Στην πρώτη του σεζόν ως βασικός στην Maccabi Tel Aviv ο Deni Avdija δικαίωσε απόλυτα τις προσδοκίες που υπήρχαν για το αστείρευτο ταλέντο του. Αναδείχτηκε MVP του πρωταθλήματος του Ισραήλ (σ.σ. ο νεαρότερος στην ιστορία), βοήθησε την ομάδα του να κατακτήσει τον τίτλο και πλέον ετοιμάζει τις βαλίτσες του για το NBA.
Στις ΗΠΑ περιμένουν τον 19χρονο forward πως και πως, αφού στο πρόσωπο του βλέπουν έναν all around παίκτη που θα μπορέσει να πρωταγωνιστήσει από την πρώτη στιγμή και με τα όσα έδειξε στο παρκέ την φετινή σεζόν (ειδικά μετά την διακοπή λόγω κορονοϊού) δύσκολα θα βρεθεί εκτός πρώτης τριάδας στο draft του Οκτωβρίου. Ο Avdija χρειάστηκε αρκετούς μήνες για να μονιμοποιηθεί στο αρχικό σχήμα της Maccabi, όμως πιστοποίησε το υψηλό επίπεδο ετοιμότητας του την πιο δύσκολη περίοδο και με την απόδοση του έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Μέχρι τον Μάρτιο οπότε και μπήκε άνω τελεία σε όλες τις αθλητικές δραστηριότητες ανά τον κόσμο ελέω πανδημίας είχε πραγματοποιήσει αξιόλογες εμφανίσεις μετρώντας κατά μέσο όρο σε 21 συμμετοχές (οι εννιά ως βασικός) 12.3 πόντους και 5.9 ριμπάουντ με 26.6 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα. Υπήρχαν βέβαια και παιχνίδια στα οποία η σταθερά καλή παρουσία του γινόταν εξαιρετική. Μετά από πέντε σερί αναμετρήσεις με διψήφιο αριθμό πόντων ξεπέρασε για πρώτη φορά τους 20 σταματώντας στους 22 στη νίκη επί της Hapoel Holon με 94-83 για την 15η αγωνιστική. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Maccabi, είχε 4/7 τρίποντα, μοίρασε 5 ασίστ και έκανε και 2 κοψίματα δείχνοντας πως βρίσκεται για τα καλά σε ανοδική πορεία.
Δια του λόγου το αληθές μέχρι την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου δεν έπεσε ξανά κάτω από τους 10 πόντους. Την 18η αγωνιστική φόρτωσε το καλάθι της Hapoel Eilat με 26 (3/4 τρίποντα) και εφόσον η ομάδα του ηττήθηκε 86-81 επανήλθε δριμύτερος στον επόμενο αγώνα για να την οδηγήσει σε νίκη κόντρα στην Hapoel Be’er Sheva με 98-74 έχοντας 20 πόντους, 4/5 τρίποντα και 7 ριμπάουντ. Όταν η κυβέρνηση του Ισραήλ επέτρεψε στους παίκτες να κάνουν ατομικές προπονήσεις ο Avdija περνούσε όλη την ημέρα στο γήπεδο και η δουλειά που έκανε φάνηκε στην επανέναρξη του πρωταθλήματος. Πλέον δεν έλειπε ποτέ από την βασική πεντάδα της Maccabi και στις εφτά αγωνιστικές που προηγήθηκαν των playoffs είχε μέσο όρο 17.3 πόντους και 6.6 ριμπάουντ.
Την 22η αγωνιστική χρειάστηκε να μείνει στο παρκέ μόνο 24 λεπτά προκειμένου να σημειώσει 22 πόντους στο 114-82 επί της Ashdod προσθέτοντας ακόμα 7 ριμπάουντ και 5 ασίστ. Στο 103-65 επί της Holon που ακολούθησε πέτυχε 18 πόντους σε 21 λεπτά συμμετοχής και στην επόμενη συνάντηση των δύο ομάδων για την 26η αγωνιστική (σ.σ. η Maccabi κέρδισε 100-69) έβαλε 24 πόντους με 4/8 τρίποντα και μάζεψε 7 ριμπάουντ. Στα playoffs τόσο ο ίδιος όσο και η ομάδα του τα βρήκαν σκούρα. Η Hapoel Tel Aviv αποδείχτηκε σκληρό καρύδι και η σειρά κρίθηκε μετά από τρία παιχνίδια με τον Avdija, αφού έμεινε στο μηδέν στο δεύτερο, να πρωταγωνιστεί στο τρίτο με 22 πόντους, 10 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα και 2 κοψίματα βοηθώντας την Maccabi να κερδίσει 83-68 και να πάρει την πρόκριση.
Προηγουμένως όμως είχε βάλει το καθοριστικότερο καλάθι της σειράς. Στον πρώτο αγώνα η Maccabi με ενάμισι λεπτό να απομένει για τη λήξη ήταν πίσω στο σκορ 65-64 και το τρίποντο του Avdija (10 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 3 κοψίματα) της έδωσε προβάδισμα δύο πόντων για να επικρατήσει τελικά 67-66. Στο Final 4 που έκρινε τον πρωταθλητή τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα. Οι 11 πόντοι, τα 9 ριμπάουντ, τα 3 κλεψίματα και τα 2 κοψίματα του νεαρού forward δεν αρκούσαν για να κάνουν την διαφορά απέναντι στην Hapoel Galil και έτσι η ομάδα του χρειάστηκε ένα τρίποντο από τον Scottie Wilbekin στα τελευταία δευτερόλεπτα για να επικρατήσει 81-78 και να περάσει στον τελικό. Εκεί η Maccabi Rishon κράτησε τον Avdija στους πέντε πόντους, αλλά ο σκοπός επετεύχθη.
Η Maccabi επικράτησε 86-81 και κατά την διάρκεια των πανηγυρισμών ο Avdija ξέσπασε σε κλάματα δηλώνοντας πως δεν μπορεί να πιστέψει πως αυτό ήταν το τελευταίο του παιχνίδι με την φανέλα της. Θα μπορούσε κάλλιστα να συνεχίσει να την φοράει και να κάνει ακόμα πιο σπουδαία πράγματα, αλλά οι δυνατότητες του είναι τέτοιες που επιβάλλεται να τα κάνει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού όπου το NBA τον περιμένει με ανοιχτές αγκάλες.
Αφήστε μια απάντηση