Γερμανία: Η χρυσή συνταγή λέγεται προσαρμοστικότητα (vids)

Το σύγχρονο μπάσκετ απαιτεί μέγεθος, αθλητικότητα και άριστη χρήση των βασικών. Πάσα, ντρίπλα και ειδικά σουτ τόσο από τους κοντούς όσο και από τους ψηλούς. Όταν τα διαθέτεις όλα αυτά μεταξύ άλλων σου δίνουν την δυνατότητα να προσαρμόζεσαι σε οποιαδήποτε κατάσταση και αυτό ήταν το μυστικό που οδήγησε την Γερμανία στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.

Όπως λένε κυρίως οι προπονητές του NBA, οι οποίοι έχουν στην διάθεση τους πλειάδα παικτών με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, η προσαρμοστικότητα είναι πλέον το «κλειδί» της επιτυχίας. Το να μπορείς να αντιμετωπίσεις τους προβληματισμούς που θα σου θέσει ο αντίπαλος σε μια σειρά αγώνων ή μέσα σε ένα παιχνίδι αλλάζοντας την τακτική σου ανάλογα με την περίσταση αυτόματα αυξάνει τις πιθανότητες σου να επικρατήσεις. Είναι κάτι που το βλέπουμε κυρίως από τις ομάδες που προχωράνε πολύ στα playoffs του NBA, το έκανε η Πρωταθλήτρια Ευρώπης Real Madrid σε αυτά της EuroLeague κόντρα στην Partizan και στην συνέχεια στο Final 4 και στο Mundobasket ήταν η σειρά των Γερμανών να «ντυθούν» χαμαιλέοντες.

Οι λόγοι που η Γερμανία δεν βρέθηκε στον τελικό του περυσινού EuroBasket ήταν η ζώνη με την οποία η Ισπανία εγκλώβισε στην 4η περίοδο τον Dennis Schroder που είχε βαλθεί να την κερδίσει μόνος του και η αδυναμία της να περιορίσει την δράση του Lorenzo Brown στην τελική ευθεία του ημιτελικού, τον οποίο έχασε 96-91 με τους Ισπανούς να επικρατούν στο επιμέρους σκορ του τελευταίου δεκαλέπτου 31-20. Το χάλκινο μετάλλιο που πήρε κερδίζοντας στον μικρό τελικό την Πολωνία σαφώς και αποτέλεσε επιτυχία αλλά ο Gordon Herbert ήξερε πως η ομάδα του είναι ικανή για ακόμα πιο σπουδαία πράγματα. Για να τα πετύχει χρειαζόταν να ενισχύσει τις εναλλακτικές λύσεις της με την προθήκη των Moritz Wagner και Isaac Bonga που πέρυσι ήταν τραυματίες και να βρει τρόπους να ανταπεξέλθει στις όποιες αγωνιστικές κακοτοπιές θα παρουσιάζονταν στον δρόμο της.

Το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα δεν ήταν έκπληξη. Η Γερμανία πήγαινε για μετάλλιο και γνώριζε πως έχει σοβαρές πιθανότητες να βρεθεί στην κορυφή, καθώς αυτή η ήττα της δίδαξε το πιο σημαντικό μάθημα. Υπερδυνάμεις του αθλήματος όπως η Ισπανία, οι ΗΠΑ και η Σερβία σε νοκ άουτ αναμετρήσεις δεν νικιούνται μόνο με καλό μπάσκετ ακόμα και αν θεωρούνται αποδυναμωμένες. Ιδιαίτερα οι δύο Ευρωπαίοι ξέρουν πολλά κόλπα που σε τέτοια παιχνίδια μπορούν να κάνουν την διαφορά υπέρ τους και για να μην σκοντάψεις στις τρικλοποδιές που θα επιχειρήσουν να σου βάλουν θα πρέπει να είσαι έτοιμος εκτός από το να τις αποφύγεις να τους βάλεις και εσύ μερικές.

Δεν το λες και εύκολο όμως η Γερμανία σε όλα τα ζόρικα παιχνίδια προσαρμόστηκε σε όποιες συνθήκες δεν την ευνοούσαν και τα κατάφερε. Το πρώτο της επικίνδυνο τεστ ήταν ο αγώνας με την Αυστραλία όπου αρχικά έπρεπε να καλύψει την απουσία του τραυματία Franz Wagner και κατά την διάρκεια του παιχνιδιού να διακόψει την διαρκή σύνδεση του Patty Mills με το καλάθι της. Χωρίς τον Wagner (2.08 μέτρα) οι Γερμανοί έχαναν σε μέγεθος αμυντικά και σε εκτέλεση και δημιουργία επιθετικά χώρια που ο 22χρονος forward ήταν αυτός που ως δεύτερος χειριστής αποσυμφώριζε τον Schroder, ενώ όσο ο Αυστραλός έβαζε το ένα σουτ πίσω από το άλλο βρίσκονταν πίσω στο σκορ.

Στην πρώτη περίπτωση την λύση έδωσαν ο Bonga με τον Maondo Lo. Ο ύψους 2.03 μέτρα forward της Bayern ανέλαβε το μαρκάρισμα του ισοϋψή του Josh Giddey ο οποίος απέναντι του σημείωσε μόνο δύο από τους 17 πόντους του, ενώ στην άλλη πλευρά του παρκέ δεν χρειάστηκε να συνεισφέρει κάτι παραπάνω από 9 πόντους και 3 ασίστ, αφού το σκοράρισμα επωμίστηκε ο νέος point guard της Armani Milano σταματώντας στους 20 πόντους με 4/8 τρίποντα. Ο Lo έβαλε μεγάλα σουτ στην 4η περίοδο και ήταν αυτός που διαμόρφωσε το τελικό 85-82 υπέρ της Γερμανίας απαγορεύοντας στην άμυνα της Αυστραλίας να επικεντρωθεί αποκλειστικά στον Schroder (30 πόντοι, 5/9 τρίποντα, 8 ασίστ, 4 κλεψίματα) που συνέχισε να την κάνει άνω κάτω.

Το ίδιο βέβαια συνέβαινε και στην δική της με τον Mills (21 πόντοι, 3/5 τρίποντα, 6 ασίστ, 5 ριμπάουντ) που είχε σημειώσει ήδη 15 πόντους από το πρώτο ημίχρονο. Παρότι δεν συνέχισε στον ίδιο ρυθμό στην 3η περίοδο και πήγε στον πάγκο για να είναι φρέσκος στην 4η, οι Αυστραλοί μπήκαν στο τελευταίο δεκάλεπτο προηγούμενοι 66-62 και μετά το 10-0 που δέχτηκαν με μπροστάρη τον Lo τον επανέφεραν στο παρκέ για να αποκαταστήσει τις ισορροπίες. Οι Γερμανοί όμως ήταν έτοιμοι να τον αναχαιτίσουν και μάλιστα με τρόπο που δεν περίμενε κανένας. Όπου και να πήγαινε ο 35χρονος guard έβρισκε μπροστά του τον κατά 20 εκατοστά ψηλότερο του Daniel Theis που έπαιξε συγκλονιστική άμυνα απέναντι του.

Σε κάθε διείσδυση τον ανάγκαζε να πασάρει και δεν ήταν λίγες οι φορές που έφτασε μέχρι το τρίποντο προκειμένου να τον αντιμετωπίσει ένας εναντίον ενός. Το εντυπωσιακό ήταν πως βγήκε νικητής σε όλες, καθώς ο Mills (1.83 μέτρα) δεν κατάφερε ούτε μία φορά να τον περάσει και έβαλε όλους κι όλους δυο πόντους. Στο 81-81 δε ο Theis του έκλεψε τη μπάλα και στο 83-82 υπέρ της Γερμανίας πήγε να κάνει το ίδιο εξαναγκάζοντας τον σε λάθος, αφού όταν του έφυγε από τα χέρια έπεσε μαζί του στο παρκέ για να την διεκδικήσει και αυτή τελικά κατέληξε σε αυτά του Johannes Thiemann που κέρδισε την πιο κρίσιμη κατοχή του αγώνα.

Κάτι παρόμοιο σκαρφίστηκαν και οι Λετονοί προκειμένου να σταματήσουν τον Schroder στα προημιτελικά με την διαφορά πως το έκαναν για 40 λεπτά ασταμάτητα. Ο MVP της διοργάνωσης είχε πάντα κολλημένο επάνω του έναν από τους γοργοπόδαρους περιφερειακούς της Λετονίας και όταν επιχειρούσε να φτάσει ως το καλάθι τον περίμενε κάποιος από τους ψηλούς και αθλητικούς forward που διέθετε η ομάδα του Luca Banchi οι οποίοι συχνά αναλάμβαναν προσωπικά το μαρκάρισμα του. Το πλάνο της λειτούργησε στην εντέλεια μεν αλλά η Γερμανία, αν και ο ηγέτης της έμεινε στους εννιά πόντους με 4/26 σουτ, βρήκε άλλους τρόπους για να φτάσει στην πρόκριση με 81-79.

Εκμεταλλεύτηκε το μέγεθος της σε συνδυασμό με το πληρέστερο ρόστερ της. Αυτό ήταν το μόνο παιχνίδι που χρειάστηκε να ακουμπήσει την μπάλα κοντά στο καλάθι και επίσης το μόνο που ουσιαστικά της κέρδισε ο πάγκος της. Η Λετονία είχε περιορισμένες εναλλακτικές λύσεις και υστερούσε σε δύναμη και όγκο. Μπορεί να έριξε πολύ ξύλο στους βασικούς ψηλούς της Γερμανίας όμως δεν μπόρεσε να κάνει το ίδιο με τον Moritz Wagner (12 πόντοι) και τον Thiemann (10 πόντοι, 7 ριμπάουντ) που ευστόχησαν σε όλες τις προσπάθειες που πήραν χωρίς να σουτάρουν ούτε ένα τρίποντο αν και είναι αξιόπιστοι από μακρινή απόσταση. Με τον Franz Wagner (16 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 3 ασίστ) δίπλα σε αυτούς τους δύο η λετονική άμυνα ξεκλείδωσε στο πιο κομβικό σημείο.

Ο επανακάμψαντας forward δεν ήταν βασικός αλλά αντικαθιστώντας τον Schroder ως κύρια επιλογή στην επίθεση βοήθησε την Γερμανία να ξεκινήσει την 4η περίοδο με ένα επιμέρους 12-1 ώστε να ξεφύγει 74-60. Παρόλα αυτά η επιστροφή του συμπαίκτη του στο παρκέ αποτέλεσε την αφορμή για την αντεπίθεση των Λετονών που έπεσαν ηρωικά χάνοντας σε στατιστικές κατηγορίες που είχαν σημαδέψει την απίθανη πορεία τους όπως οι πόντοι από τα λάθη του αντιπάλου που ήταν 13-0 υπέρ των Γερμανών και το σκορ μέσα από την ρακέτα (36-28). Η υπεροχή της Γερμανίας σε μέγεθος δε φάνηκε και στους πόντους από τα επιθετικά ριμπάουντ (20-8), ενώ η μάχη του πάγκου έληξε με το εντυπωσιακό 44-6 με όλες αυτές τις μικρές λεπτομέρειες να κάνουν την διαφορά σε μια αναμέτρηση που το αστείρευτο πείσμα της Λετονίας μετέτρεψε σε «λασπομαχία».

Ο ημιτελικός με τις ΗΠΑ αντίθετα εξελίχτηκε σε επιθετικό ρεσιτάλ. Η Γερμανία περίμενε πως οι Αμερικανοί θα πιέσουν τον Schroder (17 πόντοι, 9 ασίστ) και αυτή τη φορά δεν έπεσε στην παγίδα. Ο point guard της αρκέστηκε στο να κουμαντάρει τον ρυθμό και να μοιράσει έτοιμα καλάθια «χτυπώντας» ο ίδιος μονάχα όταν έβρισκε την ευκαιρία. Με άλλα λόγια οι Γερμανοί δεν πήγαν να κερδίσουν με τον Schroder και προσάρμοσαν το πλάνο τους στα τρωτά σημεία των Αμερικανών. Για παράδειγμα εφόσον είδαν πως δεν ασχολήθηκαν με τον Andreas Obst (24 πόντοι, 4/8 τρίποντα, 6 ασίστ) έτρεξαν ξανά και ξανά το ίδιο σύστημα προκειμένου ο shooting guard της Bayern να βγει από τα σκριν και να σουτάρει από τα «φτερά». Μέχρι να το πάρουν χαμπάρι οι ΗΠΑ η ζημιά είχε γίνει και ακόμα και όταν περιόρισαν την δράση του είχε την ψυχραιμία να ψάξει τους ελεύθερους συμπαίκτες του δημιουργώντας προβλήματα και με τις πάσες του.

Κατά τα άλλα ίσως να προκαλεί εντύπωση αλλά η Γερμανία κέρδιζε σε μέγεθος και τους Αμερικάνους που κατέβηκαν στο Mundobasket με τέσσερις ψηλούς εκ των οποίων κανένας δεν έπαιζε σημαντικό ρόλο ούτε στην μία ούτε στην άλλη πλευρά του παρκέ (σ.σ. ο Walker Kessler μάλιστα δεν αγωνίστηκε δευτερόλεπτο σε αυτό το παιχνίδι). Ούτε καν ο Jaren Jackson Jr. που πέρυσι ήταν ο αμυντικός της χρονιάς στο NBA και αμυντικά δεν έκανε καμία διαφορά. Οι Γερμανοί πάντως για παν ενδεχόμενο δεν τον προκάλεσαν και στήνοντας τον Theis (21 πόντοι, 7 ριμπάουντ) στο high post, από όπου ανενόχλητος έβαζε τα αγαπημένα του σουτάκια, τον άφησαν να αναρωτιέται τι συμβαίνει. Έτσι με 10 πόντους από τον Moritz Wagner και άλλους τόσους από τον Thiemann (4/4 δίποντα) το σκορ μέσα από το ζωγραφιστό ήταν 50-44 υπέρ της Γερμανίας όπως και αυτό από τα επιθετικά ριμπάουντ με τους παίκτες του Herbert να σκοράρουν 25 πόντους από ανανεωμένες επιθέσεις και αυτούς τους Steve Kerr μόλις οκτώ. Φυσικά σε όλα αυτά έβαλε ένα χεράκι και ο Franz Wagner (22 πόντοι, 5 ριμπάουντ) που συνήθως είχε κοντύτερο προσωπικό αντίπαλο, ενώ ο Johannes Voigtmann (6 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 5 ασίστ) έκανε μικρά αλλά πολύ σημαντικά πράγματα αφού όλα τα επιθετικά ριμπάουντ του έγιναν καλάθια και από τις ασίστ του προήλθαν 13 πόντοι.

Η σπουδαιότερη προσαρμογή της Γερμανίας όμως ήταν άλλη. Στην φιλική αναμέτρηση της με τις ΗΠΑ πριν από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα είχε προβάδισμα 16 πόντων αλλά στην 4η περίοδο δέχτηκε ένα σερί 18-0 και ηττήθηκε 99-91, οπότε κράτησε στο μυαλό της πως όταν οι Αμερικανοί τα βρουν σκούρα ανεβάζουν την ένταση τους στην άμυνα κατακόρυφα στα τελευταία λεπτά ως λύση ύστατης ανάγκης όπως έκαναν και στην ήττα τους από την Λιθουανία με 110-104. Όταν λοιπόν μπήκε στο 4ο δεκάλεπτο με +10 (94-84) διαχειρίστηκε την διαφορά της κερδίζοντας χρόνο. Έως εκεί είχε ακολουθήσει τον ρυθμό των ΗΠΑ έχοντας όμως υπόψιν πως δεν πρέπει να παρασυρθεί και να κρατήσει δυνάμεις ώστε να αντέξει στην αναμενόμενη ισχυρή αντίδραση τους η οποία ήρθε στα τελευταία πέντε λεπτά. Το 106-96 έγινε 108-107, αλλά στο ενάμιση λεπτό που απέμενε οι Αμερικάνοι βρέθηκαν στο -6 (113-107) και δεν απείλησαν ξανά τους Γερμανούς που επικράτησαν 113-111.

Θέμα προσαρμοστικότητας και διαχείρισης καταστάσεων ήταν και ο τελικός με την Σερβία. Τακτικά η ομάδα του Svetislav Pesic ήταν έτοιμη να βραχυκυκλώσει κάθε τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει η γερμανική επίθεση και ξεκίνησε κόβοντας τα σουτ στον Obst. Οι Σέρβοι δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να δέχονται συνέχεια καλάθι με τον ίδιο τρόπο όπως οι Αμερικάνοι και δεν επέτρεψαν στον Γερμανό σουτέρ να τους πονέσει κρατώντας τον στους εφτά πόντους με ένα εύστοχο τρίποντο. Επίσης βρήκαν τρόπο να ματσάρουν το μέγεθος της Γερμανίας (32-32 οι πόντοι μέσα στη ρακέτα και 13-12 υπέρ τους αυτοί από επιθετικά ριμπάουντ), εκμεταλλεύτηκαν τον ποιοτικότερο πάγκο τους (46-15 οι πόντοι των αναπληρωματικών για την Σερβία) και φυσικά πίεσαν ασφυκτικά τον Schroder που μέχρι και δυόμιση λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου είχε πετύχει μόλις πέντε πόντους.

Σε όλα αυτά προσθέστε πως ο Bogdan Bogdanovic είχε φτάσει ήδη τους 15 πόντους και το γεγονός πως η Σερβία σούταρε με αρκετά υψηλά ποσοστά και έχετε μια εικόνα που «λέει» πως οι Γερμανοί θα έπρεπε να είναι πίσω στο σκορ. Κι όμως οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα ισόπαλες 47-47. Βλέπετε ο Franz Wagner (19 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα) δούλεψε πάλι ιδανικά ως πρώτη επιλογή στην επίθεση όσο οι Σέρβοι κυνηγούσαν τον Schroder και πετυχαίνοντας 13 πόντους στο πρώτο ημίχρονο κράτησε στο παιχνίδι την Γερμανία που στο δεύτερο μέρος ανέτρεψε τα δεδομένα. Πλέον ήταν αυτή που πίεζε και αποσυντόνισε τους Σέρβους οι οποίοι έπαψαν να πατάνε εύκολα στην ρακέτα της και έμειναν στους 10 πόντους στην 3η περίοδο έχοντας 0/8 τρίποντα.

Ενώ στις δύο πρώτες περιόδους η Γερμανία διαχειρίστηκε τον ρυθμό του αγώνα μην επιτρέποντας τους να ξεφύγουν στο 3ο δεκάλεπτο όχι μόνο τον έλεγξε αλλά τον ανέβασε κιόλας. Η Σερβία κουράστηκε και δεν μπόρεσε να ακολουθήσει κάτι που άνοιξε στον Schroder (σημείωσε τους 18 από τους 28 πόντους του στο δεύτερο ημίχρονο) τον δρόμο για το καλάθι της με αποτέλεσμα η ζωή των Γερμανών να γίνει πιο εύκολη και να αποκτήσουν διψήφιο προβάδισμα. Ταυτόχρονα εγκλώβισαν τον Bogdanovic με τον ίδιο τρόπο που η Σερβία αφόπλισε τον Shai Gilgeous-Alexander στον ημιτελικό με τον Καναδά. Του πήραν τη μπάλα από τα χέρια αναγκάζοντας τον να πασάρει συνέχεια, αφού δεν έβρισκε χώρο για σουτ και πολλές φορές τον στρίμωχναν σε σημείο που δεν γινόταν να τον βρουν οι συμπαίκτες του κρατώντας τον έτσι στους δύο πόντους στο δεύτερο ημίχρονο.

Ακόμα και όταν ο Aleksa Avramovic (21 πόντοι) πήγε να γυρίσει μόνος του το παιχνίδι μετατρέποντας το -12 (69-57) σε -2 (79-77) η Γερμανία είχε πιο καθαρό μυαλό από την Σερβία που έκανε λάθη τα οποία στην σούμα ωφέλησαν την αντίπαλο της. Οι Γερμανοί υπέπεσαν σε περισσότερα (14) από τα οποία δέχτηκαν 12 πόντους, ενώ από τα 12 των Σέρβων σκόραραν 19 με το τελευταίο του Marko Guduric να δίνει την δυνατότητα στον Schroder να σφραγίσει από την γραμμή των ελευθέρων βολών το τελικό 83-77 και να σημαίνει την έναρξη των πανηγυρισμών για την κατάκτηση του πρώτου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στην ιστορία της εθνικής του ομάδας.

Γενικότερα θα λέγαμε πως η Γερμανία έπαιξε το καλύτερο και το πιο σύγχρονο μπάσκετ στην διοργάνωση παρουσιάζοντας λύσεις για τα πάντα. Μέχρι και οι εύκολες νίκες της έπαιξαν ρόλο στην πορεία της προς την κορυφή. Αν εξαιρέσουμε το αναγνωριστικό 81-63 επί της Ιαπωνίας στην πρεμιέρα ο Herbert απέναντι σε Φιλανδία (101-75), Γεωργία (100-73) και Σλοβενία (100-71) μοίρασε ιδανικά τον χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες του αποφεύγοντας να κουράσει άσκοπα τους βασικούς του εν όψει της δύσκολης συνέχειας. Με εξαίρεση τον David Kramer (μαζί με τον Niels Giffey και τον Justus Hollatz συμπλήρωναν την 12άδα) σε αυτές τις τρεις αναμετρήσεις οι υπόλοιποι έπαιξαν από 15 λεπτά και πάνω και ναι ακόμα και αυτό αποτελεί δείγμα προσαρμοστικότητας, στοιχείο που στο μπάσκετ του σήμερα δεν λείπει από καμία πρωταθλήτρια.