Μπορεί να έχουν περισσότερες νίκες από έξι άλλες ομάδες, αλλά οι Bulls είναι μακράν η χειρότερη φέτος στο NBA. Παρόλα αυτά μέσα στο χάος που επικρατεί στο Chicago ο rookie Coby White κατάφερε να ξεχωρίσει και να γράψει ιστορία.
Οι Bulls διαθέτουν έναν εξαιρετικά ταλαντούχο νεανικό κορμό παικτών τον οποίο όμως δεν μπορούν ή κάλλιστα θα έλεγε κανείς ό,τι δεν θέλουν να αξιοποιήσουν. Χαρακτηριστικό της όλης κατάστασης η συμπεριφορά των ανθρώπων τους στους δύο καλύτερους παίκτες της ομάδας. Η τρομερή σεζόν που κάνει ο Zach LaVine, ο οποίος έχει μέσο όρο 25.5 πόντους και βάζει την μια «40άρα» πίσω από την άλλη, πάει στράφι κάτι που δεν ενδιαφέρει κανέναν στο Chicago, αφού δεν τον έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση και δεν αποκλείεται με την πρώτη ευκαιρία είτε να ζητήσει ο ίδιος να αλλάξει ομάδα, είτε να παραχωρηθεί με ανταλλαγή.
Ο Lauri Markkanen από την άλλη στην 3η του χρονιά στο NBA αντί να προοδεύει κάνει βήματα προς τα πίσω. Είναι δυσαρεστημένος από τον τρόπο που τον χρησιμοποιούν οι Bulls, καθώς του ζητάνε αν είναι εφικτό να σουτάρει μόνο τρίποντα αγνοώντας τις πολύπλευρες δυνατότητες του οι οποίες αναμενόταν να τον μετατρέψουν σε έναν από τους καλύτερους power forward του NBA. Με άλλα λόγια αντί να τον βοηθήσουν να εξελιχτεί τον καταστρέφουν. Με αυτούς τους δύο, τον Wendell Carter Jr. και τον White στο ρόστερ του το Chicago κανονικά θα έπρεπε να είναι μια από τις πλέον ανερχόμενες ομάδες του πρωταθλήματος, αλλά είναι σκέτο μπάχαλο. Το πως και το γιατί είναι μια μακροχρόνια ιστορία που ίσως την πούμε κάποια άλλη στιγμή.
Κι όμως μέσα σε όλα αυτά ο White αν και rookie έχει κάνει την παρουσία του κάτι παραπάνω από αισθητή. Είναι ο τρίτος σκόρερ των Bulls πίσω από τον LaVine και τον Markkanen με μέσο όρο 12.3 πόντους κι ας αγωνίζεται μόνο 25 λεπτά ανά αγώνα ερχόμενος μόνιμα από τον πάγκο. Στα τρία τελευταία παιχνίδια μάλιστα ήταν απολαυστικός και έγινε ο πρώτος rookie στην ιστορία του NBA που σκοράρει περισσότερους από 30 πόντους σε τρεις συνεχόμενους αγώνες χωρίς να είναι βασικός. Με κάθε ευκαιρία άλλωστε έδειχνε πως άμα πάρει μπροστά δεν σταματάει με τίποτα και ήδη είχε ξεπεράσει πέντε φορές τους 20 πόντους ευστοχώντας σε τουλάχιστον τέσσερα τρίποντα.
Από την τελευταία είχε περάσει παραπάνω από ένας μήνας και έτσι στις 22 Φεβρουαρίου φόρτωσε το καλάθι των Suns με 33 πόντους έχοντας 7/13 τρίποντα. Αυτή ήταν η καλύτερη του φετινή εμφάνιση, καθώς ξεπέρασε την κορυφαία επίδοση του στο σκοράρισμα, που ήταν οι 28 πόντοι που είχε βάλει στη νίκη επί των Hornets με 116-115 στις 23 Νοεμβρίου και ισοφάρισε το ατομικό του ρεκόρ στα τρίποντα (είχε ευστοχήσει σε εφτά και στις 12 Νοεμβρίου στο 120-106 κόντρα στους Knicks). Παρόλα αυτά το Chicago ηττήθηκε από το Phoenix 112-104.
Την επόμενη μέρα οι 33 πόντοι του (5/9 τρίποντα) έπιασαν τόπο. Οι Bulls κέρδισαν τους Wizards 126-117 και έδωσαν τέλος σε ένα αρνητικό σερί οκτώ συνεχόμενων ηττών. Από το πρώτο ημίχρονο κιόλας ο White είχε φτάσει τους 26 πόντους και έτσι έγινε μόλις ο δεύτερος rookie στην ιστορία της ομάδας του μετά τον Michael Jordan το 1985 που πετυχαίνει παραπάνω από 30 πόντους σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια. Εφόσον είχε πάρει τα πάνω του για τα καλά δεν ήταν διατεθειμένος να σταματήσει εκεί και έδωσε συνέχεια στις τρομερές εμφανίσεις του με νέο ρεκόρ καριέρας.
Οι 35 πόντοι του (6/9 τρίποντα) βοήθησαν το Chicago να επιστρέψει από το -24 απέναντι στους Thunder όμως η ανατροπή δεν ολοκληρώθηκε, αφού η παρέα του Chris Paul επικράτησε 124-122. Παρά την ήττα ο White πέρασε στην ιστορία. Μάλιστα το επίτευγμα του έχει επαναληφθεί μόνο από δύο άλλους παίκτες. Τον Ricky Pierce που κατέχει το ρεκόρ για τις περισσότερες συνεχόμενες «30άρες» από τον πάγκο με τέσσερις και τον J.R. Smith.
Ο Pierce είχε ξεκινήσει το σερί του στις 22 Φεβρουαρίου του 1990 όταν φόρτωσε το καλάθι των Mavericks με 33 πόντους φορώντας την φανέλα των Bucks, που κέρδισαν 109-97. Συνέχισε με 31 πόντους στο 104-100 επί των Hornets, ενώ ακολούθησαν 30 πόντοι στη νίκη επί των Heat με 113-108 και 38 στην ήττα (106-96) από τους Bulls. Στις 24 Μαρτίου ξεκίνησε νέο σερί με 34 πόντους στο 109-101 επί των Magic, έβαλε 31 στην ήττα με 105-102 από το Miami και το ολοκλήρωσε με 30 στο εκτός έδρας 133-127 απέναντι στους Suns. Εκείνη ήταν η κορυφαία σεζόν της καριέρας του κατά την οποία σκόραρε μέσο όρο 23 πόντους και αναδείχτηκε για δεύτερη φορά μετά το 1987 καλύτερος έκτος παίκτης του NBA.
Ο Smith επίσης τα είχε καταφέρει στην καλύτερη του χρόνια και είχε αναδειχτεί και αυτός κορυφαίος έκτος παίκτης του πρωταθλήματος. Η αρχή του δικού του σερί είχε γίνει στις 26 Μαρτίου του 2013 όταν είχε οδηγήσει τους Knicks σε νίκη επί των Celtics με 100-85 σημειώνοντας 32 πόντους. Στο 108-101 κόντρα στους Grizzlies σταμάτησε στους 35 και στο 111-102 επί των τότε Charlotte Bobcats έφτασε τους 37.
Ο White δεν αναμένεται να πάρει το βραβείο του καλύτερου έκτου παίκτη, όμως και μόνο που έχει καταφέρει να «επιπλεύσει» την ώρα που οι Bulls «βουλιάζουν» θα του άξιζε να τιμηθεί με κάτι.
Αφήστε μια απάντηση