Έχοντας μάθει μια ζωή να είναι πρωταγωνιστής, ο Carmelo Anthony δεν ήθελε με τίποτα να αποδεχτεί έναν διαφορετικό ρόλο έως ότου είδε την καριέρα του να οδηγείται προς άδοξο τέλος.
Προκειμένου να διαπιστώσει πως για να ξαναβρεί θέση στο NBA θα έπρεπε να αλλάξει τελείως το σκεπτικό με το οποίο αγωνίζεται, χρειάστηκε να μείνει έναν ολόκληρο χρόνο εκτός δράσης και να αναρωτηθεί γιατί καμία ομάδα δεν θέλησε να τον εντάξει στο δυναμικό της όλον αυτόν τον καιρό. Όταν τελικά κατάλαβε πως το παιχνίδι έχει αλλάξει και ότι θα πρέπει να προσαρμοστεί σε διαφορετικές συνθήκες κατάφερε να πείσει τους Blazers να του δώσουν μία ευκαιρία. Άλλωστε ήταν η μόνη ομάδα που είχε ανάγκη από τις υπηρεσίες του και στην κατάσταση που βρίσκονταν δεν είχαν τίποτα να χάσουν.
Το Portland μπορεί πέρυσι να έφτασε μέχρι τους τελικούς της Δύσης για πρώτη φορά μετά το 2000, όμως φέτος διαπίστωσε γρήγορα πως τα περί διεκδίκησης του πρωταθλήματος, που ακούγονταν από τους ανθρώπους του πριν από την έναρξη της σεζόν, βρίσκονταν στην σφαίρα της φαντασίας με το υπάρχον υλικό. Μετά από τρεις νίκες στα πέντε πρώτα παιχνίδια, ακολούθησαν έξι ήττες στα επόμενα εφτά και κάπου εκεί έγινε ξεκάθαρο πως μόνο με τον Damian Lillard και τον CJ McCollum να τραβάνε «κουπί» στην επίθεση, αλλά και χωρίς κανέναν αξιόπιστο forward, οι Blazers θα κινδύνευαν να μην μπουν καν στα playoffs.
Οπότε αποφάσισαν να απευθυνθούν στον Anthony και δεν έχασαν. Μίλησαν μαζί του, τον δοκίμασαν και εφόσον σιγουρεύτηκαν πως δεν θα τους δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα είχαν ήδη, του έδωσαν μονοετές μη εγγυημένο συμβόλαιο για να είναι καλυμμένοι για παν ενδεχόμενο. Ο Melo επέλεξε την φανέλα με το «00» και έσπευσε να εξηγήσει μέσω του λογαριασμού του στο Instagram τους λόγους που το έκανε, δείχνοντας πως ο τρόπος σκέψης του έχει αλλάξει.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του λοιπόν το διπλό μηδενικό, όπως και το άπειρο στα μαθηματικά, είναι ένας αριθμός σπουδαιότερος από κάθε μετρήσιμη ποσότητα και κάθε άλλο νούμερο, δεν έχει τέλος, συμβολίζει μια διαδικασία που δεν σταματάει ποτέ, δεν μπορεί ποτέ να αποκτήσει ακριβή αξία, σημαίνει απλότητα και ισορροπία, είναι ο μυστικισμός του παρελθόντος μας και ένα αιώνιο μέλλον που του δίνει μια αίσθηση δέους και αναζήτησης, συμβολίζει επίσης την αιώνια φύση του Θεού από τον οποίο δεν μπορούμε να μείνουμε μακριά χωρίς ο ίδιος να προσπαθήσει να μας φέρει κοντά του, την ευκαιρία να κάνουμε μια νέα και σπουδαία αρχή αφήνοντας πίσω μας το παρελθόν όπου και ανήκει, αρχές και τέλη, το άλφα και το ωμέγα. Διαβάζοντας όλα αυτά θα έλεγε κανείς πως πρόκειται για μια εκ βαθέων εξομολόγηση του πρότερου αγωνιστικού του βίου για τον οποίο στα 35 του έχει μετανιώσει.
Για να φτάσει στο σημείο να κατανοήσει πως αν δεν έβαζε νερό στο κρασί του, θα αναγκαζόταν να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και μάλιστα ως περιφρονημένος από τους πάντες, έπρεπε να βιώσει την απόλυτη απαξίωση. Τώρα πια αγωνίζεται χωρίς να τον ενδιαφέρει αν θα είναι το πρώτο «βιολί» στην επίθεση, του αρκεί που βρίσκεται στο παρκέ και ευγνωμονεί τους Blazers επειδή του έδωσαν την ευκαιρία να αποδείξει πως δεν έχει ξοφλήσει. Μάλιστα τους το ανταποδίδει βάζοντας τους ξανά στον ίσιο δρόμο με τις εξαιρετικές εμφανίσεις που πραγματοποιεί.
Ο Anthony χρειάστηκε τρία παιχνίδια για να «ξεσκουριάσει». Το Portland μέτρησε ισάριθμες ήττες με τον ίδιο να έχει μέσο όρο 13 πόντους και να σουτάρει με 34.1%. Από εκεί και πέρα όμως, τον είδε να το οδηγεί σε τρεις συνεχόμενες νίκες με 22.3 πόντους, 7.7 ριμπάουντ και ποσοστό ευστοχίας 57.4%. Σκόραρε 25 πόντους με 4/7 τρίποντα και μάζεψε 8 ριμπάουντ στο 117-94 επί των Bulls, σημείωσε 19 πόντους στην επικράτηση επί των Thunder με 136-119 και ταλαιπώρησε ξανά το Chicago.
Οι Blazers κέρδισαν 107-103 χάρη σε 23 πόντους και 11 ριμπάουντ από τον Anthony, ο οποίος αναδείχτηκε παίκτης της εβδομάδας για την Δύση. Αυτή ήταν μια μικρή επιβράβευση για την αλλαγή νοοτροπίας του, αφού η σταδιοδρομία του στο Portland είναι ακόμα στην αρχή της. Ίσως στην πορεία της σεζόν να τον δούμε να κάνει ακόμα σπουδαιότερα πράγματα.
Αφήστε μια απάντηση