Juventus, Chelsea και Inter πριν τις αναλάβει είχαν μείνει χρόνια μακριά από την κορυφή. Ο Antonio Conte τις έκανε ξανά πρωταθλήτριες στο άψε σβήσε και προκειμένου να τις οδηγήσει σε ακόμα περισσότερες επιτυχίες δεν δίστασε να έρθει σε σφοδρή σύγκρουση με τις διοικήσεις τους για μεταγραφικά ζητήματα.

Το καλοκαίρι του 2014 παραιτήθηκε από τον πάγκο της Juventus μεσούσης της προετοιμασίας ύστερα από την κατάκτηση τριών συνεχόμενων πρωταθλημάτων επειδή ο Andrea Agnelli δεν είχε σκοπό να ικανοποιήσει το αίτημα του για σοβαρή ενίσχυση προκειμένου οι Bianconeri να μπορέσουν να διεκδικήσουν με αξιώσεις το Champions League. Το ίδιο σκόπευε να κάνει και το 2018 όταν διαπίστωσε πως ο Roman Abramovich δεν καταλαβαίνει ότι για να κοντράρει η Chelsea την Manchester City στην Premier League θα έπρεπε να βάλει ξανά το χέρι βαθιά στην τσέπη, αλλά δεν πρόλαβε. Ο Ρώσος μεγιστάνας τον απέλυσε, γιατί η ομάδα του έμεινε εκτός Champions League, με μια λυτή ανακοίνωση 30 λέξεων χωρίς καν να τον ευχαριστήσει για την προσφορά του και του έδωσε και μια μυθική αποζημίωση 30 εκατομμυρίων ευρώ.

Τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση ο Conte δικαιώθηκε. Η Juventus ναι μεν πήρε εννιά σερί πρωταθλήματα στην Ιταλία, αλλά το Champions League δεν κατέληξε στα χέρια της παρότι έφτασε μέχρι τον τελικό δύο φορές (2015, 2017) μετά την αποχώρηση του αφού απέναντι της είχε δύο ομάδες (Barcelona και Real Madrid αντίστοιχα) οι οποίες είχαν επενδύσει σαφώς πολλά περισσότερα χρήματα από εκείνη σε μεταγραφές. Η Chelsea πάλι δυο χρόνια τώρα έχει καταφέρει με τα χίλια ζόρια να μπει στην τετράδα στην Αγγλία, απέχει μόνιμα 20 βαθμούς και βάλε από την κορυφή, ενώ το ίδιο θα συμβεί και φέτος αν και δαπάνησε παραπάνω από 250 εκατομμύρια ευρώ για να ενισχύσει το ρόστερ της. Αυτό το σενάριο κόντεψε να επαναληφθεί και στην Inter πέρυσι.

Από την πρώτη του κιόλας σεζόν στο Μιλάνο ο Ιταλός τεχνικός δημιούργησε ένα σύνολο που ήταν εμφανές πως αργά ή γρήγορα θα κατάφερνε να διακόψει την απόλυτη κυριαρχία της Juventus και όταν η διοίκηση των Nerazzurri κατέστησε σαφές πως έχει διαφορετικό πλάνο από τον ίδιο για το πως θα γίνει αυτό άρχισαν τα όργανα. Ο Τεχνικός Διευθυντής της Inter, Giuseppe Marotta, θέλησε να κινηθεί για την απόκτηση νεαρών ταλαντούχων παικτών από την Serie A όπως ο 21χρονος Ιταλός μέσος Sandro Tonali που πήγε από την Brescia στη Milan και ο συνομήλικος του Αλβανός κεντρικός αμυντικός Marash Kumbulla ο οποίος πήρε μεταγραφή από την Verona για την Roma, ενώ ο Conte ζήτησε να έρθουν παίκτες με εμπειρία πρωταθλητισμού ώστε να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν άμεσα προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο Marotta μέχρι το 2018 κατείχε το ίδιο πόστο στην Juventus και ήταν αυτός που είχε επιλέξει τον Conte για να την επαναφέρει στην κορυφή για πρώτη φορά μετά το 2006. Παρά την διαφωνία τους για τις μεταγραφές που οδήγησε στην παραίτηση του ήξερε πως είναι ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για την ίδια αποστολή και στην Inter, η οποία είχε να πάρει το πρωτάθλημα από το 2010, αλλά συγκρούστηκαν ξανά. Η κατάληξη φαινόταν πως θα είναι η ίδια. Ο Conte απειλούσε πως θα παραιτηθεί εάν δεν επικρατήσουν οι δικές του επιθυμίες και την ίδια ώρα οι Κινέζοι ιδιοκτήτες της ομάδας σκέφτονταν την απομάκρυνση του επειδή δεν συμμορφωνόταν με την μεταγραφική πολιτική της διοίκησης. Χώρια που δεν τους άρεσε καθόλου το γεγονός πως είχε εκφράσει δημόσια και μάλιστα με έντονο τρόπο την αντίθεση του κάτι που είχε κάνει παλιότερα και στην Juventus και στην Chelsea.

Γι’ αυτό ζήτησε ο ίδιος συνάντηση με τον ιδιοκτήτη της Inter, Steven Zhang, ώστε να δοθούν αμοιβαίες εξηγήσεις. Ο νεαρός (29 ετών) Κινέζος επιχειρηματίας πείστηκε από τον Conte πως αν ακολουθηθεί το δικό του σχέδιο οι Nerazzurri θα πάρουν φέτος το πρωτάθλημα και ο Ιταλός τεχνικός δικαιώθηκε πανηγυρικά, αφού η ομάδα του εξασφάλισε την κατάκτηση του 18ου τίτλου της τέσσερις αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωση του Campionato. Έχει 13 βαθμούς διαφορά από Atalanta, Juventus και Milan που ισοβαθμούν στους 69 και με το που οριστικοποιήθηκε ο θρίαμβος της ο Marotta έσπευσε να αποθεώσει τον Conte: «Οι όποιες διαφωνίες μας ήταν εποικοδομητικές. Είναι ένας πραγματικός πρωταθλητής και ως τέτοιος είναι λογικό να γίνεται ισχυρογνώμων κάποιες φορές. Φέτος δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα μεταξύ μας και αυτή η επιτυχία του πιστώνεται ολοκληρωτικά».

Οι βάσεις μπήκαν από πέρυσι και φέτος απλά προστέθηκαν μερικές μικρές συμπληρωματικές «πινελιές». Πρώτον και κυριότερον ο Conte εφάρμοσε το αγαπημένο του 3-5-2 με το οποίο πήρε αήττητος το πρωτάθλημα με την Juventus το 2012, έκανε ρεκόρ βαθμών με 102 και νικών με 33 στην ιστορία της Serie A το 2014 και μετέτρεψε από 10η την περασμένη χρονιά σε πρωταθλήτρια την Chelsea το 2017 με ρεκόρ συνολικών (30) και συνεχόμενων (17) νικών στην Premier League τα οποία κατέρριψε το 2018 η Manchester City. Με αυτό το σύστημα η Inter από 4η το 2019 τερμάτισε δεύτερη έναν βαθμό πίσω από την Juventus έχοντας την καλύτερη άμυνα (36 γκολ) του πρωταθλήματος και την δεύτερη καλύτερη επίθεση (81 γκολ) μετά την Atalanta (98 γκολ), ενώ κατά διαστήματα έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο.

Το δεύτερο ζητούμενο ήταν η εύρεση των κατάλληλων παικτών. Ο Conte ήθελε έναν κεντρικό αμυντικό για να σχηματίσει τριάδα στα μετόπισθεν με τους Milan Skriniar και Stefan De Vrij, έναν αριστερό μπακ με επιθετικογενείς τάσεις ώστε να παίζει όλη την πλευρά, δύο μέσους με την δυνατότητα να μαρκάρουν, να δημιουργούν και ενίοτε να σκοράρουν, έναν επιθετικό που θα έκανε την διαφορά με τα γκολ του και δύο οι οποίοι θα αποτελούσαν χρήσιμες εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους βασικούς. Έτσι αποκτήθηκαν για τις αντίστοιχες θέσεις οι Diego Godin, Cristiano Biraghi, Nicolo Barella, Stefano Sensi, Romelu Lukaku, Matteo Politano και Alexis Sanchez, ενώ τον χειμώνα στο Μιλάνο κατέφθασαν ακόμα ο Ashley Young και ο Christian Eriksen.

Αφού δημιούργησε έναν ισχυρό κορμό ο Conte φέτος αποφάσισε να εξακολουθήσει να εμπιστεύεται κάτω από τα δοκάρια τον 36χρονο Samir Handanovic που είναι ο αρχηγός της Inter. Άφησε τον Godin να φύγει αφού πλέον ο 22χρονος Alessandro Bastoni ήταν έτοιμος για μόνιμη θέση στην ενδεκάδα δίπλα στον Skriniar και τον De Vrij. Κράτησε τον Young που ως αριστερός μπακ-χαφ στα 35 του έκανε τις κορυφαίες εμφανίσεις της καριέρας του. Έδωσε στον Barella ηγετικό ρόλο στην μεσαία γραμμή στα 24 του. Ο Marcelo Brozovic διατήρησε τον ρόλο του αμυντικού χαφ. Ο Lukaku με τον Lautaro Martinez, που πείστηκε να αγνοήσει τις «Σειρήνες» από Barcelona και Manchester City, παρέμειναν το βασικό επιθετικό δίδυμο και ο Sanchez αυτός που όποτε χρειαζόταν έμπαινε για να αλλάξει το παιχνίδι.

Από εκεί και πέρα λοιπόν ζήτησε έναν βασικό δεξιό μπακ-χαφ, έναν αναπληρωματικό για την αριστερή πτέρυγα και έναν μέσο για όλες τις δουλειές. Παρότι ο Danilo D’Ambrosio προερχόταν από εξαιρετική σεζόν ο Conte τον αντικατέστησε με τον Achraf Hakimi. Ο 22χρονος Μαροκινός αγωνιζόταν ως δανεικός από την Real Madrid στην Dortmund στην οποία ξεχώρισε και έγινε ένας από τους πλέον ανερχόμενους παίκτες παγκοσμίως στην θέση του χάρη στην τρομακτική ταχύτητα του και την εξίσου μεγάλη ευχέρεια του σε δημιουργία και εκτέλεση. Η Inter κινήθηκε αστραπιαία και με 40 εκατομμύρια ευρώ έκανε μία από τις σημαντικότερες μεταγραφές στην Ευρώπη, αφού ο Hakimi φέτος είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες της συνεισφέροντας έως τώρα με εφτά γκολ και ισάριθμες ασίστ.

Ακολούθως αποκτήθηκαν έναντι ενός συμβολικού ποσού ώστε να μην φύγουν ελεύθεροι από τις ομάδες τους ο Aleksandar Kolarov από την Roma και ο Arturo Vidal από την Barcelona που έχουν φάει με το κουτάλι το Campionato. Ο 35χρονος Σέρβος αριστερός μπακ, που έχει αγωνιστεί και στην Lazio, προοριζόταν για αναπληρωματικός του Young, αφού ο Biraghi δεν έπεισε και γύρισε στην Fiorentina. Ο 33χρονος Χιλιανός μέσος ήταν ένας εκ των κορυφαίων παικτών της Juventus επί Conte και ο Ιταλός τον ήθελε οπωσδήποτε, καθώς ο Sensi και ο Eriksen δεν ταίριαζαν στον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται υπό τις οδηγίες του η Inter. Σε αυτούς τους τρεις πρόσθεσε τον Matteo Darmian που μπορεί να παίξει και στα δύο άκρα της άμυνας, κράτησε και αξιοποίησε τον Ivan Perisic που επέστρεψε από τον δανεισμό του στην Bayern Munich, έδωσε τον Politano στην Napoli και έκανε εξαιρετική διαχείριση του ρόστερ.

Φανταστείτε πως η Inter πήρε άνετα το πρωτάθλημα και έχει την καλύτερη άμυνα στην Serie A (29 γκολ) παρότι ξεκίνησε την σεζόν με τρεις ισοπαλίες και μία ήττα από την Milan στις εφτά πρώτες αγωνιστικές παίζοντας με αποδεκατισμένη αμυντική γραμμή. Σε αυτό το διάστημα ο Conte αναγκάστηκε να κάνει διάφορες αλχημείες στα μετόπισθεν και η ομάδα του είχε σαφώς λιγότερες βαθμολογικές απώλειες από αυτές που θα μπορούσαν να υπάρξουν. Αυτή η περίοδος μάλιστα θα έλεγε κανείς πως αποτέλεσε μπούσουλα για την συνέχεια. Ο Ιταλός κατάλαβε πως θα πρέπει να χαλιναγωγήσει τις επιθετικές διαθέσεις των παικτών του και έτσι η Inter έγινε κυνική και πιο συμπαγής σε όλες τις γραμμές της. Άφησε στην άκρη το θέαμα για χάρη της ουσίας και ήξερε πως να πάρει αυτό που θέλει, οπότε οι ωραίοι συνδυασμοί έδωσαν την θέση τους σε «φονικές» αντεπιθέσεις που είναι αποτέλεσμα της ασφυκτικής πίεσης που ασκούν μέχρι και οι επιθετικοί της.

Ο Conte χειρίστηκε άψογα και άλλες καταστάσεις. Ο Young δεν ήταν σε θέση να επαναλάβει τα απίστευτα παιχνίδια που πραγματοποίησε πέρυσι και με τον Kolarov μονίμως τραυματία (σ.σ. πέρασε και κορονοϊό) χρησιμοποίησε στην θέση του τον Perisic που με τρία γκολ και πέντε ασίστ έκανε ό,τι ακριβώς χρειαζόταν, ενώ βρήκε ρόλο μέχρι και για τον Eriksen. Ο Δανός είχε παραγκωνιστεί, αλλά εφόσον δεν παραχωρήθηκε σε άλλη ομάδα τον Ιανουάριο, ενεργοποιήθηκε και μάλιστα ως βασικός, αφού ο Vidal τέθηκε εκτός μάχης λόγω τραυματισμού. Στα χέρια του ξαναβρήκε τον εαυτό του σε έναν βαθμό και ο Sanchez που έχει σκοράρει πέντε φορές και έχει δημιουργήσει έξι γκολ για τους συμπαίκτες του, όπως και ο Darmian από τον οποίο χωρίς να το περιμένει κανείς η Inter έχει πάρει τρία γκολ και άλλες τόσες ασίστ.

Ο Martinez με 15 γκολ και οκτώ ασίστ διανύει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του έως τώρα και ο Lukaku καθιερώθηκε ως ένας εκ των κορυφαίων επιθετικών στον κόσμο. Ο Βέλγος ήταν ο παίκτης που ήθελε οπωσδήποτε ο Conte με το που ανέλαβε την Inter και δικαιώνεται απόλυτα για την επιλογή του. Ο Luaku πέρυσι σημείωσε 23 τέρματα, φέτος μέχρι στιγμής έχει φτάσει τα 21, αναμένεται να αναδειχτεί σε πολυτιμότερο παίκτη της Serie A και είναι ο ηγέτης των Nerazzurri που παραμένουν αήττητοι εδώ και 18 αγωνιστικές.

Ο Conte λοιπόν εκπλήρωσε την αποστολή του και θέλει να την συνεχίσει με τους δικούς του όρους. Η Inter σκοπεύει να μείνει στην κορυφή και να αρχίσει να πρωταγωνιστεί ξανά στο Champions League και γι’ αυτό σύμφωνα με τις ιταλικές εφημερίδες ο τεχνικός της έχει ζητήσει τρεις καλές μεταγραφές και έναν καινούργιο τερματοφύλακα. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως η διοίκηση πρέπει να τον στηρίξει. Αν δεν το κάνει δεν το έχει σε τίποτα να σηκωθεί να φύγει. Το συμβόλαιο του λήγει το 2022 και για να το ανανεώσει θα ζητήσει τις απαραίτητες εγγυήσεις.