Ακόμα και σήμερα (πόσο μάλλον παλιότερα) πολλά πράγματα σχετικά με τον αθλητισμό (και όχι μόνο) μεταφέρονται λανθασμένα από στόμα σε στόμα και μένουν στην συνείδηση του κόσμου ως πραγματικά γεγονότα. Μεταξύ άλλων στη χώρα μας συζητιούνται συχνά δύο γεγονότα σχετικά με τον Michael Jordan που όμως δεν είναι αυτά που πιστεύουν πολλοί.
Πρόκειται για το περίφημο κάρφωμα από τις βολές και το «The Shot II». Στην πρώτη περίπτωση θα ακούσετε για τον διαγωνισμό καρφωμάτων του 1988 και την μάχη με τον Dominique Wilkins, όπου ο Jordan «απογειώθηκε» από την γραμμή των ελευθέρων βολών για να καρφώσει. Πρόκειται όντως για γεγονός. Έγινε, αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά όπως έχετε διαβάσει σε χιλιάδες αφιερώματα για τον «Air». Στο All-Star Game του Chicago εκείνη τη χρονιά κάρφωσε από τις βολές δύο φορές με την δεύτερη να αποτελεί την απέλπιδα προσπάθεια του να κερδίσει τον «Human Highlight Film». Μάλιστα δέχτηκε κριτική επειδή έκανε ξανά στον ίδιο διαγωνισμό ένα κάρφωμα που όσο εντυπωσιακό και αν ήταν έχασε λίγη από την λάμψη του (την δεύτερη φορά) γιατί το είχε κάνει και την προηγούμενη χρονιά.
That’s right! Το 1987 στο Seattle ο Jordan είχε κερδίσει τον διαγωνισμό καρφωμάτων δίνοντας ένα από τα κορυφαία σόου στην ιστορία του θεσμού, αποκορύφωμα του οποίου ήταν η «απογείωση» του από την γραμμή των ελευθέρων βολών. Στον πρώτο γύρο θα έλεγε κανείς πως έκανε δύο αδιάφορα καρφώματα που αρκούσαν για να περάσει στην επόμενη φάση. Όταν όμως ο Jerome Kersey ξεκίνησε με κάρφωμα που βαθμολογήθηκε με 50 ο «Air» αποφάσισε να δώσει την απάντηση στο ερώτημα αν όντως μπορεί να πετάξει. Κάρφωσε από τις βολές κάνοντας μάλιστα και ένα διπλό σπάσιμο στον αέρα, αλλά όσο απίστευτο και αν ακούγεται πήρε 49. Από εκεί και πέρα κάθε κάρφωμα του ήταν καλύτερο από το προηγούμενο. Βαθμολογήθηκε δύο φορές με 50 και εξάλειψε τον ανταγωνισμό.
Την επόμενη χρονιά προφανώς και ήθελε να υπερασπιστεί τον τίτλο του καλύτερου dunker μπροστά στο κοινό των Chicago Bulls, που εννοείται ότι επιθυμούσε να τον δει να καρφώνει από τις βολές. Ο Jordan δεν χάλασε το χατήρι των φιλάθλων και όπως και στον προηγούμενο διαγωνισμό χρησιμοποίησε αυτό το κάρφωμα ως το πρώτο του στον δεύτερο γύρο. Αυτή τη φορά βαθμολογήθηκε με 50, αποθεώθηκε από τους φιλάθλους της ομάδας του και όταν τα βρήκε σκούρα το επιστράτευσε ξανά. Χρειαζόταν 49 στο τελευταίο του κάρφωμα για να κερδίσει τον Wilkins (μετά από δύο συνεχόμενα 50άρια στον τελικό πήρε αδίκως 45) και πέταξε ξανά από την γραμμή των βολών (κάρφωσε στο σίδερο στην πρώτη προσπάθεια).
Φυσικά με τον πανζουρλισμό που επικρατούσε στο Chicago Stadium δεν γινόταν οι κριτές να μην του βάλουν πάλι 50. Κέρδισε και προς τιμήν του παραδέχτηκε πως αν το All-Star Game γινόταν σε άλλη πόλη νικητής μάλλον θα ήταν ο Wilkins. Τι έχει γίνει λοιπόν στην πραγματικότητα; Ο Jordan έχει καρφώσει από τις βολές τρεις φορές σε διαγωνισμό καρφωμάτων, αλλά η πρώτη ήταν το 1987 και όχι το 1988. Γα την δεύτερη περίπτωση πάλι ενδέχεται να γνωρίζετε το καλάθι με το οποίο ο Jordan έδωσε το πρωτάθλημα στους Bulls στο έκτο παιχνίδι των τελικών του 1998 με τους Utah Jazz ως «The Shot» ή «The Shot II». Ε λοιπόν δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Πρόκειται για το «The Last Shot» και ονομάστηκε έτσι γιατί ήταν το τελευταίο σουτ της καριέρας του, αφού κανένας δεν μπορούσε τότε να φανταστεί πως μετά από χρόνια θα επέστρεφε για δεύτερη φορά στη δράση προκειμένου να αγωνιστεί στους Washington Wizards.
Το «The Shot» ήταν αυτό με το οποίο οι Bulls πήραν την πρόκριση για τον δεύτερο γύρο των playoffs το 1989 κερδίζοντας τους Cleveland Cavaliers στον 5ο και τελευταίο αγώνα της σειράς (σ.σ. τότε ο πρώτος γύρος κρινόταν στις τρεις νίκες). Έμεινε στην ιστορία γιατί ο Craig Ehlo που είχε αναλάβει το μαρκάρισμα του Jordan πήδηξε μαζί του για να τον εμποδίσει, αλλά όταν αυτός άρχισε να πέφτει ο «Air» (44 πόντοι, 9 ριμπάουντ, 6 ασίστ) παρέμεινε στον αέρα και ευστόχησε διαμορφώνοντας το τελικό 101-100. Το «The Shot II» ή «The Shot Part II», όπως είναι επίσης γνωστό, ήρθε στο ίδιο γήπεδο (Richfield Coliseum) τέσσερα χρόνια αργότερα. Οι Bulls συναντήθηκαν με τους Cavaliers στον δεύτερο γύρο των playoffs το 1993 και τους απέκλεισαν με 4-0 νίκες. O Jordan (31 πόντοι, 9 ριμπάουντ, 6 ασίστ) έβαλε πάλι το καλάθι της πρόκρισης η οποία ήρθε με σκορ 103-101.
Άρα λοιπόν το «The Shot II» ονομάστηκε έτσι γιατί επιτεύχθηκε στο ίδιο γήπεδο, κόντρα στον ίδιο αντίπαλο και είχε ως αποτέλεσμα την πρόκριση των Bulls, όπως και το «The Shot». Δηλαδή δεν έχει καμία σχέση με το σουτ κόντρα στους Jazz κάτι που όπως και το κάρφωμα από τις βολές το ’88, που είχε γίνει για πρώτη φορά το ’87, είναι ένας μύθος που κυκλοφορεί στην χώρα μας για τον Jordan και δεν ισχύει.
Αφήστε μια απάντηση