Όπως πάντα, οι Spurs είχαν «διαβάσει» καλά για το draft (vids)

Πραγματικά δεν θα προξενήσει καμία εντύπωση εάν σε μερικά χρόνια ο Luka Samanic (νούμερο 19) και ο Keldon Johnson (νούμερο 29) αποτελέσουν τους βασικούς forward των Spurs. Το San Antonio για μία ακόμα χρονιά αξιοποίησε στο μέγιστο δυνατό τις θέσεις που κατείχε στο draft του NBA και έκανε ιδανικές επιλογές.

Ο Gregg Popovich και ο General Manager των Spurs, R.C. Buford, έχουν δημιουργήσει παράδοση στην εξέλιξη παικτών που προέρχονται από χαμηλές θέσεις στο draft και ήταν και φέτος καλά «διαβασμένοι». Η λίστα των επιλογών που έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια, που καθοδηγούν στους Spurs, είναι μεγάλη και περιλαμβάνει ουκ ολίγα γνωστά ονόματα.

Το 1999 το San Antonio πήρε τον Manu Ginobili στο νούμερο 57, το 2001 τον Tony Parker στο 28, το 2002 τον Luis Scola στο 56 άσχετα αν δεν φόρεσε ποτέ την φανέλα του, το 2003 στο 28 τον Leandro Barbosa τον οποίο παραχώρησε άμεσα στους Suns, το 2004 επίσης στο 28 τον Beno Udrih, στην ίδια θέση το 2007 είχε επιλέξει τον Tiago Splitter, το 2008 στο 26 τον George Hill και στο 45 τον Goran Dragic στέλνοντας τον απευθείας στο Phoenix, το 2009 είχε πάρει στο 53 τον Nando de Colo, το 2011 απέκτησε την βραδιά του draft τον Kawhi Leonard που είχε επιλεγεί στο 15 από τους Pacers και τον Davis Bertans ο οποίος είχε γίνει επίσης draft από την Indiana στο νούμερο 42, το 2016 επέλεξε στο 29 τον Dejounte Murray που είναι πλέον ο βασικός του point guard και το 2017 πήρε στο ίδιο νούμερο τον Derrick White που επίσης αποτελεί πια μέλος της βασικής του πεντάδας. Καλού κακού σημειώστε και το όνομα του Lonnie Walker (νούμερο 18 στο περυσινό draft), που στην πρώτη του σεζόν στο NBA προερχόταν από σοβαρό τραυματισμό και δεν αγωνίστηκε ιδιαίτερα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών που αναφέραμε βοήθησαν τους Spurs να κατακτήσουν τέσσερα πρωταθλήματα (2003, 2005, 2007, 2014), ενώ το νέο «αίμα» έχει φροντίσει ώστε να συνεχιστεί το σερί που τους θέλει να βρίσκονται μόνιμα στα playoffs από το 1998 και μετά. Όσο λοιπόν κάνουν κουμάντο ο Popovich με τον Buford το San Antonio δεν πρόκειται να εγκαταλείψει αυτή την τακτική και έτσι φέτος «ψάρεψε» ακόμα δύο φυντάνια από το draft.

Ο Samanic ήταν εξ αρχής ο βασικός τους στόχος και γι’ αυτό τον επέλεξαν πρώτο. Μάλιστα ο Buford αμέσως μετά τον αποκλεισμό των Spurs από τους Nuggets στον πρώτο γύρο των playoffs βρέθηκε στην Σλοβενία για να δει από κοντά τον 19χρονο Κροάτη power forward, ο οποίος την περασμένη σεζόν αγωνιζόταν στην Olimpija Ljubljana. Στην πρώτη του χρονιά σε επαγγελματικό επίπεδο μπορεί να έπαιζε μόνο 15.4 λεπτά ανά αγώνα στην ABA (Αδριατική Λίγκα) και 19.4 στο Champions League της FIBA, αλλά το γεγονός ότι διαθέτει όλα τα στοιχεία ενός σύγχρονου power forward, παίκτης που λείπει από το ρόστερ τους, έφτανε και περίσσευε στους Spurs.

Άλλωστε ο Samanic έχει καταθέσει τα διαπιστευτήρια του από 16 ετών ξεδιπλώνοντας τις δυνατότητες του στις διεθνείς διοργανώσεις των μικρών εθνικών ομάδων με την Κροατία. Εξαιρετικά αθλητικός για το ύψος του (2.10 μέτρα), καλός σουτέρ τριών πόντων που παίζει κυρίως με πρόσωπο στο καλάθι βάζοντας την μπάλα στο παρκέ, ενώ κάνει και τις υπόλοιπες δουλειές (ριμπάουντ, ασίστ, κοψίματα, κλεψίματα).

Το 2016 είχε βοηθήσει την εθνική ομάδα της πατρίδας του να τερματίσει 4η στο Eurobasket Παίδων και είχε ψηφιστεί στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά κάνοντας εμφανίσεις όπως αυτή απέναντι στην Σουηδία με 17 πόντους, 15 ριμπάουντ, 9 κοψίματα και 5 ασίστ. Στον ημιτελικό με την Λιθουανία είχε 20 πόντους με 4/8 τρίποντα και 14 ριμπάουντ, ενώ στον μικρό τελικό με την Τουρκία η στατιστική του είχε καταγράψει 24 πόντους με 4/9 τρίποντα και 12 ριμπάουντ. Η Barcelona τότε έτριβε τα χέρια της, καθώς μόλις τον είχε εντάξει στις ακαδημίες της.

Έναν χρόνο αργότερα αναδείχτηκε MVP του Eurobasket Εφήβων στην δεύτερη κατηγορία ανεβάζοντας πάλι την Κροατία, που πήρε το χρυσό μετάλλιο, στην πρώτη. Σε αυτό το επίπεδο δεν χρειάστηκε να φορτσάρει ιδιαίτερα και έκανε το καλύτερο του παιχνίδι στον τελικό συμβάλλοντας στη νίκη επί της Μεγάλης Βρετανίας στην παράταση με 21 πόντους, 8 ριμπάουντ, 4 κλεψίματα και 3 κοψίματα.

Το 2018 ήταν η χρονιά του. Παρότι η Barcelona ηττήθηκε στον τελικό από την Badalona και δεν πέρασε στην τελική φάση του Next Generation Tournament, που διεξάγεται κάθε χρόνο παράλληλα με το Final Four υπό την αιγίδα της EuroLeague, ο Samanic έκανε τρομερές εμφανίσεις και πήρε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη στο προκριματικό τουρνουά της L’Hospitalet έχοντας μέσο όρο 23.2 πόντους, 14.8 ριμπάουντ και 2.8 κοψίματα. Το καλοκαίρι δε, αν και η Κροατία δεν τα πήγε καλά (πήρε την 11η θέση), συνέχισε ακάθεκτος στο Eurobasket Εφήβων με εμφανίσεις όπως αυτή κόντρα στην Ουκρανία για τις θέσεις 9-16, όπου είχε 29 πόντους με 5/5 τρίποντα, 10 ριμπάουντ, 4 κοψίματα και 2 κλεψίματα.

Γνωρίζοντας την πρόθεση του να πάει γρήγορα στο NBA η Barcelona του έδωσε το ελεύθερο να υπογράψει τριετή συμφωνία με την Olimpija, ώστε να πάρει χρόνο συμμετοχής σε σαφώς υψηλότερο επίπεδο, καθώς η ίδια δεν είχε ακόμα σκοπό να τον εντάξει στην ανδρική της ομάδα. Στην Λιουμπλιάνα οι συνθήκες μπορεί να μην ήταν ιδανικές, αλλά τον σκοπό του τον πέτυχε, καθώς πλέον είναι παίκτης των San Antonio Spurs.

Ο Johnson πάλι στο 29 ήταν «δώρο». Ο 19χρονος small forward αναμενόταν να επιλεγεί αρκετά ψηλότερα και έτσι από το πουθενά οι Spurs βρήκαν στα τέλη του πρώτου γύρου, σε ένα pick που είχαν πάρει πέρυσι από τους Raptors στο πλαίσιο της ανταλλαγής του Kawhi Leonard με τον DeMar DeRozan, έναν παίκτη που τους ταιριάζει «γάντι» και μάλιστα σε θέση που «πονάνε».

Οι «μετοχές» του ίσως να έπεσαν γιατί, παρότι πέρυσι βρέθηκε στο Top-10 των παικτών που μεταπήδησαν από τα Αμερικανικά high schools στο NCAA, στο Kentucky η μπάλα έπρεπε να περνάει από πολλά χέρια ώστε όλοι οι παίκτες του John Calipari να είναι ευχαριστημένοι. Ο Johnson δεν είχε κανένα πρόβλημα να θυσιάσει το προσωπικό του συμφέρον για το γενικότερο καλό και έτσι ενώ θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα επιθετικά αρκέστηκε στο να σκοράρει 13.5 πόντους ανά αγώνα.

Βέβαια κατά την διάρκεια της σεζόν του δόθηκε αρκετές φορές η ευκαιρία να δείξει τι μπορεί να κάνει. Μερικές από αυτές ήταν οι 27 πόντοι που σκόραρε στη νίκη επί του Tennessee State με 77-62 στις 23 Νοεμβρίου, οι 24 με 6/7 τρίποντα στο 88-61 επί της Utah στις 15 Δεκεμβρίου, οι 21 με 4/7 τρίποντα στην επικράτηση επί του North Carolina με 80-72 μετά από μία εβδομάδα και οι 25 πόντοι που σημείωσε έχοντας 3/5 τρίποντα στη νίκη επί του Abilene Christian με 79-44 για τον πρώτο γύρο του «March Madness».

Με ύψος 1.98 μέτρα ίσως να είναι λίγο κοντός για «3άρι» στο NBA, αλλά αυτό μόνο πρόβλημα δεν αποτελεί για τους Spurs, καθώς ο Popovich αρέσκεται στο να χρησιμοποιεί τους παίκτες του σε διάφορους ρόλους. Ο Johnson εφόσον σουτάρει καλά πίσω από τη γραμμή του τριπόντου μπορεί να αγωνιστεί και ως shooting guard, είναι καλός στην άμυνα και παρά το ύψος του αποτελεί έναν εξαιρετικά μαχητικό ριμπάουντερ, αφού με το Kentucky έφτασε να μαζέψει 17 ριμπάουντ στη νίκη της 23ης Φεβρουαρίου επί του Auburn με 80-53.

Για να δούμε λοιπόν τι θα μπορέσει να κάνει ο Pop και με αυτούς τους δύο. Φυσικά κανείς δεν αμφιβάλει πως υπό τις οδηγίες του το πιθανότερο είναι αργά ή γρήγορα να εξελιχτούν σε πρωταγωνιστές για τους Spurs.