Σε μια εποχή που το τρίποντο αποτελεί το πιο ισχυρό όπλο που μπορεί να έχει στο ρεπερτόριο του ένας παίκτης υπάρχει κάποιος που δεν το χρειάζεται καθόλου. Ο Zion Williamson εξελίσσεται στην επιτομή του όρου ασταμάτητος στο παρκέ και ισοπεδώνει όλους τους αντιπάλους του κάτω από τα καλάθια χρησιμοποιώντας το πιο σίγουρο σουτ στο μπάσκετ που δεν είναι άλλο από το lay up.
Πέρυσι μετά τις πρώτες εμφανίσεις του ως rookie γράφαμε πως είναι είτε πιο δυνατός, είτε πιο γρήγορος ή και τα δύο από οποιονδήποτε αντίπαλο βρεθεί στον δρόμο του συμπληρώνοντας πως αν ήδη για τα δεδομένα του το NBA έμοιαζε παιχνιδάκι κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πως θα μοιάζει όσο θα βελτιώνεται. Φέτος λοιπόν βλέπουμε το επόμενο στάδιο. Ο Zion δεν αντιμετωπίζει προβλήματα τραυματισμών, δεν υπάρχουν περιορισμοί στον χρόνο συμμετοχής του για να μην επιβαρυνθεί όπως την περασμένη σεζόν που προερχόταν από επέμβαση στο γόνατο και ύστερα από 43 αγώνες έχει μέσο όρο 26.3 πόντους και 7 ριμπάουντ σουτάροντας με 62.8%. Μάλιστα πλέον έχει συμπληρώσει 23 συνεχόμενα παιχνίδια με περισσότερους από 20 πόντους και ποσοστό ευστοχίας παραπάνω από 50%, σερί το οποίο αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο στην ιστορία του NBA.
Κατά την διάρκεια του μετράει 28.8 πόντους ανά αγώνα σουτάροντας με 65.8%, ενώ έχει μόνο 4/12 τρίποντα. Γενικότερα φέτος ο Williamson δεν έχει επιχειρήσει παραπάνω από δύο τρίποντα σε ένα παιχνίδι και σε 25 από αυτά που έχει αγωνιστεί δεν σούταρε καθόλου πίσω από τα 7.25 μέτρα (σ.σ. έως τώρα έχει συνολικά 14/37 τρίποντα) γιατί απλά δεν υπάρχει λόγος να το κάνει. Πρόκειται για τον μοναδικό παίκτη που όσο παράλογο και αν ακούγεται με τις συνθήκες που επικρατούν πια στο NBA θα χαραμιζόταν εάν απέκλινε έστω και λίγο από αυτό που κάνει τώρα για να σουτάρει είτε από μέση είτε από μακρινή απόσταση. Μπορεί για power forward να μην είναι ψηλός (2.01 μέτρα) αλλά με την υπερφυσική δύναμη που διαθέτει (ζυγίζει 128 κιλά) και με τις ακόμα πιο υπερφυσικές αθλητικές ικανότητες του κάθε φορά που μπαίνει στο ζωγραφιστό είναι σίγουρο καλάθι.
Δεν μπορεί να τον σταματήσει κανείς γιατί δεν είναι σε θέση να τον σπρώξει, να τον ακολουθήσει στον αέρα ή να τον προλάβει στα πόδια όπως λέμε στην γλώσσα του μπάσκετ. Αποτελεσματικά για την αντιμετώπιση του δεν είναι ούτε τα double-team από τα οποία φρόντισε να τον απελευθερώσει ο προπονητής του. Ο Stan Van Gundy στις προηγούμενες ομάδες του ασχέτως αποτελεσμάτων είχε κριθεί ως υπερβολικά αυστηρός από τους παίκτες του και η πρόσληψη του από τους New Orleans Pelicans είχε προκαλέσει εντύπωση εφόσον ήθελαν κάποιον να καθοδηγήσει το νεανικό σύνολο τους που όπως κάθε τέτοιο χρειαζόταν μια σχετική ελευθερία κινήσεων στο παρκέ. Παρόλα αυτά ο 61χρονος τεχνικός αποδεικνύεται ο κατάλληλος δάσκαλος τόσο για τον Zion όσο και για όλη την ομάδα.
Δεν τον βοηθάει απλά να γίνει καλύτερος, αλλά του μαθαίνει να παίζει σωστά. Οι εντυπωσιακές εμφανίσεις του Williamson ξεκίνησαν από όταν ο Van Gundy αποφάσισε να του δώσει τη μπάλα στα χέρια για να μετατρέπει στον «Point-Zion» όπως λένε στην Αμερική. Δεν περιμένει να την πάρει κάτω από το καλάθι για να δράσει, αλλά ξεκινάει τις επιθετικές προσπάθειες του από έξω προς τα μέσα έχοντας την ήδη στην κατοχή του. Έτσι γλυτώνει σε μεγάλο βαθμό το ξύλο που πέφτει στις μάχες που δίνονται μέσα στην ρακέτα και δεν εγκλωβίζεται από διπλά και τριπλά μαρκαρίσματα. Όχι πως δεν αντέχει ή δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα, αλλά με αυτό τον τρόπο όλα γίνονται πιο εύκολα. Παίρνοντας τη μπάλα μακριά από το καλάθι ανοίγονται μπροστά του όλοι οι διάδρομοι προς αυτό.
Ο προσωπικός του αντίπαλος αναγκαστικά θα τον ακολουθήσει και επειδή είναι ανήμπορος να αντιδράσει στο εκρηκτικό πρώτο βήμα του μοιραία θα μείνει πίσω. Ακόμα και αν τον προλάβει, ο Zion με το που πατήσει μέσα στο ζωγραφιστό θα απογειωθεί για να τελειώσει τη φάση οπότε χαιρετίσματα. Το ίδιο ισχύει και για αυτόν που θα σπεύσει να δώσει βοήθεια, αφού θα τον δει να πετάει από πάνω του. Όποιος δε επιχειρήσει να πηδήξει για να τον κόψει ή για να τον σπρώξει ώστε να τον βγάλει από την πορεία του επίσης δεν έχει τύχη γιατί παρά το βάρος του διαθέτει εξαιρετικό έλεγχο του σώματος του στον αέρα. Έτσι βάζει το ένα lay-up πίσω από το άλλο και το μόνο στο οποίο μπορούν να ελπίζουν είναι ότι θα τον αποτρέψουν ορισμένες φορές από το να σκοράρει.
Ταυτόχρονα παίζοντας έτσι ο Williamson έχει γίνει και πιο δημιουργικός, καθώς έχει διπλασιάσει σχεδόν τις ασίστ του. Όταν πάλι δεν έχει τη μπάλα κινείται διαρκώς μακριά από το καλάθι προκειμένου να δημιουργηθούν οι ίδιες συνθήκες για τους συμπαίκτες του και δεν γίνεται να απομονωθεί από την αντίπαλη άμυνα. Υποχρεωτικά κάποιος τον κυνηγάει συνέχεια γύρω γύρω μήπως τον εμποδίσει να την πάρει γιατί από την στιγμή που θα φτάσει στα χέρια του δεν υπάρχει σωτηρία. Αυτή τη στιγμή το σερί του με 20+ πόντους και τουλάχιστον 50% ποσοστό ευστοχίας έχει κορυφωθεί με τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του και μάλιστα σε back to back αναμετρήσεις. Την Παρασκευή (26/3) φόρτωσε το καλάθι των Denver Nuggets με 39 πόντους (16/18 δίποντα, 1/1 τρίποντα) έχοντας ακόμα 10 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 2 κοψίματα στην ήττα των Pelicans με 113-108 και 24 ώρες μετά τους οδήγησε σε νίκη (112-103) επί των Dallas Mavericks με 38 πόντους (13/18 δίποντα, 0/2 τρίποντα), 6 ασίστ και 5 ριμπάουντ.
Με άλλες δύο τέτοιες εμφανίσεις θα ισοφαρίσει το σερί των 25 αγώνων του Shaquille O’Neal από το 2001. Ο Shaq τότε ήταν 29 ετών, διένυε την κορυφαία περίοδο της καριέρας του και είχε οδηγήσει τους Los Angeles Lakers στην κατάκτηση τριών συνεχόμενων πρωταθλημάτων κάνοντας εξωπραγματικά πράγματα ειδικά στους τελικούς και στα playoffs μέσω των οποίων καθιερώθηκε ως ο πιο κυρίαρχος παίκτης που έχει περάσει ποτέ από το NBA. Ο Zion πάλι είναι 20 ετών οπότε μάλλον ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα.
Αφήστε μια απάντηση