Στα 41 του ο Manu Ginobili αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση ολοκληρώνοντας μία καριέρα 23 χρόνων γεμάτη τίτλους και διακρίσεις σε όλα τα επίπεδα από την δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας μέχρι το NBA. Διέπρεψε στην Ευρώπη με την Virtus Bologna, στις ΗΠΑ έγινε παίκτης «σύμβολο» για τους San Antonio Spurs και για τους συμπατριώτες του είναι ο Maradona του μπάσκετ, αφού οδήγησε την εθνική ομάδα της Αργεντινής σε αμέτρητες επιτυχίες.
Η πορεία του ως επαγγελματίας ξεκίνησε το 1995 από την La Rioja, συνεχίστηκε στην πόλη που γεννήθηκε με την Estudiantes de Bahia Blanca και το καλοκαίρι του 1998 πέρασε τον Ατλαντικό για να αγωνιστεί στην ιταλική Α2 με την Reggio Calabria. Την βοήθησε να επιστρέψει στην Serie A και μάλιστα ως πρωταθλήτρια το 1999 έχοντας μέσο όρο 17.9 πόντους και στο παιχνίδι που έκρινε την άνοδο ήταν ο πρώτος σκόρερ της με 29. Στην πρώτη κατηγορία ήταν εξίσου καλός (είχε 17.8 πόντους ανά αγώνα) και εφόσον η ομάδα του δυσκόλεψε την Virtus (ή Kinder όπως ήταν γνωστή τότε λόγω του χορηγού της), η οποία χρειάστηκε πέντε αναμετρήσεις για να την αποκλείσει στα playoffs το 2000, τράβηξε την προσοχή της και στο τέλος της σεζόν μετακόμισε στην Bologna.
Το 2001 ήταν η χρονιά που το όνομα του έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο. Κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελλο στην Ιταλία παίρνοντας το βραβείο του MVP στην Lega Basket, ενώ στέφτηκε και πρωταθλητής Ευρώπης. Επίσης αναδείχτηκε πολυτιμότερος παίκτης των τελικών της Euroleague, καθώς ήταν ο πρώτος σκόρερ της σειράς με την Tau Ceramica (η τωρινή Baskonia), με κορυφαία εμφάνιση του αυτή στον τέταρτο αγώνα όπου η Kinder κέρδισε εκτός έδρας 80-60 χάρη σε 27 δικούς του πόντους.
Την επόμενη σεζόν, που ήταν και η τελευταία του στα ευρωπαϊκά γήπεδα, έφτασε πολύ κοντά στο να πάρει ξανά όλους τους τίτλους. Ήταν ο MVP του ιταλικού πρωταθλήματος, κατέκτησε το κύπελλο και αναδείχτηκε πολυτιμότερος παίκτης του τελικού, πραγματοποίησε την καλύτερη του χρονιά στην Lega Basket έχοντας μέσο όρο 19.9 πόντους, όμως η Kinder ηττήθηκε στους τελικούς από την Benetton Trevizo. Όσο για την Euroleague, ήταν το απόλυτο φαβορί και η διοργανώτρια του Final 4 αλλά, παρά τους 27 πόντους του και την διψήφια διαφορά που είχε στο ημίχρονο, έχασε στον τελικό από τον Παναθηναϊκό.
Οι Spurs πάντως δεν περίμεναν να δουν τον Ginobili στην Kinder για να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται. Τον είχαν ανακαλύψει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάτω των 22 ετών το 1997 και δύο χρόνια μετά τον επέλεξαν στον δεύτερο γύρο του draft στο νούμερο 57. Όταν πήγε στο San Antonio ήταν 25 ετών και 16 χρόνια μετά αποσύρεται έχοντας κερδίσει τέσσερα πρωταθλήματα (2003, 2005, 2007, 2014) παρέα με τον Tim Duncan, τον Tony Parker και φυσικά τον Gregg Popovich να τους καθοδηγεί από τον πάγκο.
Είναι ο παίκτης που έχει βάλει τα περισσότερα τρίποντα (1.495) στην ιστορία των Spurs, αλλά και αυτός που έχει κάνει τα πιο πολλά κλεψίματα (1.392). Με την φανέλα τους έγινε δύο φορές All Star (2005, 2011) και το 2008 στην κορυφαία σεζόν του αναδείχτηκε καλύτερος έκτος παίκτης στο NBA, καθώς σκόραρε 19.5 πόντους ανά αγώνα ερχόμενος από τον πάγκο. Τον Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς μάλιστα είχε κάνει μέσα σε μία εβδομάδα δύο εξαιρετικά εντυπωσιακές εμφανίσεις. Στις 13 του μήνα είχε σκοράρει 46 πόντους με 8/11 τρίποντα στη νίκη επί των Cleveland Cavaliers με 112-105 και στις 21 είχε φορτώσει το καλάθι των Minnesota Timberwolves με 44 ευστοχώντας στα εφτά από τα εννιά τρίποντα που είχε επιχειρήσει.
Το σουτ του που είχε επιτρέψει στην ομάδα του να επικρατήσει 100-99 ήταν δίποντο πάντως.
Αυτές ήταν οι δύο από τις έξι φορές που ξεπέρασε τους 40 πόντους σε ένα παιχνίδι με τους 48 που σημείωσε απέναντι στους Phoenix Suns τον Ιανουάριο του 2005 να αποτελούν το προσωπικό του ρεκόρ.
Στα playoffs τα καλά του παιχνίδια δεν ήταν τα εντυπωσιακά, αλλά τα ουσιαστικά. Στους τελικούς του 2005 θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αυτός ο MVP αντί για τον Duncan, καθώς στα δύο πρώτα παιχνίδια οι Spurs με 26 και 27 πόντους από τα χέρια του πέτυχαν δύο εύκολες νίκες επί των Detroit Pistons, ενώ στο έβδομο είχε βάλει τους 11 από τους 23 πόντους του στο τέταρτο δωδεκάλεπτο.
Στον πρώτο γύρο το 2008 σημείωσε το νικητήριο καλάθι στον πρώτο αγώνα με τους Suns δίνοντας στην ομάδα του τη νίκη με 117-115 στην δεύτερη παράταση και ολοκλήρωσε την αναμέτρηση με 24 πόντους, 5 ασίστ και 4 κλεψίματα.
Στον δεύτερο το 2013 είχε κάνει το ίδιο απέναντι στους Golden State Warriors. Με δικό του τρίποντο οι Spurs είχαν πάρει τον πρώτο αγώνα στην δεύτερη παράταση με σκορ 129-127 και ο ίδιος είχε 16 πόντους, 11 ασίστ και 7 ριμπάουντ.
Το 2017 πάλι είχε εξασφαλίσει τη νίκη (110-107) του San Antonio στο πέμπτο παιχνίδι με τους Houston Rockets για τον δεύτερο γύρο κόβοντας τον James Harden όταν προσπάθησε να ισοφαρίσει στο τέλος της παράτασης. Κατά τα άλλα η στατιστική του είχε καταγράψει 12 πόντους, 7 ριμπάουντ και 5 ασίστ.
Πάμε τώρα και στο κεφάλαιο εθνική ομάδα. Ο Ginobili ενίσχυσε την Αργεντινή για πρώτη φορά το 1998 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που είχε διεξαχθεί στην Αθήνα και μέχρι το 2016 που σταμάτησε να συμμετέχει στις υποχρεώσεις της (οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο ήταν η τελευταία διοργάνωση στην οποία πήρε μέρος) κέρδισε εφτά μετάλλια. Το πρώτο ήταν το χάλκινο στο Παναμερικανικό Πρωτάθλημα του 1999 και το τελευταίο το χρυσό στο ίδιο τουρνουά το 2011.
Η Αργεντινή είχε να κατακτήσει το Παναμερικανικό Πρωτάθλημα από το 2001 που ήταν διοργανώτρια και είχε φτάσει στην κορυφή με τον Ginobili να αναδεικνύεται MVP. Το 2002 έγινε η πρώτη ομάδα που κέρδισε τις ΗΠΑ από τότε που άρχισαν να εκπροσωπούνται από παίκτες του NBA στις διεθνείς διοργανώσεις και έφτασε μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, όπου ηττήθηκε από την Γιουγκοσλαβία στην παράταση με τον Ginobili να αγωνίζεται ελάχιστα λόγω τραυματισμού. Οι Αμερικάνοι πήραν το αίμα τους πίσω κερδίζοντας τους Αργεντινούς στον τελικό του Παναμερικανικού Πρωταθλήματος του 2003, αλλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 ο Ginobili σκόραρε 29 πόντους και τους απέκλεισε στα ημιτελικά.
Αυτή, όπως και όλη η διοργάνωση, αποτελεί την κορυφαία στιγμή του με την φανέλα της Αργεντινής. Ξεκίνησε το Ολυμπιακό τουρνουά πετυχαίνοντας με απίθανο τρόπο το νικητήριο καλάθι στο 83-82 επί της Σερβίας, σε ένα παιχνίδι που σκόραρε 27 πόντους και συνέχισε οδηγώντας την Αργεντινή στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου (πήρε και ένα χάλκινο στους Ολυμπιακούς του 2008 στο Πεκίνο).
Κατά τα άλλα, ξέχωρα από όλες αυτές τις επιτυχίες, ο Ginobili υπήρξε ένας από τους θεαματικότερους παίκτες που έπαιξαν ποτέ στην Ευρώπη και ένας από τους πιο δημιουργικούς που έχουν περάσει από το NBA. Στην Bologna θυμούνται ακόμα τα τρομερά καρφώματα του, ενώ στο San Antonio κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει τις απίθανες ασίστ και τις χορευτικές κινήσεις του, αφού όταν βρισκόταν στο παρκέ άφηνε την φαντασία του να οργιάζει.
Αφήστε μια απάντηση