Scariolo και Collet στον τελικό γιατί ξέρουν τον τρόπο (vids)

Η «σκόνη» από τις σπουδαίες μονομαχίες και τις μεγάλες εκπλήξεις σε αυτό το συναρπαστικό EuroBasket κατακάθισε αναδεικνύοντας την Ισπανία του Sergio Scariolo και την Γαλλία του Vincent Collet ως τις δύο ομάδες που θα διεκδικήσουν τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Δηλαδή τις μόνες εθνικές που τον πάγκο τους έχουν τον ίδιο προπονητή για σχεδόν μια 15ετία μετρώντας υπό τις οδηγίες τους εφτά και έξι μετάλλια αντίστοιχα στις διεθνείς διοργανώσεις.

Πρόκειται για τους πιο επιτυχημένους τεχνικούς στην ιστορία του ισπανικού και του γαλλικού μπάσκετ με τα οποία έχουν ταυτιστεί όχι μόνο λόγω των σπουδαίων επιτευγμάτων τους, αλλά και λόγω της παρουσίας τους στα εγχώρια πρωταθλήματα. Ο Scariolo (61 ετών) προτού αναλάβει την Ισπανία το 2009 (την άφησε για μια διετία και επέστρεψε το 2015) είχε δουλέψει για μια δεκαετία στο Ισπανικό Πρωτάθλημα καθοδηγώντας την Taugres (η σημερινή Baskonia), την Real Madrid και την Malaga την οποία το 2006 είχε οδηγήσει στην κατάκτηση του μοναδικού της πρωταθλήματος (το είχε πάρει και με την Real το 2000 ενώ το 1999 κατέκτησε το Copa del Rey με την Taugres και το 2005 με την Malaga) και το 2007 για πρώτη και μοναδική φορά στο Final 4 της EuroLeague.

Από την άλλη ο Collet (59 ετών) συμπλήρωσε 20 χρόνια ως προπονητής στο Γαλλικό Πρωτάθλημα και 14 συνεχόμενα κατά τα οποία διατηρεί παράλληλα και το πόστο του ομοσπονδιακού τεχνικού της Γαλλίας την οποία ανέλαβε κι αυτός το 2009. Δούλεψε για οκτώ σεζόν στην Le Mans με την οποία πήρε το πρωτάθλημα το 2006 και το κύπελλο το 2004, πέρασε για δύο χρονιές από τον πάγκο της Villeurbanne οδηγώντας την το 2009 στο πρώτο πρωτάθλημα της ύστερα από εφτά χρόνια, επί εννιά σεζόν ήταν προπονητής της Strasbourg κατακτώντας το κύπελλο το 2015, ενώ έφτασε και μέχρι τον τελικό του EuroCup το 2016 και από πέρυσι είναι ο τεχνικός της Metropolitans. Μάλιστα αναδείχτηκε προπονητής της χρονιάς για το 2022 παίρνοντας το βραβείο για 5η φορά στην καριέρα του (2001, 2004, 2015, 2016) και έγινε ο τεχνικός που έχει τιμηθεί με αυτό περισσότερες φορές.

Αυτό του δίνει την δυνατότητα να γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ομοσπονδιακό προπονητή το βάθος παικτών που διαθέτει η χώρα του. Η Γαλλία μπορεί να πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο EuroBasket του 2011, το χρυσό σε αυτό του 2013, το χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2014, του 2019 και στο EuroBasket του 2015 και το ασημένιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 (σ.σ. έγιναν το 2021 λόγω πανδημίας και γι’ αυτό μετακινήθηκε και το φετινό EuroBasket κατά μία χρονιά) έχοντας μεγάλους παίκτες που πρωταγωνιστούσαν στο NBA, αλλά ο Collet μέσω της εθνικής ανέδειξε παίκτες όπως ο Andrew Albicy, ο Charles Kahudi, ο Joffrey Lauvergne, ο Antoine Diot, ο Thomas Heurtel και διάφοροι άλλοι που αποδείχτηκαν πολύτιμοι ρολίστες και όταν κλήθηκαν να γίνουν στιγμιαία πρωταγωνιστές ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις.

Τρανό παράδειγμα σε αυτό το EuroBasket ο Terry Tarpey της Le Mans που στα 28 του συμμετέχει για πρώτη φορά σε διεθνή διοργάνωση με την Γαλλία και έχει εξελιχτεί σε παίκτη «κλειδί» αμυντικά βάζοντας σταθερά και ένα λιθαράκι επιθετικά. Ο Collet ξέρει τι μπορεί να πάρει από τέτοιου είδους παίκτες και γι’ αυτό τους εμπιστεύεται σε τουρνουά όπως αυτό που του λείπουν ο Nando de Colo, ο Nicolas Batum και ο Fabien Causer. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται ακόμα και ο Heurtel. Την τελευταία διετία είναι γνωστός περισσότερο για τα προβλήματα που δημιούργησε σε Barcelona και Real Madrid οι οποίες τον έδιωξαν κακήν κακώς παρά για τα κατορθώματα του εντός παρκέ, αλλά ο προπονητής του τον προτιμάει ως πιο σίγουρη λύση στην θέση του point guard από τον 21χρονο Theo Maledon των Oklahoma City Thunder και τον Elie Okobo.

Μάλιστα πρωταγωνίστησε και σε μια μίνι κρίση προ EuroBasket όταν είχε συμφωνήσει να αγωνιστεί σε ομάδα της Ρωσίας όπως και ο Albicy με την Γαλλική Ομοσπονδία να τους μεταφέρει πως εάν προχωρήσουν τις μεταγραφές τους θα αποκλειστούν από την αποστολή. Μπροστά στον κίνδυνο να εμφανιστεί στα γερμανικά γήπεδα χωρίς τους δύο βασικούς του play maker ο Collet επενέβη και έλυσε το ζήτημα πείθοντας τους να προτιμήσουν την εθνική και να ασχοληθούν με την συλλογική τους καριέρα μετά την διοργάνωση. Τι πήρε λοιπόν από τον θεωρητικά αναξιόπιστο Heurtel; Στην φάση των «16» και το 87-86 επί της Τουρκίας στην παράταση 13 πόντους και 7 ασίστ και στην «καρμπόν» σε εξέλιξη αναμέτρηση με την Ιταλία στα προημιτελικά 20 πόντους (4/7 τρίποντα) και 8 ασίστ.

Στην 4η περίοδο οι Γάλλοι από τρίποντο του Heurtel μείωσαν σε 64-59, από δική του ασίστ ο Rudy Gobert έκανε το 64-61, με νέο δικό του τρίποντο γράφτηκε το 67-64, από δική του ασίστ στον Tarpey έγινε το 70-66, από καλάθι του Tarpey μετά από επιθετικό ριμπάουντ πλησίασαν στο -2 (77-75) και με λέι απ του Heurtel πέντε δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη ισοφάρισαν 77-77 και έστειλαν το παιχνίδι στην παράταση, όπου οι δυο τους συνέχισαν το ίδιο βιολί. Καλάθι από τον Heurtel μπροστά 79-77 η Γαλλία, κλέψιμο από τον Tarpey που οδήγησε σε άλλο ένα εύστοχο σουτ για τον συμπαίκτη του ο οποίος έκανε το 83-80 και στη συνέχεια το 85-82, ασίστ του στον Taprey για το 91-85 και το κερασάκι στην τούρτα ασίστ στον Timothe Luwawu-Cabarrot για το τελικό 93-85.

Ο Cabarrot με 13 πόντους και 3/4 τρίποντα είχε δώσει νωρίτερα αναγκαίες επιθετικές λύσεις και με την Τουρκία (πέτυχε 9 πόντους και μάζεψε 6 ριμπάουντ) ήταν αυτός που είχε φέρει τούμπα την ροή του αγώνα στην 4η περίοδο μαζί με τον Heurtel. Από δικό του καλάθι η Γαλλία ξεκίνησε μειώνοντας 57-51, από ασίστ του Heurtel ήρθε το τρίποντο με το οποίο έφτασε στο -1 (57-56) όπως και αυτό χάρη στο οποίο έγινε το 60-59 αλλά και το καλάθι που έκανε το σκορ 63-61, ο Heurtel σκόραρε για το 64-63, ο Cabarrot με τρίποντο ισοφάρισε 66-66, από δική του ασίστ ο Heurtel με τρίποντο έδωσε προβάδισμα στην Γαλλία 71-69 και ο Evan Fournier την ξαναέβαλε μπροστά 73-72 και ο Heurtel ήταν αυτός που μείωσε 77-75 προτού ο Rudy Gobert κάνει το 77-77 προκειμένου η αναμέτρηση να συνεχιστεί στην παράταση.

Στον ημιτελικό με την Πολωνία ο Collet είδε αυτό που δεν είδαν οι Σλοβένοι και έπεσαν θύμα τεράστιας έκπληξης στην προηγούμενη φάση. Οι Πολωνοί στο EuroBasket κέρδισαν Τσεχία, Ισραήλ, Ουκρανία και Σλοβενία με τον ίδιο τρόπο. Εξουδετερώνοντας τον καλύτερο παίκτη του αντιπάλου και παίρνοντας στην επίθεση από τον Mateusz Ponitka και τον A.J. Slaughter 40+ πόντους συν άλλους 20+ που προέρχονταν από τις ασίστ τους. Στην αναμέτρηση με την Γαλλία όμως πέτυχαν και οι δύο μαζί 16 πόντους, μοίρασαν από δύο ασίστ και η ομάδα τους πέρασε μετά βίας τους 50 πόντους χάνοντας με 41 πόντους διαφορά (95-54). Βλέπετε ο Collet δεν έχει παρακολουθήσει τυχαία τόσο στην φάση των ομίλων στην Κολωνία όσο και στα νοκ άουτ στο Βερολίνο, καθήμενος στην εξέδρα με τους βοηθούς του, όλους τους αγώνες των άλλων ομάδων και πρέπει να είναι ο μόνος προπονητής που το έκανε αλλιώς οι τηλεοπτικές κάμερες δεν θα έδειχναν μόνο αυτόν σε κάθε παιχνίδι.

Μιλάμε επίσης για έναν προπονητή που το 2016 όταν ο μεγαλύτερος παίκτης που έχει βγάλει ποτέ η Γαλλία (Tony Parker) αποσύρθηκε από την εθνική είχε προετοιμάσει το έδαφος για την μετάβαση από το κλείσιμο ενός κύκλου στο άνοιγμα του επόμενου. Οι Γάλλοι δεν τα πήγαν καλά στο EuroBasket του 2017, αλλά παρότι αποκλείστηκαν στην φάση των «16» επανήλθαν δριμύτεροι άμεσα με την 3η θέση στο Παγκόσμιο του 2019, ανέβηκαν στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στην Ολυμπιάδα του Τόκιο χάνοντας στον τελικό από τις ΗΠΑ τις οποίες είχαν κερδίσει στο μεταξύ τους παιχνίδι για τους ομίλους και τώρα φιλοδοξούν να γίνουν πρωταθλητές Ευρώπης.

Ο Scariolo πάλι έχει δώσει ρεσιτάλ σε αυτό το κομμάτι. Ο Ιταλός πήρε μία γενιά τεράστιων παικτών και την απογείωσε εγκαθιδρύοντας την μεγαλύτερη δυναστεία που έχει γνωρίσει το ευρωπαϊκό μπάσκετ μετά την Σοβιετική Ένωση και την Γιουγκοσλαβία. Η Ισπανία από το 2001 μέχρι σήμερα μετράει τρία χρυσά μετάλλια σε EuroBasket (2009, 2011, 2015), δύο ασημένια (2003, 2007) και τρία χάλκινα (2001, 2013, 2017), δύο χρυσά σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (2006, 2019) και δύο ασημένια (2008, 2012) και ένα χάλκινο (2016) σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Από αυτές τις επιτυχίες οι τρεις κατακτήσεις του τίτλου της πρωταθλήτριας Ευρώπης, η 3η θέση στο προηγούμενο EuroBasket, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 και τα δύο πιο πρόσφατα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι έργο Scariolo.

Σε όλες αυτές τις διοργανώσεις η Ισπανία δεν ήταν πάντα υπερομάδα. Από ένα σημείο και μετά άλλα από τα μεγάλα ονόματα της αποσύρθηκαν και άλλα βάδιζαν προς τα εκεί ή δεν ενίσχυαν για διάφορους λόγους την προσπάθεια της. Όπως και να είχε ο Scariolo έβρισκε τον τρόπο να πλαισιώσει όσους ήταν στην διάθεση του ανανεώνοντας το υλικό της ομάδας και να την οδηγήσει στην κορυφή διαψεύδοντας πανηγυρικά τα προγνωστικά που έκαναν λόγο για τέλος εποχής. Κι αυτό διότι έχει την δυνατότητα να διαλέγει από μια αστείρευτη «δεξαμενή» η οποία μπορεί να μην βγάζει μόνιμα σταρ, όμως έχει παίκτες που αγωνίζονται στο με διαφορά κορυφαίο εγχώριο πρωτάθλημα της Ευρώπης και πάνω απ’ όλα προέρχονται όλοι από το ίδιο παραγωγικό σύστημα.

Γαλουχούνται πρώτα στις μικρές εθνικές ομάδες που κάθε καλοκαίρι σαρώνουν τα μετάλλια στις διεθνείς διοργανώσεις Νέων, Εφήβων και Παίδων και όταν έρθει η ώρα πηγαίνουν έτοιμοι σε αυτή των ανδρών για να την βοηθήσουν να παραμείνει στον δρόμο των επιτυχιών. Διά του λόγου το αληθές οι 12 παίκτες που εκπροσωπούν την Ισπανία στο EuroBasket έχουν στην κατοχή τους συνολικά πέντε χρυσά μετάλλια σε EuroBasket Παίδων και τέσσερα σε αυτό των Εφήβων, εφτά ασημένια σε αυτό των Νεών, ένα στων Εφήβων και ένα στων Παίδων και τρία χάλκινα στων Νέων, δύο στων Εφήβων και άλλα δύο στων Παίδων. Από αυτούς δε παρόντες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 ή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 ήταν μόνο οι Willy Hernangomez (και στα δύο τουρνουά), Usman Garuba (2020), Juan Hernangomez (2019), Xabi Lopez-Arostegui (2020) και Rudy Fernandez (2019).

Οι υπόλοιποι εφτά μέχρι πρότινος είχαν μηδενική εμπειρία από διεθνείς διοργανώσεις ανδρών και βρέθηκαν στην 12άδα, καθώς οι απουσίες ήταν πάρα πολλές. Ο Sergio Rodriguez αποσύρθηκε από την εθνική, ο Ricky Rubio αναρρώνει από σοβαρό τραυματισμό, ο Sergio Llull τέθηκε εκτός μάχης την τελευταία στιγμή, ο Alberto Abalde τραυματίστηκε στην προετοιμασία, ο Alex Abrines δεν πήγε καν γιατί προερχόταν από σεζόν με πολλά προβλήματα τραυματισμών, μια από τα ίδια και ο Victor Claver και έτσι ο Scariolo έφτασε σε σημείο να ζητήσει από την Ισπανική Ομοσπονδία να του βρει νατουραλιζέ Αμερικανό για την θέση του point guard που είχε μείνει «ορφανή» με τους Ισπανούς διεθνείς αρχικά να εναντιώνονται στην ισπανοποίηση του Lorenzo Brown.

Βλέποντας ονόματα λοιπόν όπως αυτά των Jaime Bradilla, Jaime Fernandez, Dario Brizuela, Alberto Diaz, Sebas Saiz και Joel Parra δίπλα στα παραπάνω σχεδόν όλος ο κόσμος υπέθεσε πως η Ισπανία δεν πάει μακριά σε αυτό το EuroBasket και πως θα περάσει μια περίοδο κάμψης μέχρι να προκύψουν οι νέοι της αστέρες από τις μικρές εθνικές ομάδες της που το 2019 πήραν το χρυσό μετάλλιο στα EuroBasket Παίδων, Εφήβων και Νέων και φέτος ήρθαν πρώτες σε Νέους και Εφήβους και πήραν το ασημένιο μετάλλιο στους Παίδες και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Under-17. Σημειώστε επίσης πως σε όλες αυτές τις διοργανώσεις ο MVP ήταν δικός τους παίκτης.

Με αυτά τα δεδομένα ο Scariolo κλήθηκε να φτιάξει μια ομάδα από το μηδέν. Λόγω των απωλειών που προκύπτανε σε μόνιμη βάση κατά την διάρκεια της προετοιμασίας έπρεπε να την μοντάρει μέσα στο τουρνουά και τα παιχνίδια της φάσης των ομίλων αποδείχτηκαν πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αποκτήσει χημεία. Παρότι και η ίδια πάτησε μία από τις πολλές «μπανανόφλουδες» αυτού του EuroBasket χάνοντας από το Βέλγιο 83-73 πέτυχε άνετες νίκες επί της Βουλγαρίας με 114-87, της Γεωργίας με 90-64 και του Μαυροβουνίου με 82-65 και από τον αγώνα με την Τουρκία για την τελευταία αγωνιστική όπου το υπέρ της 72-69 της έδωσε την πρώτη θέση άρχισε να μπαίνει σε λογική νοκ άουτ αναμετρήσεων.

Στους «16» ενάντια στην Λιθουανία δεν ήταν καν φαβορί. Κάτι λιγότερο από πέντε λεπτά πριν από τη λήξη βρισκόταν πίσω στο σκορ 75-68 και ο Scariolo έβαλε μπροστά αυτό που αποδείχτηκε το όπλο του στην πορεία προς τον τελικό. Την πίεση σε όλο το γήπεδο και την συνεργασία του Willy Hernangomez (21 πόντοι, 8 ριμπάουντ) με τον Brown (28 πόντοι, 8 ασίστ). Οι δυο τους πέτυχαν τους 11 από τους τελευταίους 15 πόντους των Ισπανών και συνέχισαν σκοράροντας στην παράταση (κανονική διάρκεια 83-83) τους 15 από τους 19 της ομάδας τους με τους 12 να ανήκουν στον Αμερικανό. Συνολικά στο παιχνίδι οι Ισπανοί ανάγκασαν τους Λιθουανούς να υποπέσουν σε 20 λάθη, έκαναν 9 κλεψίματα και τελικά επικράτησαν με 102-94.

Με την Φινλανδία στα προημιτελικά χρειάστηκε πάλι να ανατρέψουν διαφορά με το ίδιο σχέδιο. Συγκεκριμένα επέστρεψαν από το -15 (48-33) με το οποίο έχαναν λίγο πριν το ημίχρονο. Οι 16 από τους 30 πόντους που έβαλαν στην 3η περίοδο προήλθαν από τον Willy Hernangomez (27 πόντοι) και τον Brown (10 πόντοι, 11 ασίστ), ενώ η πίεση που άσκησαν στο ίδιο διάστημα οδήγησε σε πέντε λάθη (τα τέσσερα ήταν κλεψίματα) τους Φινλανδούς (19 λάθη συνολικά) που βρέθηκαν να χάνουν 73-67. Γενικότερα η Ισπανία βρήκε επιπλέον λύσεις επιθετικά όπως ο Brizuela που σημείωσε 14 πόντους σε 17 λεπτά συμμετοχής, έκανε 12 κλεψίματα (τα μετέτρεψε σε 20 πόντους) τα πέντε εκ των οποίων ανήκαν στον Rudy Fernandez (11 πόντοι, 3/5 τρίποντα) που καθάρισε το παιχνίδι με τα τρίποντα του και επικράτησε 100-90.

Η πρόκριση επί της Γερμανίας ήταν σαφώς πιο σύνθετη. Η Ισπανία έπρεπε με κάποιο τρόπο όχι μόνο να σταματήσει τον Dennis Schroder που στις τρεις πρώτες περιόδους της είχε βάλει 28 πόντους, αλλά να τον ματσάρει και επιθετικά. Το πρώτο σκέλος υλοποιήθηκε με την ζώνη που χρησιμοποίησε ο Scariolo κόβοντας του κάθε διάδρομο προς το καλάθι και αν τον έβρισκε, στο τέλος της διαδρομής έπεφτε πάνω στο θηρίο που λεγόταν Garuba (η συμβολή του αμυντικά ήταν καθοριστική σε όλες τις προκρίσεις της Ισπανίας). Αφού λοιπόν τον κράτησε στους δύο πόντους στο 4ο δεκάλεπτο ο Scariolo έδωσε εντολή στον Brown (29 πόντοι, 6 ασίστ) να πάρει το παιχνίδι επάνω του και τον είδε να πετυχαίνει 11 πόντους στην τελευταία περίοδο.

Για να μην γίνει όμως εύκολος στόχος για την γερμανική άμυνα του έβαλε δίπλα για στήριγμα τον Garuba. Ο 20χρονος forward αποτέλεσε τον ουσιαστικότερο παράγοντα και στις δύο πλευρές του παρκέ ώστε οι Ισπανοί να τουμπάρουν το -7 (77-70) και να φτάσουν στη νίκη (96-91), καθώς στην 4η περίοδο έδωσε και τις 5 ασίστ του από τις οποίες δημιουργήθηκαν 12 πολύτιμοι πόντοι. Κατά τα άλλα όπως σε όλες τις αναμετρήσεις οποιοσδήποτε έμπαινε στο παρκέ πρόσφερε έστω και λίγο σε ό,τι μπορούσε και από τους 11 παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν ο μοναδικός που δεν σκόραρε ήταν ο Jaime Fernandez (κάτι που έγινε και απέναντι στην Φινλανδία) στοιχείο ιδιαίτερα σημαντικό για τέτοιους αγώνες που κρίνονται στις λεπτομέρειες.

Για όλα αυτά αξίζει μια βαθιά υπόκλιση στον Scariolo. Παρά τις αντιξοότητες έστησε απλά και έξυπνα την ομάδα του. Χτύπησε με τον Willy Hernangomez ομάδες κόντρα στις οποίες υπερτερούσε κοντά στο καλάθι είτε τροφοδοτώντας τον στο low post είτε μετά από pick and roll με τον Brown, έκανε τον Αμερικανό στα 32 του να μοιάζει λες και είναι χρόνια ο ηγέτης της Ισπανίας παραχωρώντας του επιθετική ελευθερία σε καίρια σημεία, έπαιξε αποτελεσματικές άμυνες που αρέσουν και στο μάτι του φιλάθλου αφού βγήκαν ωραίες φάσεις με μεγαλοπρεπή μπλοκ και βουτιές στο παρκέ για κλεψίματα και γνωρίζοντας το επίπεδο των παικτών ζήτησε από τον καθένα να δώσει αυτό που έχει. Μια άμυνα, ένα ριμπάουντ, ένα καλάθι που στη σούμα θα μπορούσε να κάνει την διαφορά.

Η συνάντηση αυτών των δύο ομάδων και αυτών των δύο προπονητών στον τελικό είναι η απόδειξη πως όταν δουλεύεις με σωστό πλάνο και το εμπιστεύεσαι μακροπρόθεσμα, θα έχεις αποτελέσματα. Μπορεί να μην είσαι συνέχεια στην κορυφή, αλλά θα είσαι σταθερά πρωταγωνιστής. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα ανάμεσα σε Ισπανία και Γαλλία τόσο ο Scariolo όσο και ο Collet θα παραμείνουν στην θέση τους με σκοπό να τις οδηγήσουν σε νέες επιτυχίες, αφού τα συμβόλαια τους φτάνουν έως τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024. Μέσα στη νέα σεζόν που πλησιάζει σιγά σιγά θα τους δείτε επίσης σε πολύ σημαντικές αποστολές. Ο Scariolo θα ηγηθεί της πολυπόθητης επιστροφής της Virtus Bologna στην EuroLeague και ο Collet στην Metropolitans θα αναλάβει να προετοιμάσει για το NBA τον Victor Wembanyama ο οποίος αναμένεται το 2023 να επιλεγεί στο νούμερο του draft.

Για την ιστορία στις τρεις προηγούμενες συναντήσεις τους σε EuroBasket ο Scariolo μετράει μόνο νίκες. Υπό της οδηγίες του η Ισπανία απέκλεισε την Γαλλία στα προημιτελικά το 2009 για να φτάσει έως το χρυσό μετάλλιο, το 2011 την κέρδισε στον τελικό και το 2015 την απέκλεισε στην παράταση στα ημιτελικά μέσα στο σπίτι της για να πάρει στην συνέχεια ξανά το τρόπαιο. Αυτή τη φορά όπως και στην Λιθουανία πριν από 11 χρόνια θα είναι εκεί και θα περιμένει τον νικητή.