Μέχρι το 2006 η Sevilla δεν είχε κατακτήσει ποτέ το UEFA Cup-Europa League και αφού έκανε την αρχή όχι μόνο έγινε η πολυνίκης του θεσμού σε χρόνο ρεκόρ, αλλά κάθε φορά που βρίσκεται στον τελικό είναι αυτή που παίρνει το τρόπαιο στα χέρια της με τους έξι θριάμβους της στην διοργάνωση να έχουν έρθει σε… τιμή ευκαιρίας.
Ο «αρχιτέκτονας» των επιτυχιών της Sevilla Ramon Rodriguez Verdejo, δηλαδή ο γνωστός σε όλους Monchi, χρειάστηκε μόλις έναν χρόνο αφότου επέστρεψε στο πόστο του Τεχνικού Διευθυντή της ομάδας για να επαναφέρει την αγαπημένη της συνήθεια που δεν είναι άλλη από την κατάκτηση του Europa League το οποίο έχει πάρει επίσης το 2006, το 2007, το 2014, το 2015 και το 2016 ακολουθώντας ακριβώς την ίδια «συνταγή». Την απόκτηση παικτών που αποδεικνύονται πραγματικά κελεπούρια, καθώς τους αγοράζει έναντι μικρών ποσών και μέσα από τις εμφανίσεις τους με την φανέλα της η αξία τους αυξάνεται κατακόρυφα.
Οι εννιά από τους βασικούς της Sevilla στον φετινό τελικό με την Inter αποκτήθηκαν πέρυσι το καλοκαίρι και κόστισαν όλοι μαζί 86 εκατομμύρια ευρώ, ενώ από τις πέντε αλλαγές οι δύο ήταν νέα πρόσωπα και ανεβάζουν το ποσό στα 106. Ο τερματοφύλακας της Yassine Bounou, ήρθε δανεικός από την Girona. Από το κεντρικό αμυντικό της δίδυμο ο Jules Kounde ήταν η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της καθώς η Bordeaux εισέπραξε 25 εκατομμύρια ευρώ για να τον παραχωρήσει και για τον Diego Carlos δαπανήθηκαν 15 προκειμένου η Nantes να δώσει την συγκατάθεση της για να μετακομίσει ο Βραζιλιάνος στην Ισπανία.
Ο αριστερός της μπακ Sergio Reguilon είναι δανεικός από την Real Madrid, στην μεσαία γραμμή η απόκτηση του Joan Jordan από την Eibar στοίχισε 14 εκατομμύρια, αυτή του Lucas Ocampos από την Marseille 15 και ο ερχομός του Fernando από την Galatasaray μόνο 4.5. Στην επίθεση η Sevilla πλήρωσε 12.5 εκατομμύρια για τον Luuk de Jong στην PSV Eindhoven, δανείστηκε τον Suso από την Milan τον Ιανουάριο όταν αγόρασε επίσης τον Youssef En-Nesyri από την Leganes για 20 εκατομμύρια, ενώ ο Nemanja Gudelj που ήρθε από τον πάγκο κόντρα στους Nerazzurri, όπως και ο Μαροκινός επιθετικός, αποκτήθηκε ως ελεύθερος από ομάδα της Κίνας.
Όλοι οι παραπάνω κύριοι πριν αγωνιστούν για την Sevilla ήταν είτε άγνωστοι στο ευρύ κοινό είτε θεωρούνταν τελειωμένοι. Ο Bono, όπως φωνάζουν χαϊδευτικά τον Bounou, δεν ήταν καν ο βασικός της τερματοφύλακας. Η θέση ανήκε στον Tomas Vaclik ο οποίος τέθηκε εκτός μάχης μετά τον πρώτο αγώνα για την επανέναρξη της La Liga λόγω τραυματισμού και έτσι αντικαταστάθηκε από τον 29χρονο Μαροκινό που ήταν εξαιρετικός στο Europa League. Ο 21χρονος Kounde με μόλις μία χρονιά ως βασικός στο Γαλλικό Πρωτάθλημα εντοπίστηκε από τον Monchi και πλέον παρακολουθείται στενά από την Real. Ο Diego Carlos πριν πέντε χρόνια πέρασε από την Estoril και δεν ακούμπησε. Στα 27 του ο Βραζιλιάνος ήταν ένας από τους καλύτερους αμυντικούς του Ισπανικού Πρωταθλήματος και βρέθηκε μονομιάς στο μεταγραφικό στόχαστρο ομάδων όπως η Liverpool και η Manchester City.
Ο 23χρονος Reguilon κρίθηκε περιττός στην Real εφόσον υπήρχαν μπροστά του ο Ferlan Mendy και ο Marcelo, αλλά μέσω των εμφανίσεων του με την Sevilla κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα της Ισπανίας και δεν αποκλείεται να είναι ο βασικός της αριστερός μπακ στα παιχνίδια με την Γερμανία και την Ουκρανία για το Nations League. Ο Fernando μετά από μια τριετία στην Manchester City ως αναπληρωματικός του συμπατριώτη του Βραζιλιάνου Fernandinho τα τελευταία δύο χρόνια αγωνιζόταν στην Τουρκία και αποδείχτηκε πως στα 33 του μπορεί ακόμα να πρωταγωνιστήσει σε υψηλό επίπεδο. Ο 30χρονος De Jong ύστερα από μια πενταετία γεμάτη γκολ στην Ολλανδία έμοιαζε να μην έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω και παρότι στην La Liga σκόραρε μόνο έξι φορές, στο Europa League σημείωσε τα σημαντικότερα τέρματα της Sevilla.
Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει και για τον Ocampos. Ο 26χρονος Αργεντινός μετά το κακό πέρασμα του από το Campionato, όπου αγωνίστηκε σε Genoa και Milan ως δανεικός το 2017, επέστρεψε στην Marseille για να γίνει βασικός και αποδείχτηκε πολύτιμο εργαλείο και για την Sevilla για λογαριασμό της οποίας σκόραρε 14 φορές στο Ισπανικό Πρωτάθλημα. Ο 26χρονος Jordan αποτελεί μια έξυπνη επιλογή από την εγχώρια αγορά, αφού την τελευταία διετία είχε ξεχωρίσει με την Eibar όπως και ο 23χρονος En-Nesyri με τα γκολ του στην Leganes. Ο Gudelj αν και είναι ακόμα 28 είχε βρεθεί στην Κίνα, αλλά πέρυσι έκλεψε την παράσταση με την απόδοση του στην Sporting Lisbon στην οποία αγωνιζόταν ως δανεικός και ο 26χρονος Suso μετά από τρεις καλές χρονιές στην Milan φέτος είχε βρεθεί εκτός πλάνων.
Λίγο πολύ ο καθένας τους είχε την δική του μεγάλη στιγμή στην πορεία προς την κατάκτηση του Europa League. Ο Bounou στα προημιτελικά απέκρουσε το πέναλτι του Raul Jimenez με το οποίο οι Wolves θα άνοιγαν το σκορ, στον ημιτελικό με την Manchester United κατέβασε ρολά και στον τελικό σταμάτησε σε τετ α τετ τον Romelu Lukaku που θα έδινε προβάδισμα στην Inter. Ο Kounde πάλι στο 82′ έδιωξε πάνω στην γραμμή το πλασέ του Alexis Sanchez με το οποίο οι Ιταλοί θα ισοφάριζαν. Ο Diego Carlos μπορεί να έκανε από ένα πέναλτι σε προημιτελικό, ημιτελικό και τελικό αλλά πρωταγωνίστησε στην φάση του νικητήριου γκολ στο 3-2 επί της Inter με το τρομερό ανάποδο ψαλίδι του. Ο Reguilon ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ στο 2-0 επί της Roma την φάση των «16», ο Ocampos σημείωσε το τέρμα της πρόκρισης κόντρα στους Wolves κάνοντας το 1-0 δύο λεπτά πριν τη λήξη, ο Suso ισοφάρισε στην αναμέτρηση με την United και ο De Jong διαμόρφωσε το τελικό 2-1 ολοκληρώνοντας την ανατροπή, ενώ στον τελικό σκόραρε άλλες δύο φορές.
Φέτος μάλιστα μέχρι και ο προπονητής της Sevilla ήταν «λαβράκι». Ο Julen Lopetegui προ διετίας είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα μεγάλο σίριαλ που προκάλεσε την απομάκρυνση του από τον πάγκο της εθνικής Ισπανίας μία μέρα πριν από την πρεμιέρα του World Cup στην Ρωσία, καθώς είχε συμφωνήσει να αναλάβει την Real Madrid από την οποία απολύθηκε πέρυσι μετά από μόλις δύο μήνες αγωνιστικής δράσης. Ο 54χρονος Ισπανός τεχνικός όμως απέδειξε πως «μετράει» παρά τα δύο αυτά ατυχή συμβάντα και δημιούργησε αυτή την ομάδα, που ήδη είχε εξασφαλίσει την επιστροφή της στο Champions League για πρώτη φορά μετά το 2017 τερματίζοντας 4η στην La Liga.
Η πορεία της Sevilla όμως ήταν δικαίωση και για τον Monchi. Η προηγούμενη θητεία του στην ομάδα ήταν υπερεπιτυχημένη κι γι’ αυτό θέλησε να δοκιμάσει μια νέα πρόκληση αναλαμβάνοντας την θέση του Τεχνικού Διευθυντή της Roma το 2017. Η φιλοσοφία του όμως δεν συμβάδιζε με αυτήν των ιδιοκτητών της ιταλικής ομάδας και έτσι οι δρόμοι τους χώρισαν μόλις μετά από δύο χρόνια συνεργασίας. Αν και ήταν περιζήτητος ανά την Ευρώπη ο 51χρονος Ισπανός παράγοντας επέστρεψε στο πρώτο και κορυφαίο δημιούργημα του για να συνεχίσει το έργο του από εκεί που το είχε αφήσει για να θυμίσει σε όλους πως το Europa League θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται και Sevilla League.
Αφήστε μια απάντηση