Η Bayern Munich απώλεσε μια μοναδική ευκαιρία για την κατάκτηση ενός δεύτερου συνεχόμενου Champions League, καθώς οι εσωτερικές διαμάχες έβαλαν δυναμίτη στα θεμέλια του περυσινού λαμπερού οικοδομήματος της και το γκρέμισαν.
Η περασμένη χρονιά εξελίχτηκε από φιάσκο σε απόλυτο θρίαμβο με την κατάκτηση και των έξι τίτλων που διεκδίκησαν οι Βαυαροί, όμως η φετινή ήταν το ακριβώς αντίθετο. Οι νέες συνθήκες που διαμόρφωσε στο ποδόσφαιρο η πανδημία του κορονοϊού έφεραν την Bayern σε θέση ισχύος σε σχέση με τους ανταγωνιστές της που δεν μπόρεσαν να ξοδέψουν πολλά χρήματα για να ενισχυθούν και λόγω του μικρού διαλλείματος που μεσολάβησε ανάμεσα στις δύο σεζόν δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο για να βελτιώσουν σημαντικά το αγωνιστικό τους πρόσωπο. Οι Γερμανοί λοιπόν έχοντας ισοπεδώσει τους πάντες μέσα στο 2020 ξεκίνησαν απόλυτα δικαιολογημένα ως το απόλυτο φαβορί σε κάθε διοργάνωση που συμμετείχαν, αλλά εφόσον δεν υπήρχε κάποιος να τους κοντράρει άρχισαν να τρώγονται μεταξύ τους.
Τι είχες Bayern, τι είχα πάντα…
Οι επιτυχίες παραδοσιακά δημιουργούν ενδοοικογενειακές έριδες στο Μόναχο. Για παράδειγμα το treble του 2013 επιτεύχθηκε με τον Karl-Heinz Rummenigge στην θέση του διοικητικού ηγέτη και τον Matthias Sammer σε αυτήν του Τεχνικού Διευθυντή, αλλά όταν ο τότε Πρόεδρος Uli Hoeness βγήκε από την φυλακή (είχε καταδικαστεί για φοροδιαφυγή) τα άλλαξε όλα υποστηρίζοντας πως αυτοί οι δύο του είχαν διαλύσει την ομάδα. Ο Rummenigge πέρυσι διαδέχτηκε τον Hoeness που αποσύρθηκε και όλως τυχαίως μετά την αποχώρηση του η Bayern σάρωσε τα πάντα γιατί βρήκε την ηρεμία της. Ο Hoeness είναι ο άνθρωπος που την έκανε τον ποδοσφαιρικό επιχειρηματικό κολοσσό που είναι σήμερα, αλλά θεωρώντας πως το «μαγαζί» είναι δικό του επειδή το έστησε ο ίδιος ήθελε πάντα να είναι αυτός ο πρωταγωνιστής.
Διοικούσε σκληρά, ήταν αμείλικτος, κινούσε τα νήματα στο παρασκήνιο και ως θιασώτης του διαίρει και βασίλευε προκαλούσε μόνιμα αναστάτωση και ίντριγκες. Όλα αυτά εξαφανίστηκαν μονομιάς με το που έπαψε να ασχολείται. Η περυσινή Bayern ήταν ό,τι καλύτερο έχουν δει στο Μόναχο εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αλλά μόλις κόπασαν οι πανηγυρισμοί άρχισαν οι κόντρες. Η κορυφαία χρονιά στην ιστορία του συλλόγου πιστώθηκε εξ ολοκλήρου στον Hansi Flick που μεγαλούργησε προπονητικά, κάτι που όμως δεν άρεσε ιδιαίτερα στον Hasan Salihamidzic. Ο Τεχνικός Διευθυντής της Bayern θεώρησε πως του αναλογεί εξίσου σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την δημιουργία αυτής της ομάδας και αποφάσισε να το αποδείξει σχεδιάζοντας τη νέα σεζόν χωρίς την σύμφωνη γνώμη του Γερμανού τεχνικού.
Οι πρόχειρες μεταγραφές
Ο Flick έβλεπε πως η Bayern έχει την δυνατότητα να διατηρήσει το «στέμμα» της πρωταθλήτριας Ευρώπης και ζήτησε να γίνουν μερικές ποιοτικές προσθήκες ώστε να αποκτήσει εναλλακτικές λύσεις που θα την βοηθήσουν να παραμείνει στο ίδιο επίπεδο αγωνιστικά λόγω του φετινού υπερφορτωμένου προγράμματος. Ο Salihamidzic τον έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων, αφού ναι μεν κάλυψε τα κενά που υπήρχαν στο ρόστερ, αλλά με πρόχειρες και πάμφθηνες επιλογές. Έδωσε 10 εκατομμύρια ευρώ στην Marseille για να αποκτήσει τον Bouna Sarr για αναπληρωματικό δεξιό μπακ, πήρε δανεικό από την Juventus τον παραγκωνισμένο Douglas Costa ώστε να αντικαταστήσει τον Ivan Perisic στα πλάγια της επιθετικής γραμμής και έφερε ως ελεύθερο τον Eric Maxim Choupo-Moting που δεν ανανέωσε με την Paris Saint-Germain για να ντουμπλάρει τον Robert Lewandowski.
Όλα αυτά χωρίς την συγκατάθεση του προπονητή. Ο Flick ήθελε να παραμείνουν ο Perisic και ο Philippe Coutinho που ήταν δανεικοί από Inter και Barcelona αντίστοιχα και επιθυμούσε και έναν παίκτη για το κέντρο ώστε να καλυφθεί το κενό του Thiago Alcantara που πήγε στην Liverpool. Η σκληρή οικονομική πολιτική της Bayern, ειδικά σε μια περίοδο χωρίς έσοδα, δεν επέτρεπε καν να ξοδευτούν τα 25 εκατομμύρια ευρώ που ζητούσαν οι Ιταλοί για τον Κροάτη πόσο μάλλον τα 60 που αξίωνε η Barcelona για τον Βραζιλιάνο. Όσο για την θέση του Ισπανού, ο Salihamidzic ενεργοποίησε την κλεισμένη για ώρα ανάγκης μεταγραφή του συμπατριώτη του Marc Roca από την Espanyol έναντι 15 εκατομμυρίων ευρώ. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Flick να μην χρησιμοποιεί κανέναν από τους καινούργιους παίκτες και να παίζει μόνιμα με την ίδια ενδεκάδα.
Η αρχή του κακού
Η μπάλα πήρε μέχρι και τον Lucas Hernandez που αποτελεί την ακριβότερη μεταγραφή που έχει κάνει ποτέ η Bayern και μετά από μία σεζόν γεμάτη τραυματισμούς ήταν ο βασικός της αριστερός μπακ λόγω της απουσίας του τραυματία Alphonso Davies. Όταν επέστρεψε ο Καναδός ο Γάλλος βρέθηκε μόνιμα στον πάγκο γιατί ήταν και αυτός επιλογή του Τεχνικού Διευθυντή και ας έχαιρε άκρας εκτίμησης από τον προπονητή του. Οι διαφωνίες του Flick με τον Salihamidzic όλο και φούντωναν όσο περνούσε ο καιρός. Μάλιστα έφτασαν σε σημείο να τσακωθούν και για παίκτη της δεύτερης ομάδας. Ο 20χρονος Πορτογάλος μέσος Tiago Dantas αποκτήθηκε με την μορφή δανεισμού από την Benfica και ενώ ο Flick ενέκρινε την παραμονή του και την άμεση προώθηση του στην πρώτη ομάδα ο Salihamidzic αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα του.
Έτσι όπως πήγαιναν τα πράγματα ήταν αναμενόμενο πως κάποια στιγμή θα διαπληκτιστούν έντονα κάτι που τελικά συνέβη. Ο Rummenigge παρενέβη για να τους συμφιλιώσει και παρότι έδωσαν τα χέρια ουσιαστικά δεν άλλαξε τίποτα. Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος δήλωσαν δημόσια πως η μεταξύ τους παρεξήγηση έληξε οριστικά, αλλά οι γερμανικές εφημερίδες αποκάλυψαν τι πραγματικά συμβαίνει στα ενδότερα της Bayern. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ τους ο Salihamidzic προτίθεται να τον αντικαταστήσει με τον προπονητή της Leipzig, Julian Nagelsmann και προσπαθεί να τον οδηγήσει στην πόρτα της εξόδου έχοντας την υποστήριξη του Hoeness! Ο Flick από την άλλη ξέρει πως όσο υπάρχει ο Rummenigge δεν έχει να φοβάται τίποτα, αλλά εφόσον ο Kalle θα αποσυρθεί στο τέλος του 2021 θα μείνει ακάλυπτος.
Η υπόθεση Alaba
Γι’ αυτό όπως ανέφερε ο γερμανικός Τύπος ήταν αποφασισμένος να φύγει τουλάχιστον με ψηλά το κεφάλι κατακτώντας ξανά το Champions League και το πρωτάθλημα ώστε να αναλάβει αμέσως μετά την εθνική Γερμανίας. Ο αποκλεισμός στα προημιτελικά της διοργάνωσης από την PSG όμως τον έφερε σε μειονεκτική θέση, καθώς ο μόνος τίτλος που θα πάρει φέτος εκτός συγκλονιστικού απροόπτου είναι αυτός της Bundesliga. Η κόντρα του με τον Salihamidzic ξεχαρβάλωσε εκ των έσω την Bayern που από ένα σημείο και μετά δεν είχε ησυχία, καθώς υπήρχαν κι άλλα ανοιχτά μέτωπα όπως η ανανέωση του συμβολαίου του David Alaba. Ο Αυστριακός ζητούσε υπέρογκες οικονομικές απολαβές τις οποίες οι Βαυαροί δεν ήταν διατεθειμένοι να καλύψουν και ρίσκαραν να τον χάσουν χωρίς αντάλλαγμα, καθώς στο τέλος της σεζόν μένει ελεύθερος.
Αν και δεν αποδέχτηκε τις αρχικές προσφορές τους δεν υπήρχε περίπτωση να τον δώσουν με μεταγραφή, καθώς αποτελούσε έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες της περυσινής εκπληκτικής πορείας τους και θεωρούσαν πως αργά ή γρήγορα θα καταφέρουν να τον πείσουν να υπογράψει νέα συμφωνία. Άκρη δεν βρήκαν, αφού λέγεται πως έχει συμφωνήσει με την Real Madrid, οπότε τον Ιανουάριο εγκατέλειψαν την περίπτωση του και έσπευσαν να κλείσουν τον Dayot Upamecano της Leipzig για του χρόνου. Κάπως έτσι η Bayern προχώρησε σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Επιχείρησε να υπερασπιστεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης με τους βασικούς κεντρικούς αμυντικούς της να γνωρίζουν πως δεν θα βρίσκονται στην ομάδα την επόμενη σεζόν, αφού ο Jerome Boateng ενημερώθηκε επίσημα πως δεν θα του γίνει πρόταση ανανέωσης.
Η μοναξιά του Lewandowski
Από ένα σημείο και μετά τόσο ο ένας όσο και ο άλλος έμπαιναν νωθροί στα παιχνίδια και η Bayern βρισκόταν μονίμως πίσω στο σκορ ακόμα και με δύο γκολ διαφορά κάτι που συνέβη και στον πρώτο αγώνα με την PSG στο Μόναχο. Πρόβλημα δεν υπήρχε γιατί μόλις συνέβαινε κάτι τέτοιο γυρνούσε άμεσα τον διακόπτη, ανέβαζε ταχύτητα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα είχε το προβάδισμα. Ο Robert Lewandowski χρειαζόταν μισή ευκαιρία για να σκοράρει και το έκανε με τρομακτική συχνότητα (35 γκολ σε 25 εμφανίσεις στην Bundesliga και 5 σε έξι αγώνες στο Champions League), όμως τραυματίστηκε την πιο ακατάλληλη στιγμή. Στις δύο αναμετρήσεις με τους Γάλλους οι Βαυαροί έχασαν σωρεία ευκαιριών πολλές εκ των οποίων θα μπορούσαν άνετα να έχουν αξιοποιηθεί από τον Πολωνό και παρότι στην δεύτερη είχαν στην διάθεση τους ένα ολόκληρο ημίχρονο για να πετύχουν το γκολ που θα τους έδινε την πρόκριση δεν μπόρεσαν να νικήσουν τον Keylor Navas.
Η Bayern φέτος εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από τον Lewandowski επιθετικά γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Ο Serge Gnabry δεν διανύει εξίσου αποδοτική σεζόν με πέρυσι, ο Leroy Sane που ήταν η μεγάλη μεταγραφή της (η απόκτηση του από την Manchester City κόστισε 60 εκατομμύρια ευρώ) δεν της έχει βγει έως τώρα αφού δεν έχει καμία επιρροή στο παιχνίδι της, ενώ ο Choupo-Moting δεν είναι σε θέση να γεμίσει τα παπούτσια του Lewandowski ούτε για λίγο. Τόσο ο ίδιος όσο και οι υπόλοιπες προσθήκες που έκανε ο Salihamidzic πήραν ευκαιρίες από τον Flick και γρήγορα φάνηκε πως δεν μπορούσαν να βοηθήσουν όσο θα ήθελε. Εν κατακλείδι χάνοντας Perisic, Coutinho και Thiago η Bayern αποδυναμώθηκε και στερήθηκε την πολυτέλεια του να σηκώνει παίκτες του δικού τους επιπέδου από τον πάγκο κάτι που πέρυσι της είχε δώσει ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα.
Θυσία στον βωμό του εγωισμού
Για παράδειγμα όταν την περασμένη σεζόν ο Benjamin Pavard είχε τραυματιστεί και δεν μπόρεσε να αγωνιστεί στον ημιτελικό και στον τελικό του Champions League η Bayern δεν επηρεάστηκε γιατί κάλυψε την θέση του δεξιού μπακ ο Joshua Kimmich και το δικό του κενό στην μεσαία γραμμή το συμπλήρωσε ο Thiago. Φέτος πάλι όταν τραυματίστηκε ο Kimmich ο Leon Goretzka βρέθηκε να τρέχει για όλους στο κέντρο και σύντομα άρχισε να παραπονιέται, ενώ οι Βαυαροί έκαναν «κοιλιά» κατά το διάστημα της απουσίας του. Στα παιχνίδια με την Paris Saint-Germain έγινε το ανάποδο. Ο Goretzka τέθηκε εκτός μάχης μετά το πρώτο και στο δεύτερο έπρεπε ο Kimmich να παίζει για δύο. Επίσης εκτός από τον Lewandowski απουσίαζε και ο Gnabry με τον Kingsley Coman να αποτελεί αναγκαστικά την πιο αξιόπιστη λύση στην επίθεση.
Ο Salihamidzic λοιπόν ουσιαστικά έβαλε τρικλοποδιά στην ίδια του την ομάδα. Κατά όπως φαίνεται θα βγει νικητής από την σύγκρουση του με τον Flick και θα φτιάξει την Bayern όπως ακριβώς την θέλει, αλλά τα όσα έγιναν φέτος ήταν εις βάρος της. Το μελλοντικό του πλάνο μπορεί να κάνει λόγο για μία κυρίαρχη στην Ευρώπη ομάδα, όμως για χάρη του εγωισμού του σπαταλήθηκε άδοξα μια ευκαιρία που δεν παρουσιάζεται συχνά σε αυτό το επίπεδο.
Αφήστε μια απάντηση