Πιο γρήγορα (Citius), πιο ψηλά (Altius), πιο δυνατά (Fortius). Το μότο των Ολυμπιακών Αγώνων περιγράφει επακριβώς τα όσα είδαμε από τον Jaden Ivey αυτή τη σεζόν στα παρκέ του NCAA, καθώς κάθε εμφάνιση του με την φανέλα του Purdue ήταν μία επίδειξη των πλούσιων αθλητικών ικανοτήτων του.
Οι Detroit Pistons θα πρέπει να αισθάνονται πολύ τυχεροί. Έχοντας το νούμερο πέντε στο φετινό draft του NBA μπορεί να έχασαν τους τρεις εξαιρετικούς ψηλούς που πήραν κατά σειρά στα τρία πρώτα νούμερα οι Orlando Magic (Paolo Banchero), οι Oklahoma City Thunder (Chet Holmgren) και οι Houston Rockets (Jabari Smith) αλλά επέλεξαν τον παίκτη ο οποίος συμπλήρωνε την τετράδα που ξεχώριζε με διαφορά από τους υπόλοιπους υποψήφιους. Οι Sacramento Kings στο τέσσερα προτίμησαν τον Keegan Murray και έτσι ο Ivey βρέθηκε στο Detroit για να συνθέσει δίδυμο στις θέσεις των guard με τον Cade Cunningham τον οποίο είχαν επιλέξει οι Pistons πέρυσι στο νούμερο ένα.
Το pick τους μάλιστα είχε μεγάλη ζήτηση, αφού πολλές ομάδες με πρώτους και καλύτερους τους New York Knicks, που επέλεγαν στο 11, τους πρότειναν ανταλλαγή προκειμένου να πάρουν τον 20χρονο guard. Βλέπετε η βελτίωση του Ivey κατά την δεύτερη χρονιά του στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα ήταν τέτοια που έπεισε τους πάντες πως διαθέτει προδιαγραφές ώστε να γίνει σταρ στο NBA. Από αναπληρωματικός το 2021 έγινε βασικός και από τους 11.1 πόντους ανέβηκε στους 17.3 το 2022. Ακόμα εκτίναξε το ποσοστό ευστοχίας του στα τρίποντα πηγαίνοντας από το 25.8% στο 35.8% και αφού αποδείχτηκε ικανός σουτέρ από μακρινή απόσταση είχε πλέον όλο το απαιτούμενο πακέτο.
Η συνηθέστερη εικόνα στους αγώνες του Purdue ήταν η εξής. Ο Ivey να διασχίζει όλο το γήπεδο πηγαίνοντας «σφαίρα» με τη μπάλα στα χέρια από τη μία άκρη στην άλλη και οι αντίπαλοι να τον κυνηγάνε χωρίς να μπορούν να τον πιάσουν. Ήταν κάτι σαν one man αιφνιδιασμός που ολοκληρωνόταν κατά κύριο λόγο με κάποιο απίθανο κάρφωμα ή με περίτεχνο λέι απ ύστερα από εντυπωσιακό άλμα. Citius και Altius λοιπόν ✓ (check) που λένε και οι Αμερικάνοι. Όσο για το Fortius, ο Ivey τα έκανε όλα πιο δυνατά. Η άνοδος των στατιστικών του προήλθε σε μεγάλο βαθμό από την βελτίωση της φυσικής του κατάστασης και την ενδυνάμωση του σώματος του.
Θα έλεγε κανείς πως παρουσιάστηκε διπλάσιος σε όγκο και ανάμεσα στα κολεγιόπαιδα έμοιαζε με παίκτη NBA από πλευράς σωματικής διάπλασης. Δεν γινόταν να τον σπρώξει κανείς και αυτό του επέτρεπε να φτάνει μέχρι το αντίπαλο καλάθι όση αντίσταση και να συναντούσε, ενώ στην άμυνα έμοιαζε να καταπίνει όποιον βρισκόταν απέναντι του. Όχι μόνο επειδή ήταν πιο ογκώδης, αλλά και λόγω των μεγάλων χεριών του. Ο Ivey έχει ύψος 1.93 μέτρα και το άνοιγμα των «φτερών» του φτάνει τα 2.06 μέτρα κάτι που του δίνει την δυνατότητα σε συνδυασμό με την εκρηκτικότητα και την αλτικότητα του να βγάλει εξίσου θεαματικές φάσεις και αμυντικά είτε κρύβοντας τον ήλιο όπως λέμε στην μπασκετική αργκό είτε κλέβοντας πάσες που υπό άλλες συνθήκες θα θεωρούνταν σίγουρες.
Όλα αυτά είναι χαρίσματα που έχει κληρονομήσει από την οικογένεια του η οποία του έχει προσφέρει ουκ ολίγες αθλητικές παραστάσεις. Ο πατέρας του, Javin Hunter, ήταν παίκτης του NFL και είχε αγωνιστεί στους Baltimore Ravens και τους San Francisco 49ers ως wide receiver θέση που απαιτεί τρέξιμο με τη μπάλα χέρια. Αν παρατηρήσετε η κίνηση ενός τέτοιου παίκτη είναι σχεδόν ίδια με αυτήν του Ivey που περιγράψαμε παραπάνω. Στο μπάσκετ μυήθηκε κυρίως χάρη στην μητέρα του η οποία του έχει δώσει το επώνυμο της. Η Niele Ivey το 2001 είχε κατακτήσει τον τίτλο στο γυναικείο πρωτάθλημα του NCAA με το Notre Dame και ακολούθως μεταπήδησε στο WNBA όπου πέρασε από τις Indiana Fever, Phoenix Mercury και Detroit Shock.
Εδώ και δύο χρόνια αποτελεί την προπονήτρια του κολεγίου από το οποίο αποφοίτησε και εφόσον βρισκόταν στο τεχνικό του επιτελείο από το 2008 και μετά ο Ivey, που γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 2002, ουσιαστικά μεγάλωσε μέσα στην ομάδα. Γι’ αυτό όπως είπε τρέφει ιδιαίτερο θαυμασμό για τρεις σπουδαίες παίκτριες που πέρασαν από εκεί σε αυτό το διάστημα. Την Skylar Diggins-Smith των Phoenix Mercury που ήταν νούμερο τρία στο draft του WNBA το 2013 και πλέον είναι έξι φορές All-Star και άλλες τρεις μέλος της καλύτερης πεντάδας του πρωταθλήματος, την Arike Ogunbowale των Dallas Wings η οποία οδήγησε το Notre Dame στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2018, ήταν η πρώτη σκόρερ του WNBA το 2020 (μέλος της κορυφαίας πεντάδας την ίδια χρονιά) και δύο φορές All-Star (MVP το 2021) και την Jewell Loyd των Seattle Storm που ήταν νούμερο ένα στο draft του 2015, rookie της χρονιάς την ίδια σεζόν, πρωταθλήτρια το 2018 και το 2020 και τέσσερις φορές All-Star.
Κατά τα άλλα ο Ivey ήθελε να πάει στο Detroit γιατί έχει ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την πόλη. Ο παππούς του, James Hunter, αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα στο NFL για τους Detroit Lions, ο πατέρας του γεννήθηκε και μεγάλωσε εκεί παίζοντας (και μπάσκετ) για το λύκειο Detroit Country Day School προτού πάει στο NCAA και στο Notre Dame (ήταν και στην ομάδα μπάσκετ την πρώτη χρόνια) όπου γνώρισε την μητέρα του η οποία ολοκλήρωσε την καριέρα της στο WNBA φορώντας την φανέλα των Detroit Schock. Ο νεαρός guard δεν απάντησε καν το τηλέφωνο όταν δέχτηκε κλήση για δοκιμή από άλλες ομάδες και επειδή θεωρούταν πολύ πιθανό να τον πάρουν οι Kings στο νούμερο τέσσερα δήλωσε δημόσια πως αν συμβεί κάτι τέτοιο θα ζητήσει άμεσα ανταλλαγή.
Τελικά η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε και μάλιστα κατά την παρουσίαση του εκτός από την δική του φανέλα με το νούμερο «23» οι Pistons του έδωσαν επίσης αυτές που φορούσαν ο παππούς του και οι γονείς του. Τους στόχους του για το NBA δε τους είχε προαναγγείλει την βραδιά του draft πριν καν επιλεγεί, αφού έβγαλε το κινητό του και διάβασε on air στην τηλεόραση την λίστα που είχε φτιάξει. Σκοπός του είναι να βγει MVP στο Summer League του Las Vegas, να πάρει το βραβείο του rookie της χρονιάς, να οδηγήσει την ομάδα του στα playoffs, να πάρει πολλά πρωταθλήματα, να αναδειχτεί πολλές φορές MVP της κανονικής περιόδου, να γίνει πολλές φορές All-Star, να βρεθεί ανάμεσα στους 15 κορυφαίους σκόρερ στην ιστορία του NBA, μέσα στους πρώτους 15 σε ασίστ, μέσα στους πρώτους 100 στα ριμπάουντ και να γίνει ένας εκ των κορυφαίων παικτών όλων των εποχών.
Έθεσε πολύ ψηλά τον πήχη, όμως διαθέτει τις ικανότητες να εξελιχτεί σε σπουδαίο παίκτη. Ο τρόπος παιχνιδιού του ευδοκιμεί στο NBA και το Detroit θα του δώσει από την πρώτη στιγμή την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει.
Αφήστε μια απάντηση