Κάθε χρόνο το NCAA δίνει τόσα πολλά βραβεία που το τέλος της σεζόν μοιάζει με την τελετή απονομής των Oscar. Εάν μάζευε τους παίκτες του σε έναν χώρο για να τους τα μοιράσει όπως γίνεται με τον κινηματογράφο ο Oscar Tshiebwe του Kentucky άπαξ και σηκωνόταν από την θέση του για να παραλάβει το δικό του δεν θα καθόταν ξανά, αφού θα του απονέμονταν άλλα 29.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο 22χρονος center από το Κονγκό με όλα αυτά που έκανε φέτος στο παρκέ συνέλεξε συνολικά 30 ατομικές διακρίσεις με κορυφαία όλων την ανάδειξη του σε παίκτη της χρονιάς για το Κολεγιακό Πρωτάθλημα. Μάλιστα με αυτό τον τίτλο τον τίμησαν και οι πέντε διαφορετικοί φορείς (το περιοδικό Sporting News, ο Σύνδεσμος Μπασκετικών Δημοσιογράφων των ΗΠΑ, το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press, το Hall of Fame και ο Σύνδεσμος Προπονητών του NCAA) που βραβεύουν τον κορυφαίο παίκτη του NCAA κάθε σεζόν, κάτι που έχει συμβεί με άλλους 27 παίκτες από το 1977 που απονέμονται και τα πέντε βραβεία αλλά ποτέ για παίκτη του Kentucky μέχρι πρότινος.
Κι όλα αυτά μόλις στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα. Κατά την προηγούμενη διετία ο Tshiebwe αγωνιζόταν για το πανεπιστήμιο της West Virginia, όμως πέρυσι μετά από μόλις 10 παιχνίδια ζήτησε να αλλάξει περιβάλλον. Πίστευε πως στο Kentucky θα μπορούσε να αποδώσει σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες και αφού παρακολούθησε από τον πάγκο (στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα όσοι παίκτες παίρνουν μεταγραφή μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο υπόλοιπο της) μία από τις χειρότερες σεζόν στην ιστορία του (το Kentucky είχε αρνητικό ρεκόρ για πρώτη φορά μετά το 1989, δεν μπήκε καν στο March Madness, ενώ οι εννιά νίκες που πέτυχε σε 25 αγώνες είναι οι λιγότερες των τελευταίων 95 χρόνων) έπιασε δουλειά και άλλαξε για τα καλά την εικόνα του.
Έγινε η ψυχή της ομάδας εντός και εκτός παρκέ. Η μαχητικότητα που τον διακρίνει και η τρομερή ενέργεια που έφερε στις προπονήσεις έκανε τους συμπαίκτες του να ακολουθήσουν το παράδειγμα του γιατί εκτός όλων των άλλων εάν δεν έδιναν κι αυτοί τον καλύτερο τους εαυτό δεν γινόταν να τα βγάλουν πέρα μαζί του όταν τον έβρισκαν απέναντι τους. Έξω από το γήπεδο τους έκανε μια οικογένεια και πριν την αναχώρηση για κάθε αγώνα τους μάζευε για να διαβάσουν αποσπάσματα από την Βίβλο (καθότι γιος ιερέα ο Tshiebwe είναι βαθιά θρησκευόμενος) δημιουργώντας αρμονικό κλίμα. Ήρεμος και πάντα χαμογελαστός, όμως μετά το τζάμπολ μετατρεπόταν σε πραγματικό δυναμίτη και ήταν έτοιμος να ισοπεδώσει κάθε αντίπαλο.
Το ύψος του (2.06 μέτρα) δεν είναι το πλέον ιδανικό για «5άρι», αλλά χάρη στα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε και την αστείρευτη δύναμη του έκανε θραύση κάτω από τα καλάθια. Πρωτίστως ξεχώρισε για την ικανότητα του στο ριμπάουντ. Με 15.2 ανά αγώνα ήταν πρώτος στο NCAA και ο μέσος όρος του αποτελεί τον υψηλότερο μετά το 1974, καθώς ο τελευταίος που έφτασε αυτό το νούμερο ήταν ο Pete Padgett του Nevada. Όσο για τα 516 ριμπάουντ που συνέλεξε συνολικά φέτος ο Tshiebwe είναι τα πιο πολλά μετά το 1973 όταν ο Marvin Barnes του Providence είχε μαζέψει 571. Για να φανταστείτε μόνο στις δύο πρώτες εμφανίσεις του με το Kentucky πήρε από 20 ριμπάουντ.
Το έκανε άλλες τρεις φορές και οι δύο ήταν σε back to back αναμετρήσεις. Στις 22 Δεκεμβρίου ο Tshiebwe μάζεψε 28 ριμπάουντ με αντίπαλο τον ψηλότερο παίκτη του NCAA που είναι ο Jamarion Sharp του Western Kentucky και βλέπει τον κόσμο από τα 2.26 μέτρα, ενώ είχε μόνος του τρία ριμπάουντ παραπάνω από όλη την αντίπαλη ομάδα. Μία εβδομάδα αργότερα σταμάτησε στα 20 κόντρα στο Missouri και στις 25 Ιανουαρίου απέναντι στο Mississippi State πήρε 22 και τα συνόδευσε με 21 πόντους. Έμεινε κάτω από τα 10 μόνο σε δύο από τα 34 παιχνίδια που αγωνίστηκε και στα χέρια του κατέληξε το 41.2% των ριμπάουντ που μάζεψε φέτος το Kentucky.
Μεταξύ των συμπαικτών του πρώτευσε και επιθετικά έχοντας μέσο όρο 17.4 πόντους με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος παίκτης του Κολεγιακού Πρωταθλήματος μετά το 1980 με τουλάχιστον 15 πόντους και 15 ριμπάουντ ανά αγώνα κάτι που τότε είχαν κάνει ο Lewis Lloyd του Drake με 30.2 πόντους και 15 ριμπάουντ και ο Larry Smith του Alcorn State με 20.1 πόντους και 15.1 ριμπάουντ. Όσο για τον τελευταίο παίκτη του Kentucky που είχε να επιδείξει αντίστοιχα νούμερα ήταν ο Bob Burrow με 19.1 πόντους και 17.7 ριμπάουντ το 1955. Ο Tshiebwe έφτασε τους 30 πόντους τρεις φορές, ξεπέρασε τους 20 άλλες εννιά και στις καλύτερες του εμφανίσεις επιθετικά είχε 30 πόντους και 13 ριμπάουντ στη νίκη (78-66) επί του Vanderbilt, 29 πόντους και 17 ριμπάουντ σε αυτή (92-77) επί της Georgia και στις δύο επικρατήσεις της ομάδας του επί της Florida με 71-63 και 78-57 η στατιστική του κατέγραψε 27 πόντους, 15 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα και 2 κοψίματα και 27 πόντους, 19 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα.
Οι αμυντικές του επιδόσεις επίσης ξεχώρισαν. Ο ακούραστος Tshiebwe έτρεχε πάνω κάτω το γήπεδο και ήταν παντού σε κάθε παιχνίδι για να κλέψει και να κόψει. Με μέσο όρο 1.8 και 1.6 αντίστοιχα ήταν ο μόνος παίκτης φέτος στο NCAA με πάνω από 1.5 κλεψίματα και 1.5 κοψίματα ανά αγώνα και εάν δεν υπήρχε ο Walker Kessler του Auburn που έκανε στα κοψίματα εξίσου τρομερή σεζόν με την δική του στα ριμπάουντ το βραβείο του αμυντικού της χρονιάς δεν υπήρχε περίπτωση να του ξεφύγει. Κι αυτά ενώ πέρυσι με την West Virginia μέτρησε 8.5 πόντους, 7.8 ριμπάουντ, 0.4 κλεψίματα και 0.4 κοψίματα.
Μετά από τέτοια χρονιά θα μπορούσε άνετα να δοκιμάσει την τύχη του στο NBA αλλά τείνει περισσότερο στο να παραμείνει στο κολέγιο γιατί έχει αφήσει μια δουλειά στη μέση. Παρά τους 30 πόντους, τα 16 ριμπάουντ, τα 2 κλεψίματα και τα 2 κοψίματα που είχε στον πρώτο γύρο του March Madness το Kentucky αν και είχε βλέψεις για Final 4 έπεσε θύμα τεράστιας έκπληξης, καθώς αποκλείστηκε από το St. Peter’s που ήταν η «Σταχτοπούτα» της φετινής διοργάνωσης και έφτασε έως την φάση των «8». Ο προπονητής του John Calipari δεν δίστασε να δηλώσει πως αν παραμείνει ο στόχος για την επόμενη σεζόν θα είναι μόνο η κατάκτηση του πρωταθλήματος και αυτό είναι κάτι που θέλει να επιτύχει ο Tshiebwe.
Όχι μόνος του, όχι αλλού αλλά μαζί με την οικογένεια του. Την κανονική την οποία άφησε πίσω στην πατρίδα του όταν ήταν 14 ετών για να πάει στις ΗΠΑ και να μάθει μπάσκετ (δεν είχε παίξει ποτέ έως τότε) ενώ δύο χρόνια πριν είχε χάσει τον πατέρα του από δηλητηρίαση και την αθλητική που δεν είναι άλλη από αυτή του Kentucky. Δεν εννοούμε μόνο τους συμπαίκτες του και τους ανθρώπους της ομάδας αλλά όλο το πανεπιστήμιο. Όπως μπορείτε να δείτε και στην βασική φωτογραφία του κειμένου ο Oscar είναι εξαιρετικά αγαπητός στους σπουδαστές του Kentucky, θέλει να φέρει την μητέρα του να τον δει να παίζει από κοντά σε γεμάτο γήπεδο (σ.σ. όταν γίνει αυτό έχει πει πως θα επιδιώξει να σκοράρει 50 πόντους και να πάρει 30 ριμπάουντ) και να μοιραστεί με όλους τα διδάγματα της πίστης του στον Θεό.
Έχει βάλει μπροστά για να γράψει τέσσερα βιβλία σχετικά με αυτό το θέμα και στις σημειώσεις που έχει κρατήσει έως τώρα το τελευταίο κεφάλαιο έχει τίτλο: Πως να γίνεις πρωταθλητής.
Αφήστε μια απάντηση