Το να οδηγήσεις αυτή την Chelsea στην έξοδο στο Champions League μέσω του πρωταθλήματος και να πάρεις και το Europa League, μόνο με θαύμα μπορεί να παρομοιαστεί και ο μόνος που θα μπορούσε να το πετύχει ήταν ο Maurizio Sarri.
Η Αγγλία είναι αφιλόξενη για προπονητές τους οποίους δεν γνωρίζει. Ακόμα και αν το βιογραφικό σου είναι γεμάτο επιτυχίες, οι Εγγλέζοι, εάν δεν δουν αποτελέσματα στο γήπεδο και μάλιστα γρήγορα, θα ζητήσουν το «κεφάλι» σου. Φανταστείτε λοιπόν τι μπορεί να σκέφτονταν για τον Sarri ο οποίος, πριν πάει στο Λονδίνο, δεν είχε κατακτήσει ούτε έναν τίτλο στην προπονητική του καριέρα.
Ο 60χρονος Ιταλός τεχνικός ήταν γνωστός για το όμορφο ποδόσφαιρο που έπαιζε υπό τις οδηγίες του η Napoli, αλλά αυτό για τους Άγγλους ήταν ασήμαντο. Το λεγόμενο «Sarri Ball» ήταν κάτι τελείως διαφορετικό για τα δικά τους δεδομένα. Ακόμα και οι ίδιοι οι παίκτες του παραδέχονταν πως δυσκολεύονταν να κατανοήσουν τις τακτικές του νέου τους προπονητή. Η Chelsea έπαιζε σαφώς πιο επιθετικά σε σχέση με άλλες χρονιές, όμως η εικόνα που παρουσίαζε ήταν κάπως μπερδεμένη. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που οι παίκτες της δεν κινούνταν στον αγωνιστικό χώρο όπως τους είχε ζητήσει ο Sarri με αποτέλεσμα να τον κάνουν έξαλλο.
Ο αγγλικός Τύπος, που περίμενε πως θα αντίκριζε μια μικρή Manchester City, δεν ήθελε και πολύ για να τον βάλει στο μάτι. Παρακολουθώντας αυτό το «πανηγύρι» με τους παίκτες της Chelsea να μην ξέρουν που να πάνε μέσα στο γήπεδο και να κάνουν ότι θέλουν και τον Sarri στον πάγκο να ωρύεται με αυτά που βλέπει, ξεκίνησε πόλεμο εναντίον του. Σχεδόν καθημερινά οι εφημερίδες ζητούσαν την άμεση απόλυση του χρησιμοποιώντας σκληρούς χαρακτηρισμούς εις βάρος του, οπότε κάθε φορά που έδινε συνέντευξη Τύπου η ατμόσφαιρα ήταν «ηλεκτρισμένη».
Παρόλα αυτά ο πεισματάρης Ιταλός δεν το έβαλε κάτω ούτε για μια στιγμή. Παρότι στο Νησί παίκτες και δημοσιογράφοι είχαν βαλθεί να τον τρελάνουν, αυτός επαναλάμβανε συνεχώς πως η φιλοσοφία του θα αποδώσει και πως χρειάζεται χρόνος προκειμένου να την αφομοιώσει η ομάδα του. Τελικά δικαιώθηκε και μετά από μόλις μία χρονιά στην Premier League επέστρεψε στην πατρίδα του για να αναλάβει την Juventus έχοντας πετύχει απόλυτα στην Chelsea, έστω και αν δεν του το αναγνώρισε κανείς.
Υπό αυτές τις συνθήκες και με το ρόστερ που είχε να διαχειριστεί, άλλος στην θέση του θα τα είχε βροντήξει προ πολλού και θα είχε σηκωθεί να φύγει. Ο Sarri παρέλαβε μια ομάδα που την περασμένη σεζόν δεν είχε καταφέρει να υπερασπιστεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας που είχε κατακτήσει το 2017 και είχε τερματίσει 5η στην Premier League. Ο συμπατριώτης και προκάτοχος του, Antonio Conte, απολύθηκε γιατί δεν βγήκε στο Champions League και ζητούσε συνεχώς μεταγραφική ενίσχυση. Ο Sarri πάλι απαίτησε να φέρει οπωσδήποτε έναν παίκτη δικής του εμπιστοσύνης και συμφώνησε να γίνουν προθήκες μόνο εάν προκύψουν κενά από πωλήσεις άλλων παικτών.
Η μόνη δική του επιλογή λοιπόν ήταν ο Jorginho τον οποίο έφερε μαζί του από τη Napoli πείθοντας τον να πει «όχι» στον Pep Guardiola και την Manchester City. Η μεταγραφή του κόστισε 60 εκατομμύρια ευρώ, αλλά ήταν απολύτως απαραίτητη. Ο διεθνής Ιταλός μέσος ήταν αυτός που είχε αναλάβει να καθοδηγήσει τους συμπαίκτες του μέσα στο γήπεδο για να παίξουν όπως ήθελε ο Sarri και στο ξεκίνημα της σεζόν τον βλέπαμε συνεχώς να τους δίνει οδηγίες για το που πρέπει να πάνε.
Από εκεί και πέρα η Chelsea αναγκάστηκε να κάνει τον Kepa Arrizabalaga τον ακριβότερο τερματοφύλακα στην ιστορία του ποδοσφαίρου, δίνοντας στην Athletic Bilbao 80 εκατομμύρια ευρώ, επειδή παραχώρησε τον Thibaut Courtois στην Real Madrid. Πήρε επίσης δανεικό από την «βασίλισσα» τον Mateo Kovacic και τέλος. Τρεις μεταγραφές όλες κι όλες που τον Γενάρη, με την προσθήκη του Gonzalo Higuain με την μορφή δανεισμού από την Juventus γιατί ο Alvaro Morata παραχωρήθηκε στην Atletico Madrid, έγιναν τέσσερις.
Τι είχε λοιπόν στα χέρια του ο Sarri για να δουλέψει; Στα μετόπισθεν έναν 24χρονο τερματοφύλακα που δεν είχε αγωνιστεί ξανά σε τόσο υψηλό επίπεδο, αλλά η αξία του είχε τετραπλασιαστεί μέσα μια νύχτα και μια μέτρια και χωρίς εναλλακτικές λύσεις αμυντική γραμμή που απαρτιζόταν από παίκτες όπως ο David Luiz, ο Antonio Rudiger, ο Marcos Alonso και ο Cesar Azpilicueta.
Στο κέντρο μια τριάδα με τον καλύτερο αμυντικό μέσο στον κόσμο (N’Golo Kante) να διαμαρτύρεται επειδή του άλλαξε θέση, τον Jorginho να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα στους άλλους παίκτες του, αλλά να μην δημιουργεί ούτε ένα γκολ και τον Kovacic με τον Ross Barkley να «μπαλώνουν» εναλλάξ την θέση που απέμενε, διότι κανένας από τους δύο δεν μπορούσε να την καλύπτει σε μόνιμη βάση. Όσο για την επίθεση, είχε έναν από τους κορυφαίους παίκτες στον πλανήτη (Eden Hazard) που σκεφτόταν πότε θα πάει στην Real Madrid, τρεις σέντερ φορ (Morata, Olivier Giroud και Higuain) που δεν έβαζαν γκολ με τίποτα και δύο εξτρέμ (Willian, Pedro) να κάνουν ότι και ο Kovacic με τον Barkley στην μεσαία γραμμή.
Κι όμως με αυτό το υλικό η Chelsea του Sarri τερμάτισε 3η στο πρωτάθλημα πίσω από Manchester City και Liverpool βάζοντας στο τέλος από κάτω Tottenham, Arsenal και Manchester United που μερικές αγωνιστικές πριν το τέλος της σεζόν βρίσκονταν μπροστά της στην βαθμολογία. Κατέκτησε το Europa League συντρίβοντας την Arsenal 4-1 στον τελικό και εντός των αγγλικών συνόρων έφτασε επίσης μέχρι τον τελικό του League Cup, όπου ηττήθηκε στα πέναλτι από την Manchester City.
Πως έκανε αυτό το θαύμα ο Sarri; Έδωσε πλήρη ελευθερία στον Hazard, δεν τον χρησιμοποιούσε σε ανούσια παιχνίδια για να τον έχει «φρέσκο», καθώς η Chelsea ήταν άλλη ομάδα όταν ο Βέλγος έπαιζε καλά και του υποσχέθηκε πως στο τέλος της σεζόν θα είναι ο πρώτος που θα στηρίξει την απόφαση του να πάει στην Real εάν τα έδινε όλα κατά την διάρκεια της χρονιάς. Το αποτέλεσμα ήταν ο Hazard να κάνει την κορυφαία σεζόν της καριέρας του. Σημείωσε 16 τέρματα στο πρωτάθλημα, ήταν πρώτος σε ασίστ με 15 και «υπέγραψε» την κατάκτηση του Europa League σκοράροντας δύο φορές στον τελικό.
Αν και τον χρησιμοποιούσε ελάχιστα έως καθόλου στην Premier League, ο Ιταλός έπεισε τον Giroud πως θα στηριχτεί επάνω του στο Europa League και τον είδε να αποδίδει τα μέγιστα. Ο Γάλλος επιθετικός έκανε θραύση, καθώς ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 11 γκολ (σ.σ. με το τελευταίο του άνοιξε το σκορ στον τελικό), ενώ η Chelsea είχε την καλύτερη επίθεση φτάνοντας τα 36 τέρματα. Εκτός αυτού έδειξε εμπιστοσύνη στον Pedro ο οποίος του την ανταπέδωσε με τις εμφανίσεις του τόσο στην Premier League, όπου ήταν ο δεύτερος σκόρερ της Chelsea με 8 γκολ, όσο και στην Ευρώπη με άλλα 5 (σ.σ. σκόραρε και αυτός στον τελικό με την Arsenal).
Σταδιακά ο Sarri έδωσε στον Kante να καταλάβει πως ο νέος του ρόλος είναι εξίσου σημαντικός. Ο Γάλλος ένοιωθε έξω από τα νερά του όταν ο Jorginho πήρε την θέση του μπροστά από την τετράδα της άμυνας προκειμένου να ξεκινάνε οι επιθέσεις από τα πόδια του και πίστευε πως ο Sarri δεν τον θέλει. Αντιθέτως, υπό τις οδηγίες του δεν ήταν μόνο ο παίκτης που έκοβε τα πάντα στο κέντρο, αλλά συμμετείχε και στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Μάλιστα ο Ιταλός του ζητούσε όλο και περισσότερο να γίνει πιο απειλητικός επιθετικά με αποτέλεσμα να βάλει περισσότερα γκολ (4) από ποτέ.
Επίσης όταν το πείραμα με την εναλλαγή του Kovacic με τον Barkley σταμάτησε να αποδίδει, ο Sarri άρχισε να δίνει περισσότερο χρόνο συμμετοχής στον Ruben Loftus-Cheek. Ο 23χρονος Άγγλος μέσος αναμενόταν να πάει ξανά δανεικός σε άλλη ομάδα, όμως ο Sarri ζήτησε την παραμονή του και τον ανέδειξε παίρνοντας από αυτόν 6 γκολ στο πρωτάθλημα και 4 στο Europa League. Το ίδιο έκανε και με τον Callum Hudson-Odoi που ζητούσε μεταγραφή για την Bayern Munich. Μόλις διαπίστωσε πως ο 18χρονος Άγγλος επιθετικός είναι έτοιμος να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της ομάδας, του έδωσε μόνιμα θέση στην βασική ενδεκάδα στο Europa League και τον είδε να σκοράρει τέσσερις φορές προτού τεθεί εκτός μάχης λόγω σοβαρού τραυματισμού.
Στην άμυνα έδωσε ξανά στον David Luiz την χαμένη του υπόσταση και ο Βραζιλιάνος ήταν καλύτερος από ποτέ. Σοβαρός και αλάνθαστος στα καθήκοντα του, προωθούταν όταν ήταν αναγκαίο και ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικός στην επίθεση με τρία τέρματα στο πρωτάθλημα. Υπό τις οδηγίες του Sarri στα καλύτερα του ήταν και ο Azpilicueta. Ο Ισπανός δεξιός μπακ ήταν ο αρχηγός και η «ψυχή» της Chelsea πραγματοποιώντας την κορυφαία χρονιά της καριέρας του, ενώ ο Kepa μέσω των εμφανίσεων του έφτασε να γίνει ο βασικός τερματοφύλακας της εθνικής Ισπανίας.
Βέβαια πρωταγωνίστησε στο πιο «κουφό» συμβάν της σεζόν όταν προς το τέλος της παράτασης του τελικού του League Cup αρνήθηκε να βγει από το παιχνίδι. Ο Sarri είχε δώσει εντολή στον Willy Caballero να μπει ως αλλαγή γιατί ο Kepa είχε μόλις τραυματιστεί και εκτός αυτού τον ήθελε για την διαδικασία των πέναλτι, αλλά ο Ισπανός έκανε ανταρσία και δεν έδωσε την θέση του στον συμπαίκτη του. Εκεί ήταν που ο Ιταλός αποτρελάθηκε. Δεν πίστευε τα όσα εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια του και προς στιγμήν έχασε την ψυχραιμία του και έφυγε για τα αποδυτήρια. Φυσικά μετά το παιχνίδι έβαλε τον νεαρό Ισπανό στην θέση του και τον τιμώρησε αφήνοντας τον στον πάγκο στον επόμενο αγώνα.
Τα ευτράπελα όμως δεν τελειώσαν εκεί. Μια μέρα πριν από τον τελικό του Europa League ο David Luiz με τον Gonzalo Higuain πιάστηκαν στα χέρια στην προπόνηση και ο Sarri για μία ακόμα φορά βρέθηκε να απορεί με τα όσα συνέβαιναν στην ομάδα του βγαίνοντας φυσικά από τα ρούχα του. Παρόλα αυτά η Chelsea από εκεί που ήθελε να τον διώξει αποφάσισε να τον κρατήσει. Γι’ αυτό η πρόταση από την Juventus ήταν δώρο Θεού. Οι «bianconeri» τον ήθελαν τόσο πολύ που πλήρωσαν κιόλας την αγγλική ομάδα για να του επιτρέψει να μετακομίσει στο Τορίνο και ο ίδιος επιστρέφει πλέον ανακουφισμένος στην πατρίδα του, αφού δεν έχει να αντιμετωπίσει όλη αυτή την τρέλα.
Οι Ιταλοί εννοείται πως θα τον κρίνουν αυστηρά, καθώς το να διατηρήσει τα κεκτημένα στην Serie A δεν θα είναι αρκετό. Ο απόλυτος στόχος για την Juventus είναι το Champions League και τελικά ίσως ο Sarri να είναι ο άνθρωπος της. Θέλει να παίξει ωραίο ποδόσφαιρο και είναι ο πλέον κατάλληλος για αυτή τη δουλειά, ενώ εφόσον έκανε το θαύμα του στην Chelsea υπό πολύ χειρότερες συνθήκες γιατί να μην το κάνει και εκεί; Ο Andrea Agnelli θα του παρέχει ότι χρειαστεί προκειμένου να οδηγήσει την «Vecchia Signora» στην Γη της επαγγελίας και αν τα καταφέρει, σε αντίθεση με τους Άγγλους, οι συμπατριώτες του θα τον δοξάσουν.
Αφήστε μια απάντηση