Για τον Ali Daei το Ιράν ήταν πάντα πάνω από τις ομάδες του (vids)

Η ιστορία του ποδοσφαίρου τον έγραψε ως τον κορυφαίο σκόρερ όλων των εποχών σε διεθνές επίπεδο. Αυτός ο τίτλος ανήκει πλέον στον Cristiano Ronaldo, αλλά για να φτάσει να γίνει ο πρώτος παίκτης που πέτυχε 100 γκολ με την εθνική του ομάδα ο Ali Daei φρόντιζε να της δίνει πάντα προτεραιότητα.

Με την φανέλα του Ιράν έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο και δεν την άλλαζε με τίποτα. Τα 35 τέρματα που είχε σημειώσει στις πρώτες 40 εμφανίσεις του με αυτήν τον έφεραν στο στόχαστρο των ευρωπαϊκών ομάδων και η Arminia Bielefeld ήταν αυτή που προχώρησε στην απόκτηση του το καλοκαίρι του 1997. Για τον 28χρονο τότε Daei εκείνη ήταν η κατάλληλη στιγμή για το μεγάλο βήμα σε συλλογικό επίπεδο, καθώς είχε μόλις ολοκληρώσει την αποστολή του. Με τα 9 γκολ που είχε βάλει ήταν ο πρώτος σκόρερ στα προκριματικά της Ασίας για το World Cup του 1998 και είχε οδηγήσει την εθνική του ομάδα στην τελική φάση της διοργάνωσης για μόλις δεύτερη φορά στην ιστορία της και πρώτη μετά το 1978.

Στα γήπεδα της Γαλλίας που φιλοξένησαν το τουρνουά μπορεί να μην βρήκε τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα, όμως στην Bundesliga τα 7 γκολ του ήταν αρκετά για να κάνουν την Bayern Munich να τον εντάξει στο δυναμικό της. Το 1999 συνέβαλε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος σκοράροντας 6 φορές, αλλά υπήρχε ένα σοβαρό πρόβλημα. Οι Βαυαροί δεν του επέτρεπαν να πάρει μέρος σε όλους τους αγώνες του Ιράν μέσα στην σεζόν, κάτι που σε συνδυασμό με τον περιορισμένο ρόλο που είχε τον έκαναν να μεταπηδήσει στην Hertha. To 2000 βοήθησε την ομάδα του Βερολίνου να δώσει το «παρών» για πρώτη φορά στο Champions League σκοράροντας στο 2-0 επί της Ανόρθωσης στο πρώτο παιχνίδι των προκριματικών (0-0 ο δεύτερος αγώνας), ενώ στην φάση των ομίλων παραβίασε δύο φορές την εστία της Chelsea που ηττήθηκε 2-1 στην Γερμανία και μία αυτήν της Milan στο ισόπαλο 1-1 του San Siro με την Hertha τελικά να αφήνει έξω τους Ιταλούς και να περνάει στον επόμενο γύρο.

Παρόλα αυτά τα πράγματα δεν άλλαξαν πολύ σε σχέση με το Μόναχο και έτσι εφόσον το Ιράν σε μπόρεσε να βρεθεί στο World Cup του 2002 ο Daei πήρε την απόφαση να αφήσει μια για πάντα την Ευρώπη και να επιστρέψει στην πατρίδα του ώστε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην εθνική του ομάδα προκειμένου να την βοηθήσει να περάσει σε αυτό του 2006. Έτσι όπως πήγαινε το πράγμα ήταν φανερό πως θα έγραφε ιστορία και το πιστοποίησε όταν τον Αύγουστο του 2002 έγινε μόλις ο τρίτος παίκτης που έφτασε τα 80 γκολ σε διεθνές επίπεδο σημειώνοντας το μοναδικό στην φιλική αναμέτρηση με την Ουκρανία. Το Νοέμβριο του 2003 έπιασε τον Ferenc Puskas που είχε θέσει πολύ υψηλά στάνταρ ολοκληρώνοντας την παρουσία του με την Ουγγαρία το 1956 με 84 γκολ και εφτά μήνες αργότερα έσπασε το ρεκόρ του Mokhtar Dahari.

Ο επιθετικός από την Μαλαισία είχε ξεπεράσει τον Puskas το 1980 και το 1985 είχε αποσυρθεί έχοντας σκοράρει 89 φορές με την εθνική του ομάδα. Ο Daei ισοφάρισε την επίδοση του τον Μάρτιο του 2004 με δύο τέρματα στο 7-0 επί του Λάος για τα προκριματικά του World Cup και τον άφησε πίσω του τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς με το hat-trick που έκανε στο 4-0 επί του Λίβανου. Βέβαια δεν έμεινε εκεί και συνέχισε ακάθεκτος να σκοράρει και να γράφει ιστορία. Στις 17 Νοεμβρίου του 2004 το Ιράν κέρδισε πάλι 7-0 το Λάος για τα προκριματικά του World Cup με τον αρχηγό του να βρίσκει τον δρόμο προς τα δίχτυα τέσσερις φορές και με το δεύτερο του γκολ στο παιχνίδι να γίνεται ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου που φτάνει τα 100 γκολ με την εθνική του ομάδα.

Κατάφερε να την στείλει στο World Cup όπου πραγματοποίησε τις τελευταίες του εμφανίσεις με την φανέλα της σε ηλικία 37 ετών, αλλά δεν σκόραρε. Το τελευταίο του τέρμα ήταν αυτό στο 3-2 επί της Κόστα Ρίκα σε φιλικό παιχνίδι τον Μάρτιο του 2006, οπότε ολοκλήρωσε την διεθνή του καριέρα με 109 γκολ σε 149 συμμετοχές. Από αυτά τα 36 τα πέτυχε στα προκριματικά του World Cup, έβαλε 27 σε φιλικά, 23 στα προκριματικά του Asian Cup (σ.σ. το αντίστοιχο Euro στην Ασία), 14 στην τελική φάση της διοργάνωσης και άλλα 9 στους Πανασιατικούς Αγώνες. Αν κάποιος μπορούσε να ξεπεράσει τα μυθικά κατορθώματα του πανύψηλου (1.92 μέτρα) επιθετικού, που άνοιξε τον λογαριασμό του στις 25 Ιουνίου του 1993 με ένα τέρμα στο 6-0 επί της Κινεζικής Ταϊπέι, αυτός ήταν ο Cristiano Ronaldo.

Στα 36 του και ενώ έχει κατακτήσει αμέτρητους τίτλους και ατομικές διακρίσεις θα μπορούσε να έχει σταματήσει από την εθνική Πορτογαλίας ή να έχει αποσυρθεί ακόμα και από την ενεργό δράση. Κι όμως συνεχίζει γιατί εξακολουθεί να κάνει την διαφορά με τα γκολ του και να είναι ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου κάθε φορά που πατάει το χορτάρι. Μέσα στην περασμένη σεζόν έγινε ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, καθώς πλέον μετράει συνολικά σε συλλογικό και διεθνές επίπεδο 785 γκολ. Αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της Serie A (29 γκολ), μοιράστηκε το βραβείο του πρώτου σκόρερ του Euro με τον Patrik Schick της Τσεχίας (είχαν από 5 γκολ) και έγινε ο πρώτος σκόρερ την ιστορία της διοργάνωσης φτάνοντας τα 14 τέρματα.

Με τα δύο που σημείωσε στο 2-2 με την Γαλλία στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων έφτασε τα 109 με την Πορτογαλία και από εκεί και πέρα ήταν θέμα χρόνου να περάσει τον Daei. Το έκανε μάλιστα με τρομερό σασπένς. Οι Πορτογάλοι φιλοξένησαν την Ιρλανδία για τα προκριματικά του World Cup του 2022 και ο αφού Ronaldo νικήθηκε από τον Gavin Bazunu όταν εκτέλεσε το πέναλτι που κέρδισαν στο 15′ βρέθηκαν πίσω στο σκορ. Από δική του κεφαλιά ισοφάρισαν στο 89′, όμως δεν υπήρχε χρόνος για πανηγυρισμούς για το ιστορικό ρεκόρ του. Αυτοί ήρθαν εις διπλούν όταν στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων διαμόρφωσε πάλι με το κεφάλι το τελικό 2-1 και έδωσε τη νίκη στην εθνική του ομάδα φτάνοντας τα 111 γκολ σε διεθνές επίπεδο (33 στα προκριματικά του World Cup, 31 σε αυτά του Euro, 19 σε φιλικά, 14 σε Euro, 7 σε World Cup, 5 στο Nations League, 2 στο Confederations Cup) στην 180η εμφάνιση του.

Αμέσως μετά έσπευσε να ευχαριστήσει τον Daei επειδή του έδειξε τον δρόμο τονίζοντας πως το κατόρθωμα του ήταν τόσο σπουδαίο που κάποια στιγμή δεν ήταν σίγουρος αν θα μπορέσει να το καταρρίψει και τον συνεχάρη επειδή κατείχε το ρεκόρ για παραπάνω από 15 χρόνια. Όσο το πλησίαζε, ο Ιρανός τον παρακινούσε να το σπάσει και δήλωνε υπερήφανος παράσημο εξίσου σημαντικό με τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ όλων των εποχών σε διεθνές επίπεδο τον οποίο παρέδωσε μετά χαράς στον Πορτογάλο.