen στην άμυνα, τους Steve Nicol, Ronnie Whelan, Steve McMahon και John Barnes στο κέντρο και τον Rush με τον Beardsley στην επίθεση, η Liverpool έβαλε πλώρη για την επιστροφή στην κορυφή. Η σεζόν ξεκίνησε με νίκη 1-0 επί της Arsenal μετά από τέρμα του Beardsley και την κατάκτηση του Charity Shield (σ.σ. σε έναν απίθανο τελικό η Liverpool το 1989 είχε κερδίσει 3-2 στην παράταση την Everton και είχε πάρει το FA Cup), αλλά στο πρωτάθλημα υπήρχαν δυσκολίες.
Στα οκτώ πρώτα παιχνίδια της η Liverpool ήταν αήττητη και στις πέντε νίκες που είχε κάνει έως τότε είχε βάλει κάτω από τρία γκολ μόνο στο 2-1 επί της Wimbledon για την 9η αγωνιστική (σ.σ. η αναμέτρηση της 8ης αγωνιστικής με την Manchester United έγινε δυο μήνες αργότερα). Στην πρεμιέρα είχε επικρατήσει 3-1 της Manchester City με εύστοχο κτύπημα πέναλτι από τον Barnes και άλλα δύο τέρματα από τον Beardsley και τον Nicol και μετά τις ισοπαλίες με την Aston Villa (1-1) και την Luton (0-0), κέρδισε 3-0 την Derby County και συνέτριψε 9-0 την Crystal Palace. Ο Nicol ήταν ο μόνος παίκτης της που σκόραρε δύο φορές σε αυτή την αναμέτρηση και τα υπόλοιπα γκολ σημείωσαν οι McMahon, Rush, Gillespie, Beardsley, Aldridge (πέναλτι), Barnes και Hysen. Αυτή ήταν η τελευταία εμφάνιση του Aldridge με την Liverpool και μετά το παιχνίδι ο Ιρλανδός επιθετικός πέταξε τα παπούτσια του και την φανέλα του στο Kop αποχαιρετώντας με αυτό τον τρόπο τους φιλάθλους των Reds.
Το πρώτο ντέρμπι της σεζόν ήταν αυτό με την Everton στο Goodison Park για την 7η αγωνιστική. Στον προηγούμενο αγώνα η Norwich είχε φύγει με «λευκή» ισοπαλία από το Anfield και αυτοί που πλήρωσαν τα σπασμένα ήταν οι Toffees, που μπορεί να άνοιξαν το σκορ με τον Mike Newell αλλά είδαν τον Barnes να ισοφαρίζει και τον Rush να σκοράρει δύο φορές μέσα σε δύο λεπτά ώστε η Liverpool να επικρατήσει με 3-1. Μετά από τη νίκη επί της Wimbledon όμως ακολούθησαν τρεις ήττες στα επόμενα τέσσερα παιχνίδια. Η εκτός έδρας συντριβή από την Southampton με 4-1, το 0-1 με την Coventry στο Anfield και το 3-2 με την QPR στο Loftus Road. Ενδιάμεσα το γκολ του Barnes είχε δώσει τη νίκη στο 1-0 επί της Tottenham.
Παρόλα αυτά ενόψει της πρώτης συνάντησης με την Arsenal επήλθε μια μικρή ανάκαμψη. Ο Barnes με τον Rush έκαναν την διαφορά στο εκτός έδρας 2-1 απέναντι στην Millwall και την 15η αγωνιστική η Liverpool κέρδισε 2-1 στο Anfield την Arsenal με τέρματα από τον McMahon και τον Barnes. Ο Νοέμβριος του ’89 έκλεισε με την πρώτη επίσκεψη της στο Hillsborough μετά την προ μηνών τραγωδία όπου 96 φίλαθλοι της βρήκαν τραγικό θάνατο στον ημιτελικό του FA Cup με την Nottingham Forest. Η Sheffield Wednesday την κέρδισε 2-0 σε αναμέτρηση για την 35η αγωνιστική και έτσι μετά από 15 αγώνες βρισκόταν μεν στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα, αλλά είχε για παρέα την Arsenal, την Aston Villa και την Chelsea που την προηγούμενη χρονιά έπαιζε στην 2η κατηγορία.
Αυτή ήταν η προτελευταία από τις πέντε συνολικά ήττες που έκανε το 1990 η Liverpool στο Αγγλικό πρωτάθλημα και για να χάσει ξανά χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τέσσερις μήνες. Τον Δεκέμβριο κατάφερε να αυξήσει την διαφορά της από τους διώκτες της με εντυπωσιακές νίκες όπως αυτή επί της Manchester City με 4-1 για την 16η αγωνιστική και αυτή επί της Chelsea με 5-2 για την 18η. Ο Rush πρωταγωνίστησε και στις δύο αναμετρήσεις σκοράροντας από δύο φορές, ο Beardsley με τον McMahon έβαλαν από ένα γκολ και στα δύο παιχνίδια, ενώ απέναντι στους Blues ο Ray Houghton, που πλέον αγωνιζόταν ελάχιστα, είχε σημειώσει το μοναδικό του τέρμα εκείνη τη σεζόν. Μέσα σε αυτόν το μήνα οι μόνοι αγώνες στους οποίους οι Reds έχασαν βαθμούς ήταν το εντός έδρας 1-1 με την Aston Villa για την 17η αγωνιστική και το 0-0 με την Manchester United για την 8η.
Με το 2-1 κόντρα στην Sheffield Wednesday και το 1-0 απέναντι στην Charlton, μπήκαν στο νέο έτος έχοντας αφήσει τέσσερις βαθμούς πίσω τους Aston Villa και Arsenal με ένα παιχνίδι παραπάνω όμως. Παρόλα αυτά η Villa τον Ιανουάριο κατάφερε να καλύψει την διαφορά. Με την δράση στο FA Cup να φουντώνει, το πρόγραμμα του πρωταθλήματος περιελάμβανε μόνο τρεις αγωνιστικές και η Liverpool έκανε δύο ισοπαλίες και μία νίκη. Την πρωτοχρονιά του 1990 χάρη σε δύο γκολ του Rush πήρε ισοπαλία 2-2 στην έδρα της Nottingham Forest και στο επόμενο παιχνίδι χρειάστηκε ένα τέρμα από τον Nicol για να έρθει 2-2 στο Anfield με την Luton. Ο Barnes είχε ανοίξει το σκορ, αλλά οι φιλοξενούμενοι «χτύπησαν» στο 71′ και στο 73′ με τον Kingsley Black και τον Kurt Nogan για να πάρουν το προβάδισμα προτού απαντήσει στο 75′ ο Σκωτσέζος. Rush και Beardsley ήταν αυτοί που σκόραραν στο εκτός έδρας 2-0 επί της Crystal Palace για την 24η αγωνιστική, οπότε στην κορυφή υπήρχε ξανά ισοβαθμία με τους Villans να έχουν έναν αγώνα λιγότερο.
Για το επόμενο δίμηνο η Aston Villa συνέχισε να παλεύει για το πρωτάθλημα στα ίσα. Η Liverpool κέρδισε 2-1 την Everton με σκόρερς τον Barnes και τον Beardsley (πέναλτι), ήρθε 0-0 με την Norwich, επικράτησε 1-0 της Millwall χάρη σε γκολ του Gillespie στο 83′, πέρασε από το Old Trafford με 2-1 με τον Barnes να παραβιάζει δύο φορές την εστία της United, ηττήθηκε 1-0 στο White Hart Lane από την Tottenham και επιβλήθηκε με 3-2 της Southampton γυρνώντας το παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο. Είχε προηγηθεί με τον Barnes, ισοφάρισε με αυτογκόλ του Russell Osman και κέρδισε με γκολ του Rush στο 82′. Με οκτώ αγώνες να απομένουν ακόμα εξακολουθούσε να είναι ισόβαθμη με την Villa με την διαφορά όμως πως είχε ένα παιχνίδι λιγότερο πλέον.
Μέχρι τα τέλη Απριλίου η Liverpool είχε καταφέρει να εξασφαλίσει τον τίτλο. Rush και Gillespie την οδήγησαν σε νίκη επί της Wimbledon με 2-1 και από εκεί και πέρα το σκοράρισμα έγινε υπόθεση του νεοφερμένου Ronny Rosenthal. Ο Ισραηλινός επιθετικός είχε αποκτηθεί από την Standard Liege και στην πρώτη του εμφάνιση ως βασικός έκανε hat-trick στο 4-0 επί της Charlton με τον Barnes να κλείνει το σκορ. Ο Rosenthal έκανε το 1-0 απέναντι στην Nottingham Forest και με τον McMahon να σκοράρει μετά από μερικά λεπτά φαινόταν πως οι Reds θα προσθέσουν άλλους τρεις βαθμούς στην συγκομιδή τους, αλλά με τα γκολ του Steve Hodge και του Nigel Jemson στο δεύτερο ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι πήραν ισοπαλία 2-2.
Την ίδια μέρα η Aston Villa είχε κερδίσει 1-0 την Chelsea και από το -3 που είχε βρεθεί μετά τις συνεχόμενες ήττες της από Crystal Palace (1-0) και Manchester City (2-1) πλησίασε στον ένα βαθμό. Εφόσον όμως έχασε και από την Manchester United με 2-0 στο Old Trafford για την 35η αγωνιστική, η Liverpool μπόρεσε να ξεφύγει. Ύστερα από 24 ώρες απέσπασε ισοπαλία 1-1 από την Arsenal στο Highbury με τον Barnes να ισοφαρίζει στο 86′ και αφού κέρδισε 4-1 την Chelsea με δύο γκολ από τον Nicol, ένα του Rosenthal και ένα του Rush και 2-1 την QPR, κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα. Το εντός έδρας 3-3 της Villa με την Norwich για την 37η αγωνιστική της επέτρεψε να αυξήσει το προβάδισμα της στο +4 και έτσι τα δύο τελευταία παιχνίδια της απέκτησαν διαδικαστικό χαρακτήρα.
Με γκολ του Gillespie στο 81′ η Liverpool κέρδισε 1-0 την Derby County και μετά το σφύριγμα της λήξης ο Hansen ως αρχηγός σήκωσε πρώτος το τελευταίο τρόπαιο του πρωταθλητή που έχει δει μέχρι και σήμερα το Anfield. Στην συγκεκριμένη αναμέτρηση μάλιστα έκανε τιμής ένεκεν την πρώτη του εμφάνιση ο Dalglish που αν και ήταν 39 ετών την τελευταία τριετία διατηρούσε άτυπα τον διπλό ρόλο του παίκτη-προπονητή, αλλά είχε να αγωνιστεί από το 1988 όταν και είχε παίξει μόνο σε δύο αγώνες. Η σεζόν ολοκληρώθηκε με το εντυπωσιακό 6-1 στην έδρα της Coventry στις 5 Μαΐου του 1990. Ο Rush άνοιξε το σκορ, ο Rosenthal πέτυχε δύο γκολ και ο Barnes έκλεισε την κορυφαία χρονιά της καριέρας του με hat-trick.
Ο Άγγλος μεσοεπιθετικός ήταν ο πρώτος σκόρερ της Liverpool στο πρωτάθλημα με 21 τέρματα και τον ακολούθησαν ο Rush με 18 και ο Beardsley με 10. Οι Reds είχαν την καλύτερη επίθεση με 78 γκολ, αλλά και την καλύτερη άμυνα αφού δέχτηκαν 37 και τελικά άφησαν πίσω τους εννιά βαθμούς (79-70) την Aston Villa. Το πολυπόθητο δεύτερο Double όμως τους ξέφυγε ξανά. Μέχρι τότε καμία ομάδα δεν είχε πάρει Πρωτάθλημα και Κύπελλο στην Αγγλία την ίδια χρονιά για δεύτερη φορά (σ.σ. πλέον Manchester United και Arsenal το έχουν κάνει από τρεις φορές και είναι οι μόνες ομάδες με παραπάνω από ένα Double) και η Liverpool, που το έκανε για πρώτη και τελευταία στην ιστορία της το 1986, το κυνηγούσε μανιωδώς. Το 1988 είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα, αλλά είχε χάσει στον τελικό του FA Cup 1-0 από την Wimbledon, την προηγούμενη χρονιά πήρε μεν το FA Cup, όμως έχασε το πρωτάθλημα την τελευταία στιγμή και το 1990 αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου.
Πρόκειται ίσως για το πιο «τρελό» παιχνίδι στην ιστορία του θεσμού. Στις 8 Απριλίου του 1990 η Liverpool αναμετρήθηκε στο Villa Park με την Crystal Palace την οποία είχε κερδίσει 9-0 στο πρωτάθλημα. Ο Rush είχε ανοίξει το σκορ από το 14′, όμως οι Eagles είχαν ισοφαρίσει με τον Mark Bright στο 46′ και είχαν πάρει προβάδισμα 2-1 στο 70′ χάρη στον Gary O’Reilly. Οι Reds πάλι είδαν τον McMahon να κάνει το 2-2 στο 81′ και όταν ο Barnes τους έβαλε μπροστά με πέναλτι στο 83′ πίστεψαν πως βρίσκονται ήδη στον τελικό. Ο Andy Gray όμως έφερε πάλι την αναμέτρηση στα ίσα (3-3) στο 88′ και την οδήγησε στην παράταση, όπου με το γκολ του Alan Pardew στο 109′ η Crystal Palace ολοκλήρωσε την οριστική ανατροπή στο σκορ και πήρε την πρόκριση για να χάσει στον τελικό 1-0 από την Manchester United.
Αν και αρχικά φαινόταν πως η Liverpool θα επαναλάμβανε τον θρίαμβο της, το 1991 το πρωτάθλημα κατέληξε στα χέρια της Arsenal. Οι Reds έκαναν απίθανο ξεκίνημα με οκτώ συνεχόμενες νίκες (ανάμεσα τους το 4-0 επί της Manchester United) και συνολικά 12 στις 14 πρώτες αγωνιστικές κατά τις οποίες ήταν αήττητοι. Το 3-0 της 15ης αγωνιστικής από την Arsenal στο Highbury όμως άλλαξε τα δεδομένα στην πορεία. Παρά την ήττα της η Liverpool απέκτησε προβάδισμα πέντε βαθμών το οποίο όταν χάθηκε οδήγησε τον Dalglish σε αιφνίδια παραίτηση. Μετά το 4-4 με την Everton για την φάση των «16» του FA Cup στο Goodison Park, όπου η ομάδα ισοφαρίστηκε τέσσερις φορές, ο Σκωτσέζος αποχώρησε οικειοθελώς και την έβγαλε εκτός τροχιάς.
Η Liverpool αποκλείστηκε χάνοντας 1-0 το επόμενο παιχνίδι από την συμπολίτισσα της και μερικές μέρες αργότερα ηττήθηκε 1-0 στο Anfield από την Arsenal. Μετά από αυτό το αποτέλεσμα οι Gunners, που έκαναν μόνο μία ήττα όλη τη σεζόν, απέκτησαν προβάδισμα πέντε βαθμών, το έφτασαν στο +9 και τελικά πήραν τον τίτλο με εφτά βαθμούς διαφορά (83-76) έχοντας και δύο λιγότερους από την τιμωρία που τους είχε επιβληθεί μετά την σύρραξη που είχε προκληθεί ανάμεσα στους παίκτες τους και αυτούς της Manchester United. Έτσι λοιπόν οι φίλαθλοι της Liverpool περιμένουν το 19ο πρωτάθλημα της ομάδας τους εδώ και 30 χρόνια. Αυτή την περίοδο κανονικά θα προετοιμάζονταν πυρετωδώς να πανηγυρίσουν την ανάδειξη της σε πρωταθλήτρια Αγγλίας για το 2020, αλλά ο κορωνοϊός προς το παρόν παρατείνει την αναμονή τους.
Αφήστε μια απάντηση