Ο δρόμος που πρέπει να διανύσει το Βέλγιο για να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά είναι γεμάτος με μεγάλα «αγκάθια» και αν τα καταφέρει θα έχει υπερκεράσει δοκιμασίες που δεν έχει συναντήσει ποτέ καμία άλλη εθνική ομάδα.
Εάν βαθμολογούσαμε τις ομάδες βάσει της εικόνας που παρουσίασαν στην φάση των ομίλων του Euro το Βέλγιο και η Ιταλία θα ήταν οι μόνες που θα έπαιρναν άριστα. Αν καλούμασταν όμως να δώσουμε σε κάποιους περισσότερες πιθανότητες για την κατάκτηση του τίτλου αυτοί θα ήταν οι Βέλγοι για λόγους οι οποίοι συνήθως είναι αυτοί που κάνουν μία ομάδα πρωταθλήτρια στις διεθνείς διοργανώσεις. Παίκτες υψηλού επιπέδου στην κατάλληλη ηλικία, συνοχή ή αν προτιμάτε ίδιος «κορμός» παικτών επί σειρά ετών και πολλές εναλλακτικές λύσεις.
Το Βέλγιο έχει στο ρόστερ του τον καλύτερο παίκτη της πρωταθλήτριας Αγγλίας (Manchester City) και τον καλύτερο παίκτη της πρωταθλήτριας Ιταλίας (Inter) που ταυτόχρονα συμπεριλαμβάνονται ανάμεσα στους πέντε κορυφαίους μέσους και επιθετικούς αντίστοιχα φέτος στον κόσμο όπως και ο τερματοφύλακας του. Ακόμα ο Kevin De Bruyne (θα γίνει 30 ετών σε λίγες μέρες), ο Romelu Lukaku (28 ετών) και ο Thibaut Courtois (29 ετών) παίζουν μαζί με τους Eden Hazard (30 ετών), Toby Alderweireld (32 ετών), Jan Vertonghen (34 ετών), Axel Witsel (32 ετών), Dries Mertens (34 ετών), Thomas Vermaelen (35 ετών) και Nacer Chadli (31 ετών) για 4η φορά (World Cup 2014, Euro 2016 και Wolrd Cup 2018 οι άλλες τρεις) σε ένα τέτοιο τουρνουά.
Επίσης βρίσκονται εδώ και μια πενταετία υπό τις οδηγίες του ίδιου προπονητή (Roberto Martinez) ο οποίος κατάφερε να αξιοποιήσει τις δυνατότητες τους οδηγώντας το Βέλγιο στην 3η θέση του World Cup το 2018 και με προσθήκες όπως αυτές των Youri Tielemans (24 ετών), Timothy Castagne (25 ετών), Jason Denayer (26 ετών), Leander Dendoncker (26 ετών), Yannick Carrasco (27 ετών), Thorgan Hazard (28 ετών), Thomas Meunier (29 ετών) και Dedryck Boyata (30 ετών) σε πιο μικρούς αλλά εξίσου σημαντικούς ρόλους να δημιουργήσει ένα σύνολο που είναι πλέον συμπαγές σε όλες τις γραμμές και έχει τελειοποιήσει το σύστημα (3-4-3) που παίζει. Με λίγα λόγια αυτά θα μπορούσαν να είναι όσα έχει δείξει έως τώρα το Βέλγιο στο Euro.
Πιο αναλυτικά όμως αυτό που μπορούμε να πούμε είναι πως έχουμε δει μία ομάδα που ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο και για πρώτη φορά ξέρει και πως να το πάρει έχοντας μάλιστα διορθώσει αδυναμίες που τις στοίχησαν παλιότερα (σ.σ. με τα μέχρι στιγμής δεδομένα τουλάχιστον καθώς αυτό είναι κάτι που θα φανεί πιο καθαρά από εδώ και πέρα). Απέναντι σε Ρωσία, Δανία και Φινλανδία οι Βέλγοι έδωσαν περισσότερη σημασία στην ουσία παρά στο θέαμα και κατάφεραν να τα συνδυάσουν. Για να το θέσουμε πιο σωστά το θέαμα απέκτησε ουσία. Οι όμορφοι συνδυασμοί και τα καταπληκτικά γκολ προέκυψαν όπου χρειάστηκε για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα και δεν έγιναν άσκοπα. Κοινώς το Βέλγιο έπαιξε ποδόσφαιρο σκοπιμότητας με τον δικό του τρόπο.
Κράτησε τη μπάλα όταν έπρεπε και έκανε επίθεση με καλά οργανωμένο πλάνο χωρίς να βάζει σε κίνδυνο την άμυνα του η οποία έχει παρουσιαστεί πιο σταθερή από ποτέ. Με εξαίρεση το γκολ που δέχτηκε από τους Δανούς, που είναι και το μόνο έως τώρα, ο Courtois δεν έχει απειληθεί σοβαρά, καθώς ο Alderweireld με τον Vertonghen λειτουργούν άψογα είτε έχουν ανάμεσα τους τον Denayer είτε τον Boyata. Οι πλάγιοι μπακ που παίζουν όλη την πλευρά από δεξιά (Meunier) και αριστερά (Throgan Hazard) «καταπίνουν» αμέτρητα χιλιόμετρα και συμβάλουν επιθετικά (έχουν βάλει από ένα γκολ) όσο και αμυντικά, ενώ ο Dendoncker με τον Tielemans έχουν δώσει μία δυναμική που έλειπε από την μεσαία γραμμή η οποία πολλές φορές έχει αποδειχτεί η «Αχίλλειος πτέρνα» του Βελγίου.
Ο Luaku με τον De Bruyne ανταποκρίνονται πλήρως στις προσδοκίες ως ηγέτες και αν συμβεί και το ίδιο με τον Eden Hazard οι πιθανότητες που θα έχει το Βέλγιο για να πάρει το Euro θα αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη υπόσταση. Για να φτάσει στην κορυφή θα πρέπει πρώτα να πετάξει έξω στους «16» την προηγούμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης. Αν υποθέσουμε πως θα αποκλείσει την Πορτογαλία και μαζί ότι από όλα τα ζευγάρια θα προκριθούν τα φαβορί στα προημιτελικά θα διασταυρωθεί με την Ιταλία. Δηλαδή με την ομάδα με την οποία προς το παρόν μοιράζονται τον άτυπο τίτλο της πιο καλής της διοργάνωσης. Εφόσον πάρει το «εισιτήριο» για τα ημιτελικά εκεί είναι πολύ πιθανό να βρεθεί απέναντι του η Παγκόσμια πρωταθλήτρια και φιναλίστ του Euro 2016.
Σε περίπτωση που το Βέλγιο πάρει ρεβάνς από την Γαλλία για τον αποκλεισμό του στους «4» του World Cup του 2018 θα περάσει στον τελικό της διοργάνωσης για πρώτη φορά μετά το 1980 όταν είχε ηττηθεί από την Γερμανία με 2-1. Οι Παγκόσμιοι πρωταθλητές του 2014 Γερμανοί είναι ένας από τους βασικούς υποψήφιους αντιπάλους του. Ένας ακόμα είναι η γηπεδούχος Αγγλία, αφού η αναμέτρηση θα διεξαχθεί στο Wembley και ο τρίτος η Ολλανδία στην σκιάς της οποίας βρίσκονται μόνιμα ως γείτονες της οι Βέλγοι τους οποίους οι Ολλανδοί αντιμετωπίζουν ποδοσφαιρικά ως φτωχούς συγγενείς. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν εάν το Βέλγιο καταφέρει να κερδίσει όλους αυτούς και να κατακτήσει το τρόπαιο θα υποκλιθεί απλά όλη η Ευρώπη μπροστά στο κατόρθωμα του, αλλά η ίδια η ιστορία του ποδοσφαίρου.
Αφήστε μια απάντηση