Εάν υπάρχει ένα Euro που έχει την «σφραγίδα» ενός και μόνο παίκτη τότε είναι αυτό του 1984 όπου ο Michel Platini οδήγησε την διοργανώτρια Γαλλία για πρώτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης και άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην διοργάνωση με τα 9 γκολ που πέτυχε.
Ο Platini δεν έπαιξε ποτέ ξανά σε Euro και παρόλα αυτά εξακολουθεί να είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης. Ο Cristiano Ronaldo το 2016 ισοφάρισε το ρεκόρ του φτάνοντας όμως τα 9 τέρματα μετά από τέσσερα Euro (2004, 2008, 2012, 2016) και φέτος στην 5η του συμμετοχή φιλοδοξεί να τον περάσει, αλλά τα όσα έκανε ο Γάλλος το 1984 δύσκολα θα επαναληφθούν. Εκείνη την εποχή ήταν ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο και η εκτόξευση της απόδοσης του σε συνδυασμό με μια γενιά πολύ καλών Γάλλων ποδοσφαιριστών επέτρεψε στην εθνική ομάδα της πατρίδας του να διανύσει την έως τότε κορυφαία περίοδο της ιστορίας της με δύο παρουσίες στα ημιτελικά του World Cup (1982, 1986) και ενδιάμεσα την ανάδειξη της σε πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Το 1984 ο Platini είχε πάρει το πρώτο του πρωτάθλημα με την Juventus στην Ιταλία, ήταν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ο πρώτος σκόρερ της Serie A με 20 γκολ, ενώ είχε κατακτήσει με τους Bianconeri και το Κύπελλο Κυπελλούχων οπότε πήγαινε στο Euro με άγριες διαθέσεις. Η Γαλλία είχε κληρωθεί στον πρώτο όμιλο (σ.σ. στην διοργάνωση τότε συμμετείχαν οκτώ ομάδες που χωρίζονταν σε δύο ομίλους των τεσσάρων με τις δύο πρώτες να περνάνε στα ημιτελικά) μαζί με Δανία, Βέλγιο και Γιουγκοσλαβία οι οποίες όσο και να πίστευαν πως θα ταλαιπωρηθούν από τον αρχηγό της δεν φαντάζονταν τι τις περίμενε. Οι Δανοί στην πρεμιέρα ήταν οι πιο τυχεροί, αφού έχασαν μόνο 1-0 και προκρίθηκαν ως δεύτεροι κερδίζοντας τα επόμενα δύο παιχνίδια.
Άντεξαν μέχρι το 78′ όταν ο Platini άνοιξε το σκορ και παράλληλα διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα, αλλά Βέλγοι και Γιουγκοσλάβοι τον είδαν να τους βάζει από τρία γκολ. Το Βέλγιο μετά το 2-0 επί της Γιουγκοσλαβίας ηττήθηκε 5-0 από τους Γάλλους με τον Platini να τους φέρνει μπροστά από το 4ο λεπτό με μια υπέροχη ατομική ενέργεια και να συνεχίζει το ρεσιτάλ του αφού μεσολάβησαν τα τέρματα του Alain Giresse και του Luis Fernandez. Ύστερα από το 3-0 του ημιχρόνου αξιοποίησε στο 64′ το πέναλτι που κέρδισε ο ίδιος και στο 89′ με μια κεφαλιά ολοκλήρωσε το hat-trick του. Η Γιουγκοσλαβία είχε γνωρίσει συντριβή 5-0 από την Δανία, όμως πούλησε ακριβά το «τομάρι» της την τελευταία αγωνιστική. Κέρδιζε 1-0 στο ημίχρονο και έτσι μετά την ανάπαυλα ο Platini ανέλαβε δράση.
Ισοφάρισε στο 59′ και τρία λεπτά αργότερα με κεφαλιά «ψαράκι» έκανε το 2-1. Στο 77′ με καταπληκτικό απευθείας κτύπημα φάουλ «κλείδωσε» τη νίκη και μαζί την πρωτιά του ομίλου για την Γαλλία που τελικά επικράτησε 3-2. Στα ημιτελικά όπως είπαμε την ακολούθησε η Δανία που έκανε μια απίθανη ανατροπή κόντρα στο Βέλγιο κερδίζοντας το 3-2 παρότι έχανε 2-0. Στον δεύτερο όμιλο οι δύο προνομιούχες θέσεις κατέληξαν στους Ίβηρες. Ισπανία και Πορτογαλία βρέθηκαν στην πρώτη και την δεύτερη θέση αντίστοιχα μετά από ισοβαθμία αφήνοντας έξω με κόπο και «αίμα» Γερμανία και Ρουμανία. Στα έξι παιχνίδια που έγιναν προέκυψαν όλα κι όλα εννιά γκολ (όσα πέτυχε δηλαδή μόνος του ο Platini) και η πρόκριση κρίθηκε την τελευταία αγωνιστική με τους Ισπανούς να κερδίζουν 1-0 τους Γερμανούς στο 90′ και τους Πορτογάλους με το ίδιο σκορ τους Ρουμάνους εννιά λεπτά πριν τη λήξη.
Η Πορτογαλία μπορεί να είχε σκοράρει μόνο δύο φορές (η άλλη ήταν στο 1-1 με την Ισπανία), όμως πήγε να κάνει ζημιά στην Γαλλία που κέρδιζε από το 24′ χάρη στο πολύ όμορφο φάουλ του αριστερού της μπακ Jean-Francois Domergue. Η κεφαλιά του Rui Jordao στο 74′ έστειλε την αναμέτρηση στην παράταση και στο 98′ ο τότε επιθετικός της Sporting Lisbon έδωσε προβάδισμα στους Πορτογάλους με ένα τρομερό σουτ μέσα από την περιοχή. Ο Domergue απάντησε στο 114′ όταν η μπάλα του στρώθηκε ιδανικά μετά από ανατροπή του Platini ο οποίος, με ένα λεπτό να χωρίζει τις δύο ομάδες από την διαδικασία των πέναλτι, έκανε το 3-2 και έστειλε τους Γάλλους στον τελικό για πρώτη φορά (σ.σ. είχαν να πάρουν μέρος στην διοργάνωση από το πρώτο Euro που έγινε το 1960 στο οποίο ήταν επίσης οικοδεσπότες).
Ο άλλος ημιτελικός όμως κρίθηκε στα πέναλτι, όπου η Ισπανία μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας και της παράτασης, επικράτησε της Δανίας με 5-4 και έκλεισε ραντεβού με την Γαλλία στο Parc des Princes για τον τελικό στον οποίο επέστρεφε για πρώτη φορά μετά το 1964 όταν είχε κατακτήσει ως διοργανώτρια το πρώτο της Euro (ακολούθησαν αυτά του 2008 και του 2012). Ούτε αυτή βέβαια κατάφερε να αντισταθεί στον Platini. Ο τερματοφύλακας της, Luis Arconada, έπιασε μεν το φάουλ του στο 57′ αλλά το σουτ του ήταν τόσο δυνατό και είχε τέτοια φάλτσα που δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τη μπάλα με αποτέλεσμα να του φύγει μέσα από τα χέρια και να καταλήξει στα δίχτυα για το 1-0. Το τελικό 2-0 έγινε από τον Bruno Bellone στο 90′ που ήταν ο μόνος επιθετικός της Γαλλίας που σκόραρε σε εκείνο το Euro.
Βλέπετε ο τότε ομοσπονδιακός τεχνικός της, Michel Hidalgo, είχε συνθέσει μία από τις καλύτερες μεσαίες γραμμές όλων των εποχών με τους Giresse (Bordeaux), Fernandez (Paris Saint-Germain) και Jean Tigana (Bordeaux) να πλαισιώνουν τον Platini στο κέντρο. Για την ιστορία κάτω από τα δοκάρια καθόταν ο Joel Bats (Auxerre), την αμυντική τετράδα από τα δεξιά προς τα αριστερά απάρτιζαν οι Patrick Battiston (Bordeaux), Yvon Le Roux (Monaco), Maxime Bossis (Nantes) και Domergue (Toulouse), ενώ ο Bellone (Monaco), που συνήθως ερχόταν από τον πάγκο, στον τελικό είχε δίπλα του στην επίθεση τον Bernard Lacombe (Bordeaux). Ο Platini ως αρχηγός σήκωσε το τρόπαιο και μερικούς μήνες αργότερα πήρε την δεύτερη από τις τρεις συνεχόμενες Χρυσές Μπάλες του (1983, 1984, 1985).
Αφήστε μια απάντηση