Τα «κυβικά» του Doncic αποτελούν μέγα πλεονέκτημα (vids)

Ο συνδυασμός ύψους, όγκου, θέσης και ταλέντου που διαθέτει ο Luka Doncic είναι εκπληκτικός. Ο κόσμος καμιά φορά λόγω της σωματοδομής του τον αποκαλεί χοντρό, όμως αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο του μέσα στο παρκέ και σε συνδυασμό με την απαράμιλλη μπασκετική ιδιοφυία του τον κάνει ανίκητο.

Βλέποντας τον κόσμο από τα 2.01 μέτρα ο Σλοβένος είναι εκ των πραγμάτων ψηλός για guard οπότε αυτόματα υπερτερεί των περισσότερων παικτών που θα κληθούν να τον μαρκάρουν. Σε σχέση όμως με τους περιφερειακούς που αγωνίζονται στο NBA υστερεί σε αθλητικότητα. Δεν είναι εξίσου γρήγορος ή εκρηκτικός με τους αντιπάλους του και έτσι πρέπει να εκμεταλλευτεί άλλα στοιχεία για να τους νικήσει. Την ταχύτερη σκέψη (απόρροια της οι απίθανες ενέργειες του) και τα «κυβικά» του. Το ύψος και τον όγκο του που του δίνουν την δυνατότητα να σουτάρει από πάνω τους και να τους σπρώξει ώστε να πλησιάσει όσο περισσότερο γίνεται στο καλάθι, είτε ποστάροντας είτε δημιουργώντας τον χώρο που απαιτείται για να διεισδύσει ή να εκτελέσει.

Ο Doncic στο ξεκίνημα της περασμένης σεζόν εμφανίστηκε με αρκετά παραπανήσια κιλά και τον Δεκέμβριο παραδέχτηκε πως δεν βρισκόταν σε καλή φυσική κατάσταση επειδή μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο παραχαλάρωσε με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για την ακρίβεια είχε 13.6 κιλά επιπλέον. Μέχρι τον Μάρτιο είχε ανακτήσει την φόρμα του και είχε επαναφέρει το βάρος του σε φυσιολογικά επίπεδα (104 κιλά) με τον ίδιο να αποκαλύπτει πως άλλαξε την διατροφή του και δούλεψε πολύ στο γυμναστήριο με ένα πρόγραμμα που συνδύαζε βάρη και αεροβική άσκηση. Από εκεί και πέρα πήρε τα πάνω του για τα καλά και ολοκλήρωσε θεαματικά τη χρονιά οδηγώντας τους Dallas Mavericks μέχρι τους τελικούς της Δύσης.

Μέσα σε όλα αυτά είπε κάποια στιγμή, σχολιάζοντας το θέμα με το βάρος του, πως ποτέ δεν ήταν πετσί και κόκαλο. Αυτή είναι η αλήθεια. Ο Σλοβένος υπήρξε ανέκαθεν «στρογγυλός». Έτσι είναι το «σκαρί» του και το παραδέχονται ακόμα και οι άνθρωποι στους οποίους έχει αποταθεί προκειμένου να διατηρεί το σώμα του σε καλή κατάσταση. Ασχέτως κιλών ο Doncic χωρίς όγκο θα έχανε την ίδια του την υπόσταση μέσα στο γήπεδο. Θα έπρεπε να αλλάξει ολοκληρωτικά τον τρόπο παιχνιδιού του, αλλά στο ΝΒΑ το ζητούμενο είναι ο εκάστοτε παίκτης να τελειοποιήσει αυτό που κάνει ήδη καλά και να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες του.

Το 2022 βρέθηκε στην 16η θέση της λίστας με τους παίκτες που πετύχαιναν τους περισσότερους πόντους μέσα από το ζωγραφιστό στο NBA με 11 ανά αγώνα. Οι 15 παίκτες που ήταν μπροστά του ήταν πιο ψηλοί ή πιο αθλητικοί ή και τα δύο. Ja Morant, Nikola Jokic, Γιάννης Αντετοκούνμπο, LeBron James, Anthony Davis, Deandre Ayton, Pascal Siakam, Bam Adebayo, Jarrett Allen, Domantas Sabonis, Karl-Anthony Towns, Joel Embiid, Shai Gilgeous-Alexander, Jakob Poeltl και De’ Aaron Fox. Όλοι center και power forward (σ.σ. ο James πέρυσι στους Lakers τυπικά έπαιζε στο «4») με εξαίρεση τον Morant, τον Gilgeous-Alexander και τον Fox που είναι guard. Εφόσον όμως ο Doncic δεν είναι «πυραυλοκίνητος» όπως αυτοί οι τρεις και δεν έχει τα θεϊκά αλτικά χαρίσματα του Morant οφείλει να είναι «χοντρός» για να αντέξει τις κακουχίες της διαδρομής από την περιφέρεια μέχρι την ρακέτα.

Ακριβώς πίσω του βρέθηκαν τρεις παίκτες που αντιμετώπισε στο EuroBasket με την Σλοβενία. Ο Rudy Gobert, ο Jonas Valanciunas και ο Jusuf Nurkic. Η ήττα του από τον 3ο και συνάμα από την Βοσνία τον έκανε έξω φρενών και δυσκόλεψε την ομάδα του που είχε ακόμα να παίξει με Γερμανία και Γαλλία οι οποίες απειλούσαν να την αφήσουν στην 3η θέση του ομίλου ή ακόμα και στην 4η εάν οι Βόσνιοι έκαναν ακόμα μία νίκη. Γι’ αυτό πήρε την κατάσταση στα χέρια του και σε λιγότερο από 24 ώρες πραγματοποίησε δύο συγκλονιστικές εμφανίσεις που έδωσαν στους Σλοβένους την πρωτιά.

Τους οδήγησε σε νίκη επί της Γερμανίας με 88-80 και έπειτα στην επικράτηση κόντρα στην Γαλλία με 88-82 όπως αυτός ξέρει. Βλέπετε από την στιγμή που το έκανε στο NBA (στα playoffs ήταν 7ος σε πόντους μέσα στην ρακέτα με 12.9) δεν υπήρχε περίπτωση να δυσκολευτεί στα ευρωπαϊκά παρκέ. Απέναντι στους Γερμανούς έβαλε 22 πόντους μέσα από το ζωγραφιστό. Οι οκτώ προήλθαν ποστάροντας τον Dennis Schroder που έχει ύψος 1.88 μέτρα και ζυγίζει 78 κιλά, πέτυχε τέσσερις παίζοντας με πλάτη τον Johannes Thiemann (2.05 μέτρα, 110 κιλά), δύο σκοράροντας με τον ίδιο τρόπο με αντίπαλο τον Nick Weiler-Babb (1.96 μέτρα, 93 κιλά), άλλους δύο με διείσδυση περνώντας με ντρίμπλα τον Thiemann, ενώ έκανε τρεις φορές το ίδιο και στον Johannes Voigtmann (2.11 μέτρα, 115 κιλά) για ακόμα έξι πόντους.

Στις τέσσερις περιπτώσεις που επέλεξε να πάει μέχρι μέσα ο Doncic νίκησε στον αέρα και την βοήθεια που ήρθε και μάλιστα ήταν διπλή, κάτι που έγινε κατά κόρων στην αναμέτρηση με τους Γάλλους. Αφού έβαλε συνολικά 36 πόντους σε 34 λεπτά συμμετοχής στους Γερμανούς έχοντας 12/17 δίποντα, 2/8 τρίποντα, 6/9 βολές, 10 ριμπάουντ και 4 ασίστ ακολούθησε το επικό παιχνίδι με την Γαλλία. Ο Doncic έμεινε στο παρκέ για 39 λεπτά και με τους 47 πόντους (9/12 δίποντα, 6/11 τρίποντα, 11/12 βολές) που σκόραρε πέτυχε την δεύτερη κορυφαία επίδοση στην ιστορία του EuroBasket μετά τους 63 του Βέλγου Eddy Terrace στη νίκη του Βελγίου επί της Αλβανίας με 90-48 το 1957.

Μέσα από τη ρακέτα σημείωσε 18 πόντους. Η Γαλλία ξεκίνησε στέλνοντας επάνω του τον Vincent Poirier που για το ύψος του (2.13 μέτρα) και τα κιλά του (110 κιλά) είναι αρκετά ευκίνητος και αφού σκόραρε δύο πόντους απέναντι του με διείσδυση ο αθεόφοβος ο Doncic του έβαλε τρία σερί τρίποντα μέσα στα μούτρα (ευστόχησε επίσης σε ένα έχοντας μπροστά του τον Moustapha Fall που φτάνει τα 2.18 μέτρα και σε δύο με τον Gobert των 2.16 μέτρων). Άλλοι δύο προήλθαν από παιχνίδι με πλάτη κόντρα στον Timothe Luwawu-Cabarrot (2.01 μέτρα, 98 κιλά) και οι υπόλοιποι 14 αποκλειστικά από ντράιβ.

Ο Vincent Collet στο δεύτερο ημίχρονο (ο Doncic είχε φτάσει κιόλας τους 27 πόντους από το πρώτο μέρος του αγώνα) εγκατέλειψε οριστικά την τακτική με τον Poirier να κυνηγάει στην περιφέρεια τον 23χρονο Σλοβένο και έδωσε εντολή οι ψηλοί του να τον περιμένουν κάτω από το καλάθι αναθέτοντας το μαρκάρισμα του στον Terry Tarpey (1.96 μέτρα, 95 κιλά). Μάταια όμως, καθώς ο Doncic τον έκανε ό,τι ήθελε όπως και τον Evan Fournier (1.98 μέτρα, 93 κιλά) που ήταν η εναλλακτική λύση στην αντιμετώπιση του. Σε κάθε διείσδυση του ένας δεύτερος περιφερειακός (συνήθως ο Andrew Albicy που έχει ύψος 1.78 μέτρα) έσπευδε για βοήθεια χωρίς αποτέλεσμα όπως και ο Gobert με το εκάστοτε «4άρι» που βρισκόταν δίπλα του.

Κοινώς ο Doncic είχε να κάνει με τρεις και τέσσερις αντιπάλους προκειμένου να βάλει τη μπάλα στο καλάθι και έβγαινε μόνιμα νικητής παρά το άφθονο ξύλο που έφαγε (σε μία φάση ο Poirier του άνοιξε το κεφάλι με αγωνιά). Με physical game προσπαθούν να του σπάσουν τον τσαμπουκά και οι ομάδες του NBA. Αυτό τον τρόπο χρησιμοποίησαν φέτος οι Phoenix Suns στον δεύτερο γύρο των playoffs και δεν τους βγήκε σε καλό. Τι τον έσπρωχναν, τι τον χτυπούσαν, τι τον έριχναν στο παρκέ δεν καταλάβαινε τίποτα. Σε αυτή τη σειρά σκόραρε 14.9 πόντους μέσα από το ζωγραφιστό, δηλαδή σχεδόν τους μισούς από τους 32.6 που μέτρησε σε αυτές τις εφτά αναμετρήσεις ώστε οι Mavericks να πάρουν την πρόκριση με 4-3 παρότι ήταν πίσω 3-2.

Ο όγκος του λοιπόν είναι το κλειδί για όλα όσα κάνει. Ως «χοντρός» ο Doncic είναι ανθεκτικός στο σκληρό παιχνίδι και σε συνδυασμό με το ύψος του έχει μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι σε κάθε guard είτε στο NBA είτε στις διεθνείς διοργανώσεις της FIBA. Φυσικά το ξέρει και γι’ αυτό στα δύσκολα καλάθια που βάζει πανηγυρίζει φωνάζοντας και σφίγγοντας επιδεικτικά το πάνω μέρος τους σώματος του για δείξει πως είναι όσο δυνατός χρειάζεται για να υπερβεί κάθε εμπόδιο που θα του βάλει η αντίπαλη άμυνα.