Ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται η Σλοβενία στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι απλά κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του Luka Doncic. Έχει αφομοιωθεί πλήρως από όλους τους παίκτες της οι οποίοι έχουν ενστερνιστεί τις αρχές του αμερικάνικου μπάσκετ και δεν διστάζουν να τις εκτελέσουν στο παρκέ με την άνεση που το κάνουν οι συνάδελφοι τους στο NBA.

Η δουλειά που έχει κάνει ο Aleksander Sekulic είναι πραγματικά αξιέπαινη. Ο προπονητής της Σλοβενίας έχει δημιουργήσει μία ομάδα που σε όλη την πορεία της από το Προολυμπιακό τουρνουά του Κάουνας μέχρι την προημιτελική φάση των Ολυμπιακών Αγώνων (θα αντιμετωπίσει την Γερμανία και αν προκριθεί θα βρει απέναντι της στα ημιτελικά τον νικητή του ζευγαριού Γαλλία-Ιταλία) κάνει θραύση επιθετικά με παίκτες που όχι απλά δεν είναι σταρ του NBA όπως ο Doncic, αλλά δεν αγωνίζονται καν στην EuroLeague πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Παρόλα αυτά ο 22χρονος guard των Dallas Mavericks είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου σε αυτό το αξιοθαύμαστο σύνολο που παρουσιάζει στο Τόκιο η Σλοβενία, που στην πρώτη της συμμετοχή σε Ολυμπιάδα βάσει της εικόνας που δείχνει έχει βλέψεις για μια θέση στο βάθρο.

Με εμφανίσεις όπως αυτή απέναντι στην Αργεντινή (48 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 3 κοψίματα) ή αυτή κόντρα στην Λιθουανία (31 πόντοι, 13 ασίστ, 11 ριμπάουντ), στην αναμέτρηση από την οποία προήλθε η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Doncic έκανε την διαφορά για την ομάδα του και θα την ξανακάνει όταν χρειαστεί, όμως είναι κι αυτός ένα «γρανάζι» μιας καλοκουρδισμένης μηχανής αφού σαν τέτοια λειτουργεί η Σλοβενία. Στα δικά του μπορεί να μένει περισσότερη ώρα αλλά η μπάλα περνάει από τα χέρια όλων των συμπαικτών του και όλοι έχουν το ελεύθερο να σουτάρουν αβίαστα για τρεις ξανά και ξανά. Κάτι που μεταφράζεται σε πολλά εύστοχα τρίποντα, ακόμα πιο πολλές ασίστ και σκορ Ηνωμένων Πολιτειών.

Η Σλοβενία έχει εντάξει στο παιχνίδι της το σουτ τριών πόντων στον βαθμό που το κάνουν οι ομάδες του NBA. Στο Προολυμπιακό τουρνουά κέρδισε την Αγκόλα 118-68 έχοντας 18/39 τρίποντα με 31 ασίστ, την Πολωνία 112-77 με 18/32 τρίποντα και 33 ασίστ, την Βενεζουέλα 98-70 με 11/28 τρίποντα (23 ασίστ) γιατί ακούμπησε πολύ τη μπάλα στον Mike Tobey (27 πόντοι) κοντά στο καλάθι και στον τελικό επικράτησε της Λιθουανίας με 96-85 έχοντας 13/31 τρίποντα και 20 ασίστ. Αυτό ήταν απλά ένα πρώτο δείγμα, καθώς στο Τόκιο συνέχισε ακάθεκτη. Στο 118-100 επί της Αργεντινής η στατιστική της κατέγραψε 16/43 τρίποντα και 17 ασίστ, στο 116-81 κόντρα στην Ιαπωνία είχε 15/39 τρίποντα και 27 ασίστ και στη μεγάλη νίκη επί της Ισπανίας με 95-87 που της έδωσε την πρώτη θέση του 3ου ομίλου είχε 12/38 τρίποντα και 25 ασίστ.

Μετά την ολοκλήρωση της φάσης των ομίλων η Σλοβενία έχει την καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης με μέσο όρο 109.7 πόντους βάζοντας από κάτω ακόμα και τις ΗΠΑ που είναι δεύτερες σε επιθετική παραγωγικότητα με 105 πόντους ανά αγώνα. Για να φανταστείτε η 3η Αργεντινή βρίσκεται 20 πόντους πίσω της με 89.3. Οι Σλοβένοι είναι η ομάδα που επιχειρεί τα περισσότερα τρίποντα σε κάθε παιχνίδι με μέσο όρο 40 και με 14.3 εύστοχα ανά αγώνα είναι δεύτεροι πίσω από τους Αμερικανούς που έχουν 16.3. Συνολικά οι ΗΠΑ έχουν ευστοχήσει στα 49 από τα 113 τρίποντα που έχουν σουτάρει και η Σλοβενία έχει 43/120 όντας οι μόνες ομάδες που έχουν επιχειρήσει παραπάνω από 100 τρίποντα και έχουν βάλει περισσότερα από 40.

Στις ασίστ η Σλοβενία είναι 3η μαζί με Γαλλία και Αυστραλία έχοντας 23 ανά αγώνα. Οι ΗΠΑ έχουν την πρωτιά με μέσο όρο 27.7 και ακολουθεί η Τσεχία με 23.3. Στο σύνολο οι Σλοβένοι έχουν μοιράσει 69 ασίστ και αν ο Doncic δεν έδινε ρεσιτάλ σκοραρίσματος στο παιχνίδι με την Αργεντινή με πολλές ατομικές ενέργειες θα βρίσκονταν άνετα πάνω από τους Τσέχους (70 ασίστ) και σαφώς πιο κοντά στους Αμερικανούς (81 ασίστ). Ο Doncic (πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 28.3 πόντους) μπορεί να είναι ο κορυφαίος πασέρ τους αλλά από αυτές του ανήκουν μόνο 21 ασίστ γιατί είτε βρίσκεται στο παρκέ είτε στον πάγκο η λογική της Σλοβενίας στην επίθεση δεν αλλάζει. Η μπάλα κυκλοφορεί ασταμάτητα στην περιφέρεια μέχρι να βρεθούν οι κατάλληλες συνθήκες για σουτ τριών πόντων.

Έτσι ο αμέσως επόμενος καλύτερος guard στην πεντάδα της που συνήθως είναι ένας εκ των Klemen Prepelic ή Jaka Blazic γίνεται κλώνος του. Διεισδύει για να τραβήξει επάνω του την αντίπαλη άμυνα και αν δεν μπορεί να τελειώσει την φάση να πασάρει για να ξεκινήσει η διαδικασία που μόλις περιγράψαμε. Το ίδιο κάνουν ακόμα και ο Luka Rupnik με τον Aleksej Nikolic, ενώ ο Zoran Dragic λόγω της ευχέρειας του στο σκοράρισμα φτάνει πιο εύκολα μέχρι το καλάθι. Ο Blazic με τον Prepelic επίσης του δίνουν και καταλαβαίνει πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Ο πρώτος είχε 2/7 τρίποντα με την Ιαπωνία και 2/10 με την Ισπανία, ενώ ο δεύτερος έβαλε 4/6 με την Αργεντινή και είχε 2/9 και 2/5 αντίστοιχα με τους άλλους δύο. Ο πιο αξιόπιστος Σλοβένος σουτέρ πάντως είναι ο Vlatko Cancar με 1/5, 3/3 και 4/7 κατά σειρά στους τρεις αγώνες των ομίλων.

Επιπλέον η επίθεση της παίρνει έξτρα ώθηση από τα επιθετικά ριμπάουντ. Η Σλοβενία είναι πρώτη σε αυτό τον τομέα με 16.7 επιθετικά ριμπάουντ ανά αγώνα και από τις κατοχές που ανανεώνει σκοράρει κατά μέσο όρο 13.6 πόντους. Με την Αργεντινή μάζεψε 18 επιθετικά ριμπάουντ από τα οποία προήλθαν 13 πόντοι, ενώ με την Ιαπωνία πήρε 17 και έβαλε από αυτά 14 πόντους. Ακόμα και κόντρα στην Ισπανία που διαθέτει ίσως την πιο ισχυρή γραμμή ψηλών στην διοργάνωση κατάφερε να συλλέξει 15 επιθετικά ριμπάουντ και να μετατρέψει σε 12 πόντους. Συνολικά έχει 50 και καμία άλλη ομάδα δεν έχει πάνω από 38. Γι’ αυτό ευθύνεται κατά κύριο λόγο ο βασικός της center. Ο Tobey μαζεύει τα περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ στην διοργάνωση με 3.3 ανά αγώνα και είναι ο πρώτος ριμπάουντερ του Ολυμπιακού τουρνουά με μέσο όρο 13 ριμπάουντ.

Ο Doncic με 10.7 είναι δεύτερος στην σχετική λίστα, ενώ όλοι οι συμπαίκτες τους πάνε στο ριμπάουντ τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση με αποτέλεσμα η Σλοβενία να είναι η ομάδα που παίρνει τα περισσότερα ριμπάουντ ανά αγώνα με 54.7. Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν εξαρτάται απόλυτα από τον ηγέτη της ο οποίος ακόμα και όταν δεν σκοράρει κατά ριπάς κάνει όλες τις άλλες δουλειές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αναμέτρηση με την Ισπανία όπου πήρε 14 ριμπάουντ και έδωσε 9 ασίστ και παρότι έμεινε στους 12 πόντους σημειώνοντας τους μισούς με βολές η ομάδα του κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι και να επικρατήσει. Σε μια κακή βραδιά του επιθετικά δηλαδή κέρδισε έναν αντίπαλο με πολύ πιο ισχυρό ρόστερ σε έναν κρίσιμο αγώνα. Φανταστείτε λοιπόν τι μπορεί να κάνει σε μια καλή του τώρα που από εδώ και πέρα κάθε νίκη θα την φέρνει όλο και πιο κοντά σε ένα μετάλλιο.