Αυτή η ομάδα είναι καταπληκτική! Ίσως να το είχαμε ξεχάσει κατά την διετή απουσία τους από το προσκήνιο λόγω των σοβαρών τραυματισμών που είχαν χτυπήσει τους αστέρες τους, αλλά οι Golden State Warriors επέστρεψαν για να μας το θυμίσουν και να διεκδικήσουν ξανά το πρωτάθλημα.
Ο Stephen Curry εδώ και δυο μήνες έχει μπει στα 34 και φέτος σουτάρει χειρότερα από ποτέ στην καριέρα του πίσω από την γραμμή του τριπόντου (είχε 38% με το ποσοστό του να πέφτει για πρώτη φορά κάτω από το 40%) και ο Klay Thompson επανήλθε στα μέσα της σεζόν προερχόμενος από μία ρήξη χιαστού και μία αχίλλειου τένοντα που τον άφησαν εκτός δράσης τόσο πέρυσι όσο και πρόπερσι. Κανένας από τους δύο δεν είναι σε θέση να εμφανίζει τον καλύτερο του εαυτό στο παρκέ κάθε βράδυ, όμως οι Warriors είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να μην εξαρτώνται πλήρως από τους από τους «Splash Brothers» και θα δώσουν το «παρών» στους τελικούς του NBA για 6η φορά τα τελευταία οκτώ χρόνια έχοντας δημιουργήσει ένα σύνολο που διαπρέπει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού.
Οι Dallas Mavericks που τους αντιμετώπισαν στους τελικούς της Δύσης το διαπίστωσαν από πρώτο χέρι και αποκλείστηκαν με 4-1, αφού ακόμα και όταν κατάφερναν να περιορίσουν τον Curry ή τον Thompson η επίθεση των Warriors εξακολουθούσε να λειτουργεί στην εντέλεια γιατί σε όλες τις νίκες τους είχαν πάνω από πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων.
Game 1: Το Dallas κρατάει τον Thompson στους 15 πόντους με 1/4 τρίποντα, τα πάει καλά και με τον Curry (21 πόντοι, 3/9 τρίποντα), όμως δέχεται 19 πόντους από τον Andrew Wiggins, άλλους τόσους από τον Jordan Poole, 10 από τους Draymond Green, Kevon Looney και Otto Porter και χάνει 112-87.
Game 2: Ο Thompson έχει πάλι 15 πόντους με 1/4 τρίποντα και οι Mavericks λίγο πριν το ημίχρονο κερδίζουν 67-48. Παρόλα αυτά ο Curry τους βάζει 32 με 6/10 τρίποντα, ο Poole ερχόμενος από τον πάγκο σταματάει στους 23, ο Looney (21 πόντοι) σκοράρει για πρώτη φορά στην καριέρα του πάνω από 20 πόντους, ο Wiggins προσθέτει 16, ο Porter 11 και οι Warriors επικρατούν 126-117.
Game 3: Ο Thompson σημειώνει 19 πόντους με 3/10 τρίποντα, ο Curry φτάνει τους 31 με 5/10, ο Wiggins κάνει ατομικό ρεκόρ στα playoffs με 27 πόντους, ο Green με τον Poole πετυχαίνουν από 10, ο Looney σταματάει στους 9 και οι Warriors κερδίζουν 109-100.
Game 5: Με την πλάτη στον τοίχο οι Mavericks κάνουν δύσκολη την ζωή του Curry (15 πόντοι, 5/17 σουτ), αλλά ο Thompson αναλαμβάνει δράση και σταματάει στους 32 πόντους με 8/16 τρίποντα. Ο Wiggins βάζει 18, ο Green 17, ο Poole 16 και ο Looney 10 και η πρόκριση έρχεται με σκορ 120-110.
Πως γίνεται να είναι τόσοι παίκτες τους επιδραστικοί επιθετικά; Είναι εφικτό γιατί οι Warriors πασάρουν και πασάρουν όλοι μοιράζοντας τη μπάλα με σκοπό να βρεθεί η καλύτερη δυνατή επιλογή. Η στατιστική τους κατέγραψε 24 ασίστ στον πρώτο αγώνα της σειράς με Curry, Thompson και Looney να πρωτεύουν με 4 ο καθένας, στον δεύτερο ανέβηκαν στις 33 με Curry, Thompson, Green, Wiggins και Poole να έχουν από 5, στον 3ο χάρη στις 11 του Curry και τις 5 του Green έφτασαν στις 28 και στον 5ο το «κοντέρ» έγραψε 36 με Curry και Green να έχουν από 9 και τον Poole να προσθέτει 6.
Με αυτό τον τρόπο έγιναν η ομάδα που έχει σκοράρει τους περισσότερους πόντους (762) μέσα στο ζωγραφιστό στα playoffs και ας έχουν μία από τις πιο κοντές πεντάδες. Οι Mavericks ως η 2η καλύτερη άμυνα του NBA και η ομάδα που δέχεται τα λιγότερα τρίποντα από κάθε άλλη με 10.9 ανά αγώνα δεν έπαθε μεγάλη ζημιά από το μακρινό σουτ του Golden State στο σύνολο της σειράς, αλλά κάτω από το καλάθι. Οι Warriors με μια απλή διείσδυση το είχαν στο πιάτο τους και ακόμα και όταν ερχόταν βοήθεια η ικανότητα τους στην πάσα τους επέτρεπε να βρουν τον ελεύθερο παίκτη με αποτέλεσμα να βάζουν μέσα από τη ρακέτα κατά μέσο όρο 49.2 πόντους.
Για όσους απορούν έτσι προέκυψαν οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Looney στην επίθεση. Έτσι και από τα επιθετικά ριμπάουντ τα οποία απέφεραν στους Warriors 14.4 πόντους ανά αγώνα. Εφόσον κέρδισαν την μάχη των ριμπάουντ στον δεύτερο γύρο κόντρα στους πιο ψηλούς και πιο αθλητικούς Memphis Grizzlies που ήταν η ομάδα που μάζευε τα περισσότερα στην κανονική περίοδο οι παίκτες του Steve Kerr δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα στον αέρα από το Dallas που ήταν και στα «κυβικά» τους.
Πρώτος αγώνας 51-35 ριμπάουντ με τον Curry να παίρνει 12, τον Green 9, τον Porter 6 και τους Thompson, Wiggins, Looney και Damion Lee από 5. Δεύτερος 43-30 με 12 από τον Looney, 8 από τον Curry, 7 από τον Porter, 6 από τον Green και 5 από τον Wiggins. Τρίτος 47-33 με 12 από τον Looney, 11 από τον Wiggins, 7 από τον Thompson και τους Green, Curry και Poole να έχουν από 5. Πέμπτος 51-34 με τον Looney να σταματάει στα 18, τον Wiggins να έχει 10 και τους Green, Poole και Nemanja Bjelica από 6. Κι αυτά ενώ οι Warriors όλη τη σεζόν αγωνίζονται χωρίς τον βασικό τους center, αφού ο James Wiseman δεν πάτησε καθόλου παρκέ φέτος λόγω τραυματισμού.
Το ριμπάουντ έπαιξε τον ρόλο του και στην άμυνα. Η ζώνη που χρησιμοποιήσαν οι Warriors έδωσε στους Mavericks πάρα πολλά τρίποντα από τα οποία όμως λίγα κατέληξαν στον στόχο. Με 11/48 τρίποντα στο πρώτο παιχνίδι, 13/45 στο 3ο και χαμένη κατά κράτος την μάχη των αιθέρων το Dallas ήταν αδύνατον να ανανεώσει τις επιθέσεις του και αρκέστηκε στο να συνεχίσει την τρίποντη πολιορκία του, που ακόμα και όταν ευδοκιμούσε δεν το ωφελούσε στο βαθμό που χρειαζόταν ώστε να επικρατήσει.
Οι Warriors λοιπόν είναι μία ομάδα που μπορεί να ανταποκριθεί σε κάθε συνθήκη. Οι παίκτες τους σταρ και μη είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν παντού και με όλους τους τρόπους κάνοντας πολλές διαφορετικές δουλειές ανάλογα με τις απαιτήσεις της κάθε αναμέτρησης, αφού αποτελούν πλέον ένα all around σύνολο.
Αφήστε μια απάντηση