Εννιά χρόνια μετά την αποχώρηση του Sir Alex Ferguson από την ενεργό δράση η Manchester United πασχίζει ακόμα να ξεφύγει από την «σκιά» του τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε οργανωτικό-διοικητικό επίπεδο έχοντας φτάσει πλέον σε αδιέξοδο.
Εάν η πτώση από την κορυφή στην 7η θέση την πρώτη σεζόν χωρίς τον Sir Alex στον πάγκο ήταν ένα τεράστιο σοκ για τους πάντες στην Manchester United η φετινή αποτελεί την ολοκλήρωση ενός κύκλου που την έφερε ακριβώς στο ίδιο σημείο. Με ένα παιχνίδι να της απομένει το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να παραμείνει 6η και ακόμα και αν το κερδίσει θα έχει συγκεντρώσει λιγότερους βαθμούς από ποτέ στην Premier League (η χειρότερη συγκομιδή της ήταν οι 64 του 2014 και τώρα στην καλύτερη περίπτωση θα φτάσει τους 61) με τα 56 γκολ που έχει δεχτεί σε 37 αγωνιστικές να αποτελούν την χειρότερη αμυντική της επίδοση μετά το 1979 (63 γκολ παθητικό σε σεζόν 42 αγώνων).
Πέντε διαφορετικοί προπονητές (David Moyes, Louis Van Gaal, Jose Mourinho, Ole Gunnar Solskjaer, Ralf Rangnick) και μεταγραφές που η συνολική τους αξία ξεπερνάει τα 900 εκατομμύρια ευρώ δεν επέφεραν ουσιαστικά καμία πρόοδο, καθώς εδώ και εννιά χρόνια η διοίκηση της Manchester United προσπαθεί να αναπαράγει την δουλειά που έκανε ο Ferguson σε όλους τους τομείς χωρίς αποτέλεσμα. Όταν τον Ιούνιο του 2005 η οικογένεια Glazer πήρε τα χέρια της το 98% των μετοχών της ομάδας το μόνο που είχε να κάνει ήταν να εισπράττει τα κέρδη που της έφερνε με τη σέσουλα κάθε χρόνο ο ποδοσφαιρικός επιχειρηματικός κολοσσός που μόλις είχε αποκτήσει γιατί όσο υπήρχε ο Σκωτσέζος οτιδήποτε είχε να κάνει με αγωνιστικά ζητήματα λειτουργούσε στην εντέλεια.
Ο Sir Alex είχε τον απόλυτο έλεγχο της ομάδας και όταν στα 71 του αποφάσισε να αποσυρθεί οι Glazers δεν είχαν ιδέα για το πως να την τρέξουν. Του ζήτησαν μάλιστα να επιλέξει ο ίδιος τον διάδοχο του, αλλά ο David Moyes ή οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να βρεθεί στην θέση του ήταν αδύνατον να πάει στο Old Trafford και να συνεχίσει την δουλειά του θρυλικού προκατόχου του. Ειδικά από τη στιγμή που δεν βρισκόταν δίπλα του ένας έμπειρος διοικητικός παράγοντας όπως ο David Gill που ήταν το δεξί χέρι του Ferguson κατά την περασμένη δεκαετία και αποχώρησε μαζί του δίνοντας την θέση του στον Ed Woodward ο οποίος τον Φεβρουάριο εγκατέλειψε κακήν κακώς το πόστο του.
Η ανανέωση που ακόμα γίνεται
Εφόσον ο έτερος Σκωτσέζος κρίθηκε άπειρος για μια τέτοια αποστολή οι Glazers στράφηκαν σε προπονητές με πιο ισχυρές προσωπικότητες όπως ο Louis Van Gaal και ο Jose Mourinho υπολογίζοντας πως θα είναι σε θέση να παίξουν ρόλο παρόμοιο με αυτόν του Sir Alex. Δεν τους το επέτρεψαν όμως. Τόσο ο Ολλανδός όσο και ο Πορτογάλος ήθελαν να περνάνε όλα από τα χέρια τους και να έχουν τον πρώτο λόγο σε οτιδήποτε αφορά την ομάδα, αλλά η διοίκηση τους ζητούσε να ασχολούνται αποκλειστικά με τα αγωνιστικά θέματα. Επί των ημερών τους κατακτήθηκαν οι μόνοι τίτλοι των τελευταίων εννιά χρόνων (ο Van Gaal πήρε το FA Cup το 2016 και ο Mourinho το Europa League και το League Cup το 2017) και τελικά απολύθηκαν και οι δύο με την αιτιολογία πως η Manchester United δεν παίζει το ποδόσφαιρο που έπαιζε επί Ferguson.
Αυτός ήταν ο λόγος που προσλήφθηκε ο Ole Gunnar Solskjaer με τις ευλογίες κιόλας του Fergie τον οποίο οι Glazers εξακολουθούν να συμβουλεύονται σε τέτοιες καταστάσεις. Ο Νορβηγός δεδομένων των συνθηκών δεν τα πήγε άσχημα. Έμεινε όμως ακάλυπτος από την διοίκηση όπως και οι τρεις τεχνικοί που είχαν περάσει προηγουμένως από τον πάγκο της Manchester United και στο τέλος έγινε και αυτός εξιλαστήριο θύμα. Ο Ralf Rangnick που τον αντικατέστησε τον Δεκέμβριο δεν κατάφερε να αλλάξει τίποτα στην εικόνα της ομάδας αποδεικνύοντας πως το πρόβλημα δεν είναι ο εκάστοτε προπονητής. Αντίθετα μια ατάκα του για το τι μέλλει γενέσθαι από εδώ και πέρα φανερώνει το τι ακριβώς συμβαίνει στο Old Trafford.
Ο Γερμανός που θα αναλάβει χρέη ειδικού συμβούλου και θα είναι ο άμεσος συνεργάτης του νέου τεχνικού της Manchester United, Erik Ten Hag, δήλωσε πως την επόμενη σεζόν αναμένεται να έρθουν από οκτώ έως 10 καινούργιοι παίκτες καθότι το ρόστερ της χρειάζεται πλήρη ανανέωση. Κάτι για το οποίο φώναζαν όλοι οι προπονητές που προαναφέραμε. Εν αρχή ο Moyes παρέλαβε μια ομάδα που ναι μεν την προηγούμενη χρονιά (2013) είχε κατακτήσει εύκολα το πρωτάθλημα αλλά έπρεπε να χτιστεί από την αρχή επειδή οι πρωταγωνιστές της βρίσκονταν στην Δύση της καριέρας τους και όταν το κατάλαβε ζήτησε ενισχύσεις οι οποίες δεν ήρθαν ποτέ γιατί ο Woodward δεν συμμεριζόταν την άποψη του.
Μηδενική συνεννόηση διοίκησης προπονητών
Τρανό παράδειγμα η παραδοχή του Toni Kroos που τότε έμενε ελεύθερος από την Bayern Munich. Ο Γερμανός μέσος σε ουκ ολίγες συνεντεύξεις του έχει πει πως ενώ τον χειμώνα είχε έρθει σε προφορική συμφωνία με την United και θεωρούσε δεδομένο πως θα μετακόμιζε στο Manchester, το καλοκαίρι δεν του τηλεφώνησε κανένας από τους ανθρώπους της για να κλείσει την μεταγραφή και έτσι αποφάσισε να υπογράψει με την Real Madrid. Αυτή η υπόθεση είχε σχολιαστεί μάλιστα από τον Van Gaal όταν κατάλαβε με τι έχει να κάνει. Ο Ολλανδός είχε φτάσει σε σημείο να χαρακτηρίσει τον Woodward παντελώς άσχετο με το ποδόσφαιρο γιατί άλλους παίκτες του ζητούσε και άλλους του έπαιρνε.
Παράπονα από τον τέως πια διοικητικό ηγέτη της Manchester United είχε και ο Mourinho, αφού ένα καλοκαίρι είχε φτάσει σε σημείο να δηλώσει σε συνέντευξη Τύπου πως δεν μπορεί να κάνει σωστή προετοιμασία επειδή ακόμα δεν έχουν αποκτηθεί οι παίκτες που είχε υποδείξει τονίζοντας πως είναι αναγκασμένος να παρεμβαίνει ο ίδιος συνεχώς στις διαπραγματεύσεις μήπως και τους πείσει να συμφωνήσουν παίρνοντας τους τηλέφωνο από τις ΗΠΑ όπου βρισκόταν τότε για φιλικούς αγώνες η ομάδα. Πρόσφατα δε μίλησε για την περίοδο που εργαζόταν εκεί κάνοντας λόγο για έντονα προβληματικές καταστάσεις που τον εμπόδιζαν να πετύχει τα όσα ήθελε και συνεχίζουν να εφίστανται.
Ο Solskjaer επίσης ήρθε σε σύγκρουση με τον Woodward για τον μεταγραφικό σχεδιασμό κατηγορώντας τον πως του χαλάει έτοιμες συμφωνίες γιατί προτιμάει να πάρει άλλους παίκτες από αυτούς που έχει κρίνει πως χρειάζεται. Με άλλα λόγια οι προπονητές που επέλεξε μετά τον Ferguson η Manchester United προσπαθούσαν να κάνουν την δουλειά για την οποία τους ήθελε, όμως δεν τους άφηνε να την κάνουν. Ο Woodward δεν ήταν συνεργάτης τους, αλλά το αφεντικό τους ενώ με τον τρόπο που ενεργούσε και δεν μπορούσε να κερδίσει τον σεβασμό τους και τους έβαζε εμπόδια τα οποία είχαν αντίκτυπο στην αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας.
Λάθος άνθρωπος στο πιο κομβικό πόστο
Προτού αναλάβει αυτή τη θέση ήταν ένα από τα εξέχοντα μέλη του τμήματος μάρκετινγκ και γρήγορα έγινε αντιληπτό πως βρέθηκε σε ένα πόστο για το οποίο δεν είχε την παραμικρή ιδέα. Όλη η ευρωπαϊκή αγορά έχει να λέει πως είναι κακός διαπραγματευτής. Σχεδόν κάθε καλοκαίρι ενώ η Manchester United χρειαζόταν τρεις και τέσσερις νέους παίκτες πρώτης γραμμής ο Woodward χαράμιζε όλη την μεταγραφική περίοδο συζητώντας με έναν παίκτη τον οποίο πολλές φορές κατέληγε να πάρει την επόμενη χρονιά. Έτσι η πολυπόθητη ανανέωση δυναμικού ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη και όλοι οι προπονητές έπρεπε να μπαλώνουν συνέχεια τρύπες στις ενδεκάδες τους.
Οι περιπτώσεις πολλές. Η λίστα που του έδωσε ο Moyes το 2014 πήγε στα σκουπίδια εφόσον απολύθηκε. Το καλοκαίρι ενώ ο Van Gaal καιγόταν για παίκτες ο Woodward περίμενε μέχρι τις τελευταίες μέρες του μεταγραφικού παζαριού για να πάρει κάποιο μεγάλο όνομα και του έφερε πακέτο τον Angel Di Maria και τον Radamel Falcao τους οποίους ο Ολλανδός δεν ήθελε ούτε να τους βλέπει. Εκτός αυτού κανένας από τους δύο δεν έπιασε στο Old Trafford. Αποχώρησαν μετά από μόλις έναν χρόνο και δεν πρωταγωνίστησαν ξανά στο υψηλότερο επίπεδο. Το 2015 πάλι του πήρε παίκτες που πέρασαν και δεν ακούμπησαν όπως οι Memphis Depay, Matteo Darmian, Bastian Schweinsteiger, Morgan Schneiderlin και Anthony Martial. Για να λέμε πάντως και του στραβού το δίκιο κάποιοι ήταν επιλογές του Van Gaal.
Όταν το 2016 κατάφερε να ολοκληρώσει την μεταγραφή του Paul Pogba από την Juventus έναντι 105 εκατομμυρίων ευρώ όλοι πίστεψαν πως την έμαθε την δουλειά. Ο Mourinho είπε ότι είπε γιατί το 2017 χρειάστηκε να ασχοληθεί προσωπικά και με το παραπάνω προκειμένου να κλείσουν οι Victor Lindelοf, Romelu Lukaku και Nemanja Matic, ενώ ζητούσε άλλες δύο μεταγραφές που δεν έγιναν ποτέ. Γι’ αυτό τον Γενάρη του 2018 η Manchester United ήθελε απεγνωσμένα να πάρει τον Alexis Sanchez από την Arsenal και τα κατάφερε δίνοντας του πλουσιοπάροχο συμβόλαιο όπως και σε κάθε παίκτη της από την απόκτηση του Pogba και μετά εκείνη την περίοδο. Παρεμπιπτόντως από όλους αυτούς κανενός το πέρασμα από το Old Trafford δεν έχει θετικό πρόσημο.
Αυτές οι κινήσεις δημιούργησαν ένα κακό δεδικασμένο. Ο Woodward δυσκολευόταν που δυσκολευόταν να κλείσει παίκτες μετά από τέτοιες πανάκριβές συμφωνίες οι ομάδες και οι εκπρόσωποι των μεταγραφικών στόχων της Manchester United του ζητούσαν τον ουρανό με τ’ άστρα. Το 2018 λοιπόν πάλευε να πάρει όλο το καλοκαίρι τον Harry Maguire από την Leicester και δεν ασχολήθηκε με τίποτα άλλο. Οι μόνες μεταγραφές που έγιναν ήταν αυτές του Diogo Dalot και του Fred που είχαν συμφωνηθεί από Μάη μήνα οπότε ο Mourinho ξέσπασε δικαίως. Ο Maguire τελικά ήρθε το καλοκαίρι του 2019 ως ο ακριβότερος αμυντικός στην ιστορία του ποδοσφαίρου και γι’ αυτό δεν πραγματοποιήθηκαν άλλες πρωτοκλασάτες μεταγραφές.
Τον χειμώνα του 2020 η έλευση του Bruno Fernandes πέρασε από χίλια κύματα με την Sporting Lisbon να δίνει στην δημοσιότητα τις γελοίες όπως τις χαρακτήρισαν οι άνθρωποι της προτάσεις που δέχτηκαν αρχικά από την Manchester United που κυνηγούσε την υπόθεση από το καλοκαίρι και το επόμενο δεν έγινε ούτε μία σημαντική προθήκη. Ο Woodward για τρεις μήνες έπαιζε την γάτα με το ποντίκι με την Dortmund για την απόκτηση του Jadon Sancho τον οποίο είχε ήδη πείσει ο Solskjaer να μεταπηδήσει στο Old Trafford και δεν τον πήρε για μόλις 20 εκατομμύρια ευρώ διαφορά. Εν τω μεταξύ τον Ιανουάριο είχε στείλει πακέτο στους Γερμανούς τον Erling Haaland γιατί δεν ήθελε να συμπεριλάβει ρήτρα αποδέσμευσης στο συμβόλαιο του, ενώ ο νεαρός Νορβηγός είχε δώσει τα χέρια με τον Solskjaer που τον είχε αναδείξει στην Molde.
Σαθρό οικοδόμημα
Ακόμα και χωρίς ουσιαστική ενίσχυση ο Solskjaer κατάφερε να βγάλει την Manchester United δεύτερη πέρυσι στην Premier League και παρά τον αποκλεισμό της στους ομίλους του Champions League να την φτάσει στον τελικό του Europa League όπου ηττήθηκε από την Villarreal στα πέναλτι, χώρια την πορεία έως τα ημιτελικά του FA Cup. Θεωρητικά η ομάδα ήταν έτοιμη να διεκδικήσει ξανά το πρωτάθλημα και η απόκτηση του Sancho στην τιμή (85 εκατομμύρια ευρώ) που ήθελε ο Woodward και αυτή του Raphael Varane σε τιμή ευκαιρίας (50 εκατομμύρια ευρώ) από την Real Madrid υποτίθεται πως θα ήταν οι τελευταίες πινελιές. Στην πράξη αποδείχτηκε πως δεν ήταν γιατί βάσει του σχεδιασμού του Solskjaer αυτές ήταν κινήσεις που έπρεπε να έχουν γίνει από την προηγούμενη χρονιά.
Το καλοκαίρι του 2021 βλέπετε ο Νορβηγός υπολόγιζε πως θα ήταν σε θέση να πάρει έναν πρωτοκλασάτο σέντερ φορ και έναν αμυντικό χαφ αντίστοιχης αγωνιστικής αξίας. Τελικά του ήρθε την τελευταία μέρα των μεταγραφών ο Cristiano Ronaldo λίγο πριν πατήσει τα 37 και είπε και ευχαριστώ. Κι αυτό επειδή η Juventus τον έδινε τσάμπα (15 εκατομμύρια ευρώ) και ο Ferguson τον έπεισε να μην πάει στην Manchester City. Μάλιστα ο Πορτογάλος σε αυτή την ηλικία ήταν με μεγάλη διαφορά φέτος ο καλύτερος παίκτης της Manchester United που ξεκίνησε εντυπωσιακά την σεζόν αλλά γρήγορα το σαθρό οικοδόμημα της κατέρρευσε γιατί δεν ήταν χτισμένο πάνω σε στέρεες βάσεις.
Οι παίκτες δεν γινόταν να μείνουν ανεπηρέαστοι από όλα αυτά. Προπονητές έρχονταν και έφευγαν από το Old Trafford με χαρακτηριστική ευκολία, ενώ οι ίδιοι παρέμεναν εκεί για χρόνια και οι παχυλοί τους μισθοί έμπαιναν στην τράπεζα είτε απέδιδαν στο γήπεδο είτε όχι. Ο Mourinho τους είχε χαρακτηρίσει κακομαθημένα πλουσιόπαιδα όταν είχε έρθει σε ανοιχτό πόλεμο μαζί τους και αυτοί από την πλευρά τους είχαν παραπονεθεί πως οι τακτικές του προπονητικές και αγωνιστικές είναι ξεπερασμένες κάτι που συνέβη επίσης με τον Van Gaal, τον Solskjaer που μέχρι πέρυσι στήριζαν, ακόμα και με τον Rangnick από τις πρώτες προπονήσεις που έκανε. Όσο για την εικόνα τους στο γήπεδο φέτος, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ήταν επιεικώς απαράδεκτη με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ο Sir Alex είχε τον τρόπο του
Με τον Ferguson δεν συνέβαινε τίποτα από όλα αυτά γιατί έκανε κουμάντο στα πάντα. Εντόπιζε από νωρίς τους μεταγραφικούς του στόχους και οι συνεργάτες του όταν ξεκινούσε η μεταγραφική περίοδος τελείωναν στο άψε σβήσε την απόκτηση των παικτών που ζητούσε, καθώς είχε φροντίσει ο ίδιος να κάνει την απαραίτητη προεργασία. Αν δε κάποια μεταγραφή κολλούσε για οποιονδήποτε λόγω παρέμβαινε και έδινε άμεσα λύση κανονίζοντας ακόμα και μισθούς ή το αντίτιμο που θα λάμβανε η ομάδα με την οποία διαπραγματευόταν η Manchester United με την διοίκηση να εκτελεί κάθε του εντολή χωρίς την παραμικρή αντίρρηση.
Αυτό ίσχυε και για το ήδη υπάρχον δυναμικό. Για ανανεώσεις συμβολαίων, αυξήσεις αμοιβών και τα σχετικά οι παίκτες μιλούσαν μαζί του και όταν έφταναν σε συμφωνία ο Sir Alex έδινε εντολή να προχωρήσουν τα διαδικαστικά τα οποία αναλάμβαναν οι διοικητικοί παράγοντες που είχαν διακριτική παρουσία σε όλη την υπόλοιπη διαδικασία. Στα αποδυτήρια εννοείται μπαϊράκι δεν σήκωνε κανείς και όποιος είχε τολμήσει να το κάνει ερχόταν αντιμέτωπος με τις συνέπειες. Όσοι δεν συμμορφώνονταν μάλιστα έβλεπαν χωρίς δεύτερη κουβέντα την πόρτα της εξόδου ακόμα και μεσούσης της σεζόν και ας ήταν και μεγάλα ονόματα με σημαντικό ρόλο στην ομάδα.
Αλλαγή κουλτούρας
Όταν λοιπόν βγήκε στην σύνταξη όλα έπρεπε να ξεκινήσουν από το μηδέν. Αντ’ αυτού οι Glazers επειδή δεν ήξεραν πως να στήσουν όλη αυτή την ιστορία από την αρχή επιχείρησαν να βρουν ανθρώπους που να μπορούν να την συνεχίσουν και τους πήρε εννιά χρόνια για να καταλάβουν πως η μετά Ferguson εποχή δεν ξεκίνησε ποτέ. Η Manchester United δεν έχει ανάγκη από έναν νέο Sir Alex, ούτε πρόκειται να ανακτήσει την αίγλη της με πανάκριβές μεταγραφές ή φουσκώνοντας τα πορτοφόλια των παικτών της. Χρειάζεται αλλαγή φιλοσοφίας και κουλτούρας γενικότερα.
Την διοίκηση παρούσα για να βοηθήσει τον προπονητή να φτιάξει την ομάδα που θέλει και όχι να περιμένει ποτέ θα του πάρει το κεφάλι, κι αυτό θα είναι το πρώτο στοίχημα με το που θα αναλάβει ο Ten Hag. Ο Ολλανδός έχει διαμηνύσει στους Glazers πως η ανάγκη ολικού «λίφτινγκ» είναι επιτακτική και πως θα του πάρει από τρία έως πέντε χρόνια για να κάνει ξανά ικανή για την κατάκτηση τίτλων την Manchester United. Η πίστωση χρόνου που ζητάει είναι μεγάλη, αλλά με την κατάσταση που θα παραλάβει αποτελεί τον μόνο δρόμο προς την ανάκαμψη.
Αφήστε μια απάντηση