Η ζημιά που έκανε στην Barcelona η προηγούμενη διοίκηση της είναι ανείπωτη. Άφησε πίσω της ένα τεράστιο χρέος που της απαγορεύει να κάνει μεταγραφές, υπέρογκους μισθούς παικτών οι οποίοι με την εικόνα που έχουν παρουσιάσει στο γήπεδο δεν έχουν καμία αγοραστική αξία με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτό να πουληθούν και έτσι όσο και αν έκοψε και έραψε ο νέος Πρόεδρος της Joan Laporta δεν κατέστη δυνατό να κρατήσει στην Βαρκελώνη τον Lionel Messi.
Ο Laporta αποτελεί τον πιο επιτυχημένο διοικητικό ηγέτη της Barcelona που κατά την πρώτη θητεία του στον προεδρικό θώκο (Ιούνιος 2003-Ιούνιος 2010) διένυσε την καλύτερη περίοδο της ιστορίας της. Ο διάδοχος του, Sandro Rosell, τον είχε κατηγορήσει για άσκοπη σπατάλη χρημάτων και για αλλοίωση των ιδανικών που πρεσβεύει η Barcelona καταφέρνοντας να κερδίσει τις εκλογές, αλλά τον Ιανουάριο του 2014 κατηγορήθηκε από τις δικαστικές αρχές για σοβαρές οικονομικές παρατυπίες στην μεταγραφή του Neymar από την Santos και παραιτήθηκε από το αξίωμα του, ενώ τρία χρόνια μετά κρίθηκε ένοχος και βρέθηκε στην φυλακή. Η αντικατάσταση του από τον άμεσο συνεργάτη του και τότε Αντιπρόεδρο του συλλόγου, Josep Maria Bartomeu, έφερε τους Blaugrana στην τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τώρα.
Παρακάμπτουμε το αγωνιστικό κομμάτι στο οποίο αναφερθήκαμε πέρυσι το καλοκαίρι και πάμε κατευθείαν στον Αύγουστο του 2020. Ο Messi ζητάει να αποχωρήσει ή να παραιτηθεί ο Bartomeu και αυτός τον κρατάει με το ζόρι στην ομάδα κάνοντας μια απέλπιδα προσπάθεια να αλλάξει την εικόνα του εν όψει εκλογών μήπως και διατηρήσει την προεδρία. Τελικά δεν ήταν καν υποψήφιος γιατί συνελήφθη από την αστυνομία για φορολογική απάτη στην υπόθεση Neymar και αναγκαστικά παραιτήθηκε προτού ολοκληρωθεί η θητεία του. Ο Laporta εξελέγη παμψηφεί και αντιμετωπίστηκε από τους φιλάθλους της Barcelona ως Μεσσίας. Ύστερα από αυτή την εξέλιξη ο Messi δεν ήθελε πλέον να φύγει και το πρώτο μέλημα της νέας διοίκησης ήταν να κάνει τα πάντα για να ανανεώσει το συμβόλαιο του.
Το σοβαρότερο εμπόδιο στον οικονομικό σχεδιασμό της ήταν το χρέος των 525 εκατομμύριών ευρώ που παρέλαβε. Προκειμένου να μπορέσει να το καλύψει πήρε δάνειο το οποίο θα αποπληρώσει σε 15 χρόνια και ενισχύθηκε για τη νέα σεζόν μόνο με ελεύθερους παίκτες (Sergio Aguero, Eric Garcia, Memphis Depay) και μάλιστα στην περίπτωση του Georginio Wijnaldum έκανε πίσω παρότι υπήρχε συμφωνία γιατί δεν μπορούσε να του προσφέρει τις πλουσιοπάροχες απολαβές που του έδωσε η Paris Saint-Germain. Βλέπετε το κύριο μέλημα της ήταν να περιορίσει σε σημαντικό βαθμό το μισθολόγιο της. Γι’ αυτό πρότεινε σε όλους τους παίκτες της μείωση οικονομικών αποδοχών την οποία όμως αποδέχτηκαν ελάχιστοι. Κυρίως οι πιο παλιοί όπως ο Gerard Pique, ο Sergio Busquets και ο Jordi Alba, ενώ το ίδιο έκανε και ο Messi.
Ο Αργεντινός δέχτηκε να υπογράψει νέο πενταετές συμβόλαιο το οποίο θα του απέφερε ετησίως τα μισά χρήματα από αυτά που έπαιρνε έως τώρα (33 εκατομμύρια ευρώ), αλλά ακόμα και έτσι η Barcelona δεν μπόρεσε να τον χωρέσει ούτε στο Financial Fair Play της UEFA ούτε να εναρμονιστεί με τους κανονισμούς του Ισπανικού Πρωταθλήματος οι οποίοι απαιτούν την πώληση παικτών προκειμένου ο προϋπολογισμός των Καταλανών να γίνει αποδεκτός. Έτσι η La Liga όταν την ενημέρωσαν πως η συμφωνία τους θα ανανεωθεί τους απάντησε πως δεν γίνεται να διατηρήσουν τον Messi στο ρόστερ τους με τα υπάρχοντα οικονομικά δεδομένα του συλλόγου και δεν το έκανε από κόντρα επειδή αρνούνται μαζί με την Real Madrid να εγκαταλείψουν τα σχέδια για την δημιουργία της European Super League.
Αυτό το σενάριο προέκυψε επειδή οι δύο ομάδες ήταν οι μόνες που δεν θέλησαν να υπογράψουν την συμφωνία της La Liga με επενδυτική εταιρία η οποία θα δώσει 2.7 δισεκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει το 10% της λίγκας με το 90% αυτού του ποσού να πηγαίνει στους συλλόγους. Με άλλα λόγια η Barcelona θα έπαιρνε 250 εκατομμύρια ευρώ με τα οποία θα μπορούσε να καλύψει διάφορες «τρύπες» και να κρατήσει τον Messi. Ταυτόχρονα όμως κάτι τέτοιο θα απέτρεπε οριστικά και αμετάκλητα την συμμετοχή της στην European Super League η οποία αν και εφόσον δημιουργηθεί τελικά κάποια στιγμή θα της αποφέρει πολύ μεγαλύτερα έσοδα. Υπό αυτό το πρίσμα θα μπορούσε να πει κανείς πως θυσίασε τον κορυφαίο παίκτη που έχει φορέσει ποτέ την φανέλα της για ένα καλύτερο μέλλον.
Στην πραγματικότητα όμως ο Messi φεύγει επειδή: Ο Bartomeu πήρε τον Antoine Griezmann από την Atletico Madrid έναντι 120 εκατομμυρίων ευρώ και του έδωσε συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές που φτάνουν τα 19.5 εκατομμύρια ευρώ, τον Philippe Coutinho (8.2 εκατομμύρια το χρόνο) του οποίου η απόκτηση από την Liverpool κόστισε 145 εκατομμύρια ευρώ, τον Ousmane Dembele που ήρθε από την Dortmund για 105 εκατομμύρια ευρώ με την προοπτική να γίνουν 160 μέσω μπόνους και παίρνει 11.8 το χρόνο, τον Miralem Pjanic (κοστολογήθηκε στα 70 εκατομμύρια ευρώ) που ναι μεν έγινε ανταλλαγή με τον Arthur αλλά αμείβεται με 12.5 εκατομμύρια ευρώ, ανανέωσε τον Sergi Roberto δίνοντας του 10 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και έκανε το ίδιο με τον Samuel Umtiti που παίρνει 11.8 εκατομμύρια ευρώ.
Η Barcelona λοιπόν έχασε τον Messi για τους εξής λόγους: 1. Δεν μπορεί να ξεφορτωθεί κανέναν από τους παραπάνω. 2. Τους χρυσοπληρώνει χωρίς να έχουν απόδοση αντίστοιχη με την αμοιβή τους οπότε επιβαρύνουν άσκοπα αυτή τη στιγμή τον προϋπολογισμό της αφού είναι από τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες της. 3. Κανείς τους δεν δέχτηκε μείωση αποδοχών (σ.σ. φανταστείτε πως ο 20χρονος Eric Garcia που ήρθε από την Manchester City είχε συμφωνήσει με τον Bartomeu για 8 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και δεν είχε πρόβλημα να πάρει πολύ λιγότερα χρήματα προκειμένου να επιστρέψει στην Βαρκελώνη).
Από εδώ και πέρα κανείς δεν ξέρει τι μέλλει γενέσθαι. Η Barcelona δεν είναι καν σε θέση να δηλώσει στην La Liga τους νέους της παίκτες εάν δεν κάνει κάποιες πωλήσεις και ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών κυκλοφορεί ελεύθερος εκεί έξω χωρίς να έχει τοποθετηθεί καν επί του θέματος.
Αφήστε μια απάντηση