Θεόσταλτη αθλητική ικανότητα, δύναμη η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να τον κάνει σταρ του NFL, «φονικό» ένστικτο στην επίθεση και διάθεση να «δαγκώσει» οποιονδήποτε αντίπαλο βρεθεί απέναντι του στην άμυνα. Ο Anthony Edwards αναμένεται να βρεθεί στο νούμερο ένα του φετινού draft και διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να γίνει ένας από τους καλύτερους παίκτες του NBA.
Μέχρι τα 10 του σάρωνε τους πάντες στα γήπεδα του football στα οποία προβλεπόταν πως θα είχε λαμπρό μέλλον. Την ώρα όμως που το YouTube γέμιζε με βίντεο από τα κατορθώματα του, ο «Ant-Man» (σ.σ. το προσωνύμιο που έδωσε στον Edwards ο πατέρας του όταν ήταν ακόμα 3 ετών) διαπίστωσε πως το μπάσκετ είναι πιο διασκεδαστικό και παρότι ήταν ο νούμερο ένα παίκτης στην θέση του στις ΗΠΑ άφησε την μακρόστενη πορτοκαλί μπάλα για χάρη της στρογγυλής. Η ευθύνη γι’ αυτή την αλλαγή ανήκει στα αδέρφια του. Τα καλοκαίρια έπαιζαν μπάσκετ όλοι μαζί στην αυλή της γιαγιάς τους και ο Anthony ήταν πάντα ο χαμένος μέχρι που μπούχτισε και ορκίστηκε πως θα τους ξεπεράσει.
Του πήρε πέντε χρόνια, αλλά έως τότε είχε αποφασίσει πως θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπάσκετ. Έτσι ξεκίνησε να κάνει ατομικές προπονήσεις και είχε πει στον προπονητή του, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει τα αθλητικά του προσόντα δώρο Θεού, πως εάν του μάθει να σουτάρει θα γίνει ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο, αφού κανείς δεν θα μπορεί να τον μαρκάρει. Προκειμένου να αποκτήσει σωστή μηχανική, τον πρώτο χρόνο που δούλεψαν μαζί του απαγόρευσε να σουτάρει τρίποντα και μέσα σε μία τριετία τον βοήθησε να κάνει τα λεγόμενα του πράξη.
Ο 18χρονος σήμερα Edwards (1.96 μέτρα) εξελίχτηκε σε ένα από τα top ταλέντα της χώρας και όταν ήρθε η ώρα να διαλέξει κολέγιο προτίμησε αυτό της Georgia. Όχι μόνο για να μην φύγει από την Atlanta, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, αλλά και επειδή ο προπονητής του, Tom Crean, είχε υπό τις οδηγίες του κατά τα κολεγιακά τους χρόνια τον Dwyane Wade και τον Victor Oladipo, που έπαιζαν στην ίδια θέση (shooting guard). Από την πρώτη κιόλας εμφάνιση του στο NCAA έκανε πράγματα που η ομάδα του είχε να δει πάρα πολλά χρόνια. Με 24 πόντους (4/7 τρίποντα), 9 ριμπάουντ και 4 κλεψίματα την οδήγησε σε νίκη επί του West Carolina με 91-72 και θύμισε στους φιλάθλους της τον Dominique Wilkins. Βλέπετε οι 24 πόντοι του είναι οι περισσότεροι από πρωτοεμφανιζόμενο με την φανέλα των Bulldogs από τότε που ο Wilkins είχε σημειώσει 26 στο δικό του ντεμπούτο στις 30 Νοεμβρίου του 1979.
Ακολούθησαν 29 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα στην επικράτηση επί του Citadel με 95-86 και μετά από μία σειρά κακών εμφανίσεων ήρθε η «έκρηξη» κόντρα στο Michigan State. Ως μία από τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος οι Spartans επικράτησαν μεν 93-85, αλλά ήταν αδύνατον να σταματήσουν τον Edwards. Ο «Ant-Man» πέτυχε τους 33 από τους 37 πόντους του στο δεύτερο ημίχρονο και έχοντας ακόμα 7/16 τρίποντα, 6 ριμπάουντ, 4 κλεψίματα και 3 κοψίματα κόντεψε να τους κερδίσει μόνος του. Όσο για την Georgia, είχε να δει πρωτοετή παίκτη της να σκοράρει τόσους πολλούς πόντους από το 1975, όταν ο Jacky Dorsey είχε σταματήσει στους 41.
Αυτό ήταν το καλύτερο του παιχνίδι στο NCAA, όμως υπήρξαν κι άλλες μεγάλες βραδιές. Αμέσως μετά έβαλε 24 πόντους (τους συνόδευσε με 8 ριμπάουντ και 2 κοψίματα) στο Chaminade ευστοχώντας μάλιστα στο τρίποντο που έδωσε τη νίκη στην ομάδα του με 80-77 και συνέχισε με 21 πόντους (4/8 τρίποντα), 4 ασίστ και 2 κλεψίματα στο 95-59 επί του North Carolina Central. Όταν άρχισαν οι δύσκολοι αγώνες με σαφώς πιο δυνατές ομάδες η Georgia τα βρήκε σκούρα. Παρόλα αυτά ο Edwards την βοήθησε να κερδίσει το Tennessee 80-63 σημειώνοντας τους 20 από τους 26 πόντους (5/10 τρίποντα) του στο πρώτο ημίχρονο και το Texas A&M 63-48 συνεισφέροντας με 29 πόντους και 15 ριμπάουντ.
Μέχρι να ολοκληρωθεί άδοξα η σεζόν λόγω κορονοϊού πρόλαβε να πραγματοποιήσει μερικές ακόμα εξαιρετικές εμφανίσεις. Η Florida προκειμένου να κερδίσει την Georgia 81-75 τον κράτησε μακριά από το καλάθι της για 13 λεπτά στη σειρά και παρόλα αυτά δέχτηκε 32 πόντους (6/9 τρίποντα), ενώ τον είδε ακόμα να μαζεύει 6 ριμπάουντ και να κάνει 3 κλεψίματα και 2 κοψίματα. Ανάλογη εμπειρία απέναντι του είχε και η South Carolina. Της έβαλε 36 πόντους, πήρε 7 ριμπάουντ, έδωσε 4 ασίστ και έκανε άλλα τόσα κλεψίματα, αλλά η Georgia έχασε 94-90 στην παράταση. Τουλάχιστον το τελευταίο του καλό παιχνίδι στο NCAA συνοδεύτηκε από νίκη 99-89 επί του Arkansas απέναντι στο οποίο σημείωσε 26 πόντους με τους εννιά να είναι συνεχόμενοι στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης.
Στους 32 αγώνες που πρόλαβε να παίξει είχε μέσο όρο 19.1 πόντους και 5.2 ριμπάουντ σουτάροντας με 40.2%, αλλά η ουσία της παρουσίας του στο NCAA δεν βρίσκεται στους αριθμούς. Στη μία έστω και κουτσουρεμένη σεζόν που πέρασε στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα ο Edwards έδειξε πως διαθέτει όλο το «πακέτο» που απαιτείται για να πρωταγωνιστήσει στο NBA και το νούμερο ένα του draft τον περιμένει.
Αφήστε μια απάντηση