Thibodeau-New York Knicks-Playoffs; Πραγματικά απίστευτο! (vids)

Κι όμως είναι γεγονός! Οι New York Knicks βρίσκονται ξανά στα playoffs του NBA για πρώτη φορά μετά το 2013 και το οφείλουν στην εξαιρετική πέρα από κάθε προσδοκία δουλειά που έκανε ο προπονητής τους Tom Thibodeau, ο οποίος έφερε εις πέρας μια αποστολή που έμοιαζε αδύνατον να πραγματοποιηθεί.

Ας μην γελιόμαστε εδώ και χρόνια οι Knicks ήταν η χειρότερη ομάδα του NBA. Με τις κινήσεις που έκαναν βαρούσαν στον γάμο του Καραγκιόζη που λέμε στην Ελλάδα και ναι αυτή η έκφραση περιγράφει απόλυτα την πορεία της ομάδας της Νέας Υόρκης, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, την τελευταία εικοσαετία. Χωρίς κανένα πλάνο για να ορθοποδήσουν οι Knicks γνώρισαν την πλήρη απαξίωση και έτσι φαινόταν πως θα συνεχίσουν όταν το περασμένο καλοκαίρι αποφάσισαν να προσλάβουν τον Tom Thibodeau. Δηλαδή έναν προπονητή παλαιών αρχών που δίνει απόλυτη έμφαση στην άμυνα σε μια εποχή όπου στο NBA κυριαρχεί απόλυτα η επίθεση και ζητάει από τους παίκτες του αποτελέσματα εδώ και τώρα.

Γι’ αυτό δεν αρέσκεται στο να δουλεύει με νεαρούς στους οποίους θεωρητικά ήθελαν να επενδύσουν οι Knicks. Δίνοντας του λοιπόν μια ομάδα με τους RJ Barrett (20 ετών), Kevin Knox (21 ετών), Frank Ntilikina (22 ετών), Mitchell Robinson (23 ετών) και Obi Toppin (23 ετών), τους οποίους είχαν επιλέξει στα τέσσερα πιο πρόσφατα draft, έμοιαζε δεδομένο πως πάλι θα έκαναν μια τρύπα στο νερό. Ο Thibodeau όπως και στην προηγούμενη δουλειά του (Minnesota Timberwolves) ζήτησε από την διοίκηση να του φέρει παίκτες με τους οποίους θα μπορούσε να κερδίσει άμεσα, αλλά εφόσον το Madison Square Garden δεν είναι πλέον ελκυστικός προορισμός για τα καλά ονόματα του NBA, η επιθυμία του δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί.

Από την στιγμή που ήρθαν έτσι τα πράγματα επέλεξε να στελεχώσει το ρόστερ του με παίκτες που είχαν ξεμείνει στην αγορά επειδή δεν έβρισκαν ομάδα, να στηριχτεί σε δύο δικούς του που τους έχει μαζί του όπου και αν πάει, να αξιοποιήσει ορισμένους από το ήδη υπάρχον υλικό που κανένας δεν πίστευε πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν σημαντικά και να στηριχτεί σε όσους μικρούς ήταν σε θέση να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του. Κατέβηκε λοιπόν στη μάχη με «στρατιώτες» που στο σύνολο τους δεν υπολόγιζε κανείς και την κέρδισε κατά κράτος. Οι Knicks έχουν την καλύτερη άμυνα στο NBA (δέχονται 104.8 πόντους ανά αγώνα), όταν βρήκαν χημεία έπαιξαν πολύ καλά και στην επίθεση κάνοντας μέσα στον Απρίλιο εννιά συνεχόμενες νίκες (έφτασαν να κερδίσουν τα 12 από τα 13 παιχνίδια που έδωσαν από τις 9 Απριλίου μέχρι τις 3 Μαΐου σκοράροντας κατά μέσο όρο 118.3 πόντους) και όχι μόνο εξασφάλισαν την πρόκριση τους στα playoffs, αλλά διεκδικούν στα ίσα με τους Miami Heat και τους Atlanta Hawks την 4η θέση της Ανατολής που δίνει πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο.

Οι Knicks εξελίχτηκαν σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχουμε δει ποτέ στην κανονική περίοδο βασιζόμενοι στους Julius Randle, RJ Barrett, Reggie Bullock, Derrick Rose, Alec Burks, Nerlens Noel, Elfrid Payton, Taj Gibson και Immanuel Quickley από τους οποίους ο Thibodeau πήρε απλά αυτό που μπορούσαν να δώσουν, είτε λίγο είτε πολύ, αλλά στον μέγιστο βαθμό. Όλοι τους βρίσκονταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, όμως υπό τις οδηγίες του μεταμορφώθηκαν σε ένα σύνολο που συνάρπασε όχι μόνο το δικό τους κοινό, αλλά και όλους τους φίλους του NBA. Οπότε πάμε να δούμε για τον κάθε ένα ξεχωριστά που βρισκόταν προτού ξεκινήσει η φετινή σεζόν και πως συνέβαλε σε αυτό το μικρό θαύμα που συντελέστηκε στη Νέα Υόρκη.

Immanuel Quickley

Ο 21χρονος point guard ήταν η επιλογή των Oklahoma City Thunder στο νούμερο 25 του draft και βρέθηκε στους Knicks μέσω μιας τριπλής ανταλλαγής με κεντρικό πρόσωπο τον Ricky Rubio που μετακόμισε από τους Thunder στους Minnesota Timberwolves οι οποίοι έστειλαν στην Oklahoma τον Aleksej Pokusevski και απέκτησαν από τους Knicks τα δικαιώματα του Leandro Bolmaro της Barcelona. Αρχικά δεν του έδωσε κανείς σημασία γιατί με τον Thibodeau στον πάγκο θεωρούταν δεδομένο πως θα δεν θα παίξει. Παρόλα αυτά ήρθε στο προσκήνιο όταν την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου φόρτωσε το καλάθι των Portland Trail Blazers με 31 πόντους (5/8 τρίποντα), αυτό των Cleveland Cavaliers με 25 (5/8 τρίποντα) και των Los Angeles Clippers με 25, κάτι που τον καθιέρωσε στον ρόλο του παίκτη που ερχόταν από τον πάγκο για να ξεκολλήσει επιθετικά τους Knicks.

Ξεχώρισε γιατί με το που έμπαινε στο παρκέ έπαιρνε μπροστά αμέσως πετυχαίνοντας πολλούς μαζεμένους πόντους και από εκεί και πέρα οι Knicks έκαναν πέντε νίκες στους εφτά αγώνες που ξεπέρασε τους 20. Μεταξύ άλλων έβαλε 22 με 4/6 τρίποντα στους Houston Rockets, 25 με 3/6 στους Sacramento Kings και στο μεγάλο νικηφόρο σερί συνεισέφερε 20 πόντους στην επικράτηση επί των Memphis Grizzlies με 133-129 στην παράταση και άλλους τόσους στο 137-127 επί των Atlanta Hawks επίσης μετά από παράταση. Στις 62 εμφανίσεις που έχει κάνει έως τώρα μετράει κατά μέσο όρο 11.5 πόντους, σουτάρει με 39.5% πίσω από τη γραμμή του τριπόντου και φυσικά βγάζει το λάδι σε οποίον αναλαμβάνει να μαρκάρει.

Taj Gibson

Ο Thibodeau τον βρήκε και τον κράτησε στη Νέα Υόρκη (σ.σ. είχε μείνει ελεύθερος και τον ανανέωσε με συνοπτικές διαδικασίες), αλλά και να μην τον έβρισκε θα τον έφερνε όπως έκανε στους Timberwolves. Ήταν αυτός που τον ανέδειξε στους Chicago Bulls και τον έχει πάντα μαζί του σε όποια ομάδα και να πάει, καθώς αποτελεί έναν από τους δύο αγαπημένους του παίκτες (για τον άλλο θα διαβάσετε παρακάτω). Στα 35 του ο βετεράνος power forward δεν είναι το ίδιο αποδοτικός όπως παλιότερα (έχει 5.4 πόντους και 5.6 ριμπάουντ ανά αγώνα), όμως αυτό δεν τον εμποδίζει να έρχεται από τον πάγκο και στα 20 λεπτά που αγωνίζεται να ρίχνει ξύλο με το τουλούμι στον εκάστοτε δύστυχο αντίπαλο ψηλό και όχι μόνο (σ.σ. τι να πει και ο κακόμοιρος ο Chris Paul) που θα βρεθεί απέναντι του.

Elfrid Payton

Ήταν ελεύθερος και ανανέωσε γιατί οι Knicks δεν είχαν καλύτερο point guard ούτε μπορούσαν να αποκτήσουν. Όπως και πολλοί από τους συμπαίκτες του βρέθηκε πέρυσι στη Νέα Υόρκη επειδή δεν είχε άλλες προτάσεις και στα 27 του ο Thibodeau τον αξιοποίησε μέχρι εκεί που μπορούσε. Στις προειδοποιητικές «βολές» που έριξαν οι Knicks στο ξεκίνημα τον είδαν να έχει 27 πόντους και 7 ασίστ στο 130-110 επί των Miwlaukee Bucks, 22 πόντους και 8 ασίστ στο 112-100 επί των Utah Jazz, 20 πόντους στο 107-103 επί των Chicago Bulls και 22 στο 110-99 επί των Blazers, όμως ήθελαν κάτι πιο σταθερό επιθετικά και μετά την έλευση του Derrick Rose ο χρόνος συμμετοχής του μειώθηκε αισθητά.

Ακόμα και έτσι διατηρεί θέση βασικού και όποτε του δίνεται η ευκαιρία κάνει ζημιές όπως στη νίκη επί των Detroit Pistons με 114-104 όπου σκόραρε 20 πόντους συνοδεύοντας τους με 4 κλεψίματα, ενώ σε αυτή επί των Los Angeles Lakers με 111-96 σταμάτησε πάλι στους 20 πόντους. Γενικότερα έχει μέσο όρο 10.4 πόντους και αφού δεν χρειάζεται πια να είναι τόσο παραγωγικός επιθετικά λόγω της παρουσίας και της κατακόρυφης ανόδου της απόδοσης του Rose έχει αφοσιωθεί ακόμα περισσότερο στα αμυντικά του καθήκοντα.

Nerlens Noel

Κατέφθασε στο NBA πριν από εφτά χρόνια με την προοπτική να αφήσει εποχή με τις αμυντικές ικανότητες του και στα 27 του έμεινε στα αζήτητα λόγω κακής εξωγηπεδικής συμπεριφοράς και λανθασμένων επιλογών όπως το 2017 που απέρριψε συμβόλαιο 70 εκατομμυρίων δολαρίων από τους Dallas Mavericks πιστεύοντας πως θα βρει ακόμα καλύτερη συμφωνία και τελικά υπέγραψε για έναν χρόνο έναντι τεσσάρων εκατομμυρίων. Οι Thunder, στους οποίους έπαιζε κατά την περασμένη διετία για ελάχιστα χρήματα, δεν του έκαναν καν πρόταση ανανέωσης, εκτός αυτού δεν είχε στα χέρια του καμία άλλη προσφορά και έτσι οι Knicks τον περίμεναν με ανοιχτές αγκάλες. Δεν είχαν αναπληρωματικό center και από την στιγμή που διαθέτει έφεση στην άμυνα κάτι θα έβρισκαν να τον κάνουν.

Αυτό συνέβη όταν ένας τραυματισμός έθεσε τον Mitchell Robinson, που μεταξύ μας δεν παρουσίασε την εξέλιξη που θα ήθελαν στη Νέα Υόρκη, εκτός μάχης για το υπόλοιπο της σεζόν. Ο Noel έγινε βασικός και ταυτόχρονα φόβητρο κάτω από το καλάθι των Knicks το οποίο υπερασπίζεται με όλες του τις δυνάμεις δείχνοντας για πρώτη φορά ένα μικρό δείγμα από τον παίκτη που όλοι περιμέναν να δουν εδώ και χρόνια. Από τότε που πήρε προαγωγή έχει 5.9 πόντους, 6.9 ριμπάουντ, 2.3 μπλοκ και 1.2 κλεψίματα ανά αγώνα, ενώ μέσα στον Απρίλιο ήταν ο παίκτης που μοίραζε τις περισσότερες τάπες στο NBA με μέσο όρο 2.6. Σε αυτό το διάστημα όπως είπαμε φορμαρίστηκαν για τα καλά οι Knicks με τον ίδιο να οχυρώνει ολοκληρωτικά την ήδη σπουδαία άμυνα τους.

Alec Burks

Για χρόνια ήταν ένας πολύ καλός αναπληρωματικός shooting guard στους Utah Jazz και γι’ αυτό ακριβώς αποκτήθηκε από τους Knicks. Το μπάσκετ στο ΝΒΑ έχει αλλάξει και στα 29 του θεωρείται περιφερειακός παλαιάς κοπής δηλαδή ιδανικός για όσα ζητάει ο Thibodeau. Οι 12.6 πόντοι του και το 40.9% με το οποίο σουτάρει στα τρίποντα μπορεί να μην έλεγαν πολλά σε άλλες ομάδες, αλλά για τη Νέα Υόρκη είναι υπερπολύτιμα. Πρόσφατα μάλιστα έκανε και την κορυφαία εμφάνιση του με την φανέλα της σκοράροντας 30 πόντους με 5/10 τρίποντα στο 102-98 επί των San Antonio Spurs παίρνοντας μάλιστα και 10 ριμπάουντ.

Σε άλλα σπουδαία παιχνίδια του μέσα στην σεζόν οι Knicks το έχουν δει να σημειώνει 21 πόντους με 6/12 τρίποντα στο 102-96 επί των Bucks όπου είχε ακόμα 10 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 2 κοψίματα, να βάζει 24 πόντους με 5/8 τρίποντα στο 140-121 επί των Kings, να φορτώνει το καλάθι των Washington Wizards με 27 πόντους ώστε να κερδίσουν 106-102 και να έχει 21 πόντους και 10 ριμπάουντ στην δύσκολη επικράτηση τους επί των Orlando Magic με 94-93. Καθόλου άσχημα για έναν παίκτη που τους κοστίζει ελάχιστα (μόλις 2.3 εκατομμύρια δολάρια) όπως και πολλοί ακόμα από αυτούς που έχουν κάτι που όμως θα αναλύσουμε ολοκληρώνοντας.

Derrick Rose

Να και ο δεύτερος αγαπημένος παίκτης του Thibodeau. Όπως και τον Gibson τον έχει πάρει σε κάθε του ομάδα και επειδή δεν μπορούσε να τον βλέπει άλλο να βάζει άσκοπα καμιά 15αριά πόντους ερχόμενος από τον πάγκο για τους Detroit Pistons τον πήρε στη Νέα Υόρκη για να κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά και να πιάσει τόπο. Έτσι λοιπόν τον Φεβρουάριο οι Knicks έδωσαν στους Pistons τον Dennis Smith τον οποίο δεν υπολόγιζαν και ένα draft pick δεύτερου γύρου και απέκτησαν τον Rose που τους προσφέρει ως αναπληρωματικός 15.1 πόντους και 4.3 ασίστ.

Τον τελευταίο καιρό ειδικά ο 32χρονος πρώην MVP θυμίζει συχνά τον παλιό καλό εαυτό του με εμφανίσεις όπως αυτές στις νίκες απέναντι σε New Orleans Pelicans (122-112 στην παράταση) με 23 πόντους, Hawks (137-127 στην παράταση) με 20, Houston Rockets (122-97) με 24 και 4/5 τρίποντα, Grizzlies (118-104) με 25 και Clippers (106-100) με άλλους τόσους και 8 ασίστ. Σύμφωνα μάλιστα με τα προηγμένα στατιστικά του NBA αποτελεί τον πιο καταλυτικό παίκτη των Knicks με διαφορά, καθώς όσο έχει βρεθεί στο παρκέ έχουν σκοράρει 212 πόντους παραπάνω από τους αντιπάλους τους.

Reggie Bullock

Γυρνούσε από ομάδα σε ομάδα προσφέροντας καλό σουτ τριών πόντων και άμυνα για μικρά συμβόλαια. Οι Knicks πέρυσι του έδωσαν κάτι παραπάνω (8.2 εκατομμύρια δολάρια για δύο χρόνια) χωρίς να δουν ιδιαίτερη προκοπή, αλλά με τον Thibodeau στα 30 του έγινε για πρώτη φορά βασικός σε σύνολο με βλέψεις για playoffs. Κάτι που βέβαια στην αρχή δεν το ξέραμε αλλά μας βοήθησε και αυτός να το μάθουμε. Ο βασικός shooting guard των Knicks σκοράρει 10.1 πόντους ανά αγώνα, σουτάρει με 40.3% στα τρίποντα, γίνεται εκνευριστικό «τσιμπούρι» στους αντιπάλους του και έχει κάνει κι αυτός πράγματα που δεν περίμενε κανείς. Highlights της φετινής σεζόν του οι 21 πόντοι με 7/14 τρίποντα συν 4 κλεψίματα κόντρα στους Miami Heat, οι 22 με 6/10 τρίποντα στο 125-81 επί των Pistons, οι 20 με 6/13 στη νίκη στον πόντο (94-93) επί των Magic, οι 18 με 6/11 στο 137-127 επί των Hawks και οι 24 που έβαλε με πέντε εύστοχα τρίποντα τις προάλλες στους Clippers.

RJ Barrett

Οι Knicks τον επέλεξαν στο νούμερο τρία στο draft του 2019 για να γίνει ο μελλοντικός τους ηγέτης, αλλά μετά την πρώτη του σεζόν το απαιτητικό κοινό τους βιάστηκε να πει πως δεν κάνει για αυτό τον ρόλο. Ως rookie ο νεαρός Καναδός χάθηκε μέσα στο συνονθύλευμα από το οποίο απαρτιζόταν η ομάδα του και δεν ενθουσίασε με την απόδοση του. Κατηγορήθηκε πως παίζει μόνο για τον εαυτό του και πως δεν διαθέτει τις ικανότητες που θα τον κάνουν να ξεχωρίσει, ενώ με την έλευση του Thibodeau πολλοί περίμεναν πως θα τον φάει η μαρμάγκα. Στην πραγματικότητα όμως στο πρόσωπο του νέου του προπονητή βρήκε τον δάσκαλο που χρειαζόταν.

Όπως και όλοι οι Knicks υπό τις οδηγίες του απέκτησε αρχές στο παιχνίδι του και έμαθε να αναδεικνύεται μέσα από το σύνολο. Απέδειξε πως είναι καλός αμυντικός, σταμάτησε να παίρνει βεβιασμένες προσπάθειες στην επίθεση περιμένοντας πλέον να του έρθει η μπάλα εκεί που πρέπει για να σουτάρει υπό κατάλληλες προϋποθέσεις και όλα δείχνουν πως μπαίνουν οι βάσεις για να γίνει ένας παίκτης υψηλού επιπέδου. Ανέβηκε από τους 14.3 πόντους στους 17.6, βελτίωσε το ποσοστό του στα τρίποντα από 32% σε 39.8% και τον Απρίλιο άρχισε να διαλύει τις αντίπαλες άμυνες πίσω από τα 7.25 μέτρα. Έβαλε 29 πόντους με 6/6 τρίποντα κόντρα στους Boston Celtics, είχε 24 με 6/11 στο 109-97 επί των Charlotte Hornets και ολοκλήρωσε τον μήνα σουτάροντας με το εξωπραγματικό 48.4%.

Φυσικά συνεχίζει στους ίδιους ρυθμούς, καθώς απέναντι στους Spurs σταμάτησε στους 24 πόντους με 5/9 τρίποντα προσθέτοντας ακόμα 9 ριμπάουντ και 5 ασίστ. Άλλες σπουδαίες εμφανίσεις του μέσα στην σεζόν είναι αυτή απέναντι στους Thunder (119-97) με 32 πόντους, αυτή κόντρα στους Hawks (113-108) με 26 πόντους, 11 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 2 κλεψίματα και αυτή στο 106-102 επί των Wizards με 24 πόντους, 10 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 3 κλεψίματα.

Julius Randle

Στην αρχή της σεζόν τον είχαμε χαρακτηρίσει ως την μόνη ελπίδα των Knicks, αλλά τελικά ήταν κάτι πολύ περισσότερο. Δεν έγινε απλά All-Star για πρώτη φορά στην καριέρα του ούτε είναι μόνο φαβορί για το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη της χρονιάς. Με την βοήθεια του Thibodeau πέρασε σε άλλο επίπεδο, έγινε ο ηγέτης των Knicks και πραγματοποιεί μία από τις κορυφαίες σεζόν που έχει κάνει ποτέ παίκτης τους. Έχει μέσο όρο 24 πόντους, 10.9 ριμπάουντ και 5.9 ασίστ, σουτάρει με 41.2% στα τρίποντα αποδεικνύοντας μαζί με τους συμπαίκτες τους πως ο προπονητής τους παίζει και σύγχρονο μπάσκετ και έχει προσφέρει στους φίλους των Knicks εξωπραγματικές για τα μέχρι πρότινος δεδομένα του εμφανίσεις.

Θα σταθούμε σε τέσσερις από αυτές. Στο 123-112 επί των Hawks όταν έβαλε 44 πόντους με 7/13 τρίποντα και είχε ακόμα 9 ριμπάουντ και 5 ασίστ. Στο 117-109 επί των Mavericks όταν πέτυχε πάλι 44 πόντους έχοντας 6/11 τρίποντα και επιπλέον 10 ριμπάουντ και 7 ασίστ. Στο γνωστό πλέον, αφού το έχουμε αναφέρει τόσες φορές, 137-127 επί των Hawks στην παράταση όπου τον είδαμε να σκοράρει 40 πόντους με 6/8 τρίποντα προσθέτοντας στην συγκομιδή του 11 ριμπάουντ και 6 ασίστ και στο 131-113 επί των Wizards όταν σταμάτησε στους 37 πόντους με 7/10 τρίποντα. Κάπως έτσι στα 26 του μετατράπηκε σε έναν από τους καλύτερους power forward του NBA και δηλώνει πως δεν θέλει να φύγει με τίποτα από τη Νέα Υόρκη και να κλείσει εκεί την καριέρα του.

Μάλιστα ήταν αυτός που έδωσε το σύνθημα εν όψει playoffs λέγοντας πως ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα από τους Knicks. Εδώ που τα λέμε δεν έχει άδικο. Αν βρεθούν αντιμέτωποι με τους Heat ή τους Hawks (οι τρεις τους θα τερματίσουν στην 4η, την 5η και την 6η θέση της Ανατολής αλλά η τελική κατάταξη τους θα κριθεί στο τελευταίο παιχνίδι) σαφώς και θα έχουν αρκετές πιθανότητες να βρεθούν στον δεύτερο γύρο. Σε περίπτωση που τερματίσουν έκτοι πάλι σίγουρα θα αποτελέσουν «πονοκέφαλο» για τον τρίτο της Ανατολής, αφού θα είναι ένας από τους πιο δύσκολους αντιπάλους που μπορεί να του τύχουν.