Χωρίς τον Michael Jordan ο Phil Jackson το 1994 θα μπορούσε να αναθέσει την κρισιμότερη επίθεση ενός αγώνα των Bulls στον Scottie Pippen, στον Horace Grant, στον B.J. Armstrong (ήταν και οι τρεις All-Star) ή στον πολύπειρο John Paxson, με τρίποντο του οποίου το Chicago είχε πάρει το πρωτάθλημα την προηγούμενη χρονιά, όμως προτιμούσε τον νεοφερμένο στο NBA Toni Kukoc.
Εκείνη η χρονιά (στο ξεκίνημα της τουλάχιστον) ήταν ιδιαίτερα περίεργη για τους Bulls. Η ομάδα που μετά από τρεις σερί τίτλους (1991, 1992, 1993) θεωρούταν ανίκητη είχε χάσει τον κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών, καθώς ο MJ είχε αποσυρθεί για να ασχοληθεί με το μπέιζμπολ, οπότε όταν μπήκαν για πρώτη φορά στο παρκέ και η φανέλα με το νούμερο 23 δεν βρισκόταν ανάμεσα στις άλλες, τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Στα 11 πρώτα παιχνίδια το Chicago υπέστη εφτά ήττες και εκτός της άνετης επικράτησης (106-80) επί των Atlanta Hawks, οι υπόλοιπες τρεις νίκες του ήρθαν με τα χίλια ζόρια.
Στις δύο από αυτές το «ξελάσπωσε» ο Grant. Όχι από επιλογή, αλλά επειδή βρέθηκε στο σωστό σημείο την κατάλληλη στιγμή. Στο 124-123 επί των Charlotte Hornets ο διοπτροφόρος power forward διαμόρφωσε το τελικό σκορ με follow, μετά από άστοχη προσπάθεια του Pete Myers, 0.2 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της παράτασης. Πανομοιότυπος ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι Bulls πέρασαν και από το Los Angeles. Με 3.3 δευτερόλεπτα να απομένουν για την ολοκλήρωση της αναμέτρησης ο Steve Kerr δεν μπόρεσε να βρει τον στόχο, όμως ο Grant με follow ακριβώς στην εκπνοή τους έδωσε τη νίκη με 88-86. Από εκεί και πέρα όποτε χρειάστηκε να βάλουν ένα σουτ για να κερδίσουν, πρωταγωνιστής ήταν ο Kukoc.
Το ξεκίνημα του 26χρονου τότε Κροάτη στο ΝΒΑ ήταν αρκετά καλό. Ερχόταν από τον πάγκο, είχε διψήφιο αριθμό πόντων στις πρώτες εννιά εμφανίσεις του και φυσικά φρόντιζε να δείχνει το πολύπλευρο ταλέντο του. Στην 4η από αυτές μάλιστα βρέθηκε να κάνει αυτό που τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσε, πλην σπανίων εξαιρέσεων, αποκλειστικότητα για τον Jordan. Με τον Pippen να απουσιάζει λόγω τραυματισμού, ο Jackson βλέποντας τον Kukoc (18 πόντοι) να κάνει την καλύτερη έως τότε εμφάνιση του, αποφάσισε να του δώσει την τελευταία επίθεση και δικαιώθηκε απόλυτα από το αποτέλεσμα.
Οι Bulls έχαναν 90-88 στην έδρα των Bucks και είχαν ακόμα 5.2 δευτερόλεπτα στην διάθεση τους. Ο Kukoc επανέφερε τη μπάλα από την πλάγια γραμμή, την πήρε πίσω άμεσα από τον Grant και βλέποντας την αντίπαλη ρακέτα γεμάτη κόσμο έστειλε από το σπίτι του συστημένη μια τρίποντη «βόμβα» στο καλάθι του Milwaukee για να κερδίσει το παιχνίδι 91-90. Αυτό το σουτ τον καθιέρωσε ως πρώτη επιλογή για τον προπονητή του σε τέτοιες καταστάσεις. Μετά την επιστροφή του Pippen το Chicago πήρε τα πάνω του και από τις 26 Νοεμβρίου του 1993 μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου έκανε 13 νίκες σε 14 αγώνες με την 12η να προέρχεται ξανά από τα χέρια του Κροάτη rookie.
Ανήμερα των Χριστουγέννων οι Bulls υποδέχτηκαν τους Orlando Magic και με το σκορ ισόπαλο (93-93) το πλάνο ήταν το εξής: Διείσδυση από τον Armstrong ώστε να πάει επάνω του όλη η αντίπαλη άμυνα και πάσα στον ελεύθερο Kukoc (17 πόντοι) που είχε πάρει θέση κοντά στο καλάθι για να σκοράρει. Έτσι και έγινε. Ο Κροάτης forward έκανε το 95-93 αφήνοντας δύο δεύτερα στους Magic για να επιτεθούν και επέτρεψε επιδεικτικά στον Nick Anderson να ευστοχήσει, καθώς το layup του ήταν ολοφάνερα εκπρόθεσμο. Δέκα μέρες αργότερα το Orlando πήρε ρεβάνς, όμως το Chicago μετά την ήττα του με 105-90 κέρδισε τα 16 από τα επόμενα 18 παιχνίδια του. Στις δύο πιο δύσκολες νίκες του, ο Kukoc ήταν αυτός που έκανε την διαφορά στο τέλος με μία ασίστ και ένα σουτ.
Στις 19 Ιανουαρίου του 1994 οι Washington Bullets ετοιμάζονταν να φύγουν νικητές από το παρκέ του Chicago Stadium, αφού με λιγότερα από 30 δευτερόλεπτα να απομένουν για τη λήξη του αγώνα ήταν μπροστά 83-81. Το πλάνο για τους Bulls ήταν το γνωστό. Διείσδυση από τον Armstrong και πάσα στον Kukoc (12 πόντοι) που περίμενε «οπλισμένος» και ελεύθερος πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Ο Michael Adams των Bullets όμως κατάλαβε τι θα γίνει και άφησε αμαρκάριστο τον Kerr στην γωνία τρέχοντας πανικόβλητος να καλύψει τον Κροάτη. Σαν να έβλεπε μια φάση μπροστά ο Kukoc πάσαρε ακαριαία στον συμπαίκτη του και μέχρι ο Tom Gugliotta να το πάρει χαμπάρι, ο Kerr με τρίποντο είχε δώσει τη νίκη (84-83) στο Chicago.
Δυο μέρες μετά η αναμέτρηση με τους Indiana Pacers είχε συγκλονιστικό φινάλε. Ο Armstrong είχε ισοφαρίσει 93-93, αλλά ο Reggie Miller με ένα πολύ δύσκολο σουτ είχε δώσει προβάδισμα 95-93 στην ομάδα του αφήνοντας 0.8 δευτερόλεπτα στο ρολόι. Υποκλίθηκε εις διπλούν στο κοινό των Bulls θέλοντας να δείξει πως η παράσταση έλαβε τέλος, όμως ο Kukoc (19 πόντοι) ήταν αυτός που είχε τον τελευταίο λόγο. Ο Jackson τον επανέφερε στο παιχνίδι για να πάρει το σουτ που θα έδινε τη νίκη στο Chicago και τον είδε να πετυχαίνει ένα απίθανο τρίποντο με ταμπλό διαμορφώνοντας έτσι το τελικό 96-95.
Εφόσον πλέον είχαν ρολάρει, οι Bulls ολοκλήρωσαν την κανονική περίοδο με ρεκόρ 55-27 (σ.σ. το από πάνω βίντεο περιέχει highlights από την καλύτερη τους εμφάνιση που ήταν η πρώτη συνάντηση τους με τους Phoenix Suns μετά τους τελικούς του 1993) και τερμάτισαν τρίτοι στην Ανατολή πίσω από Hawks και New York Knicks που είχαν από 57-25. Στον πρώτο γύρο των playoffs απέκλεισαν 3-0 τους Cleveland Cavaliers και στον δεύτερο είχαν μια σκληρή μονομαχία με τους Knicks, που χωρίς τον Jordan είχαν επιτέλους την ευκαιρία να τους κερδίσουν. Έτσι πήραν τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς στο Madison Square Garden 90-86 και 96-91 (highlights στο βίντεο που ακολουθεί) και ήταν έτοιμοι να κάνουν το 3-0.
Ο τρίτος αγώνας είχε λίγη παραπάνω ένταση (ας πούμε). Προς το τέλος του ημιχρόνου ο Jo Jo English των Bulls και ο Derek Harper των Knicks πιάστηκαν στα χέρια και κατέληξαν να παίζουν μπουνιές στην πρώτη σειρά της εξέδρας. Μπροστά στα έντρομα μάτια του τότε Κομισάριου του NBA, David Stern, οι παίκτες των δύο ομάδων έγιναν ένα «κουβάρι» στο παρκέ προσπαθώντας να τους χωρίσουν και όταν αποκαταστάθηκε η τάξη το Chicago απέκτησε διαφορά 19 πόντων. Η Νέα Υόρκη κατάφερε να επιστρέψει στην 4η περίοδο και ύστερα από καλάθι του Patrick Ewing (σκόραρε τους 10 τελευταίους πόντους της ομάδας του) ισοφάρισε 102-102. Με 1.8 δευτερόλεπτα να υπολείπονται για τη λήξη ο Jackson κάλεσε τάιμ άουτ και σχεδίασε την τελευταία επίθεση για τον Kukoc (8 πόντοι).
Ο προπονητής των Bulls θεώρησε πως οι κακές επιλογές του Pippen στην επίθεση στα τελευταία λεπτά έδωσαν την ευκαιρία στον Ewing να φέρει το παιχνίδι στα ίσα με συνεχόμενα καλάθια και έτσι προτίμησε να αναθέσει το τελευταίο σουτ στον Κροάτη, παρότι δεν έκανε καλή εμφάνιση. Μετά από αυτή την απόφαση ο Pippen, που θα επανέφερε τη μπάλα, αρνήθηκε να παίξει και ανάγκασε τον Jackson να πάρει νέο τάιμ άουτ για να τον συνετίσει. Αφού αντάλλαξαν ορισμένες «βαριές» κουβέντες κανένας δεν έκανε πίσω και έτσι την θέση του στην πλάγια γραμμή πήρε ο Myers. Ο Kukoc πάλι σαν να μην συνέβαινε τίποτα έφερε εις πέρας την αποστολή του.
Πήρε τη μπάλα έχοντας πλάτη στο καλάθι και υπό την ασφυκτική πίεση του Anthony Mason σούταρε εκτός ισορροπίας βρίσκοντας μόνο διχτάκι. Μετά τη νίκη του Chicago με 104-102 ο Pippen παραδέχτηκε πως το να αναλάβει ο Kukoc την τελευταία επίθεση ήταν η σωστή επιλογή και το επεισόδιο που προκάλεσε έληξε εκεί. Οι Bulls αποκλείστηκαν 4-3 και από τα μέσα της επόμενης σεζόν σε αυτές τις περιπτώσεις η μπάλα πήγαινε πάντα στα χέρια του Jordan. Όσο για τον Kukoc, μπορεί στην συνέχεια της καριέρας του να αναδείχτηκε καλύτερος έκτος παίκτης (1996) και να κατέκτησε τρία πρωταθλήματα (1996, 1997, 1998), αλλά αυτά τα μεγάλα σουτ που έβαλε ως rookie αποτελούν τις κορυφαίες στιγμές του στο NBA.
Αφήστε μια απάντηση