Εν αρχή ην η άμυνα! Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για το μότο της Real Madrid αλλά κατά την δεύτερη θητεία του Zinedine Zidane στον πάγκο της έγινε και κανείς δεν είπε κουβέντα, αφού βασιζόμενη σε αυτή την φιλοσοφία αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ισπανίας για πρώτη φορά μετά το 2017.
Ο Γάλλος τεχνικός ήταν και τότε υπεύθυνος για την κατάκτηση του πρωταθλήματος όπως και των τριών συνεχόμενων Champions League (2016, 2017, 2018), όμως αυτή τη φορά κατόρθωσε να οδηγήσει την «βασίλισσα» στην κορυφή με τελείως διαφορετικό τρόπο. Πριν τρία χρόνια είχε να διαχειριστεί ένα σαφώς μεγαλύτερο και πιο ποιοτικό ρόστερ και το αξιοποίησε ιδανικά. Στην λιγότερο παραγωγική χρονιά του Cristiano Ronaldo (25 γκολ) στην La Liga η Real κατάφερε να σκοράρει 106 φορές, αφού οι λύσεις που διέθετε επέτρεπαν στον Zidane να κάνει συντήρηση δυνάμεων στον Πορτογάλο ώστε να τον έχει «φρέσκο» στο Champions League, όπου έκανε θραύση με 12 τέρματα σε 13 παιχνίδια.
Ο Alvaro Morata (15 γκολ), ο Isco (10 γκολ) και ο James Rodriguez (8 γκολ) δεν λογίζονταν ως βασικοί, αλλά προκειμένου η Real να βρεθεί ταυτόχρονα στην κορυφή της Ευρώπης και της Ισπανίας το 2017 ήταν αυτοί που έβγαζαν συνήθως τα κάστανα από τη φωτιά στο πρωτάθλημα οδηγώντας την σε πολύ σημαντικές νίκες. Φέτος πάλι αυτή η πολυτέλεια δεν υπήρχε. Χωρίς τον Ronaldo η «βασίλισσα» την περασμένη σεζόν ήταν ακίνδυνη επιθετικά (σ.σ. τα 63 γκολ που πέτυχε το 2019 ήταν η 2η χειρότερη επίδοση της στην La Liga τα τελευταία 20 χρόνια μετά τα 58 του 2000 όταν είχε τερματίσει 5η παρότι αναδείχτηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης) και απέκτησε τον Eden Hazard από την Chelsea έναντι 115 εκατομμυρίων ευρώ για να λύσει το πρόβλημα της στο σκοράρισμα, αλλά προκοπή δεν είδε.
Οι συνεχείς τραυματισμοί επέτρεψαν στον 29χρονο Βέλγο να αγωνιστεί μόνο σε 16 παιχνίδια κατά τα οποία κατάφερε να παραβιάσει μόλις μία φορά την αντίπαλη εστία. Με τον Marco Asensio εκτός μάχης για όλη τη σεζόν λόγω σοβαρού τραυματισμού (η κατάσταση με τον κορονοϊό επέκτεινε αναγκαστικά την αγωνιστική περίοδο και πρόλαβε να επιστρέψει και να συνεισφέρει με 3 τέρματα), τον Gareth Bale (2 γκολ) να χασμουριέται μόνιμα στον πάγκο, τον James Rodriguez (1 γκολ) να παρακολουθεί συνήθως από την εξέδρα, τον Isco (1 γκολ) να αγωνίζεται ελάχιστα, τον επίσης νεοαποκτηθέντα Luka Jovic (2 γκολ) να μην μπορεί να βρει δίχτυα με τίποτα και τους νεαρούς Βραζιλιάνους, Vinicius (3 γκολ) και Rodrygo (2 γκολ), να μην είναι έτοιμοι ακόμα να πρωταγωνιστήσουν, ο Zidane στηρίχτηκε αποκλειστικά στον Karim Benzema.
Στα 32 του ο συμπατριώτης του συμπλήρωσε 11 χρόνια παρουσίας στο «Santiago Bernabeu» και τα γκολ του ήταν πιο καθοριστικά από ποτέ. Ο Γάλλος επιθετικός από πέρυσι έχει ξαναβρεί τον εαυτό του και έβγαλε απρόσωπο τον Zidane, που τον στήριξε, σταματώντας και φέτος στα 21 τέρματα. Η Real ηττήθηκε μόνο σε ένα από τα παιχνίδια που σκόραρε και στις 10 συνεχόμενες νίκες που έκανε μετά την διακοπή του πρωταθλήματος ελέω κορονοϊού, τον είδε να βάζει τα εφτά από τα 16 τέρματα της. Ο Benzema λοιπόν σήκωσε μόνος του όλο το βάρος στην επίθεση και αυτό αρκούσε, αφού το πλάνο εξ αρχής ήταν η διαφορά να γίνει από τα μετόπισθεν.
Η βελτίωση της Real στο σκοράρισμα δεν ήταν εντυπωσιακή (ανέβηκε στα 70 γκολ) και η απουσία αξιόπιστων επιθετικών λύσεων καλύφθηκε από την συλλογική δουλειά, καθώς σκόραραν 21 διαφορετικοί παίκτες της (καμιά άλλη ομάδα δεν είχε φέτος περισσότερους διαφορετικούς σκόρερς). Αμυντικά όμως ήταν καλύτερη από ποτέ. Πριν φτάσουμε εκεί όμως οφείλουμε να κάνουμε ειδική αναφορά στο κέντρο της. Ενώ πολλοί πίστευαν πως εκεί θα υστερούσε περισσότερο η «βασίλισσα» η τριάδα των Luka Modric, Toni Kroos και Casemiro απέδειξε πως εξακολουθεί να αποτελεί την κορυφαία μεσαία γραμμή στον κόσμο. Οι τρεις τους ήταν οι καλύτεροι σκόρερς της Real μετά τον Benzema και τον Sergio Ramos για τον οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω.
Ο Kroos με τον Casemiro έβαλαν από τέσσερα γκολ, ο Modric πρόσθεσε άλλα τρία και μαζί με τον Benzema ήταν αυτοί που δημιούργησαν τα περισσότερα τέρματα για τους συμπαίκτες τους με οκτώ ο καθένας. Ο Κροάτης στα 34 του συνέχισε να τρέχει ασταμάτητα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, ο Γερμανός έλεγχε πλήρως τον ρυθμό του παιχνιδιού (το 93.4% των ολοκληρωμένων πασών του ήταν το υψηλότερο ποσοστό φέτος στην La Liga) φτιάχνοντας και πέντε γκολ, ενώ ο Βραζιλιάνος (ο παίκτης με τις περισσότερες ανακτήσεις της μπάλας φέτος στο Ισπανικό Πρωτάθλημα με 294) δεν επέτρεπε σε κανέναν να περάσει το κέντρο για να απειλήσει την εστία της ομάδας του. Η παρουσία του Federico Valverde τους έδωσε και τις απαιτούμενες ανάσες. Ο 22χρονος Ουρουγουανός (2 γκολ, 5 ασίστ) αναδείχτηκε από τον Zidane και ξεχώρισε με την απόδοση του κερδίζοντας θέση βασικού, αφού ήταν τόσο καλός που ανάγκασε τον Γάλλο τεχνικό να παίξει για μεγάλο διάστημα με τέσσερις μέσους.
Η άμυνα πάλι ήταν η μεγαλύτερη «πληγή» της Real πέρυσι και ο Zidane από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε ξανά χρέη προπονητή ήξερε πως θα πρέπει να την επιδιορθώσει άμεσα. Αν αναλογιστεί κανείς πως στο πρώτο πέρασμα του από τον πάγκο της η «βασίλισσα» δεχόταν μόνιμα πάνω από 40 γκολ το χρόνο στο πρωτάθλημα, τα 46 που «έφαγε» πέρυσι δεν ήταν πολλά. Τα 32 όμως τα είχε δεχτεί πριν την επιστροφή του. Συντριβές σαν το 3-0 στην έδρα της Sevilla, το 5-1 από την Barcelona στο Camp Nou, το 3-0 στο γήπεδο της Eibar, το 3-1 σε αυτό της Sociedad και ήττες στο «Santiago Bernabeu» όπως αυτές από την Levante (2-1), την Sociedad (2-0), την Girona (2-0) και την Betis (2-0), «φώναζαν» πως ο Zidane θα πρέπει αυτή τη φορά να «χτίσει» την Real από πίσω προς τα εμπρός. Χώρια που υπήρχαν επίσης το 0-3 με την CSKA Moscow και το 1-4 με τον Ajax (στην φάση των «16») στο Champions League και το 0-3 με την Barcelona στα ημιτελικά του Copa del Rey.
Γι’ αυτό λοιπόν οι πρώτες ενισχύσεις που ήρθαν ήταν στην άμυνα με την Real να αποκτά τον Eder Militao από την Porto και τον Ferland Mendy από την Lyon, μετά από υπόδειξη του Zidane, δίνοντας 50 εκατομμύρια ευρώ για τον καθένα. Η μεταμόρφωση της αμυντικής λειτουργίας της φέτος ήταν το κάτι άλλο. Τα 25 γκολ που δέχτηκε δεν ήταν απλά τα λιγότερα στην La Liga, αλλά συνιστούν την καλύτερη αμυντική επίδοση της εδώ και 50 χρόνια. Η τελευταία φορά που είχε «φάει» πιο λίγα γκολ (24) ήταν το 1971, ενώ η εστία της είχε παραβιαστεί επίσης μόνο 25 φορές το 1983. Έτσι ο Thibaut Courtois από εκεί που πέρυσι είχε γίνει περίγελος επειδή η άμυνα του τον άφηνε στο έλεος των αντιπάλων, φέτος ήταν ο κορυφαίος τερματοφύλακας στον κόσμο.
Ο Βέλγος goalkeeper την περασμένη σεζόν είχε δεχτεί 36 γκολ στις 27 εμφανίσεις που είχε κάνει στο Ισπανικό Πρωτάθλημα και κράτησε ανέπαφη την εστία του μόνο σε οκτώ αναμετρήσεις. Φέτος σε 34 παιχνίδια νικήθηκε 20 φορές και με 18 αγώνες χωρίς να δεχτεί γκολ αναδείχτηκε καλύτερος τερματοφύλακας της La Liga παίρνοντας το βραβείο «Ricardo Zamora». Επιπλέον σύμφωνα με την στατιστική απέκρουσε το 79.2% των σουτ που αντιμετώπισε! Στο δεξιό άκρο της άμυνας ο Dani Carvajal (1 γκολ) ως συνήθως έγραψε αμέτρητα χιλιόμετρα πάνω κάτω, έδωσε και κέρδισε πολλές μάχες μαρκάροντας τους αντίπαλους επιθετικούς και έφτιαξε και έξι γκολ στην επίθεση. Από τα αριστερά ο Mendy (1 γκολ, 4 ασίστ) διαδέχτηκε τον Marcelo, καθώς ο Zidane ήθελε έναν παίκτη που να είναι πιο στιβαρός αμυντικά και ο 25χρονος Γάλλος έδειξε πως τα επόμενα χρόνια θα τον δικαιώσει απόλυτα.
Στο κέντρο της άμυνας ο Raphael Varane (2 γκολ) ήταν και πάλι άψογος, ενώ ο 22χρονος Militao τον αντικατέστησε επάξια όταν χρειάστηκε όπως και τον Ramos. Ο αρχηγός της Real έβαλε την υπογραφή του στο 34ο πρωτάθλημα της. Στα 34 του έκανε την χρονιά της ζωής του και ήταν ηγέτης με τα όλα του. Κυρίαρχος στα μετόπισθεν και απρόσμενα καθοριστικός στην επίθεση, καθώς σημείωσε 11 τέρματα! Ήταν ο δεύτερος σκόρερ της Real πίσω από τον Benzema και μετά την διακοπή σκόραρε έξι φορές κάνοντας την διαφορά σε αγώνες που η ομάδα του έμοιαζε να μην μπορεί να βάλει γκολ με τίποτα. Τα 11 γκολ του εκτός από την κορυφαία επίδοση της καριέρας του αποτελούν ακόμα ρεκόρ για αμυντικό στην La Liga σε μία σεζόν μέσα στον 21ο αιώνα.
Αυτή η Real του Zidane λοιπόν δεν μοιάζει με καμία. Έβαλε την άμυνα πάνω απ’ όλα, ήταν κυνική στην επίθεση γνωρίζοντας τις περιορισμένες δυνατότητες της, έπαιξε για το αποτέλεσμα, ήξερε πως να το πάρει και κατάφερε κάτι μοναδικό. Να μην γκρινιάξει κανένας για την εικόνα που παρουσίασε. Ούτε ο Πρόεδρος της Florentino Perez, ούτε οι φίλαθλοι της δεν είπαν το παραμικρό για την έλλειψη θεάματος που σε άλλες περιπτώσεις παλιότερα είχε αποτελέσει την κύρια αιτία για αλλαγή προπονητή και παικτών ακόμα και σε χρονιά πρωταθλήματος. Άλλωστε χωρίς τον Zidane είδαν τι έπαθαν, οπότε τώρα εφόσον ο τρόπος που παίζει φέρνει τίτλους δεν πρόκειται να βγάλουν άχνα.
Αφήστε μια απάντηση