Αυτό το βραβείο φέτος δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε άλλα χέρια. Ο Nikola Jokic των Denver Nuggets αναδείχτηκε MVP της κανονικής περιόδου του NBA ύστερα από μία σεζόν κατά την οποία έδειξε τι πάει να πει πολυτιμότερος παίκτης για μία ομάδα.
Ο Jokic πέρασε στην ιστορία ως ο πρώτος Most Valuable Player που έχει επιλεγεί στον δεύτερο γύρο του draft, καθώς οι Nuggets τον είχαν πάρει στο νούμερο 41 το 2014. Μάλιστα η επιλογή του δεν μεταδόθηκε καν τηλεοπτικά, αφού όταν ανακοινώθηκε το όνομα του η ζωντανή σύνδεση είχε διακοπεί για διαφημίσεις. Είναι ο πρώτος παίκτης του Denver που παίρνει το βραβείο του MVP της κανονικής περιόδου και ο πρώτος center εδώ και 21 χρόνια μετά τον Shaquille O’Neal (Los Angeles Lakers) το 2000. Επίσης αποτελεί τον 6ο MVP που έχει γεννηθεί εκτός ΗΠΑ μετά τους Hakeem Olajuwon (1994-Νιγηρία), Tim Duncan (2002, 2003-Παρθένοι Νήσοι), Steve Nash (2005, 2006-Καναδός γεννημένος στη Νότια Αφρική), Dirk Nowitzki (2007-Γερμανία) και Γιάννη Αντετοκούνμπο (2019, 2020-Ελλάδα) και βέβαια τον πρώτο από την Σερβία.
Στα 26 του διανύει την 6η του σεζόν στο NBA και την 3η συνεχόμενη ως All-Star που είναι παράλληλα η κορυφαία της καριέρας του μέχρι τώρα. Από τους 19.9 πόντους, τα 9.7 ριμπάουντ και τις 7 ασίστ που είχε πέρυσι οι μέσοι όροι του Jokic φέτος ανέβηκαν στους 26.4 πόντους, τα 10.8 ριμπάουντ και τις 8.3 ασίστ, ενώ το ποσοστό ευστοχίας του αυξήθηκε από 52.8% σε 56.6%, στα τρίποντα από το 31.4% πήγε στο 38.8% και στις βολές από το 81.7% στο 86.8%. Κάπως έτσι ήταν ο πρώτος σκόρερ, ο πρώτος ριμπάουντερ, ο πρώτος πασέρ, ο πρώτος «κλέφτης» (1.3 κλεψίματα), ο πρώτος σε χρόνο συμμετοχής (34.6 λεπτά) και ο πιο εύστοχος παίκτης των Nuggets σε κάθε κατηγορία.
Άσχετα από τους αριθμούς αναδείχτηκε MVP της κανονικής περιόδου γιατί φέτος έγινε ένα με την έννοια Most Valuable Player. Ο Jokic για τους Nuggets είναι ότι η καρδιά για τον άνθρωπο. Είναι το κέντρο κυκλοφορίας του «αίματος» και το διοχετεύει σε όλα τα σημεία του «σώματος». Ο προπονητής τους Mike Malone εδώ και χρόνια έχει «χτίσει» την ομάδα γύρω του και κυρίως πάνω στην απαράμιλλή ικανότητα του στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού. Όσο βελτιώνεται ο ίδιος, βελτιώνονται και όλοι όσοι βρίσκονται γύρω του και φέτος το Denver λειτουργεί σαν το ανθρώπινο σώμα με τον Jokic να είναι η «καρδιά» και οι συμπαίκτες του οι «φλέβες».
Δεν έλλειψε ούτε από ένα παιχνίδι (σ.σ. είναι ο πρώτος MVP μετά τον Kobe Bryant το 2008 που έδωσε το «παρών» σε όλους τους αγώνες της κανονικής περιόδου), κράτησε όρθιους τους Nuggets στο δύσκολο ξεκίνημα της σεζόν (τέσσερις ήττες στα πέντε πρώτα παιχνίδια και ρεκόρ 17-15 μέχρι να πάρουν μπροστά), έβαλε πλάτη όταν ο Jamal Murray τέθηκε εκτός μάχης για το υπόλοιπο της χρονιάς με πολύ σοβαρό τραυματισμό και μόλις ρόλαραν οι υπόλοιποι τους οδήγησε μέχρι την 3η θέση της υπέρ του δεόντως ανταγωνιστικής Δύσης με ρεκόρ 47-25 και 21 νίκες στους τελευταίους 28 αγώνες. Στην πορεία έκανε ό,τι χρειάστηκε. Σκόραρε πάνω από 40 πόντους πέντε φορές, πέτυχε ρεκόρ καριέρας φτάνοντας τους 50, έκανε 16 triple-double, ρεκόρ καριέρας στις ασίστ με 18, στα κλεψίματα με 7 και στα ριμπάουντ με 22.
Δίπλα του έχει παίκτες όπως ο Will Barton, ο Aaron Gordon, ο Monte Morris, ο Paul Millsap, ο Austin Rivers, ο JaMychal Green και ο Facundo Campazzo. Από μόνος του κανείς τους δεν προκαλεί εντύπωση, αλλά με τον Jokic να κινεί τα νήματα ο καθένας διαπρέπει στον ρόλο που έχει αναλάβει και ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής μιας αναμέτρησης. Μαζί του ο Murray και ο Michael Porter έχουν το περιθώριο και την άνεση να αναπτύξουν τις επιθετικές ικανότητες τους και να γίνουν σταρ γιατί έτσι είναι δομημένο το Denver. Η παρουσία του Jokic και ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται κάνει πολύ πιο εύκολη την ζωή των συμπαικτών του και παρότι παίζει στην θέση «5» αυτός είναι ουσιαστικά ο play maker των Nuggets.
Διαχρονικά οι περισσότεροι MVP έκαναν την διαφορά κυριαρχώντας ατομικά. Αυτό που κάνει ο Jokic όμως παραπέμπει σε αυτό που έκαναν την δεκαετία του ’80 ο Magic Johnson (MVP το 1987, το 1989 και το 1990) στους Lakers και ο Larry Bird (MVP το 1984, το 1985 και το 1986) στους Boston Celtics. Όπως και ο Σέρβος center οι δύο θρύλοι του NBA με τα κατορθώματα τους μέσα στο παρκέ είχαν συνυφαστεί με τον όρο πολυτιμότερος παίκτης, έκαναν τους συμπαίκτες τους καλύτερους και αποτελούσαν την «καρδιά» των ομάδων τους οδηγώντας τες στην κατάκτηση οκτώ πρωταθλημάτων (πέντε ο Magic και τρία ο Bird). Αυτός λοιπόν είναι και ο λόγος που οι Nuggets δεν αποκλείεται αργά ή γρήγορα να φτάσουν στην κορυφή.
Αφήστε μια απάντηση